Íslendingaþættir Tímans - 26.01.1980, Blaðsíða 4

reikningum og rituöu máli var meö
miklum ágætum.
Jónína og MagnUs eignuöust tvö börn,
Margréti Selmu sem gift er Svavari
Einarssyni frá Asi f Hegranesi, og Helga
sem lést á unglings-aldri, og hygg ég aö
þaö hafi veriö stærsti skugginn á þeirra
llfi. Þá óluþau upp aö miklu leyti 3 börn
Hómfríöar systur MagnUsar og manns
hennar MagnUsar Halldórssonar, sem dó
frá 6 börnum öllum á unga aldri. Þau
heita Jón, Magnús og Reglna og sýnir þaö
best hjartahlýju og manndóm þeirra
Héraösdalshjóna. Einnig hafa þau hjón
haft sumardvarlar-börn i áraraöir, og öll-
um reynst sem foreldrar.
Ég mun ekki hafa þessi minningarorö
öllu fleiri, enda ekki hægt aö gera
Magnúsi góö skil istuttri minningargrein,
til þess þyrftiaöskrifaum hann heila bók.
Þessar línur eru ritaöar til aö minna á
mann sem setti svo sterkan svip á sveit-
ina sina, mann sem var mikill sóma-
maöur og sveitarhöföingi. NU er hann
snögglega horfmn sjónum okkar þaö er
lögmál lifsins og því veröur ekki breytt.
Þessum jaröneska áfanga er lokiö, og
annar áfangi tekur viö. Aö lokum óska ég
frænda minum fararheilla til fyrirheitna
landsins.
Kona min og ég sendum Jóninu sér-
stakar samUöar- og vinarkveöjur, einnig
einkadóttur þeirra, barnabörnum og öör-
um vandamönnum. Guö og gæfan fylgi
ykkur öllum.
Reykjavik 12/11980
Jóhann Hjálmarsson
frá Ljdsalandi.
Þaö var vel búiö I Héraösdal i tíö
MagnUsar Helgasonar og hans ágætu
konu, Jóninu Guömundsdóttur. En þaö
var þung raun MagnUsi, og sennilega
einnig konu hans, aö sjá þessa ágætu jörö
fara Ur ættarbyggö, en þeim hjónum varö
aðeins eins barns auöiö, að vlsu ágætri
konu, er gift er Svavari Einarssyni, bif-
reiðarstjóra á sérleyfinu Siglufjörð
ur-Varmahlíö. Selma, en svoheitir ddttir-
in, vissi, að börn vilja ganga menntaveg-
inn, og þvi er sem er.
Ég kynntist MagnUsi Helgasyni, þegar
ég var sextán ára, og bjó á heimili þeirra
um hrið, en faöir minn eignaöist jöröina
Litladal i Lýtingstaöahreppi i Skagafiröi
áriö 1951, og hóf þar bUskap meö kaupa-
fólki, en hann var starfandi i Reykjavfk
svo hér var um litiö meira en sumarfríiö
aö ræða, sem hann eyddi I sveitinni. Þeir
sem hafa farið landveg til Akureyrar og
hafa hugað aö Utsýni yfir hiö fagra land
okkar, hafa ekki komist hjá aö sjá mynd-
arlegar byggingar hinumegin Héröas-
vatna i Skagafirði, þegar ekiö er um
Blönduhliö i Akrahreppi, framhjá bæjun-
um KUskerpi Uppsölum, Bólu og loks
Silfrastööum. Þeir eru reyndar þrlr bæ-
irnir sem sjást handan Héraösvatna, þvl
þar erueinnig Litlidalur, og Laugardalur,
og er þar vel bUiö I dag.
MagnUs Helgason var fæddur 21 desem-
ber áriö 1896, og bjó allan sinn bUskap á
Héraösdal. Hann hafði ekki fariö viöa, en
hann var heimsborgari á marga lund, svo
ófeiminn og hispurslaus var hann,. Hann
var félagshyggjumaöur, en hann
var það mikill bUmaöur i sér, að hann
skipti sér ekki af öörum málum, en ég
man ekki betur en hann heföi tjáö mér, aö
hann heföisetið i hreppsnefnd, og trUi ég,
aö þar hafi MagnUs reynst málefnalegur.
Kynni mfn af Skagfiröingum uröu þó
nokkur, og fannst mér Lýtingar almennt
veragáfað fólk,enum fram allt elskulegt.
MagnUs Helgason var fróður maður, og
mat faöir minn hann mikils, og vissi ég,
aö MagnUs vildi endilega að eitthvert
barna foreldra minna flengdist I Litladal.
Og var I rauninni ekki um nema okkur
þrjá þá yngstu aö ræða, þvi hin voru flutt
að heiman, gift og bUin aö stofna sitt
heimili. En viö vorum allir i skóla, og
stefndi hugur okkar allra, aö þvi er ég
held, til einhvers annars. Tlmarnir liöa,
þetta sama liggur fyrir okkur öllum.Og
einhvers staöar segir skáldiö: aö heilsast
og kveöjast það er lifsins saga. Skagfirö-
ingar komu oft langt aö til aö heilsa upp á
föður minn, þegar hann var nyröra, og
þótti föður minum vænt um þaö. Ég held
lika aö viö hinir þrir yngstu hafi kynnt
föður minn vel, og marga langað aö hlýöa
á manninn sjálfan.
Ég þakka svo fyrir hönd Hofteigsfólks
ins fyrir ágæt kynni viö MagnUs og
Jóni'nu, og þeirra uppeldisson, Jón að
nafni. Og sU sama skoðun er á þeim hjón-
um, og reyndar öllum Skagfirðingum,
sem ég hafði kynni af, aö þeir séu prýöis-
fólk. Minningin um MagnUs Helgason
segir, aö viðar séu heimsborgarar en
menn skyldu ætla. Bóndi erbUstólpi, bU er
landstólpi, og þvi skal hann virður vel. Ég
sendi mínar kveðjur noröur i land, þar
sem er haröbýlla á vetrum, en gjöfulla á
sumrum. Blessuö sé minning MagnUsar
Helgasonar.
Steinarr Benediktsson rithöf.
Guðrún
Kristmundsdóttir
NU ert þU horfin, en hugurinn þinn
hlýlega strýkur samt vanga um minn,
sem kærleiksrik systir þU komst á
minn stig
þvi konungur lifsins vill annast
um mig.
ÞUminntir á geisla, égminniá strá,
mig léstu geisla þinn falla beint á,
Ég get aðeins beöiö aö Guö launi þér
þá gleöi er margoft þU veitf^iefur mér.
Ég samgleöst þér vina, aö svifur þU
. heim
og slöar við hittumst á leiöunum þeim
þar friöur og gleði og góöleikur er.
Ég Guöifel alltþaöer kærast er þér.
GuörúnGuðmundsdóttir
frá Melgeröi
4
islendingaþættir