NT - 20.06.1985, Blaðsíða 24

HRINGDU ÞÁ f SÍIVIA 68-65-62

fréttar í blaðinu og 10.000 krónurfyrir ábendingu sem leiðir til bitastæðustu fréttar mánaðarins. Fullrar nafnleyndar er gætt
NT, Sídumúla 15, Reykjavík, simi: 686300, auglýsingar 18300
Kvöldsímar: áskrift og dreifing 686300 • ritstjórn 686392 og 687695 • íþróttir 686495
■ Kristín Blöndal takli kvenna-
hreyfínguna á réttri leið.
■ Helga, Bryndís og Eií töldu að sífellt tal um kvennabaráttu fari í taugarnar á fólki.

19. júní:
■ „...tími til kominn að kon-
urnar fái nú loksins að sletta úr
klaufunum,“ sagði Hilmar
Helgason.
Hvað er svona merkilegt við
það að vera kvenmaður?
■ „Við reynum að vera góðar
konur og standa saman í barátt-
unni. Við munum halda áfram
að vekja á okkur athygli þar til
við náum fullu launajafnrétti",
sögðu Lucia Guðmundsdóttir
og Margrét Torfadóttir, er
blaðamaður hitti þær að máli á
Hallærisplaninu í gær þar sem
þess var minnst að nú eru 70 ár
liðin frá því að konum var fyrst
„hleypt" inn í kjörklefana.
En hvað hefur áunnist á þess-
um 70 árum og hvað mætti
betur fara? „Það hefur vitanlega
margt áunnist á þessum tíma,"
sagði Kristín Blöndal, en hún
hefur staðið í kvennabaráttu
um langa hríð „en það er geysi-
lega mikið eftir. Það er sýnt að
konur fá ekki sömu laun fyrir
sömu vinnu og karlar og hin
svokölluðu kvennastörf eru lít-
ils metin í þjóðfélaginu."
Er kvennahreyfingin e.t.v. að
grafa sína eigin gröf með að-
skilnaðarstefnu sinni? „Ég tel
svo ekki vera en ég tel vissan
aðskiinað nauðsynlegan til þess
að konur geti fundið sjálfar sig.
Oft er það nefnilega þannig að
þegar karlmaður kemur inn í
félög kvenna er hann oftast
orðinn sjálfskipaður foringi á
fyrsta degi, auk þess sem kven-
fólkið virðist treysta honum
betur, svona af gömlum vana,“
sagði Kristín Blöndal.
Við hittum að máli Hilmar
Helgason, er stóð afsíðis við
hátíðahöldin og spurðum hann
hvort hann þyrði ekki að koma
nálægt konunum. „Jú blessuð
vertu, ég er ekkert hræddur við
konur. Eg kann vel við þá breyt-
ingu sem orðið hefur á undan-
gengnum árum, konur eru
frjálsari og vinna nú ýmis störf
sem við karlmennirnir höfðum
svo til einkarétt á. Ég held að
margir karlar þoli þetta illa, þó
þeir eigi erfitt með að rökstyðja
það.“
En hvaðfinnst karlmanninum
um kvennaferðir, kvennahús,
kvennafundi og kvennamenn-
ingu, þar sem karlmenn eru
óvelkomnir og standa utan við?
„Mér finnst tími til kominn að
konurnar fái nú loksins að sletta
úr klaufunum og finna fyrir sér.
Þær voru múlbundnar inni á
bæjunum fyrr á tímum, en nú
standa þær uppréttar, sem sjálf-
stæðir einstaklingar," sagði
Hilmar Helgason.
„Það þarf oft miklar öfgar til
að eitthvað gerist, en þetta er
ofleikur," sagðu Helga, Elí og
Bryndís, er blaðamaður spurði
þau um kvennabaráttuna.
„Við hljótum að vera þakklát
þeim einstaklingum sem hófu
baráttuna og með nýrri kynslóð
hlýtur jafnréttið að verða að
veruleika. En þó að svona uppá-
koma lífgi upp á tilveruna þá er
þetta farið að fara í taugarnar á
mörgum og það er synd."
■ Fjölmargir mættu í kaffi og „með því“ fyrir utan Kvennahúsið í gær og var planið skreytt hinum
nýstárlegustu skreytingum. ' NT-myndir: Ámi Bjama.
■ Lucia Guðmundsdótt- —
ir og Mprgrét Torfadóttir mggg
_ sögðu-pð konur yrðu að
~ standa saman til að ná