Morgunblaðið - 07.09.2004, Qupperneq 21

UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 7. SEPTEMBER 2004 21
Eftirfarandi greinar eru á mbl.is:
Jón Steinsson: „Það er engin til-
viljun að hlutabréfamarkaðurinn í
Bandaríkjunum er öflugri en
hlutabréfamarkaðir annarra
landa.“
Regína Ásvaldsdóttir: „Eitt af
markmiðum með stofnun þjón-
ustumiðstöðva er bætt aðgengi í
þjónustu borgaranna.“
Jónas Gunnar Einarsson:
„Áhrifalaus og mikill meirihluti
jarðarbúa, svokallaður almenn-
ingur þjóðanna, unir jafnan mis-
jafnlega þolinmóður við sitt.“
Jakob Björnsson: „Mörg rök
hníga að því að raforka úr vatns-
orku til álframleiðslu verði í fram-
tíðinni fyrst og fremst unnin í til-
tölulega fámennum, en
vatnsorkuauðugum, löndum …“
Tryggvi Felixson: „Mikil ábyrgð
hvílir því á þeim sem taka ákvörð-
un um að spilla þessum mikil-
vægu verðmætum fyrir meinta
hagsæld vegna frekari ál-
bræðslu.“
Stefán Örn Stefánsson: „Ég
hvet alla Seltirninga til kynna sér
ítarlega fyrirliggjandi skipulags-
tillögu bæjaryfirvalda …“
Gunnar Finnsson: „Hins vegar
er ljóst að núverandi kerfi hefur
runnið sitt skeið og grundvallar-
breytinga er þörf …“
Eyjólfur Sæmundsson og
Hanna Kristín Stefánsdóttir:
„Öryggismál í landbúnaði falla
undir vinnuverndarlög og þar
með verksvið Vinnueftirlitsins.“
Jakob Björnsson: „Með þvílík-
um vinnubrögðum er auðvitað lítil
von um sættir.“
Guðmundur Hafsteinsson: „Því
eru gráður LHÍ að inntaki engu
fremur háskólagráður en þær
sem TR útskrifaði nemendur
með, nema síður sé.“
Á mbl.is
Aðsendar greinar
FJÖLDI ferðamanna fær ekki
vegabréfsáritun til landsins, jafnvel
þótt þeir hafi bókað far og pantað
gistingu. Mönnum af
ákveðnum þjóðernum
er skylt að leggja fram
alls konar tryggingar
og vottorð ætli þeir að
dvelja hér í nokkra
daga. Jafnvel kaupa
farmiða áður en þeir
geta lagt inn umsókn
um vegabréfsáritun.
Oft er nýrra vottorða
krafist þegar önnur
hafa verið innsend. Ís-
lensk stjórnvöld hafa
gert samninga við
Dani um að annast
vegabréfsáritanir í
hinum ýmsu löndum
fyrir Íslendinga. Jafn-
vel í Washington þar
sem er íslenskt sendi-
ráð.
Tíðar afbókanir hjá
hótelum sýna að hér
er ekki um einstök til-
felli að ræða, heldur er
líklegra að þau hlaupi á hundruðum
þegar ferðamönnum er neitað um
Visa á síðustu dögum fyrir áætlaða
brottför. Allir sjá að ferðamannaiðn-
aðurinn líður fyrir þetta og flug-
félögin missa af verulegum tekjum.
Í annan stað missa íslenskar fjöl-
skyldur af því að sjá ástvini sína frá
fjarlægum löndum sem neitað er um
vegabréfsáritun.
Á meðan stjórnvöld gefa ekki við-
hlítandi skýringar á þessari stefnu
verður að líta á að hér sé um að
ræða aðgerðir til að draga úr
spennu á vinnumarkaði eða eitthvað
álíka því allir ferðamennirnir þurfa
umhyggju og vinnusamar hendur til
að þeim líði vel á stuttri viðkomu, en
erfitt er að fá fólk til hótelstarfa og í
móttöku flugvéla. Áróðri hefur líka
verið haldið uppi af einstökum
menntamönnum að ferðamennska
væri ekki nægilega arðsöm, enda
þótt hún færi okkur yfir 60 milljarða
gjaldeyristekjur og séu öll efnahags-
leg áhrif tekin með mun láta nærri
að tekjurnar séu um 100 milljarðar.
Veikja markaðsstarf
Fyrir heimsstyrjöldina síðari neit-
uðu íslensk stjórnvöld gyðingum um
landvistarleyfi, þótt þeir væru
komnir á ytri höfnina á flótta undan
nasistum. Sumir þeirra létu lífið í
gasklefum eða pyntingarbúðum
þegar þeim var snúið aftur til Evr-
ópu. Það var sorgleg saga og dæmi
um ósjálfstæði íslenskra ráðamanna
í fyrrum nýlendu Dana. Ferðahindr-
anir til að takmarka straum ferða-
manna til landsins nú
er af öðrum toga að
ætla mætti, en óneit-
anlega vekur það upp
grun um að Íslendingar
hafi ekkert lært og öllu
gleymt. Hvers vegna er
t.d. Dönum falin þessi
vegabréfsáritun? Eru
Íslendingar ekki nógu
þroskaðir eða menntað-
ir til að gefa vegabréfs-
áritun á Schengen-
svæðið eða er þetta
vantrú á eigin getu?
Allar óljósar takmark-
anir eða mismunun er
af hinu illa, veikir orð-
spor landsins og er frið-
sömu ríki til vansa.
Takmarkanir nú hamla
markaðsstarfi fyrir
framtíðina, því ferða-
mannaiðnaðurinn er
viðkvæmur og getur á
örfáum vikum breyst
t.d. vegna olíuverðs eða stríða. Þá er
og gott að eiga ferðamennina að til
að fylla tóm hótel og gistihús bænda
þegar kólnar og vetur gengur í garð.
Nýr útvegur í
norðlægri byggð
Er það stefna íslenskra stjórnvalda
að halda einstökum þjóðernum frá
landinu með takmörkunum á vega-
bréfsáritun? Ef svo er skulda þau ís-
lenskum almenningi skýringar.
Ferðamanafjöldi hingað hefur auk-
ist hin síðari ár, en í raun ekki meira
en í mörgum löndum sé tekinn sam-
anburður í nokkra áratugi við vinsæl
ferðamannalönd í Evrópu. Flug-
höfnin í Stansted var fyrir örfáum
árum fáfarin en farþegafjöldi þar
hefur margfaldast á síðustu árum.
Margir hafa áttað sig á því að Ísland
er sérstætt land og jarðsögulega
ungt. Kaupgeta er að aukast í mörg-
um suðlægum löndum og allir mögu-
leikar eru á að ferðamennska geti
orðið hér arðbærari. Menn mega þó
ekki ofmetnast og hindra að nýir
hópar ferðamanna geti átt hér
stutta ánægjulega dvöl. Þeir sem
eru að byrja að koma hingað í dag
geta verið vaxtarsprotar til fram-
tíðar.
Takmarkanir á
vegabréfsáritun?
Sigurður Antonsson
skrifar um ferðamál
Sigurður Antonsson
’Tíðar afbók-anir hjá hótelum
sýna að hér er
ekki um einstök
tilfelli að
ræða …‘
Höfundur er framkvæmdastjóri.
BRÉF TIL BLAÐSINS
Morgunblaðið, Kringlunni 1, 103 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
Fáðu fréttirnar
sendar í símann þinn
ÞÁ ERU nú þeir háu herrar bún-
ir að drífa sig til að kasta Siv ráð-
herra fyrir borð. Ég undirritaður
er ekki framsóknarmaður en
reyni þrátt fyrir það að meta fólk
eftir verðleikum burtséð frá því
hvar það stendur í pólitík. Ráð-
herrar sl. ára hafa nú ekki verið
mikið að hafa fyrir því að gleðja
okkur almenning og þá kannski
síst landbúnaðarráðherra sem
finnst víst að við borgum rollu-
bændum aldrei nógu marga
milljarða. Kannski er hann að
reyna að friða samviskuna þegar
hann vill allt fyrir rjúpnaskyttur
gera svo þær geti í ró og næði út-
rýmt rjúpunni og þá fálkanum
kannski í leiðinni. Hann mætti
kannski athuga að aftökusveitir
rjúpunnar eru aðeins 1–2.000 en
við sem viljum friða rjúpuna er-
um nær 200.000.
Umhverfisráðherrann Siv sá
hvert stefndi og hafði bara dug
og kjark til að taka í taumana og
friða rjúpuna í 3 ár. Ég bara trúi
ekki á Halldór að þetta sé ástæða
þess að nú hefur Siv verið hrakin
frá völdum. Allavega mun það
koma í ljós í haust. Trúlega hefur
núverandi ríkisstjórn misst einn
sinn besta ráherra en ég vona að
hún (Siv) geti fundið sér banda-
mann í einhverjum stjórnarand-
stöðuflokknum því hún á meira
fylgi en hana kannski grunar.
KARL JÓNATANSSON,
Hólmgarði 34, 108 Reykjavík.
Áfram Siv!
Frá Karli Jónatanssyni
tónlistarkennara:
ÞÚ KOMST í fréttir Sjónvarpsins að
kvöldi laugardagsins 4. sept. og sagðir
okkur frá úrslitum landleiksins í knatt-
spyrnu, sem fram fór á Laugardalsvelli
þann dag, sagðir að Ísland hefði tapað
fyrir Búlgaríu 3-1. Þú endurtókst þetta í
hádegisfréttum Ríkisútvarpsins daginn
eftir og átti eflaust eftir að tyggja þetta,
eða annað sambærilegt, oft og lengi.
Gerirðu þér ekki ljóst hvers konar
bull þetta er?
Ísland tapaði vissulega fyrir Búlg-
aríu, ekki 3-1 heldur 1-3. Að segja 1-3 er
íslensk málvenja, já rétt íslenskt mál,
sem þú ert ekki einn um um að troða á,
það gera allir íþróttafréttaritarar í dag
hvort sem þeir eru á prentmiðlum, sjón-
varps- eða útvarpsstöðvum, þú ert svo
sem ekkert verri en starfsbræður þínir,
þið eruð allir undir sömu sök seldir.
Það hefur meira að segja sést á prenti
að tiltekið lið hafi unnið 0-5, svo langt
eru sumir ykkar komnir frá íslensku
máli og málvenjum.
Nú er ekki víst að þú eða starfs-
bræður þínir skilji um hvað málið snýst,
reynandi að skýra það nánar.
Ef þú hefðir verið þingfréttaritari á
síðasta þingi hefðirðu þá flutt frétt þá af
fjölmiðlafrumvarpinu fræga að það
hefði verið samþykkt 28-32?
Þú ert nú svo ungur að árum að lík-
lega manst þú lítið eftir hörmulegasta
landsleik sem háður hefur verið af
landsliði Íslands í knattspyrnu, en það
var 1967 í Kaupmannahöfn.
Eigum við að rifja upp hvernig hann
fór?
Landsleikurinn fór þannig að Dan-
mörk vann 14-2, en hins vegar tapaði
Ísland 2-14.
Er nú að vakna örlítill skilningur um
hvað málið snýst?
Ég get ímyndað mér að nöfn Frí-
manns Helgasonar og Sigurðar Sig-
urðssonar hljómi æði fornlega í þínum
eyrum, en ég fullyrði að hvorugur
þeirra hefði sagt að Ísland hefði tapað
fyrir Búlgaríu 3-1, þeir hefðu sagt 1-3.
Fjögur lið á velli?
Það er þó nokkuð gaman að fylgjast
með frásögnum af leikjum í knatt-
spyrnu og handknattleik eða ætti að
vera, en ég hef gefist upp á að hlusta á
þig og aðra íþróttafréttamenn.
Það eru alltaf fjögur lið á velli. Ef
maður er svo heppinn að koma að frétt-
inni strax í upphafi þá fær maður
kannski að heyra að hér eigist við, segj-
um FH og KR, en svo eru nöfn liðanna
horfin og þess í stað stanslaust tuðað
um „gesti“ og „heimamenn“. Eflaust á
þetta að vera ákaflega flott og augljóst
að þetta eru erlend áhrif, komin vestan
um haf.
Er ekki best að sleppa þessari amer-
ísku málvenju, hér á landi vill hver og
einn standa undir sínu nafni og vera
stoltur af, einnig kapplið hvers íþrótta-
félags.
Ég ætla ekki að hvekkja þig og þína
starfsbræður meira að sinni en tel fulla
þörf á því að yfirstjórnir fjölmiðlanna,
hverjir sem þeir eru, fari að taka til í
fjólugarði íþróttafréttamanna.
SIGURÐUR GRÉTAR
GUÐMUNDSSON,
Lýsubergi 6, 815 Þorlákshöfn.
Til Adolfs Inga Erlings-
sonar íþróttafréttamanns
Frá Sigurði Grétari Guðmundssyni: