Vikublaðið - 24.03.1994, Blaðsíða 21

VIKUBLAÐIÐ 24. MARS 1994
Ikvli
21
Hús andanna ★★★ 1/2
Sýnd í Bíóborginni
Leikstjóri: Billie August
Aðalhlutverk: Jeremy Irons, Meryl
Streep, Winona Ryder.
Það er ávallt vandasamt að segja
sögu myndrænt sem spannar
langt tímabil og inniheldur margar
sögupersónur. Jafnvel harðgerðustu
menn hafa guggnað á slíku en Billie
August tekst það hér með ágætum.
Við fáum að fylgjast með Jeremy
lrons frá því að hann er ungur og
metnaðarfullur verkamaður þangað til
hann er orðinn íhaldssamur óðalseig-
andi og skíthæll með.meiru.
Mikið af sögunni snýst einnig um
undarlega skyggnigáfu konunnar
hans, lcikna af Meryl Streep. Svo
ísak
Jónsson
kemur næsta kynslóð inn í þetta, þeg-
ar dóttir óðalseigandans (Winona
Ryder) verður ástfangin af ungum og
uppreisnargjörnum verkamanni (Ant-
onio Banderas) sem vinnur sér inn
hatur óðalseigandans með því að tala
uin liönnuð málefni eins og réttindi
og kjör verkamanna. Inn í þetta flétt-
ast svo pólitísk barátta og loks hertaka
þar sem fortíðin hefnir sín á Irons í
formi óskilgetins sonar hans.
Þrátt fyrir mikinn íburð í efnisþráð-
inn verður sagan aldrei losaraleg eða
óskýr, hún er í hæsta máta •skilmerki-
leg ffá byrjun til enda. Hún inniheld-
ur í senn töffandi og hádramatísk at-
riði og þrátt fyrir mikinn tilfmninga-
ofsa í myndinni man ég aðeins eftir
einu atriði þar sem hún verður til-
gerðarleg (Þar eru fimm ára börn lát-
in haga sér eins og Eyvindur og Halla,
í hæsta máta óviðeigandi).
Þrátt fyrir að mér sé illa \áð alhæf-
ingar vil ég samt meina að leikur allra
sem koma söguþræðinum eitthvað við
sé stórkostlegur og til sé mikið rang-
læti ef þessi mynd verður snuðuð urn
Óskarsútnefningar í þeint flokki á
næsta ári. Þrátt fyrir smávægilega
galla á stöku stað er þessi mynd álitleg
Stórleikaramir Jeremy Irons og Meiyl Streep í hlutverkum sínum í myndinni Hús midannn.
skrautfjöður í hatt Billie August sem
má prísa sig sælan ef liann heldur uppi
allavega hluta af þeim staðli sein hann
hefur haldið undanfarin ár.
Dómsdagur ★★
Sýnd í Laugarásbíó
Leikstjóri: Stephen Hopkins
Aðalhlutverk: Emilio Estevez,
Cuba Goodingjr., Denis Leary.
T udgement Night eða Dómsdagur
I eins og hún útleggst á Islensku
(tímaskyni þýðanda virðist vera eitt-
hvað ábótavant) væri ósköp venjuleg
spennumynd ef ekki væri fyrir nokkur
smáatriði. Fyrir það fyrsta eru aðal-
persónur myndarinnar ekki hinar
dæmigerðu „hetjur" sem við þekkjum
úr bandarískuin spennumyndum. Það
er iögð mikil áhersla á að þetta séu
hinir venjulegustu einstaklingar sem
lenda í hremmingum, og myndin er
blessanlega laus við hnyttyrði og fölsk
svalheit frá þeirra hálfu.
Óþokkarnir eru hins vegar hálf
klisjukenndir, þá sérstaklega for-
sprakkinn, leikinn af MTV-fígúrunni
Denis Leary (já, hann aftur). Leik-
stjórinn Stephen Hopkins, sem gerði
m.a. myndina Predator 2, er hálf ber-
skjaldaður hér, þ.e. hann hefur engar
dýrar tæknibrellur til að fela sig bak
við og þarf því að nýta sér grundvall-
arbrellur kvikmyndagerðar til að
skapa spennu. Það gerir hann ágæt-
Iega á köflum og þó stöku klisju sé að
finna í frásögninni freistast aðstand-
endur t.d. ekki til að láta varmennið
rísa upp frá dauðum í endann, sem er
virðingarvert því að sú brella er orð-
inn útjaskaðri en salernin á Illemmi.
Myndin snýst sem sagt frekar um
sjálfsbjargarviðleitni heldur en hctju-
skap og ef hún hefði verið aðeins
frumlegri að öðru leyti hefði hún orð-
ið prýðileg spennumynd. Eins og er
stendur hún pikkföst í meðallaginu.
Popp, popp, popp
Uttekt á poppframboði kvik-
myndahúsa í Reykjavík
Til er það fólk sem lítur á neyslu
poppkorns sem órjúfanlegt stak
í hlutinenginu bíóferð. Ef það finnur
ekki fyrir leifum af maískjarnanum
milli tannanna á leiðinni út úr saln-
um fyllist það tómleika og minni-
máttarkennd út í manneskjuna með
stóra popppokann sem sat við hlið-
ina á því. I ljósi þessa ávana fólks á-
kvað ég að gera samanburð á firain-
boði kvikmyndahúsa á neysluvöru
þessari.
Til eru margar stærðir og gerðir
poppkornspoka, en til að einfalda
hlutina hélt ég mér við einmenn-
ingsstærð í könnun þessari, þ.e. þá
stærð sem er betur þekkt undir nafn-
inu „lítill popp“. Verð á þessum
poka, sem er lítið breytilegt eftir
bíóum, er á hilinu 70-80 krónur og
eftir að ég hafði framkvæmt ná-
kværnar mælingar á innihaldi
pokanna komst ég að því að þeir
innihéldu allir svipað magn, hvort
sem mælt var í desilítrum eða •
stykkjatali.
Eftir langa og stranga popp-
smökkun komst ég að því að mér
þótti poppið hjá Laugarásbíó einna
bragðbest en einnig kólesterólríkast
vegna alls smjörsins sem þeir drekkja
því í. Flest hinna bíóanna gera sig
reyndar einnig sek um að smjörbaða
p.opp. Það væri kannske ekki úr vegi
að koma upp svona smjörmaskínum
hér á Iandi svo að fólk fengi alla vega
að velja um smjörlaust popp ef það
kærði sig um.
Annars er líka hægt að nota að-
ferðina alíslensku sem er eflaust
álíka gömul og og kvikinyndahúsa-
starfsemi á Islandi, þ.e. að smygla
með sér heimapoppuðu, en sú að-
ferð höfðar eflaust til þeirra sem
vilja hafa áhrif á poppgerðina á öll-
um stigum.
Sagt með mynd
Höfundar: Hjörtur Gunnarsson og Puríður Hjartardóttir