Eintak - 04.08.1994, Qupperneq 16

Ást, friður, rigning, drulla og sýra var töfrakokkteillinn sem gerði Woodstock-hátíðina ógleymanlega.
í tilefhi þess að 25 ár eru liðin satnaði Loftur Atli Eiríksson nokkrum kommentum
áhorfenda og þátttakenda í þessari mestu hippamessu allra tíma.
Sumarið ’69 á sýru og skít á
Woods
Carlos Santana
„Woodstock er eirts og vírus,
jákvæður vírus sem maður ber
með sér að eilífu. “ Melanie,
Richie Havens, Santana og fleiri
munu rifja upp gamla takta á
Woodstock ‘94.
Helsti minnisvarði ‘68 kynslóðar-
innar og hippabyltingarinnar er
Woodstwck-hátíðih sem haldin var í
nágrenni samnefnds smábæjar í
New York-fylki 15. til 17. ágúst fyrir
25 árum. Gestir hátíðarinnar voru
um 450.000 talsins að því er talið er,
en um 100.000 manns borguðu sig
inn áður en mannhafið flæddi yfir
svæðið. Til samanburðar má geta
þess að fyrir Woodstock var konsert
Bítlanna á Shea-leikvanginum í
New York stærsti konsert sögunnar
en þar voru 55.000 áhorfendur.
Um miðjan mánuðinn verða
háldnar nokkrar hátíðir í Bandaríkj-
unum til að minnast þessara tíma-
móta þar sem fram koma margir
þeirra skemmtikrafta sem eftir lifa
af þeim sem spiluðu á upprunalegu
hátíðinni auk topphljómjyeita
dagsins í.dag. Bandarísk bíöð kepp-
ast við að velta sér upp úr nostalgí-
unni og eítirvæntingunni sem teng-
ist Woodstock ‘94 og hér eru nokk-
ur „komment“ fengin að láni úr
þeim til að rifja upp tíðarandann
meðal persóna og leikenda á hátíð-
inni.
I sjáaldri heimsins var
Woodstock meira en venju- ^
legur þriggja daga rokkkons-
ert. Þær hugmyndir og hátterní
sem þar átti sér stað og sú stað-
reynd að fólk flykktist þangað frá
öllum heimshornum virtist sýna
fram á svo ekki var um villst að
bylting hugarfarsins var gengin í
garð. En hvernig hugsa smástirnin
sem stíga munu á stokk á hátíðinni í
ár?
Dolores O ‘Riordan úr hljóm-
sveitinni Crartberries, sem er fædd
árið 1971, tveimur.árum eftir Wóod-
stock hefur orðið.
„Ég heyrði fyrst um Woodstock
nýlega. Hátíðin var einhvern tíma á
7. áratugnum ogþetta var einhver
meiriháttar hippaviðburður; það er
allt sem ég veit um hana: Égþekki
engan afþeim sem spiluðu á háííð-
afla sér peninga. Rokkpeningar eru
ekki blóðpeningar. Það er ekki verið
að drepa eða svíkja neinn.
Mörgum finnst lögin mín bara
vera um peninga. Það er ekki hægt
að búast við því að allir sén listrænir
og skapandi, hreinir og einlægir.
Margt fólk hugsar mest urri peninga
og það er bara staðreynd
Michael Lang er einri þeirra sem
standa að Woodstock ‘94 enfiann
var einnig í hópi þeirra sem skipu-
lögðu orginalinn árið 1969.
„Markmið okkar frá upphafi var
að gera Woodstock að merkustu
samkomu sjöunda áratugarins,"
segir hann. „Stað þar sem allir sem
áhuga hefðu á tónlist og listum
fyndu eitthvað við sitt hæfi. Það
sem gerðist hins vegar var að
Woodstock varð trúarupplifun en
það var nokkuð sem var ekki inn í
planinu - það gerðist bara.“
Joel Rosenman var
einn félaga Michaels í
dæminu.
„Okkur vantaði pening
til að byggja stúdíó og ætl-
uðum að græða góðan
pening á að halda tónleika.
Það tók okkur hins vegar
tíu ár að koma okkur út úr
skuldunum sem fylgdu há-
tíðinni."
Drottning þjóðlaga-
rokksins, Joan Baez,
kveðst ekki hafa skemmt
sér sem skyldi á Wood-
stock því hún hafi verið
svo upptekin af alvarleg-
um þönkum um pólitísk
vandamál á þessum tíma.
„Það var ekki fýrr en
löngu síðar sem ég lærði
að hafa gaman af lífinu,“
segir hún. „Á þessum tím-
um lifðum við ekki í
tómarými eins
°g
hreyfði ekki fingur til að reyna að
stöðva hann. Það sem ég lærði af
þessu var það að það korna upp
augnablik þar sem við getum kastað
öflurri hefðum og reglum fyrir borð.
Þetta voru Stórkostlegir þrírdagar
samstöðu og uppgötvunar en þegar
aftUr er komið út í umheiminn er
erfitt að halda slíkri stemmningu
lifandi."
Joe Cocker gerði gamla bítlalag-
ið With a little help ffóm my friends
ógleymanlegt með flutningi sínum
á því á Woodstock. „Ég staldraði
stutt við á hátíðinni og fólksmergð-
in er það sem stendur upp úr í
minningunni. Flogið var með mig
með þyrlu á sviðið og ég hafði ekki
einu sinni tíma til að staldra við
baksviðs. Þegar ég var nýbúin að
spila kom dembandi rigning og við
hengum aftan í sendiferðabíl í sex
tíma og reyktum gras. Þannig er
inu og Janis Joplin ranglaði um
lobbíið með bokku í hendi. Jimi
Hendrix var kexruglaður allan tím-
ann og pabbi fílaði hann best því
hann hékk bara í herberginu sínu.
Pabbi var útúr stressaður að passa
upp á að engin rifi símana afveggj-
unum eða stæli handklæðum.
Grace Slick var farið að leiðast þófið
og gekk upp að honum í bikiníinu
og sagðist langa til að fara að
djamma í lobhíinu. Það er í eina
skiptið sem ég hef heyrt pabba nota
orðið „fuck“ og þá var það „fuck
no“.
Jason Graves hitti konuna sem
hann átti eftir að giftast á Wood-
stock.
„Við keyrðum upp eftir saman
no rain“ en það virkaði ekki. Við
áttum við margvísleg tæknileg
vandamál að stríða og eftir því sem
rigndi meira jókst drullan á jörð-
inni. Rafvirkjarnir höfðu miklar
áhyggjur afþví vegna þess að raf-
kaplarnir sem voru grafnir niður
voru við það að koma í ljós. Það gat
skapað hættu á allsherjar dauða
meðal áhorfenda af raflosti því þeir
snertu allir hverjir aðra. Þetta var
eins og í handriti að vísindaskáld-
sögu og ég var hamstola af skelf-
ingu.“
Rona Elliot sá um almanna-
tengslin fýrir hátíðina en starfar nú
fyrir NBC sjónvarpsrisann.
„Á fimmtudagskvöldinu voru all-
ir vegir að hátíðarsvæðinu orðnir
Ég man eftir fýrsta viðskiptavini
trip-miðstöðvarinnar en hann end-
urtók í sífeliu Miami Beach, Miami
Beach 1944 og það var ekki nokkur
leið að ná öðru út úr honum. Það
var 200 kg ástralskur læknir á staðn-
um og hann segir að náunginn
þurfi að fá snertingu og hlammar
sér ofan á hann. Drengurinn hreint
fríkaði út á því og þá kom að sál-
fræðingur sem sagði við hann „-
pældu bara í þriðja auganu maður“.
Þegar maður er að fríka út á sýru
þekkir liann ekki muninn á skít og
þriðja auganu svo ég sá að það var
komið að mér að ræða við hann. Ég
byrjaði á að draga upp úr honum
hvað hann héti og útskýrði fyrir
honum að hann væri bara á slæmu
„Okkur vantaði pening til að byggja stúdíó og ætluðum að græða góðan tímum s'íO u-1"”
pening á að halda tónleika. Það tók okkur hins vegar tíu ár að koma okkur kom |^exi u„iuð
út úr skuldunum sem fylgdu hátíðinni.“ stejpa þá
gerði ég Miami
Beach að lækninum. Enginn sem
leitaði í trip-miðstöðina mátti yfir-
gefa svæðið fyrr en hann var búinn
að hjálpa öðrum á slæmu trippi.“
Dallas Taylor var trommari hjá
Crosby, Stills & Nash sem slógu
verulega í gegn á hátíðinni en hann
er höfundur bókarinnar Prisoner of
Woodstock sem kom út fyrir stuttu.
„Einn daginn byrjaði ég með
einni stelpu en endaði með annarri.
Ég leit út eins og algjör hvolpur og
gat fengið alit sem ég vildi. Þegar
líða tók á daginn fór ég að leita að
stelpunni sem ég var með fyrst því
hún átti meira dóp. Þegar ég kom
inn í tjaldið hennar var hún að
sprauta sig með heróíni og óverdós-
aði beint fyrir ffaman mig. Það var
hryllilegt að horfa upp á það. Ég
held að hún hafi blandað of mikið
af dópi saman. Ég vissi ekki hvað ég
átti að gera við hana svo ég fór með
hana í bömmertjaldið þar sem hún
hlaut aðhlynningu.“
Elliot Cahn er lögfræðingur og
umboðsmaður fyrri nokkrar hljóm-
sveitir en hann var gítarleikari
hljómsveitarinnar Sha Na Na sem
spilaði á lokadegi hátíðarinnar. Lát-
„Það voru allir svo sýrðir að rigningin skipti okkur engu máli. Bjart-
sýnin var alls ráðandi og fólk trúði að það gæti breytt heiminum.“
núna. Okk-
ur fánnst við öll hafa
ákveðin hlutverk, hvort sem við
kærðum okkur um það eða ekki.
Hvort sem það snerist um borgara-
. leg réttindi eða.stríðið í Víetnam, þá
var maður annað hvort með eða á
m'óti — punktur. Það er kannski
þess vegna sem ungt fólk í dag á svo
erfitt með að skilja þenjian tíma.
Það hugsar ekki um'herskylduna og
fnni nema ég hef
heyrt minnst á Jimi „Þetta voru stórkostlegir þrír dagar samstöðu og
Hendrix. Hann spj)- uppgötvunar en þegar aftur er komið út í umheim-
aði á gítar var það inn er erfitt að halda slíkri stemmningu lifandi.“
ekki?
Víetnam. Wqodstock var hins vegar
staður þar sem fólk hreinlega
neyddist til að vera gott hvert við
annað — þáð var það og naut þess
til fulls.
Mér er minnisstæður einn ná-
ungi sem var greinilega hátt uppi og
hann var að labba yfir draslið á
þriðja degi hátíðarinnar í áttina til
mín og tveggja lögregluþjóna sem
voru að steikja sér pylsur yfir eldi.
Hann var kvíknakinn og það eina
sem hann vantaði var skialataskan.
Þetta var greinilega í fyrsta sinn sem
hann var „frjáls“ og lögreglan
Mér var sagt að það gæti verið
gott fyrir hljómsveitina að köma
fram á Woodstock ‘94 því búast má
við mjög mörgum áhorfendum."
Þegar Dolores er spurð hvort hug-
sjónir hippaáranna séu ekki fallnar í
skuggann og gróðafíknin höfð í
öndvegi á Woodstock ‘94 svarar
hún; „Ég er alltaf að átta mig betur
og betur á því að allt snýst um pen-
inga. Án þeirra er fátt framkvæm-
anlegt og því vilja allir meika sem
mestan pening. Ef fólk vill rokka og
meika pening á því þá er það bara
gott mál. Það er heiðarleg leið til að
Woodstock í minningurini hjá
mér.“
Marle Ginsberg blaðamaður hjá
W ög Women’s Wear Dailýfór ekki
á Woodstock, heldur kom Wood-
stock til hennar að hennar sögn.
„Ég var félagslyndur
unglingur á þessúm
tíma og varð mjög
svekkt þegar pabbi gerð-
ist hótelstjóri á Holiday
Jnn í krummaskuðinu Libérty
skammt frá Woodstock. Ég vann í
gestamóttökunni ogeinri, föstudags-
eftirmiðdag þegar ég sat þarna fúl
að vanda kemur inn verulega fríkuð
kona í bikiníi á háum hælum með
afró hárkollu. Þetta var Grace
Slick, söngkona Jefferson Airpla-
ine, og hún heimtaði lykilinn að
herberginu sínu. Þegar líða tók á
daginn breyttist hótelið í geggjaða
rolckbúllu. Keith Moon og Roger
Daltrey úr Who héngu yfir mér og
systur minni og voru að djóka í
okkur. Grateful Dead voru á svæð-
tveir félagar í
Volkswagen-
bjöllu á mið-
vikudags-
kvöldinu
fýrir hátíð-
ina. Við
stoppuðum
á litlum veit-
ingastað skammt frá samkomu-
staðnum. Þetta var einn af þessum
stöðum sem slær aðsóknarmet ef
tíu manns láta sjá sig á einum degi.
Gamli karlinn sem átti staðinn
sagðist hafa keypt þrjá kókkassa til
að undirbúa sig fýrir hátíðina og
spurði mig hvort ég héldi það vera
of mikið. Eg brosi enn þann dag í
dag þegar ég hugsa til undirbúnings
hans.“
Jeff Gershoff er fýrverandi
fíkniefnaneytandi sem fór á Wood-
stock en býr nú í Los Angeles.
„I3að voru allir svo sýrðir að rign-
ingin skipti okkur engu máli. Bjart-
sýnin var alls ráðandi og fólk trúði
að það gæti breytt heiminum.“
Penny Stallings var aðstoðar-
leikstjóri við gerð myndarinnar um
Woodstock en starfar nú sem sjón-
varpsþáttagerðarkona fyrir Warner
Brothers í Hollywood.
„Það rigndi mest á laugardegin-
um og áhorfendur reyndu að stöðva
regnið með því að kyrja „No rain,
pakkaðir en fyrsti konsertinn var
ekki fýrr en kvöldið eftir. Á laugar-
deginum fór ég með þyrlu til Li-
berty til að fara í sturtu og ég minn-
ist þess á bakaleiðinni að horfa yfir
drullusvaðið og fólksmergðina. Það
rauk af fólkinu vegna uppgufunnar
og það angaði eins og húsdýra-
áburður. Þá breyttist hugmynd mín
um að það væri geðveikt, í að það
væri kjarkmikið. Hvort sem það var
uppdópað eða ekki var það hrein
hetjudáð í mínum augum að sitja
innan um allan þennan fjölda.“
Mel Lawrence er kvikmynda-
framleiðandi en hann var rekstrar-
stjóri Woodstock.
„Þegar líða tók á laugardaginn
voru kamrarnir orðnir svo illa lykt-
andi og stíflaðir að ég sá að ég yrði
að taka til minna ráða. Við fórum
því upp á hæð og grófum 2 og 1/2
metra djúpan skurð sem var 30
metra langur og 3ja metra breiður
og dömpuðum skítnum þar ofan í.
Ég hef sjaldan séð jafn glæsilegan
maís og spratt þar upp af ári síðar.“
Wavy Gravy var í forsvari fýrir
kommúnuna Hog Farm sem sá um
að reka „trip“-miðstöð á svæðinu.
„Sem stendur lít ég á mig sem trúð,
rithöfund, mannúðarsinna, hug-
sjónamann og frosinn eftirrétt.. .því
ákveðin tegund af rjómaís er skýrð í
höfuðið á mér.
um hann hafa lokaorðin við að lýsa
stemmningunni á þessari stórhátíð
ástar og friðar. „Líkamar, kló-
sett,„„línan á milli mannaskíts og
drullu er örmjó. Á sunnudeginum á
Woodstock var maður aldrei viss
hvorum megin línunnar maður var
staddur." 0
JOE COCKER
„Þegar ég var nýbúinn að spila
kom dembandi rigning og við
héngum aftan í sendiferðabíl í
sex tíma og reyktum gras.
Þannig er Woodstock í minn-
ingunni hjá mér. “
16
FIMMTUDAGUR 4. ÁGÚST 1994