Íslendingaþættir Tímans - 25.06.1971, Síða 11

KARL GUÐMUNDSSON
FYRRV. LÖGREGLUÞJÓNN
F. 16. júní 1895.
D. 13. febrúar 1971.
•
Hér verður gert örstutt æviágrip
um leið og minnzt er látins sam-
verkamanns og félaga.
Karl fæddist að Skerðingsstöð-
um í Hvammssveit í Dalasýslu, son
ur búandi hjóna þar: Sigurlaugar
Snorradóttur og Guðmundar Guð-
mundssonar Sigurlaug húsfreyja
dó 1905 og Guðmundur bóndl
1906. Eftir það ólst Karl upp til
19 ára aldurs hiá móðurbróður sín-
um, Hirti Snorrasyni skólastjóra á
Hvanneyri og síðar á Skeliabrekku
í Borgarfirði. Hann stundaði nám
í Hvítárbakkaskóla veturna 1912
—1914, og eftir það var hann i
lausamennsku og starfaði bæði til
sjós og lands til 1919, þá hélt
hann til Noregs til þess að kynna
sér landbúnaðar- og jarðræktar-
störf og vann þar á búgarði til
1921. Aftur heim kominn til ís-
lands 1921 lagði hann stund á
samskonar störf i nágrenni
Reykjavíkur, aðallega í sam-
bandi við nýtt og stór-
virkt jarðræktarverkfæri, sem var
kallað „þúfnabani" og þótti að
Verðleikum mikið til koma. Árið
1923 gekk Karl í lögreglulið
Reykjavíkur og gegndi þvi starfi
síðan unz hann náði aldurshámarki
opinberra starfsmanna, eða til sjö-
tugsaldurs.
Þótt það yrði hlutskipti Karls, að
vinna sitt aðalævistarf i bæ og
borg, þá stóð hugur hans jafnan
til landbúnaðar og jarðræktar.
I>ann hug sinn sýndi hann greini-
lega i þvi, að hann var meðal hinna
allra fyrstu. er féngu land og hófu
tæktunarstörf og siðan byggingar
á Kópavogsháisi: þar bjó hann sið-
an til æviloka.
Þann 18. júni 1929 kvæntist
Karl ungri og glæsilegri konu,
Gunnlaugu Karlottu Eggertsdótt-
Ur kaupmanns og söðlasmiðs. Krist
Jénssonar, og lifir hún mann sinn.
Hún var Karli hinn ágætasti lífs-
förunautur, byggði upp með hon-
um ánægjulegt heimili og 61 hon-
um fjögur mannvænleg börn, þau
eru þessi:
Snorri, fulltrúi hjá tollstjóraemb
ættinu í Reykjavík. kvæntur Sig-
riði Guðmundsdóttur.
Hörður, teiknari hjá Alþjóða
gjaldeyrissjóðnum i Washington,
kvæntur Rosabel Massip, sem er af
spánskrí ætt.
Rósa Björg, gift Hirti Hjartar-
syni cand.jur. lögmanni hjá borgar
stjóra i Revklavik.
Sigurlaug Ragnheiður, gift Páli
B. Helgasyni lækni. þau búa nú
vestan hafs.
Á öðrum áratug þessarar aldar
voru Borgfirðingar vestra undir
merkl Ungmennafélags íslands
þegar teknir að standa allframar-
lega í íþróttum Þá voru árlega
haldin íþróttamót á Hvítárbakka og
þangað sótti jafnan mannfjöldi
víðs vegar að. Þar sá ég Karl Guð-
mundsson í fyrsta skipti. Hann var
þá á tvítugsaldri og í flokki borg-
firzkra íþróttamanna. Engin kynni
urðu með okkur Karli í það sinn,-
að því undanskildu. að ég sá hann
bera af öðrum í stökkkeppni, eng-
inn stökk eins hátt og enginn eins
langt og hann. Mér fannst hann
ekki stökkva heldur fljúga, og ég
verð að halda að fleiri en mér
hafi orðið það fyrir að horfa á af-
rek hans með aðdáun og kannski
ekki alveg án öfundar. Þá datt mér
ekki í hug, sem ekki var heldur
von, að við Karl myndum hafa svo
mikið saman að sælda. sem raun
varð á síðar. Kynni okkar urðu
svo engin að kalla, unz hann gekk
í lögreglulið Reykjavíkur 1. febr.
1923, en þá var ég þar fyrir í
starfi. Við vorum jafnaldrar
og fylgdumst síðan að sem sam-
verkamenn, unz við náðum aldurs-
hámarki opinberra starfsmanna ár-
ið 1965.
Það kann fleiri en mér að hafa
fundizt við fyrstu persónuleg kynni
af Karli, að hann væri fremur
hrjúfur og jafnvel kuldalegur í við-
móti. En við nánari kynni kom
brátt I ljós, að þar var aðeins um
ytraborð hans að ræða og undir
því kom I ljós glaðvær maður og
góðviljaður, einarður í bezta lagi,
vel vlti borinn, ærukær, hreinskil-
inn og drenglyndur. Ég er þess
fullviss, að í öllum sínum athöfn-
um, gerðl hann það eitt hverju
sinni, er hann vissi sennilegast og
réttast. Loforð hans öli voru
óbriffðul. og þeir. sem voru minni
máttar eða stóðu höllum fæti f
heiðarlegri baráttu. áttu visa sam
úð hans. En hann gat Hka verið
harður i horn að taka væri á hann
ráðizt, sýndur mótþrói I starfi eða
öðrum óréttl beittur, enda var
fSLENDINGAÞÆTTIR
n