Tíminn Sunnudagsblað - 06.06.1971, Síða 18
Fyrir níu árum byrjaði Kaup-
félag Borgfirðinga að gefa út
smáhefti, sem nefnd voru Kaup
félagsritið. Það átti að vera
„frétta- og fræðslublað, sem
flutt gæti félagsmönnum eitt
og annað, er við kæmi rekstri
félagsins og starfsemi". Af því
tagi voru líka fyrstu heftin að
mestu leyti. En ekki leið á
löngu áður en þetta varð viða-
falla með elju, ritfærni og hug-
kvæmni ritstjórans, og verður
ekki annað sagt en Björn hafi
staðizt vel prófraunina. Hefur
hann jafnan skrifað mikið í
Kaupfélagsritið sjálfur, en auk
þess ledtað fanga annars stað-
ar, bæði hjá mönnum heima í
héraði og utan þess. Þar hef-
ur komið mörg greinin, sem
fengur er að, og verði svo fram
Kaupfélagsrítið
meira tímarit, sem flutti margs
konar efni — einkum um menn
og málefni og viðburði á Borg-
arfjarðarhéraði fyrr á tíð, sem
og stuttar hugvekjur og ádrep-
ur af ýmsu tilefni. Mér kæmi
ekki á óvart, þó að allmargir
utan héraðs vildu gerast áskrif
endur að þessu riti, er þeir
hafa áttað sig á tilveru þess og
efnisvali, og það þvi fremur sem
mér segir svo hugur, að það
muni verða nokkuð torfengið,
þegar fram líða stundir.
Bjöm Jakobsson frá Varma-
læk var þegar í upphafi ráðinn
ritstjóri Kaupfélagsritsins, og
hefur hann síðan gegnt því
starfi. Slík rit standa jafnan og
haldið sem verið hefur, verður
þetta álitlegt safn með tíman-
um. Og þó að efnið skipti jafn-
an mestu máli, Þá er hins veg-
ar líka að geta, að rátið er hið
snotrasta á að sjá, brotið þægi-
legt og búningurinn smekldeg-
ur.
Þrítugasta heftið kom út nú
fyrir skömmu. Það er fjórar ark-
ir að stærð, rúmar sextíu blað-
síður, og er fyrsta örkin helg-
uð kaupfélagsmálefnum, en
annað efni almennara eðlis, þó
allt að kalla tengt Borgarfjarð-
arhéraði. Þar eru ritgerðir eft-
ir Andrés Eyjólfsson í Síðu-
múla um Hvítársíðuhepp, rit-
stjórann um þjóðhátíðarfagnað
B|örn Jakobsson,
rltsrjórl Kaupfélagsritslns.
í Borgarfirði og þar í grennd
árið 1874, Þórð Kristleifsson um
björgun manns, sem nær var
drukknaður í Haugahyl sumar-
ið 1910, og Guðmund fræði-
mann Illiugason um Skriðu-
Fúsa, er kallaðúr var og uppi
Var á átjándu öld. Getur þetta
gefið nokkra hugmynd um rit-
litS eins og efnl þess hefur ver-
ið nú í mörg ár.
J.H.
Áróra Guðmundsdóttir:
Sig, i linduirt loftsins tæra,
laugar fugl á vængjum þöndum.
Enn, úr faðmi fjallsins kæra,
fellur á að dökkum söndum.
Þankaslangur
Loftið, haf og móðurmoldin
myndar hring um kjarnann smáa,
sem i duftsins fjötra felldur
fær ei kannað djúpið bláa.
Ein ég vaki á vorsins brautum,
vaki bak við kalda múra.
Finn þó ilm af lyngi í lautum,
loftið tært á milli skúra.
Meðan sjón og sinni skilur
sætleik fyrstu vorsins blóma,
bak við synd og sorgir dylur
sálin lífsins helgidóma.
498
TfMINN — SUNNUDAGSBLAÐ