Íslendingaþættir Tímans - 12.08.1977, Side 32

jafn viötæka þekkingu á þeim og
Krístján. Hvort tveggja kom sér
vel, er hann varB námsstjóri
Austurlands og siBar fræBslu-
stjóri.
ViB Kristján unnum mikiB sam-
an milli nefndarfunda. Á þessu
timabili var Kristján heimagang-
ur á Ránargötu 22, okkur
Rannveigu og börnum okkar til
óblandinnar ánægju. ÞaB var gott
aB vinna meB Kristjáni. Þótt viB
værum ekki alltaf sammála kom-
umst viB ætiB aB sameiginlegri
niBurstöBu aB lokum. Kristján
hafBi ágætt vald á islenzku máli.
Hann var eldfljótur aB setja sam-
an skýrar greinargerBir, og kom
þessi hæfileiki ser vel viB
nefndarstörfin.
Þáverandi menntamálaráB-
herra, Magnús Torfi ólafsson,
ákvaB aB láta kynna frumvarpiB
um allt land og skyldu nefndar-
menn annast þá kynningu. Kynn-
ingarfundirnir voru undirbúnir i
öndverBum janúarmánuBi 1974.
ÞaB kom I hlut okkar Krístjáns aB
kynna frumvarpiB á Austurlandi,
NorBausturlandi og VestfjörBum.
Gott var i þessari ferB aB hafa
stuBning af svo snjöllum ræBu-
manni sem Kristján var.
Þrátt fyrir brennandi áhuga á
málinu og framgangi þess, var
málflutningur hans jafnan gædd-
ur sveigjanleika og á köflum
óborganlegri kimni. Ég er ekki i •
vafa um þaB, aB framlag hans á
fundunum átti drjúgan þátt i þvi
aB vinná menn til fylgis viB frum-
varpiB.
Sem námsstjóri og fyrsti
fræBslustjóri Austurlands vann
Kristján mikiB brautryBjanda-
starf viB erfiBar aBstæBur. Hann
beitti sér m.a. fyrir viBtæku nám-
skeiBahaldi fyrir kennara á
Austurlandi og fékk til liBs viB sig
færustu fagnámsstjóra hérlendis.
Þess má og geta, aB hann bar vel-
ferB þroskaheftra barna mjög
fyrir brjósti og vann mikiB starf 1
þeirra þágu. Skólastjórar á
Austurlandi sýndu i verki, hve
mikils þeir mátu námsstjórastörf
Kristjáns, er þeir einróma mæltu
meö þvi, aB honum yrBi veitt
staöa fræBslustjóra á Austur-
landi.
ÞaB er skarö fyrir skildi viB frá-
fall Kristjáns Ingólfssonar. Aust-
firöingar sakna fræöslustjóra
sins, brautryBjanda i skólamál-
um. Margir sakna vinar i staB og
góös félaga frá gengnum sam-
verustundum, en sárastur er
söknuöur eiginkonu hans og
barna. ViB Rannveig og böm okk-
ar sendum þeim kærar kveöjur.
Meöal okkar mun lifa minningin
um merkan mann og góöan
dreng.
Ingólfur A. Þorkelsson.
F. 8. okt. 1932.
D. 31. jan. 1977.
Þegar ég nú kveB minn ágæta
vin, Kristján Ingólfsson leitar
margt á huga minn í einlægri eft-
irsjá.
A björtum dögum æskunnar
hófust okkar góöu kynni og æ siB-
an hafa þau varaB, e.t.v. voru
samskipti okkar hvaö nánust á
siöustu misserum.
Svo alltof fljótt kom endadæg- ,
ur hans, þessa snjalla og góBa
drengs, sem ætiö geymdi innra
meö sér þann eld ófölskvaöan,
sem kenna má viö sanna æsku.
. Ýmsar leifturmyndir liöa um
hugann. Þegar á skólaárunum
háöum viB ýmsa hildi saman, er
veitti báöum reynslu og þroska,
hvort sem viö lúskruöum heimsk-
um Heimdallarlýö fyrir herdýrk-
un sina eöa þröngsýnum þjónum
kirkjunnar fyrir kreddur.
Þar kom þegar vel i ljós hverj-
um gáfum Kristján var gæddur,
logandi mælskan, leiftrandi fynd-
in, hugsjónahitinn, rökfimin og
fróöleiksfýsnin, sem áttu eftir aö
reynast honum farsælir förunaut-
ar ævina alla.
Og sizt skyldi gleymt einlægri
hlýju hjartans, er i hlut áttu þeir,
er undir höföu oröiö i höröum
heimi.
Til hinztu stundar varö þaö og
hlutskipti hans aö hlúa a& þvi
veika og smáa, þaö var unun hans
og lifsfylling um leiö.
1 skóla var Kristján hrókur alls
fagnaöar, svo var og um hvert
mannamót alla tiö, þar var hann
fremstur meö glaöværö og glettni
og ekki spillti söngrödd hans
hreimþýB og hljómmikil i senn.
Og á þessum æskudögum hreppti
hann dýrasta Iifshnoss sitt, þar
bundust þau Elin kona hans bönd
um, en Ella varö sannkölluB
óskadis okkar 1 skólanum.
Upplag og eöli ásamt sterkum
uppeldislegum áhrifum uröu til
þess aB gera Kristján aö félags
hyggjumanni i beztu merkingu
þess orös.
Vald auBs og vopna áttu þar
öflugan óvin, herstöövaandstæB-
ingar minnast hans sem eins
ótrauöasta liBsmannsins i langri
baráttu.
Félagshyggja hans og sam-
kennd meö öBru fólki var e&lislæg
og sönn, enda kom'hann viöa viö I
félagsmálum og til forystu valdist
hann eins og af sjálfu sér, þar var
oft af mikilli ósérhlifni unniö og
ekki um vinnustundir spurt.
Hann var kennari, skólastjóri
og si&ast fræBslustjóri Austur-
lands, menntun og menning áttu
þar verBugan og sannan fulltrúa.
Kennari var hann ágætur og bar
margt til. Hann var góöur félagi
nemenda sinna. Hann glæddi
kennslustundir sinar gjarnan
nýju lifi meB fjölþættum fróöleik,
ekki þurrum frásögnum, heldur
brá hann upp lifandi myndum
einkum úr sögu lands og þjóöar.
Minni hans var frábært og víö-
lesinn var hann, ekki sizt i þjóB-
legum fróöleik svo og þjóöfélags-
legum bókmenntum af ýmsu tagi.
Allt þetta geröi hann einnig aB
hinum ágætasta viömælanda, svo
oft var hrein unun aö eiga meö
honum stund.
Honum var sérstaklega lagiö aö
tala viö fólk, ná fram hugsunum
þess og lifsskoöun, laöa fram
skemmtilegar frásögur, eftir-
minnileg atvik. Útvarpsþættir
hans og blaöaviötöl eru meB þvi
bezta, sem gert hefur veriö á þvi
sviöi.
Fjölhæfni Kristjáns var mikil,
svo aö án efa hefur hún oftlega
fært honum vissan vanda.
Svo fer um marga þá, sem hafa
margþætta hæfileika. En þó mun
hún hafa oröiö honum gieöi- og
gæfuvaldur fremur ööru og gert
þaö aö verkum, aö á skammri ævi
haföi hann afkastaö ótrúlega
miklu, bæöi á sviöi ævistarfsins
og á félagsmálasvi&inu. ÞjóBfé-
lagsmál lét hann mjög til sintaka,
hann var oft i framboöi, sat i
sveitarstjórn á Eskifiröi, var um
skeiö varaþingmaöur og sat sem
slikur tvivegis á Alþingi.
Þar átti hann sannarlega
heima, hugmyndaauBgi hans var
mikil, andinn sifrjór og vakandi,
ræöumennska var honum sem
léttur leikur, áróöursmaöur var
hann sérstakur, kynntist fólki
fljótt og vel og átti auövelt meö aB
laga sig aö hinum ólikustu aö-
stæöum. I félagsmálum veröur
hans lengi minnzt sem forystu-
manns I æskulý&smálum á Aust-
urlandi, formaöur U.l.A. var
hann um árabil og vann þar mjög
gott starf.
Kennarasamtökin nutu krafta
hans, óspart og svo var um fleiri
félög, þegar deild úr Norræna fé-
laginu var stofnuö á ReyöarfirBi á
s.l. ári þótti hann sjálfsagöur til
forystu og haföi þegar unniB þar
gott brautryBjendastarf. Hug-
stæöast er mér I dag starf hans
fyrir Styrktarfélag vangefinna á
Austurlandi og allt okkar góBa
samstarf á þeim vettvangi.
Þar varö okkar samstarf nán-
ast og bezt. Þar naut hann sin vel
I hjálparstarfi fyrir þá vanmátt-
ugu i þjóöfélaginu og viö öll nut-
um þar skipulagshæfileika hans
og dugnaöar, enda völdum viB
hann á liönu hausti til aö taka af
okkar hálfu sæti I stjórn Þroska-
hjálpar, landssamtaka um mál-
efni þroskaheftra. Styrktarfélag-
iB eystra þakkar allt hans ágæta
starf I þágu skjólstæ&inga sinna,
þar var hin gróna hjartahlýja
og rika réttlætiskennd sem réöi
ferBum eins og I fleiru.
32
islendingaþættir