Tíminn Sunnudagsblað - 20.10.1968, Qupperneq 12

Á skólahlaði í Reykhoiti,
þar sem böðlar fóru forð-
um konungs erinda um
myrka haustnótt, stendur
á háum stalli líkneskja
Snorra Sturlusonar, sem
lang-fraegastur hefur orðið
íslendinga. Völd hans
komu honum fyrir iítið,
auður hans, misjafnlega
fenginn, féll í ómildra
hendur. En bækur hans
eru ævarandi eign.
★
Einu sinnj genðust þau évæntu
tíðindi á íslandi, að alltr lands-
menn urðu sammála. Þar hefur
hið sama hent og sagt heíur verið
um Englendinga:
Þegair býður þjóðarsómi,
þá á Bretland eina sál.
Eina dagstund hafa allir fslend-
ingar átt eina sál, enda hefur þjóð
arsálin sjálfsagt aldrei unnið glæsi
legri sigur en hinn 17. nAvemher
1966.
Um það verður tæplega deiit,
að t'Ungan og bókmenntirnar er
það, sem menning okkar bvilir á.
Matthias kvað:
Tungan geymir í tjn>an,s straumi
trú og vonir landsims sona.
Þetta „kríusker", eins og ísland
var eitt sinn nefnt í háði, væri
ekki hátt skirifað á heimsmæli-
kvarða, þótt þar hefðu hjarað við
sult og seyru og ódauðir aðeins
í þúsund ár nokkrir búandkarlar
og iskimenn, ef þeir hefðu aldrei
komizt upp á það að skrifa einn
staf. Aðrax þjóðir stæra sig af
glæstum byg’gingum frá fornöld,
ý og það með réttu. Það geta íslend-
ingar ekki. Þeir byggðu ailt úr
: mold, sem hver næsta kynsJóð
fékk í hausinn og varð að byggja
að nýju.
Það er eitt af undrum veraldar
HELGI Á HRAFNKELSSTÖÐUM
— maðurinn, sem kann Njálu utan
békar cg hefur velf fyrir sér gát-
um fornsagnanna ( heilan manns-
aldur.
að íslendingar skuli geta lagt
nokkra eldgamla skinnsnepia á
m etaskáiar heim smen ningarinnar,
og þeir eru teknir gildir sem gjald
miðiil vegna þess, að þar er skráð
aðeims mælt mál snillinga.
Nú er það ísiendinga að taka
mannlega á móti, þegar þeim verð-
ur skilað aftur dýrmætum sínum.
„Eftir er enn yðvar hlutur,” sagði
Skarjrhéðinn forðurn. Er ekki ein-
mitt nú réttur tími til þess að sctja
lög um það, að þessar þjóðarger-
semar skuli triðhelgar vera, þann-
ig að engum sé héimilt að nota
nöfn úr fomsögunum til þess að
auglýsa hvaða leirburð, sem vera
skai, eins og dæmi eru til og þau
allt. og mörg. Ég nefni ekki nöfn,
I I M I N N — SUNNUUAOSBLAÐ
828