Íslendingaþættir Tímans - 12.08.1977, Síða 49

Steindór Steindórsson
járnsmiður
hrepps. Hann var hestamaöur
góöur og haföi mikiö yndi af gæö-
ingum sinum, sem hann tamdi
sjálfur og hugsaöi vel um og átti
margar góöar stuníir meö. Enn-
'fremur haföi hann gaman af
veiöiskap. A þeim árum tefldu
menn mikiö á heimilum og lét Jón
sinn hlut ekki eftir liggja í þeirri
iþrótt. En lifiö var fyrst og fremst
starf, og Jón átti þvi láni aö fagna
aö komast I Mööruvallaskóla á
Akureyri og hann útskrifaöist
þaöan vorið 1905. Aö skólagöngu
lokinni fékkst hann við farkennslu
á vetrum og. landbúnaöarstörf og
annaö, sem til féllst á sumrin
bæöi heima og heiman.
En forlögin höföu ætlaö Jóni
Arnasyni annaö og meira verk-
efni, og eftir aö hafa tekið sér ferö
á hendur til Kaupmannahafnar
árið 1916 tii aö kynna sér kaup-
félagsmál og annað þvi viökom-
andi er teningunum kastaö, og
hann gerist eftir heimkomuna
fyrsti starfsmaður Sambands isl.
Samvinnufélaga i Reykjavik.
Eftir það lá leiöin ekki til Skaga-
fjaröar nema i stuttar heimsóknir
til systkina og vina. Það hefur
verið ritaö svo mikiö um störf
Jóns i þágu lands og þjóöar af
samstarfsmönnum hans, aö
þeirra veröur ekki nánar getiö
hér. _________________________
Hinn áttunda janúar 1925 giftist
Jón eftirlifandi konu sinni Sigriöi
Björnsdóttur frá Kornsá i Vatns-
dal. Þau komu sér upp fallegu
heimili i Reykjavik fyrst i leigu-
húsnæöi, siöar i sínu eigin, og
voru samhent um aö koma þar
öllu i sem bezt horf. Umsvifa-
mikið ævistarf krefst mikils tima
frá heimili og fjöiskyldulifi, en
Jón var mikill og góöur heimilis-
faðir, og kappkostaöi aö stormar
þjóölifsins gerðu engan usla þar
innan dyra umfram nauösyn.
Hann var tryggur og góöur bróöir
systkinum sinum og góður frændi
börnum þeirra. Hann vildi jafnan
rétta þeim hjálparhönd eöa gefa
góö ráð, þegar svo bar undir, og
svo var einnig um önnur skyld-
menni hans og vini. Hann geymdi
aldrei til morguns þaö, sem hægt
var að gera í dag, og var þaö
mjög áberandi þáttur i skaþgerð
hans. Hann var barngóður maður
og átti þvi láni aö fagna aö hafa
alltaf eitthvað af ungu fólki i húsi
sinu.
Þau hjón eignuöust þrjú börn,
Björn, Arna og Ingunni Guörúnu,
en þau uröu fyrir þeirri djúpu
sorg aö missa einkadótturina af
slysförum á fermingaraldri.
Jón bar yfirleitt ekki til-
finningar sinar á torg, en þeir
sem bezt þekkja til vita aö það sár
grerialdrei. Barnabörnin eru sex
og og barnabarnabörn fimm,
þannig heldur lifiö áfram sina
leiö.
Jón naut lesturs góöra bóka og
Islendingaþættir
Fæddur. 14. aprfl 1921.
Dáinn 30. jan. 1977.
Þann 5. febrúar sl. kvöddum við
félagar i Rótarýklúbbi Akureyrar
vin okkar og félaga, Steindór
Steindórsson járnsmið.
Andlát hans bar að höndum 30.
jan. sl. Aðeins tveim dögum fyrr
hafði hann verið á fundi meðal
okkar, og gegnt þar skyldustörf-
um sínum, sem endranær. Ekki er
ætlunin að fjölyrða hér um upp-
runa eða stöf Steindórs járn-
smiðs, en undir því nafni var
hann þekktur, ekki aðeins hér á
Akureyri og nærsveitum, heldur
nánast um allt land.
Kom þar einkum tvennt til.
Steindór hafði getið sér orðstýr í
iðn sinni, sem hann nam ungur og
stundaði síðan alla ævi og var við
kenndur. Hann var einnig þekkt-
ur sem vandvirkur og listrænn
Ijósmyndari og kvikmyndatöku-
maður, sem slikur var hann kunn-
ur alþjóð, m.a. vegna starfa sinna
fyrir sjónvarpið hér á Akureyri.
Við félagar hans þektum hann
þó enn betur á öðrum vettvangi.
Við þekktum hann sem hinn dug-
lega og ósérhlffna félagshyggju-
mann. Á þessum tlmum fjölmiðla
og efnihyggju gerist æ erfiðara að
halda. uppi umtalsverðu félags-
starfi. Að slíkt tekst er aðeins að
þakka mönnum með sama eigin-
leika og rfkastur var I fari Stein-
dórs járnsmiðs. Hann hafði svo
fullkomlega tileinkað sér aðal
einkunnarorð Rótarýhreyfingar-
innar, „Þjónusta ofar sjálfs-
hyggju“.
Þegar þar við bættist hans ein-
staki áhugi á félagsstörfum, hlaut
það að skapa hinn fullkomna fél-
aga.
las mikiö um ævina. Sföasta áriö
varö honum sérstaklega erfitt
vegna vanheilsu. Þó lagöist
honum þaö til aö geta notiö hjúkr-
unar og umönnunar á heimili sínu
siöustu vikurnar i faömi fjöl-
skyldunnar.
A nýársdagsmorgun kom hin
þráöa lausn frá þessu lifi, langri
og starfsrikri ævi var lokiö.
Hafi hann þökk fyrir allt.
Guörún Þorvaldsdóttir.
Steindór gerðist félagi I Rótarý-
klúbbi Akureyrar árið 1964. Á
umliðnum árum hafði hann gegnt
/elflestum trúnaðarstörfum I
'élagsskapnum, að einu undan-
ikildu. Þvl átti hann að taka við á
niðju yfirstandandi ári. Hann var
forsetaefni klúbbsins næsta
starfsár. Sem for$etaefni var
hann um leið stjórnarmeðlimur
yfirstandandi starfsárs. Þar
kynntumst við ef til vill best hans
rólegu yfirvegun og rökvlsi, sem
svo oft fann lausnina á aðsteðj-
andi vandamálum. Vissulega var
Steindór maður mjög störfum
hlaðinn. En aldrei skyldi heyrast
frá honum orð þess efnis, að hann
hefði ekki tlma til verka, ef I þágu
félagsskaparins var. Þvi vissum
við allir að velferð Rótarýklúbbs-
ins yrði vel borgið I hans höndum.
Nú er þar skarð fyrir skildi.
Við þökkum Steindóri öll hans
störf I þágu Rótarýklúbbs
Akureyrar. Við þökkum honum
samfylgdina alla tlð. Slikt var
æðruleysi Steindórs á öllum
stundum að kveinstafir voru hon-
um ekki að skapi. Þvl munum við
bera harm okkar og söknuð I
hljóði. En minningarnar um góð-
an dreng og félaga munu ylja
okkur allt til endurfundanna.
Eiginkonu , börnum tengda-
börnum svo og öðrum ástvinum
vottum við einlæga samúð okkar
og biðjum blessunar alföður.
Rótarýklúbbur Akureyrar.
49