Íslendingaþættir Tímans - 31.10.1969, Síða 17

bætli mjólkurinnleggið mikið úr
greiðsluörðugleikum manna, því
að þetta ár, hafði borizt tii bús-
ins um 1 milljón litra af mjólk.
Á me'ðan þetta vandræðaástand
ríkti hér í framleiðslu og gjaldeyr-
ismálum voru það samvinnufélög-
in og þeir sem þeim stýrðu sem
mest reið á, að væru þeim vanda
vaxnir að koma í veg fyrir að fé-
lagssamtökin yrðu fyrir fjárhags-
iegu tjóni og einnig að bændurn-
ir gætu haldið búum sínum á með-
an atvinnuvegurinn væri að rétta
við að nýju. Fullyrða má að þetta
hafi tekizt giftusamlega hér í
Húnaþingi undir framkvæmda-
stjórn Jóns S. Baldurs. Nokkrar
6kuldir höfðu að visu myndazt við
K.H., en þó ekki svo miklar, að
hætta væri á að þær greiddust
ekki, þegar bústofn bændanna
væri aftur kominn i eðlilegt horf.
Jón. S Baldurs var svo glöggur
maður og raunsær, að hann sá að
það var bæði hagur fél- og viðskipta
mannanna, að reynt væri á allan
hiátt að koma 1 veg fyrir árekstra
útaf greiðsluörðugleikum félags-
manna, á meðan bústofn þeirra
væri að komast upp að nýju. Frá
öndverðu hafa hafnarskilyrði ver-
ið slæm á Blönduósi og eitt af hug-
sjónarmálum Jóns S. Baldurs var
að bæta þau, eftir því sem mögu-
legt var. En þarna var við ramm-
an reip að draga, því að fjárveit-
ingavaldið 1 landinu lagði lengi vel
llítið fjármagn fram, til þessara
niála, en umibætur allar á Blöndu-
ósi mjög kostnaðarsamar. Jón
taldi þvl rétt að samvinnufélögin
i héraðinu beittu sér fyrir því að
afla fjár eftir föngum til þessara
umbóta og studdi að því að KH„
t>g S.A.H. legðu árlega fram
nokkra fjárhæð til að koma tll
móts við aðra aðila þegar fjárveit-
ing fengist úr ríkissjóði til umbót-
anna. Árangur þessa starfs hefur
orðið sá, að nú hafa aðstæður til
út og uppskipunar á vörum stór-
batnað og er svo komið að flest
smærri skip geta lagzt að bryggju
á Blönduósi í sæmilegu veðri, og
á Jón S. Baldurs áreiðanlega þar
góðan hlut að, ásamt mörgum
fleirl aðilum.
Hér hefur verið drepið á nokk-
ur atriði úr starfssögu Jóns S.
ÍBaldurs og er þó aðeins stiklað
á stærstu steinunum, en margt
fleira væri ástæða til að minnast
á, þó að það verði ekki gert hór.
Þegar kom fram á árið 1957 hefði
Jón ákveðið að hætta störfum sem
framkvæmdastjóri samvinnufé-
laganna á Blönduósi og kom það
mörgum á óvart, því hann hafði
verið mjög vinsæll i því starfi. En
hvorttveggja var, að eitthvað var
heilsa hans þá farin að bila og eins
hitt að hann leit svo á, að réttara
væri íyrir sig að hætta miklu
ábyrgðarstarfi, áður en þrek hans
og kraftar biluðu fyrir alvöru. Eitt
sinn er ég ræddi um þessa ákvörð-
un hans, við hann sagði hann:
„Ég vil endilega hætta að vera
kaupfélagsstjóri, áður en ég fer að
gera einhverja vitleysu sem gæti
skaðað félagið“. Aðalástæðan fyxir
að Jón tók þessa ákvörðun, mun
þó hafa verið sú, að hann óttað-
ist um heilsu sina um þessar mund
ir. En sem betur fór rættist vel
úr með heilsu hans og e.t.v. hefur
sú ákvörðun Jóns að hætta gtörf-
um sem framkvæmdastjóri
tveggja stórfyrirtækja og þar með
að létta af sér miklum áhyggjum,
étt drjúgan þátt í þvl. Um áramót-
in 1957—8 hafði annar kaupfélags
stjóri verið ráðinn að kaupfélag-
inu á Blönduósi og tók hann við
starfinu snemma árs 1958. En þó
að Jón S. Baldurs hætti fram-
kvæmdastjórastörfum samvinnu-
félaiganna á Blönduósi, þá vildi
hann gjarnan helga þeim starí sitt
og krafta áfram. Hann réðist því
sem forstöðumaðux bókabúðar K.
H. á Biönduósi og til fleiri starfa
næstu árin — og nú allra siðustu
árin, hefur hann verið á skrifstofu
mjólkurbúsins og virðist una hag
sínum vel, þó að hann sé ekki leng
ur í húsbóndastarfinu og ber það
ótvíræðan vott um manndóm hans
og skynsamlega yfirvegun.
Jón S. Baldurs gekk ungur sam-
vinnuhreyfingunni á hönd og hef
ur alla ævi helgað henni kraft3
sína og ævistarf að mestu, hann
hefur verið hugsjón sinni trúr og
tryggð hans við heimabyggð sín£
er mjög virðingarverð. Ef sagí
samvinnufélaganna í Húnaþingi
verður einhvern tíma skráð, þá ei
það trú mln, að nafn Jóns S. Bald-
urs beri þar hátt á meðal ýmissa
fleiri góðra manna, bæði fyrr og
siðar.
Jón S. Baldurs fæddist 1
Hvammi í Laxárdal 22. júní 1898,
sonur hjónanna Ingibjargar Jóns
dóttur og Sigurjóns Jóhannssonar
sem bjuggu í Finnstungu í Ból-
staðarhlíðarhreppi og víðar. For-
eldrar Jóns voru bæði af hún-
vetnskum ættum, sem ekki verða
raktar hér — enda hafa þær ver-
ið raktar að nokkru, í afmælis-
grein sem skrifuð var þegar Jón
varð sextugur.
Jón kvæntist 30. maí 1922, Arn-
dísi Ágústsdóttur Blöndal, Lárus-
sonar, sýslumanns á Kornsá og
konu hans Ólafíu Theodórsdóttur,
Ólafssonar, verzlunarstjóra á Borð
eyri.
Arndís fæddist í Saurbæ i Vatns
dal 30. október 1899 og á því sjö-
tíu ára afmæli nú í haust. Börn
þeirra hjóna eru tvö: Jóhann
kvæntur og búsettur í Rvík og
Theodóra búsett ár Blönduósi giít
Knúti Berndsen, húsasmið.
Heimilj þeirra Arndísar og Jóns
hefur verið til fyrirmyndar á marg
an hátt, Þar hefur ríkt gestrisni
og glaðværð og hin kyri-láta ró
húsfreyjunnar, ásamt vakandi á-
huga fyrir velferð heimilisins, hef
ur létt manni hennar störfin, sem
hafa verið mikil og margþætt.
Þegar Jón S. Baldurs var sjö-
tuigur vorið 1968, héldu þau hjón-
in dýrðlega veizlu í félagsheimil-
inu á Blönduósi og komu þangað
um 800 manns, enda voru allir
þangað velkomnir. Þetta sýnlr Jjós
lega höfðingsskap þeirra hjóna og
í öðru lagi hvað þau eru vlnsæl
hér 1 héraðinu. Við þetta tækifæri
barst Jéni mesti fjöldi af kiveðj-
um og skeytum, svo og miikið af
11
ÍSLENDiNGAÞÆTTlR