Íslendingaþættir Tímans - 25.06.1971, Síða 14

ekki auður, enda hefur Jökuldals-
heiSi jafnan þótt harðbýl. Árið
1946 brugðu þau búi og fluttust
til Seyðisfjarðar. Var þá Guðjón
orðinn heilsuveill, en Einar sonur
hans, sem hafði verið aðalfyrir-
vinna heimilisins eftir að kraftar
föður hans tóku að bila, var orð-
inn lítt fær til gangs vegna kals
á fótum er hann hlaut í mikilli
hrakningagöngu í eftirleit á Brúac-
öræfum. Guðjón lézt á Seyðis-
firði árið 1952, en mæðginin Einar
og Guðrún bjuggu saman áfram,
og annaðist Guðrún heimilishald
fyrir þau fram á síðustu ár. Undan-
farin tvö ár hefur þó Sigrún tví-
burasystir Einars, sem búsett er á
Seyðisfirði og á uppkomin börn, lit
ið mikið til með þeim.
Börn Guðrúnar og Guðjóns
voru: Sigrún, giftist Óskari Finns-
syni verkamanni á Seyðisfirði. Ósk-
ar lézt 1951. Einar, nú verkamað-
ur á Seyðisfirði. Solveig, gift
Sigurði Sigurðssyni fyrrum bónda
á Brimnesi við Seyðisfjörð, nú
búsett á Seyðisfirði. Arnheiður, gift
Jóni Hallgrímssyni, bónda á Mæli-
völlum á Jökuldal. Elís, drukkn-
aði um tvítugsaldur í Jökulsá á
Dal, og Hallveig. g' "t Stefáni bónda
Guðmundssyni á Dratthalastóðum
í Hjaltastaðaþinghá.
Þær fáu staðreyndir, sem hér hafa
verið taldar, eru aðeins stærstu
stiklurnar í þeim lífsferli, sem
lauk þegar Guðrún frá Heiðarseli
kvaddi lífið, skuldlaus við heim-
inn og efalítið æðrulaus og sátt við
allt. Og um það líf, sem hún lifði
i 37 ára búskap í Jökuldalsheiði
segja þær ekki neitt. Þá sögu er
ég ekki fær um að rekja. Glömp
um úr henni er brugðið upp í
ágætu viðtali, sem Guðrún Aðal-
steinsdóttir frá Vaðbrekku átti við
hana á 85 ára afmæli hennar og
birtist í Sunnudagsblaði Tímans
1966. Nokkrar hugmyndir um lífið
Heiðinni má fá í bókinni Frá
kValdastöðum til Veturhúsa, eftir
'Björn Jóhannsson, mág Guðrúnar.
Þessum þætti íslenzkrar þjóðlífs
Jíiögu þyrfti þó að gera enn betri
Ikil, meðan það fólk, sem þar bjó
um langt áraskeið er enn
,‘ofán moldar.
j Þegar ég var barn og ungling-
ur heima á Aðalbóli, fór ég oft í
héimsóknir aö Heiðarseli og var
jstundum nokkra daga um kyrrt.
iFrá þeim heimsóknum leiftra enn
minningar um skyggða fleti Þver-
Framhald á bls. 3
Ingibjörg G.
Snæbjarnardóttir
frá Hergilsey
Fædd 10. nóv. 1887.
Dáin 28. okt. 1968.
Hinzta kveðja frá Helgu
Halltjórsdóttur, Dagverðará.
Kæra vinkona
kveðju mína
færi ég þér
úr fjarlægðinni,
og harma að þina
hinztu daga
okkar fundum
bar ekki saman.
Þig leit ég aðeins
ellimóða,
en í augum þér
æskan lifði.
Sál þín var ung
eins og sumarmorgun
eða frækorn
í faðmi vorsins.
Allt hið góða
hjá öðrum sástu,
enga þú dæmdir,
sem ill verk gjörðu,
öðrum^málsbætur
alltaf fannstu,
svo lastyrði aldrei
þér lá á vörum.
Margar við áttum
einar saman
yndisstundir,
sem aldrei gleymast.
Frásagnarlist
og fróðleiksmolar
lágu þér þá
svo létt á tungu.
Hergilsey var þér
helgur staður.
— Æskunnarjörð
mun engum gleymast
þar þú lifðir
liðinl.ar ævi
mestu sælu-
og sorgarstundir.
Þú unnir og skildir
íslands fegurð.
Fegurð blóma
og bjartra nátta,
fegurð hrímsins
og hvítra jökla
og fegurð brimhvítra
bárufalda.
Trúin á Krist
var kjarni lífs þíns,
því varstu glöð
í þjónsins starfi.
Auðlegð og völd
þú aldrei þráðir,
en lofaðir guð
fyrir lífsins gjafir.
Sál þinni leystri
úr líkamsviðjum
fagna aftur
i æðra heimi
ástvinir sem á
undan gengu
og fylgja þér inn
í frið og gleði.
H
ÍSLENDINGAÞÆTTIR