Íslendingaþættir Tímans - 31.10.1969, Síða 2

skógsströnd. Þau áttu sex dætur,
er upp komust.
Löngum voru sex vinnumenn og
sex vinnukonur á Laxamýri, eink-
um á fyrri árunum, áður en börn-
in urðu verkfær. Auk árshjúa var
svo kaupafólk á hverju ári fleira
og færra lengri eða skemmri
tíma á öllum árstíðum.
Gestakomur miklar voru á Laxa
mýri. Þar var hentugur gististaður
4 fyrir héraðsbúa í kaupstaðarferð-
um, eins og þá hagaði ferðalögum.
Langferðamenn innlendir og er-
lendir leituðu þangað einnig.
Stjórnendur sveitarinnar sátu þar
oft á rökstólum.
Við þessar stórbýlisaðstæður ólst
Sigurður Egilsson upp. Þar mótaðist
hann í æsku við fjölbreytt bústörf
og félagsskap í rekstri, — víðtæka
samvinnu í daglegri önn og áætl-
unum. Laus við einangrun. Varð
víðsýnn strax, mannblendinn og
fjölvirkur.
Hann íór eftir fermingu í ungl-
ingaskóla Eenedikts Björnssonar á
Húsavík síðar tók hann próf upp í
2. bekk Gagnfræðaskólans á Akur-
eyri og iauk námi í þeim skóla
(2. og 3. bekk) á tveim vetrum.
Var i búnaðarskólanum á Hólum
(e.d.) meirihluta vetrar 1915—‘16.
Árið 1916, 29. sept. kvæntist
hann fyrri konu sinni, Rakel Jú-
dit Pálsdóttur Krögers, skipa-
smiðs í Höfn í Siglufirði. Þau hófu
heimilishald sitt á Laxamýri. Hann
innréttaði þeim snotra íbúð á lofti
timburhúss, sem þar hafði áður
verið reist og notað til geymslu og
sem smíðaverkstæði.
Vann hann við félagsbúið, var
verkscjór' við sumar greinar þess,
hafði einhvern sérbúskap, stund-
aði stundum kennslu á Húsavík.
Fór einnig í atvinnu lengra, t.d.
vann hann við sléttun lands með
Þúfnabananum í Reykjavík og Eyja
firði 1921—1924.
Rakel og Sigurður eignuðust 6
börn. Þau eru í aldursröð talin:
Páll Kröger, verkamaður í
Reykjavík.
Egill, stúdent, endurskoðandi og
eftirlitsmaður í þjónustu Samb. ísl.
samvinnufélaga. Búsettur í Reykja-
vík. Kvæntur Valgerði Lárusdótt-
ur.
Arnþrúður, gift Einari Steinars-
syni framkv. stj. í Reykjavík.
Rakel Jóhanna, tannsmiður í
Reykijavík.
Jóhann Egill, farmaður, Reykja-
v!íik.
Gunnar, farmaður, Reykjavík.
Árið 1921 fluttist Jóhannes Sig-
urjónsson að Saltvík og keypti
þá Egill Sigurjónsson af honum
hlut hans í Laxamýri og það af
sambúshelmingi hans, sem hann
flutti ekki með sér. En 1924 and-
aðist Egill og voru þá ekki að öllu
frágengin þessi kaup óg skiptin á
félagsbúinu. Héldu Sigurður og
bræður hans ásamt móður sinni
áfram káupunum og öðru uppgjöri
gamla Laxamýrarbúsins. Bjuggu
síðan í félagi á Laxamýri þangað til
1928, að samkomulag varð milli
allra eigendanna um að selja Laxa-
mýri með bústofni, Jóni H. Þor-
bergssyni, sem hefur búið þar síð-
an.
Sigurður fluttist með konu sína
og börn til Siglufjarðar og hefur
það sennilega ráðið, að hún var
ættuð þaðan.
Á Siglufirði stundaði Sigurður
smíðar og vann sér iðnréttindi. Tók
hann þar þátt í stofnun iðnaðar-
mannafélags og átti sæti í fyrstu
stjóm þess. Var einn af stofnend-
um Kaupfélags Siglfirðinga og kos-
inn í fyrstu stjórn þess. Var kos-
inn varamaður í bæjarstjórn Siglu-
fjarðar — og mætti þar til starfa.
Eftir þriggja ára dvöl á Siglu-
firði bauðst Sigurði hlunnindajörð-
in Hraun í Fljótum til á'búðar.
Þetta freistaði búhneigðar hans svo
hann tók jörðina á leigu. En þá
bar ógæfu og harmsefni að hon-
um. Kona hans andaðist 27. júní
1931, í sömu vikunni og hann
fluttist að Hraunum. <
Á Hraunum bjó hann tvö ár, en
skorti fólk innanbæjar. Þaðan fór
hann þvi til Akureyrar og átti þar
heima tvö ár. Af þeim tíma var
hann ráðsmaður sumarlangt hjá
Þorsteini M. Jónssyni á Svalbarði
við Eyjafjörð.
Haustið 1935 fluttist hann til
Reykjavíkur, réðist smiður hjá
Slippnum h.f., en varð eftir stutt-
an tíma fyrir slysi í vinnunni. Hlaut
hátt fall úr stiga— bilaðist í baki
og lá lenigi í gifsumbúðum. Þeg-
ar hann varð aftur vinnufær, réð-
ist hann sem verknámskennari að
Reykjaskóla í Hrútafirði. Þar var
hann í fjögur ár, en þá var skól-
inn hemuminn og skólastarfsemin
lögfs niður um skeið.
Hinn 22. júní 1939 kvæntist Sig-
urður Egilsson í annað sinn. Seinni
kiona hans var Petrea Guðný Sig-
uxðardóttir bónda i Núpsseli í Mið-
firði Þórðarsonar. Lifir hún mann
sinn.
Þegar Reykjaskóli hætti, flutt-
ust þau hjónin, Sigurður og Petrea,
að Tjörn á Vatnsnesi og bjuggu
þar í leiguábúð í þrjú ár.
Árið 1943 fluttust þau til Húsa-
víkur og áttu þar heima síðan.
Synir þeirra eru þrír og allir
heima:
Sigurður Salómon, smiður.
Björn, bifreiðarstjóri.
Þórður, 15 ára.
Sigurður reisti sér íbúðarhús
1946 á Húsavík á háum og fögr-
um stað og nefndi það Sunnuhvol.
Hafa þau hjónin átt þar vistlegt
og velbúið heimili með sonum sín-
um.
Sigurður Egilsson var enginn
auðsöfnunarmaður. Hann var of
óeigingjarn til þess að vera það, og
mat hans á lifsgildum og verðmæt-
um ekki þannig.
Hann var samvinnumaður og
samhjálparmaður, greiðvikinn með
ágætum, hvar sem hann fór. Hann
var einn af fjölhæfustu mönnum,
sem fyrir hittast, og samfélaginu
þarfur að sama skapi, af því að
viðhorf hans til mannlífsins voru
svo jákvæð.
Hann var frjálslyndur og mót-
tækilegur fyrir nýjungar, en hóf-
samur. Ræktaði með sér heilbrigða
skynsemi, en forðaðist hleypidóma
og öfgar í skoðunum.
Fjölhæfni hans átti vafalaust
sinn þátt í því, að lengi fram eftir
ævinni staðbatt hann sig ekki til
langframa.
Ætti að telja upp öll viðfangs-
efni Sigurðar Egilssonar og trúnað-
arstörf stór og smá yrði það löng
skýrsla. Hér verður aðeins á nokk-
ur atriði minnzt:
Hann var bóndi um stund á
þrem jórðum með nokkru milli-
bili: Laxamýri, Hraunum og Tjörn
ú Vatnsnesi.
Hann vann sér húsasmiðsréttindi
é Siglufirði 1930, — og stóð síð-
an oft fyrir húsabyggingum.
Vann kennarastörf í Reykja-
hverfi 1912—‘15, á Siglufirði 1929
í Reykjaskóla í Hrútafirði 1936—
1940, á Húsavík: 1914—’17, 1945—
1946 og 1961—‘62.
Gegndi hreppstjórastörfum sem
settur: í Tjörneshreppi — hinum
Éoma — 1924—‘25 og Holtshreppi
í Fljótum 1933.
2
ÍSLENDINGAÞÆTTIR