Tíminn Sunnudagsblað - 26.01.1969, Blaðsíða 17

hafði átt úti á reginhafi fyrir nor'ð-
an iand, voru löng þrautadægur.
{ .;
VI
Mennirnir þrír, sem eftir iifðu
á Raufarhöfn, hresstust smám sam
an. Ofnar voru kyntir, þegar kalt
var í veðri, og eins vel við þá gert
í mat og unnt var. Einn pottur ný-
mjólkur var þeim gefinn hvefn
dag í sameiningu, og stundum
dreypt á þá bjór og þrennivíni.
Þegar frá leið, voru meira að segja
keyptar handa þeirn krítarpípur,
einn eldspýtnastokkur og dáiítið af
tóbaki í Raufarhafnarverzlun. En
þrátt fyrir allt tillæti varð bið á
því, að þeir teldust ferðafærir.
Komið var fram undir miðjan
júlímánuð, er þeir Reid og Philips
voru orðnir svo hressir, að viðlit
þætti að koma þeim sjóveg til
Ilúsavíkur. Var bátur þeirra sjálfra
mannaður í þessu skyni og Árni
Arnason, þurrabúðarmaÖur í Hösk
uldarnesi, fenginn tj! fararinnar
ineð þann mannafla, er nægjanleg-
ur var talinn. Þegar til Húsavikur
'kom, voru mennirnir vistaðir í
veitingaliúsi Sveins Víkings.
Einn þeirra félaga, Taylor, var
enn svo lasburða, að honum var
ekki treyst til þess að sitja í báti
langan veg. Hann varð því eftir
um sinn. Viku síðar kom Jón lækn-
ir enn einu sinnj til Raufarhaínar,
og sýndist lionum þá Taylor hafa
náð þeim þrótti, að hann gæti set-
ið á hesti til Húsavíkur. Lagði hann
því af stað með hann. En fljótt
kom í ijós, að manninum myndi
örðug reiðin. Komst lœknirinn
akkj með hann lengra en að Ær-
leekjarseli, og vafð nú að senda út
ó Sléttu og láta manna þar bát á
nýjan leik. Á honum var Taylor
filuttur fyrir Tjörnes og jnn á Húsa
V'ík.
Á Húsavík var spekúlantsskip
eitt firá Rönne á Borgundarhó'lmi
og hét Úranía. Lét það í haf undir
lök júlímánaðar, og var för þess
heitið til Skotlands. Með þessu
skipi var þeim Reid og Phiiips
fengið far. En ferðin frá Raufar-
iiöfn til Húsavikur hafði tekið svo
á Taylor, að læknirnn leyfði ekki,
að hann yrði félögum sínum sanv
ferða. Hann varð enn að vera eft-
jr. Það 'var loks í byrjun septem-
bermánaðar, að hann fékk far með
miliiiandaskipinu Láru til Kaup
jnannahafnar. Hann fór síðastur úr
Íandi þe&sara skozku hraknings-
rnanna, því að James Mackmtosh
Benedikt Sveinsson, sýslumaður.
hafði svo fljótt náð heilsu í sjúkra-
kúsinu á Akureyxi, að hann var
sendur með Thyru til Granton á
Skotlandi um miðbik ágústmánað-
ar.
VII
Það voru fleiri en læknar og
bændur, $em höfðu umstang mik-
ið vegna Skotanna. Benedikt sýslu-
maður reið austur um hérað til að
afla vitnisburðar um landtöku
þeirra og jafnframt seldi hann
báða bátana og það, sem í þeim
var, á uppboði. Þegar Skotarnir
voru allir komnir úr landi hóf
hann að safna reikningum frá
þeim mönnum í lögsagnarumdæm-
inu, er við þessa sögu höfðu kom-
ið. Það varð að lyktum eigi lítil
fjárhæð.
Reikningar Húsavíkurlæknis-
ins, sem vissulega lá ekki á liði
sinu, nam hálfu tíunda hundraði
ki’óna, og var það allálitleg fúlga,
viðiíka og árs'rtuii láglau.naðs em-
bættismanns.
Veitingamaðurinn á Rauf-
arhöfn krafðist rösklega sjö hundr-
uð króna, enda reiknaði hann mat
arkostnað þrjár krónur á dag og
tveim stúlkum fuilt kaup allan
þann tíma er mennirnir voru t
Raufarhöfn. Þar á ofan kornu sér-
reikningar fyrir rúmlán, upphitun,
þvotta, fatasaum og hjúkrun og
sitthvað annað. Ein rekkjuklæði,
sem eyðilögðust af „greftri, blóði,
vatni og pest“, verðlagði hann á
sextíu krónur, og auk þess var.á
reikningi nálega jafnhá fjárhæ
vegna annarra skemmda. Þar ?.ð
auki taldist úttekt í Raufarhafnar-
verzlun á þriðja hundrað krónur,
og tíottfreð Lund krafðist tæpra
sjötíu króna fyrir framlag sitt.
Árni í Höskuldarnesi tók rífar
hundrað krónur fyrir Húsávíkur-
ferðina, og fjórir menn á hans
vegum töldust hafa verið tvo daga
að flytja Hk Chapmans að Ásmund-
arstöðum og koma því í jörðina,
auk þess sem tveir menn voru hálf
an annan dag að smiða kistuna.
Sigfús á Sultum fékk tæpar hundr
að krónur fyrir- ferðir sinar, og
Ólafur á Brimnesi rúmar hundrað
krónur. Reikningur veitingamanns
ins á Iiúsavík nam tæplega hálfu
fjórða hundraði króna. Sjálfur
taldi sýslumaður, að hann ætti að
fá hálft fimmta hundrað króna.
Þar auki voru nokkrir reikningar
lægri. Alls námu kostnaðapreikn-
ingar úr Þingeyjarsýslum þrjú þús
und og tvö hundrúð krónum. Það
var sem næst þriðjungur þess fjár.
sem landsjóður lagði fram um
þetta leytj til stofnunar Landsbank
ans. Framhald á 70. siðu.
Ahoreyri t krmgum I8Í4.
TtMINN - SHNKUDAGSBLAÐ
65