Íslendingaþættir Tímans - 08.10.1970, Síða 18
Nesjavöllum í Grafningi en fluttu
bú sitt þaðan árið 1930, fyrst að
Meðalholtum í Flóa og bjuggu þar
í tvö ár, en þá fluttu þau að Dal
b-a og bjuggu þar í fimmtán ár
myndar búi, bættu jörðina og
bjuggu í haginn, þrátt fyrir lítil
efni á erfiðum árum.
í Dalbæ hættu þau búskap ár-
ið 1947, og fluttu til' Reykjavíkur.
Var það að læknisráði, en Hjört
ur var búinn að vera vanheill af
asmasjúkdómi um margra ára
skeið og gefur það auga leið, að
með slíkan sjúkdóm var eigi hollt
við hey að sýsla, og var þá ekki
annarra kosta völ en hætta bú-
skap, þó þeim væri það eigi ljúft,
því ekki dugði við dómarann að
deila, ef heilsu ætti að halda.
Eftir að þau hjón fluttust til
Reykjavíkur, vann Hjörtur mest
við fiskvinnslustörf í frystihúsum,
eftir því sem heilsan og kraftar
frekast leyfðu, heilsan var oft bág
borin en vinnuviljinn með ólík
indum
Hjörtur var duglegur verkamað
ur, því eftirsóttur starfsmaður,
greindur vel og fróðleiksfús, enda
las hann mikið og fylgdist vel
með því, sem var að gerast í kring
um hann.
Það var skemmtilegt að ræða
við hann um þjóðmál, þar sem
hjá honum kom hófsöm rökfærsl'a
um menn og málefni, ásamt fuli-
komnu raunsæi um afkomu og vel
ferð aðalatvinnuvega okkar litla
þjóðfélags. En hann var raunveru
lega sterkt tengdur þrem aðalat
vinnugreinunum, sem hann út-
deildi kröftum sínum fyrir, sjávar
útveg, landbúnaði og iðnaði.
Hjörtur var mikill og einlægur
samvinnumaður alla tíð, og vildi
vöxt og hagsæld samvinnuhreyf
ingarinnar sem mesta. Hann var
einn af stofnendum Kaupfélags
Árnesinga.
Hjörtur og Guðlaug eignuðust
fimm börn, sem öll eru á lífi, auk
tveggja sona, sem Guðlaug átti frá
fyrra hjónabandi, en Hjörtur bar
sömu föðurást til fóstursonanna
sem og sinna eigin barna. Ætla
ég að sama hugarfar sé ríkjandi
hjá fóstursonunum til Hjartar.
Börn Hjartar og Guðlaugar eru:
Guðjón verksmstj. Álafossi,
kvænfur Sólveigu Sigurðardóttur.
Magnús leigubifr.stj. B.S.R. kvænt
ur Gunnvöru Gunnarsdóttur.
Narfi leigubifr.'Stj. BæjarTeiðum,
kvæntur Höllu Janusdóttur. Ing-
veldur húsfr. gift Sigurði Sigurðs
syni Patreksfirði. Sigurþór raf-
virki, kvæntur BergTjótu Sigur
vinsdóttur. Börn Guðlaugar frá
fyrra hjónabandi: Ólafur Back
mann raffræðingur, kvæntur
Huldu Hafliðadóttur, en þau eru
búsett í Kaliforniu og Halldór
Backmann vélsmíðameistari,
kvæntur Önnu Maríu Guðmunds
dóttur. Þau eru búsett á Akur
eyri. Halldór var að öllu leyti al
inn upp á heimili Hjartar og Guð
laugar, en Ólafur var uppalinn að
mestu hjá móðurforeldrum, en var
þó ávallt á sumrum í sveitinni hjá
GuðTaugu og Hirti.
Hjörtur átti einlægan og traust
an lífsförunaut þar sem Guðlaug
var, raungóð í önnum mikilla hús
móðurstarfa, þótt hún hefði ávallt
tíma aflögu til að sinna ýmsum
félagsmálum og þá fyrst og fremst
bindindismálum, sem hún er
löngu þjóðkunn fyrir, enda þeirra
þeggja hjartansmál.
Annað var það, er þau hjón
báru gæfu tiT að njóta sameigin
lega, börnin þeirra ástkæru, sem
eru fyrirmyndar þjóðfélagsþegnar.
Hjörtur lézt eins og fyrr er get
ið á Landsspítalanum 17. júlí 1970
eftir tiltölulega stutta legu á
sjúkrahúsi að þessu sinni, en hann
hafði átt við langvarandi vanheilsu
að stríða.
Nú við viðskilnaðinn vil ég fyr
ir hans hönd færa þakkir öllum
hans ástvinum fyrir ógleymanleg
ar samverustundir á Tífsleiðinni og
sérstaklega fyrir hjúkrunina og
umönnunina síðustu ævistundirn
ar. Konuna sína eTskuTegu kveður
hann með virðingu og innilegu
þakklæti fyrir ástkærar samveru
stundir.
1 nafni ástvina og vina kveðjum
við ÖR að síðustu þennan burt
flutta samfélagsbróður, með trega
og hjartans þökk fyrir allt, konan
hans, Tífsförunautinn elskuTegi,
börnin hans og tengdabörnin
kveðja ástkæran föður og að sið
ustu Iitlu glókollarnir indælan afa
sinn.
Við skulum öll sameinast um
að biðja honum guðs blessunar í
eilífðarbústaðnum handan hafsins
bl'áa. Blessuð sé minning hans.
Ég votta öllum ástvinum hans
innilega samúð.
Þorkell Þorkelsson
frá Valdastöðum.
f
Þann 17. júlí síðast liðinnn lézt
Hjörtur Níelsson verkamaður og
fyrrum bóndi. Hjörtur var Breið
firðingur að uppruna en fluttist
suður til Reykjavíkur árið 1921
og gerðist þá starfsmaður hjá Sig
urjóni Péturssyni á ÁTafossi, hjá
honum starfaði hann mörg ár.
Þá kynntist hann eftirlifandi
konu sinni, Guðlaugu Narfadóttur
úr Hafnarfirði, og voru þau gefin
saman í hjónaband 11. des. 1926.
Guðlaug var þá orðin ekkja og
hafði fyrir tveim sonum að sjá.
Þau ITjörtur og Guðlaug byrj
uðu búskap að Nesjavöllum í
Grafningi vorið 1927, en þaðan
fluttust þau að Meðalholtum í
Flóa, en lengst bjuggu þau í Dal
bæ í Flóa, eða fimmtán ár, en
núna síðustu tuttugu og þrjú ár
in hafa þau átt heima í Reykjavík.
Hjörtur var stór maður vexti,
kraftmikilT til vinnu og kunni bet
ur við að gengið væri að verkinu
með áhuga en ekki með hangandi
hendi, enda mun hann hafa þurft
á því að halda, vegna þess að lífs
baráttan var ekki eins létt í þá
daga hjá sveitabóndanum og hún
er í dag. Vélaaflið óþekkt og allt
varð að vinna með eigin höndum
og þar við bættist að heimilið varð
þyngra með hverju árinu, eftir því
sem börnunum fjölgaði. Mér er
það minnisstætt frá fyrstu búskap
arárum þeirra Hjartar og Guðlaug
ar, þegar hann var að koma til
18
ÍSLENDINGAÞÆTTIR