NT - 30.11.1984, Blaðsíða 8

S6L UR ?
ÍTTT Föstudagur 30. nóvember 1984 8
laí Lesendur hafa ordið
Helmsfrag og trébariegs v«l
gerft úrvilemynd um htaut
ótkareverftlaun I mera a.l.
Bartara Stralaand ter avo
unnarlega á koatum I þeaurl
mynd, um allutaier helur
sleglft I gegn.
Aftalhlutverk: Barbara Strelund,
Mandy Patlnkln, Amy Irvlng.
Sýnd kl. 5,7.30,10
Yentl
■ Vel upplýst hús
Óartar-
leg
börn
■ „Ósköperuþettaóartarleg
börn sem aumingja gamla kon-
an á," varð aldraðri ömmu að
orði kvöldið sem hún hlýddi
ásamt nokkrum afkomendum
sínum á stjórnmálaumræður
frá Alþingi fyrir skömmu. í
þeim umræðum færði alþing-
ismaðurinn Guðrún Helga-
dóttir m.a. ráðherrunum
kveðju frá gamalli konu sem
komið hafði upp 7 börnum
sem síðan hafa alið henni 27
barnabörn, að sögn Guðrúnar.
Hafði Guðrún það eftir gömlu
konunni (sem væntanlega er
ekki langt undir áttræðu úr því
að hún kallaði hana „gamla“
konu) að hingað til liafi hún
alltaf prjónað plögg á þennan
barnabarnahóp sinn, en nú
væri svo komið að hún ætti
ekki lengur fyrir bandi.
Barnahópur gamallar konu
er væntanlega í kringum fert-
ugs- cða jafnvel langt á fimm-
tugsaldri og barnabörnin þá
væntanlega einhver a.m.k.
komin á þrítugsaldurinn. Þótti
ömmu það með ólíkindum ef
enginn úr þessum stóra flokki
barna og barnabarna gæti
gaukað lopahönk eða band-
hespu að gömlu konunni svona
stöku sinnum, þó ekki væri
nema af flækjubandi frá verk-
smiðjuútsölunni á Álafossi, en
þaðan hefur amma fengið
margan gagnlegan spottann á
vægu verði.
Amma - sem vanist hefur
því í sinni fjölskyldu að ungir og
gamlir aðstoði og gleðji hverjir
aðra cftir ástæðum hvers og
eins á hverjum tíma - sagði
það raunalegt ef aukin aðstoð
þjóðfélagsins við eldri kyn-
slóðina leiðir jafnframt til þess
að hver og einn hugsi einungis
um sjálfa/an sig en telji sig
algerlega „stikkfrí“ varðandi
afkomu og aðstæður sinna nán-
ustu - ríkiö eða bærinn skuli
sjá um allt slíkt. Ég er ömmu
sammála um þetta og vona að
flestar ömniur eigi artarlegri
afkomendahóp en gamla vin-
konan hennar Guðrúnar.
Dótturdóttir.
M Hefurðu skoðun á málunum? Viltu
vekja athygli á einhverju sem aflaga fer í
samfélaginu? Þarftu að koma kvörtunum á
framfæri? Eða viltu kannski hrósa ein-
hverjum?
Lesendasíðan er rétti staðurinn. Hún er
vettvangur fyrir allt það sem lesendum
liggur á hjarta, hvort sem þar er um að
ræða stór mál eða smá. Og við krefjum
ábyrga aðila um svör við spurningum
lesenda, eftir því sem unnt er.
Skrifið til:
NT
Lesendasíðan
Síðumúla 15
108 Reykjavík
. eða hringið í síma 686300 milli kl. 13 og 14.
Athugið að við birtum bréf ykkar að
I sjálfsögðu undir dulnefni ef þess er óskað.
Engu að síður verður fullt nafn og lieimilis-
fang að fylgja bréfínu.
Konur beri ábyrgð
á barneignum sín-
um utan hjónabands
Fimm barna móðir á lands-
byggðinni skrifar:
■ Mikið er ég orðin leið á
þessari sífelldu vorkunnsemi í
garð kvenna og þó sérstaklega
í garð einstæðra mæðra. Jú,
þær.konur og karlar sem misst
hafa maka vegna slysa eða
veikinda eiga alla samúð mína.
Aftur á móti fæ ég ekki betur
séð en að konur séu að skapa
mikið vandamál í þjóðfélaginu
með öllum þessum lausa-
leiksbörnum sínum. Miðað við
hvað getnaðarvarnir eru orðn-
ar fullkomnar og fjölbreyttar
álít ég að engin kona þurfi að
eignast börn gegn vilja sínum.
Ég sé því ekki betur en að
konur séu að leika sér að því
að eignast barn eða börn án
þess að hafa áður eignast maka
eða heimili. Ábyrgð á þeim
börnum finnst mér að þær eigi
að bera sjálfar.
Mér sýnist fólk margt hvert
heldur ekki vera að eiga þessi
börn sín vegna þess að það hafi
gaman af því eða njóti þess,
því það virðist ekki vilja gefa
sér neinn tíma til að sinna
þessum blessuðum börnum.
Jú, fólk þarf alltaf að vera að
vinna til að framfleyta fjöl-
skyldunni og svo þarf tíma til
að komast út á meðal manna
og skemmta sér, en börnin
sitja svo á hakanum.
Sjálfri finnst mér börn veita
svo mikla ánægju í lífinu að
það megi spara ýmisiegt við sig
á öðrum sviðum, t.d. eitthvað
af þeim munaði sem maður sér
á mörgum heimilum. Allt skal
teppalagt út úr dyrum að mað-
ur nefni ekki allar mublurnar,
sent í raun veita manni ekki
neitt nema aukavinnu og stress
- það má ekki skemma þetta
eða skíta það út. Mér finnst
hins vegar börnin mikilvægari
en það að passa að húsgögnin
séu alltaf gljápússuð.
Komi svo til hjúskaparslita
af öllu þessu stressi þykir mér
það mikið óréttlæti hvað kon-
urnar hafa mikinn rétt. Jafnvel
þótt um 3-4 börn sé að ræða í
hjónabandinu virðist konan
nær undantekningarlaust fá
réttinn til að halda jjeim öllum,
hvort sem hún er nokkur
manneskja til þess eða ekki,
en karlinn fær ekki að sjá um
eitt einasta þeirra. Auk þess
að vera óréttlátt verður þetta
til þess að gera karlana ábyrgð-
arlausa í þjóðfélaginu og
ábyrgðarlausa gegn barneign-
um. Ég teldi það aftur á móti
til bóta að karlar féngju meiri
réttindi gagnvart börnum sín-
um og þyrftu jafnframt að bera
meiri ábyrgð - held að bæði
þeir og við öll hefðum gott af
því.
Rafmagnsveitan
evðir rafmagni
Hættulegt að
íbíó?
fara
■ Ég fór í Bíóhöllina í gær-
kvöldi, mánudaginn 26.11. til
að sjá myndina Yentl með
Barböru Streisand. Mér var
enn illt í eyrunum þegar ég
vaknaði í morgun svo menn
geta rétt ímyndað sér hvernig
mér leið þegar sýningunni
lauk.
I myndinni syngur Barbara
nokkur lög. Konunni liggur
nokkuð hátt rómur en svona
eins og til að undirstrika það
var hljóðið í myndinni svo hátt
stillt að það hefur vafalaust
farið uppfyrir öll hættumörk
þegar verst lét. Og hávaðinn í
sýningarsalnum í lokaatriðinu
var alveg geigvænlegur. Mig
langar til að spyrja að því
hversvegna sýningarstjórar
Bíóhallarinnar eyðileggja með
þessu sýningu á annars ágætri
kvikmynd. Eru þeir kannski
orðnir ónæmir fyrir hávaðan-
um?
Þetta vandamál virðist raun-
ar hrjá önnur bíó borgarinnar
en ég hef aldrei upplit'að annað
eins og þetta. Það er alveg á
hreinu að ég hef með mér
heyrnarskjól næst þegar ég fer
í Bíóhöllina og ég ráðlegg
öðrum bíógestum að gera slíkt
hið sama ef þessu heldur
áfram. Heyrnarsljór
Svar um hæl
Árni Samúelsson hjá Bíó-
höllinni, sagði þessa mynd vera
í Dolby stereo sem magnaði
hljóðið nokkuð upp. Hátalara-
kerfið væri hins vegar stillt eins
og gefið væri upp fyrir hverja
mynd. Hann kvað það rétt að í
nokkrum senum í þessari
mynd færi hljóðið býsna hátt
en áleit hins vegar ekki að það
færi upp fyrir leyfileg mörk.
Árni sagðist hafa séð þessa
mynd úti í London og þar
hefði hávaðinn verið alveg sá
sami.
Upplýstur skrifar:
■ Lengur stenst ég ekki mát-
ið með að grennslast fyrir um
hvað ráði sérkennilegu hátta-
lagi Ijósameistara Rafmagns-
veitu Reykjavíkur núna í
skammdeginu. Mér hefur oft
upp á síðkastið orðið um þegar
ég hef ekið inn Suðurlands-
brautina, og séð á hægri hönd
gnæfa út úr myrkrinu stórhýsi
Rafmagnsveitunnar, uppljóm-
að úr hverjum glugga eins og
álfakastali í ævintýrunum.
Þessi sýn virðist jafnt blasa við
hvort heldur er á degi eða
nóttu, virkunt degi eða helgi-
degi. Því er mér spurn: Er
þessi háttur Rafmagnsveitunn-
ar framlag hennar til að lýsa
inn í skammdegiskitrur okkar
hamingjusömu samborgar-
anna? Getur verið að starfsem-
in innan veggja Rafmagns-
veituhússins sé svo samfelld,
sem lýsingin ber vitni, og
hvaða starfsemi er það þá? Er
loftið í húsinu e.t.v. svo raf-
magnað að ógerningur sé að
slökkva ljósin? Vill Rafmagns-
veitan með þessari lýsingu gefa
fordæmi fyrir því hvernig við
hin eigum að fara með raf-
magnið? Hvað heitir sá sjóður
sem upplýsingin er greidd úr?
Mér er spurn.
Pennavinir
Ana Parra
Rua conde de Rigmaior 16
40 Esquerdo
Algés
1495 LISBOA
Portugal
Ana Parra er 23 ára háskóla-
nemi og náttúruunnandi sem
safnar frímerkjum og póst-
kortum, en segist auk þess
hafa áhuga á tónlist, félags-
fræði, sálfræði, heimspeki og
tungumálaum.
Hún skrifar á ensku.