Íslendingaþættir Tímans - 08.10.1970, Side 29

Íslendingaþættir Tímans - 08.10.1970, Side 29
75 ÁRA: ÓLI OMUNDSEN FRÁ HÖFÐAKAUPSTAÐ Óli Omundsen frá Höfðakaupstað varð 75 ára 17. sept. s.l. Nú búsett ur að Fifuhvammsveigi 25 í Kópa vogi. Óli Omundsen fæddist í Noregi 17. september 1895, foreldrar Elín Soffía og Omund Olsen. Hann kom til íslands 1925, skipstjóri á 100 lesta skipi, er hann átti ásamt öðr- um manni. Dvaldist hann um hríð á ísafirði o-g seldu þeir þar skipið. Óii fluttist til Höfðakaupstaðar 1929, en þaðan til Kópavogs 1968. Má nærri geta að þeim mörgu ár- um, sem hanm var búsettur í Höfða kaupstað, hafi fylgt margar minn- ingar, sem eigi verða gerð skiT á í lítilli blaðagrein, en ég vil nú, á þessum tímamótum ævi hans, minnast vinsamlegrar kynningar við hann um áratugaskeið með mokkrum orðum. Þótt Óli væri hættur siglingum og skipstjórn var hugur hans bumd inn sjónum. Hóf hann því brátt út gerð, keypti tvo báta, er hann gerði út frá Höfðakaupstað, og hann gaf nöfnin Hindenburg og Ludendorf, og heppnaðist útgerðin vel, enda hafði hann ávallt góðan mannskap á bátana og valda dugnaðarfor- menn. Voru sjómenn ávallt fúsir til að róa á hans útveg, þar sem Óli var vel kynntur og vildi vanda tffl útgerðar. Ég spurði eitt sinn Óia hvers vegna hann hefði valið bátum sínum nöfn hinna þýzku hershöfðimgja, og sagði hann ástæð una til þess vera, að sig hefði dreymt áður en hann eignaðist bát ana, að hann ætti báta með þess- um nöfnum. óli byggði sér ibúðarhús í Höfða kaupstað er hann nefndi Lund og stofmaði þar heimili sitt með Mar- grétu Jóhannesdóttur, friðsælt og gott hemiili. Hafa þau borið sami- oiginlega erfiðleika og gleði Tífs- ins með tryggð og vináttu, sem hefir fært þeim birtu og yl, ekki sízt á efri árum. Það er sem ég sjái Óla Omumd- sen sikipstjóra á stjórnpalli, glæsi- iogan mann á bezta manndóms- skeiði. Báran hjalar sakleysislega við skip hans og sólin merlar á logmværum haffletinum. Norski fáninn dreginn að hún, blár kross innan í hvítum á rauðum feldi, blaktir lítið eitt í hlýrri golunni. — En sjómaður kynnist líka öðr- um ólíkum aðstæðum. — Hugsa ég mér sama skipstjórann, hann Óla Ómundsen á stjórnpalli, í bar- áttu við vind og sjó. Með hendur á stýrishjóli — því að nú má engu rniuna — hamfarir veðurs og hvít- fextar, freyðandi hrannir gefa eng an grið. Hanm gefur skipverjum sínum fyrirskipanir sem bera vott um kjark. gætni og hyggindi hins reynda og athugula stjórnanda. Uppi á sigluhún berst norski fán inn í stórviðri — sædrifinn. En Óli ber gæfu til að leiða skip sitt í örugiga höfn. í Ilöfðakaupstað gengdi Óli ýms um opinberum störfum um langt skeið. Hann var í hafnarnefnd Höfðakaupstaðar, í stjórn útgerðar félagsins, fiskimatsmaður, full- trúi í stjórn kaupfélagsins, yara- lóðs, o.fl. Lifrarbræðslu rak hamn í mörg ár, en lagði hana niður, og hafði umsjón með brennsluolíu í kauptúnið og til skipa. Óli Omumdsen var karlmenni að burðum. Til gamans vil ég geta um einn atburð því til sönmunar. Hann fæddist 29. ágúst 1900 á Sléttaleiti í Suðursveit. Foreldrar hans voru hjónim Jóhanna Jóhanns dóttir og Björn Klemensson odd viti frá Geirbjarnarstöðum í Suður Þingeyjarsýslu, Foreldrar Björns voru Klemens Jónsson frá Gnýstöð um V.Hún. Ólafssonar bónda í Aðkomumenn á fiskibát voru staddir í Höfðakaupstað. Þeir koma þrir á fund Óla. Þeim verð- ur sundurorða við hann, sem leið- ir til þess, að hendur eru látnar skipta. Þvi eins og sjómaðurinn finnur ánægju í baráttu við vind og sjó, er honum geðfellt, efcki sízt ef hann er lítið eitt undir áhrifum vins, að nota krafta sína á öðrum sviðum. Hér eru þrír á móti einum, leikur virðist ójafn, en lyktar þannig, að þá þremenn- ingarnir fara til skips síns, er þeim vægast sagt allmikið ábótavant í klæðaburði og hafa reynslu af því að Óli hafi ekki farið höndum um þá með snyrtimennsku skreðarans. Ég_ veit að fjölmargir minn- ast Óla nú með hlýjurn huga, því að hann er strangheiðarlegur mað- ur, má ekki vamm sitt vita, vin- fastur, kurteis í framkomu, glaður og skemmtilegur i vinahóp, greið- vikinn og góðgjarn. Ég óska honum til hamingju á þessum tímamótum ævi hans, og enda orð mín með vísu: Þér veiti gleði, gæfu og trú. Guð frá veldi sínu, sjötíu og fimm ára nú á afmælinu þínu. Lárus G. Guðmundsson Höfðakaupstað. Ytri Svartárdal í Goðdalasókn ól- afssonar og Sigríður Pétursdóttir bónda í Brúnagerði Halldórssonar. Móðir Sigriðar var Halldóra Páls dóttir bónda í Brúnagerði Guð mundssonar bónda í Brúnagerði, Pálssonar bónda á Hallgilsstöðum Guðmundssonar bónda í Grjótár- SJÖTUGUR: JÓHANN KLEMENS BJÖRNSSON bóndi, Brunnum ÍSLENDINGAÞÆTTIR 29

x

Íslendingaþættir Tímans

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Íslendingaþættir Tímans
https://timarit.is/publication/303

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.