NT - 13.08.1985, Blaðsíða 9
Plötudómar
Þriðjudagur 13. ágúst 1985 9
Hrá og rokkuð
í liúlum Ipik — Mannaknrn
I Ijúfum leik - Mannakorn
■ Hljómsveitin Mannakorn
hefur í gegnum tíðina skipað
veglegan sess í íslensku tónlist-
arlífi, en heldur hefur verið
hljótt um hljómsveitina á síð-
ustu árum. Úr því rættist um
miðjan síðasta mánuð, en þá
kom út ný Mannakornsplata.
Voru þá liðin sex ár frá síðustu
plötu hljómsveitarinnar.
Platan í ljúfum leik, er um
margt ólík fyrri plötum
Mannakorns. Lagasmíðar
þjóðarskútan upp í hugann
þegar hlustað er á það lag og
ekki væri vitlaust að láta
Mannakorn flytja lagið við
þingsetningar héðan í frá.
Hér að framan sagði ég að
platan í Ijúfum leik, væri rokk-
uð en Magnús er blúsari og
heldur því áfram á þessari
plötu. Alltaf er stutt í blústakt-
inn og stöku lag er hrcinn blús.
Greinilegt er að Magnús hefur
hlustað mikið á blús og hann
Stórgóð plata
Limping For a Generation - The Blow Monkeys
mannakorn
■ Limping For a Generation
er góð plata með góðri hljóm-
sveit. Tónlistin er vandað
popp, en sú tegund tónlistar
hefur notið mikilla vinsælda á
síðustu mánuðum. Þessi tón-
list er leidd af breskum lista-
mönnum og helstu einkenni
hennar er vandaður hljóðfæra-
leikur og smekklegar útsetn-
ingar. Hljómsveitin The Blow
Monkeys er engin undantekn-
ing þar á.
Platan Limping for a Gener-
ation er heilsteypt plata með
góðri stígandi. Léttari lögin
koma fyrst og er jassaða popp-
ið nær allsráðandi á fyrri hlið
plötunnar, en stutt er þó í
rokkið í lögum eins og He’s
Shedding Skin og Fatcat Bel-
usha. Síðari hlið plötunnar
hefst á tveimur poppuðum
lögum, Porfessos Super Cool
og perlunni The Man From
Russia. Lögin þrjú sem á eftir
koma eru mun þyngri og titil-
lagið, Limping For a Generat-
ion, er hreinræktaður jass.
Lögin sem á undan komu,
ruddu brautina að jassinum
þannig að þróunin er eðlileg.
Útsetningar The Blow
Monkeys eru stórgóðar og
mikið reynir á alla liðsmenn
hljómsveitarinnar. Útsetning
lagsins Atomic Lullaby er með
ólíkindum góð. Byrjunin er
róleg og takturinn einfaldur
og saxafónninn seiðandi. En
krafturinn ólgar og leikar æs-
ast þar til sprengja springur í
orðsins fyllstu merkingu. Und-
ir dúndrandi sprengjugnýnum
heyrast aftur ljúfu upphafstón-
ar lagsins, verða þeir nú að
fallegu niðurlagi.
í Blow Monkeys er Robert
Howard mest áberandi, reynd-
ar notar hann listamannsnafn-
ið Dr. Robert. Hann semuröll
lög og texta fyrir hljómsveit-
ina, en nýtur reyndar aðstoðar
bassaleikarans, Mick Anker,
við gerð tveggja laga á plöt-
unni. Doktorinnspilarpínulít-
ið á píanó, hann sér um allan
gítarleik, rafmagnaðan sem
órafmagnaðan auk þess sem
hann syngur.
Þó mest beri á rafmögnuð-
um hljóðfærum eru þau ekki
einráð. Þegar jassinn tekur
völdin, leggur Anker raf-
magnsbassann á hilluna og
kontrabassinn tekur við.
Trommarinn Tony Kiley verð-
ur þá líka allur annar og með
þessari plötu sannast að hann
er jafnvígur á popp, jass og
rokk. Saxafónleikarinn Ne-
ville Henry gefur plötunni
skemmtilegan blæ og leikur
hans er oft á tíðum ansi húm-
orískur. Hann á það til að
blása léttum ska-takti inn í
annars þung lög dr. Roberts.
Textar plötunnar eru beittir
þjóðfélagslegir textar og ljóst
er að dr. Robert er mjög
meðvitaður ungur maður.
Hann er í fararbroddi ein-
hverrar bestu hljómsveitar
sem komið hefur fram á sjón-
arsviðið lengi. Platan Limping
For a Generation er stórgott
verk og hvetur hvern þann
sem heyrir að vera vel vakandi
þar sem hljómsveitin Blow
Monkeys er annars vegar.
ÞGG
(9 af 10)
LJUFUM LEIK
Magnúsar Eiríkssonar standa
þó alltaf fyrir sínu, en nú eru
útsetningarnar rokkaðri og
hrárri en áður gerðist hjá
Mannakorninu. Gítarinn er
hafður aftar í hljóðblöndunni
og á köflum hljómar Pálmi
Gunnarsson eins og hann sé
öskureiður. Söngurinn fellur
þó vel að frekar hörðum bass-
anum og trommunum, enda er
Pálmi með betri söngvurum
sem við eigum.
Magnús Eiríksson hefur
löngum þótt ágætur textahöf-
undur og best tekst honum
upp þar sem yrkisefnin eru
sótt til samfélagsins. Svo er
einnig á þessari plötu og bera
textarnir börn við vorum og í
Ijúfum leik vott um það.
Magnús leikur sér einnig með
skemmtilegar vangaveltur í
textanum Hvers vegna og
Heilafrysting. Svipaðar vanga-
veltur eru einnig í textanum
Eldur, eftir' Stein Steinarr,
eina textanum á plötunni sem
ekki er eftir Magnús. En ein-
hver magnaðasti texti plötunn-
ar er Þegar skipið sökk. Ein-
hvern veginn kemur blessuð
hefur gengið í smiðju J.J.
Cale þegar hann samdi lagið
Eldur, og þar er ekki leiðum
að líkjast.
Þegar ég hlustaöi fyrst á
plötuna varð ég fyrir nokkrum
vonbrigðum, mér fannst vanta
einhvern neista. En platan
vann á og er reyndar enn að
gera það. Upphaflega átti ég
von á plötu í líkingu við I
gegnum tíðina, en á plötunni í
léttum leik sýnir Mannakorn á
sér aðra og síst verri hlið. En
það er alveg makalaust hvað
umslagið er ljótt!
ÞGG
(8 af 10)
Ágæt skemmtun
Katrina And the Waves
■ Það er skrítið að lagið
Walking on Sunshine hafi ekki
orðið vinsælla en raun ber
vitni. Lagið er létt, einfalt,
melódískt og þræl-skemmti-
legt. Allt útlit var því á að þar
færi sannkallaður sumarsmell-
ur, en vegir vinsældanna eru
ekki kortlagðir fyrirfram.
Reyndar er lagið Walking
on Sunshine -ekki dæmigert
fyrir þessa fyrstu plötu Katrina
And the Waves. Lagið ber
: sterkan keim af bresku ný-
bylgjunni, en önnur lög plöt-
unnar eru hreinræktað rokk.
Katrina And the Waves er
kvartett, hljóðfæraskipan er
dæmigerð fyrir rokkhljóm-
sveit, tveir gítarar, trommur
og bassi. Leitað er fanga utan
hljómsveitarinnar með orgel-
leik og hluta bakradda. Liðs-
menn hljómsveitarinnar eru
ágætir hljóðfæraleikarar sem
vita hvernig á að spila rokk.
Hljóðfæraleikurinn er ágætur
á plötunni og gítarsándið er
virkilega skemmtilegt og Ijær
það plötunni ferskan blæ.
Lögin á plötunni eru einföld
með grípandi laglínu. Átta af
tíu lögum plötunnar eru eftir
gítarleikarann Kimberley
Rew. Bassaleikarinn Vince de
la Cruz á hin tvö. Þetta eru
ágætir rokk slagarar, en engar
meiriháttar tónsmíðar. Text-
arnir eru ekkert til að hrópa
húrra fyrir, en þó ekkert verri
en gengur og gerist, ástin er
ýmist í Mexíkó, á ströndinni
eða þá farin í fússi.
Að öðrum ólöstuðum er það
Katrina Leskanich sem á mest-
an þátt í að rífa hljómsveitina
upp úr meðalmennskunni.
Hún hefur hressandi skemmti-
lega rödd og ræður bæði við
hröð rokklög og ballöður eins
og Cry For Me og The Sun
Won’t Shine.
Það er ekki hægt að segja að
platan Katrina And the Waves
sé tímamótaverk, enda hefur
tæplega verið til þess ætlast.
En þetta er skemmtileg plata,
einfalt og melódískt rokk.
Bestu lög plötunnar eru Red
Wine And Whisky, Que Te
Quiero og Walking On Suns-
hine.
ÞGG
(74-10)
Viðhöfrur kœkkað 17 // / /
vextinalj /
18mánaða
Sparireikningar
Búnaðarbankans
bera óumdeilanlega
vextina.
BUNAÐARBANKINN
TRAUSTUR BANKI
TiMABÆR