Tíminn Sunnudagsblað - 16.05.1971, Side 11

ur fengið kveikjuna í Blesugróf
eða maðurinn í Blesugróf á sér
lánardottin, þar sem Frakkinn er.
En alkunna er, að sama hugmynd
in kviknar oft nálega samtímis á
nokkrum stöðum í veröldinni, án
þess að samband sé á milii, svo
sem margar uppgötvanir sanna,
gerðar samtímis, og þess er líklegt
að svona byggingarlag sé eitthvað,
sem legið hefur í loftinu — kann-
ski óumflýjanlegt andsvar við ein-
hæfum svip flestra húsa og öllum
þeirra sléttu og stroknu flötum.
En forðum okkur heim af frakk
neskri grund, þar sem ókunnugur
maður getur hæglega lent í hinum
verstu villum, og förum nokkrum
orðum til viðbótar um Garðstungu,
liúsið þar og umhverfi þess.
Þetta hús er hvorki háreist né
af prjáli gert, en þó hefur tals-
vert verið nostrað við það á sinn
hátt og ekki hugsunarlaust út í
bláinn. í kring um það hefur ver-
ið gróðursett mikið af trjám og
runnum, svo að þarna er í raun-
inni unaðsreitur, þegar sól verm
ir jörð og dögg nærir rætur þess
gróðurs, sem þar hefur verið kom-
ið upp af sýnilegri elju og alúð.
Það er list að láta byggingu falla
inn í landslagið. Það gerðu gömlu
torfbæirnir, þegar vel tókst til.
Þeir æptu ekki í uppreisn á móti
brekkunni, sem þeir stóðu undir.
Líklega er það sannast mála, að
þetta einkénnilega hús þarna í
Blesugrófinni sé í stórum betra
samræmi við umhverfi sitt en
margt hofið, sem hátt er timbrað.
Að minnsta kosti er .gaman, að
það skuli vera þarna, svo blessun-
arlega laust við að bera með sér
fingraför byggingareftirlits eða
lúta formúlum einhverrar bygg-
ingarsamþykktar, þótt góðar séu
svona hversdagslega handa þeim,
sem öllu una bezt, ef það er eins
og hjá öllum öðrum.
Við skulum bara vona, að eitt-
hvert meiriháttar skipulagningar-
kast verði ekki þessu sérkenni-
lega húsi að aldurtila í bráð, eða
því umhverfi, er því hefur verið
búið með auðsjáanlegri fyrirhöfn
og tilkostnaði. Það er ekki of
margt, sem fágætt er eða einstakt
á þessum tímum, þegar allt er
fellt í mót og skorður.
Ljéssnyndirs
Stefán
Nikulásson
★
Nú breiSist Ijósgrænt laufiö á móti sól í liinum unga skógivið húsiS í Garðstungu. Brumhnapparnir voru ekki enn brostnir,
þegar myndin var tekin.
/
I
TIMIN'N
SUNNUDAGSBLAÐ
A19