Tíminn Sunnudagsblað - 15.02.1970, Qupperneq 14

Hlaðborð Unnar Stefánsdóttur.
tölum. Þó er undarlegt, að ætt-
ingjar Þorsteins skyldu fara að
ættfæra hann svo, að kalla hann
son Magnúsar í Skriðu, og skrifa
það sér til minnis, ef það hefði
verið tilhæfulaust .... enda er
hann talinn „umboðsmaður
barna sinna“ í dómi eftir föður
hans látinn 1483 .... Þess má
enn geta, að nöfnin Magnús, Þor-
kell og Krlstín eru lengi ein
helztu nöfnin í ætt frá Þorsteini
jökli."
Forfeður Stefáns Eirikssonar
hafa, mann fram af manni, búið
á Jökuldal og víðar um Fljóts-
dalshérað. Stefán var 15. liður
frá Þorsteini jökli.
Föstudaginn 7. nóvember 1889
lagði Stefán leið sina til útlanda
frá DJúpavogi við Berufjörð.
Veður var stillt og sléttur sjór á
firðinum, þegar lagt var af stað,
en úti fyrir var stórsjór og hvass-
viðri. Varð Stefán fljótt sjóveik-
ur og hafði sig því sem skiótast
í rekkju. Daginn eftir var veöur
gott, en Stefán var enn ekki laus
við sjóveikina. Þó skreiddist
hann stutta stund upp á þilfar.
Á þriðja degi var komin sunrian-
átt. Þann dag var Stefán lengi á
þiljum uppi, þótt enn væri hann
'óstyrkur. Matarlyst hans var nú
í góðu lagi, en næstu tvo daga á
undan hafði hann ekki getað
neytt matar vegna sj óveikinnar.
í endurminningum Stefáns er
ekki frekar lýst sjóferðinni til
Kaupmannahafnar. Talsverðan
tíma hefur það tekið hann að
koma sér fyrir, því ekki er það
fyrr en 10, janúar 1890, að hann
byrjar nám í dráttlist og tré-
skuröi hjá meistara sínum.
17. nóvember sama ár er
Stefán, ásamt fleiri nemum, á
10 ára afmælishátíð á Læsliuge-
heimilinu. Þar var margt stór-
menna saman komið. Ræður
voru fluttar og nemendur sungu
nokkra söngva, við undirleik á
hljóðfæri.
Þá minnist Stefán þess, að nú
hafi laun sín verið hækkuð um
eina krónu á viku og sé kaup
sitt því nú þrjár krónur viku-
lega, en erfitt sé að komast af
með þessa hýru. Hins vegar
minnist hann þess með ánægju
hve námsfélagar hans séu
skemmtilegir og góðir.
í Sunnanfara árið 1902 er sagt
frá því, í nafnlausri grein, að
Stefán hafi siglt til Kaupmanna-
hafnar árið 1889, fyrir tilstuölan
Sigurðar prófasts Gunnarssonar,
er þá var prestur á Valþjófsstað,
en sé kominn til Stykkishólms,
er greinin er skrifuð. Séra Sig-
urður hafi veitt óvenjulegum
hagleik Stefáns eftirtekt. Þau
hjónin, séra Sigurður og kona
hans, frú Soffía Einarsdóttir,
hafi staðið fyrir hlutaveltuhaldí
á Vopnafirði sama haust, er gef-
ið hefði af sér 300 krónur, sem
sendar hafi verið honum til
styrktar til Kaupmannahafnar.
Annan styrk hafi hann ekki
fengið frá íslandi til náms sins,
fyrr né síðar.
Stefán dvaldi vlð nám í Kaup-
mannahöfn 1 sex ár. Naut haiin
þar beztu tilsagnar í tréskurSl,
110 TÍMINN — SUNNUDAGSBLAÐ