Tíminn Sunnudagsblað - 20.07.1969, Síða 15

hér neimfc og koma eins oft til ts
lands hér eftii og ég hef tök á.
Maðurinn nærist á þeirri rót, sem
barun er sprottinn af, og ég vil
halda áfran að mála ísland, segir
María H Ó afsdóttir að lokum.
Essbé.
legt að þekkja gannla tímann til
þess að geta túlkað nútíðina. Ég
ætla að haida tengslwm við lífið
verið mér Kærf verkefni. En þó er
ég líka mjóg móttækleg fyrir á-
hrif úir samtiðmini. Það er niauðsyn
Héðan og þaðan
Tómar höfuðskeljar.
Bogi Ólafisson menmtaskól'akenn
ari gait verið meMegur í orðum
við nememdur, sem homum þóttu
sinma námi slælega. Eitt simm var
hamm að yfirheyra pilt, sem var
báglega lesinm í enskumni. Gekk í
þófi uim hríð. og diamiglaði piltur
á enmi sér með hnúumum, líkt og
ha-nm væri með því að hrista upp
í kollliinuim á sér.
Bogi horfði á aðfarirmiar stund-
arkorn og mælti gíðam:
„Þetta þýðir etkkert, drem.gur
mimm. Það er ekkert þairna“.
Björn Biöndai, sýsiumaður Hún
vetniniga, skipaði Guðmumd bómda
Ólaifsson á Vindhæli hreppstjóra í
★
Vimkhælishreppi, en hamn reyndist
ófáamleguir til þess að þekkjast þá
vegsemd. Þessu undi sýslumaður
illa o>g leicað) úrskurðar Gríms
amtmanms Jómssonar um það,
hvort Guðmumdur væri ekki skyld-
ugur að hlýða skipun simni. Úr-
skurður sýslumamns gekk sýslu-
mainmi í vil og hélt hamrn með hamn
út að Vuidhæli tii þess að kné-
setja Guðmund. Þegar Guðmumdur
sat við sinn keip, reiddist sýsiu-
maður stórlega og kvaðst verða
að dæma bónda 1 dagsektir, fjög-
ui mörk eða trúlega öllu heldur
fimrn.
„Það er líklegt", svaraði Guð-
mundur með hægð. „Það dregur
þá heldur“.
T I M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
639