Morgunblaðið - 28.05.2005, Blaðsíða 68

Morgunblaðið - 28.05.2005, Blaðsíða 68
68 LAUGARDAGUR 28. MAÍ 2005 MORGUNBLAÐIÐ LAG Sigur Rósar, „Ónefnt númer 3“, er lokalag nýjustu myndar leikstjórans Greggs Arakis, Myst- erious Skin, sem frumsýnd var á Sundance-kvikmyndahátíðinni og verið er að taka til sýninga vest- anhafs um þessar mundir. Myndin hefur fengið afar góða dóma, en hún fjallar um tvo karlmenn frá Kansas sem þurfa að horfast í augu við kynferðislega misnotkun í æsku. Robin Guthrie úr Cocteau Twins og Harold Budd sjá um tón- listina í myndinni að öðru leyti, en í henni er einnig að finna lag með hljómsveitinni Slowdive. Ljósmynd/Bernadette Stallmeyer Lagið hljómar á meðan þátttak- endalisti myndarinnar birtist. Sigur Rós með lag í Myster- ious Skin HVAÐ á fullorðið fólk að gera? Taka ábyrgð – það er að vera fullorðinn. Og það besta sem hægt er að gera er að taka ábyrgð á eigin hamingju. Það gerir Daníel án þess að vita það. Dómararnir tveir eiga erfiðara með það, en tekst það kannski að lokum. Daníel nennir ekki að fylgja neinum reglum nema sínum eigin. Hann vinnur við að spreyja veggmyndir fyrir ástfangna menn á veggi Kaup- mannahafnar, og forðast yfirvöld samfélagsins af öllu tagi og megni, en er svo reyndar dæmdur fyrir veggjakrot. Dag einn verður hann ástfanginn af Franc bakarísafgreiðsludömu, og fyrr en seinna verður hann að taka „alvöru“ fullorðinsákvörðun. Margir hafa beðið spenntir eftir þessari nýju mynd Dags Kára, enda eignaðist hann marga aðdá- endur eftir fyrri bíómynd sína um Nóa albínóa. Fullorðið fólk er bæði lík henni og ólík, og fólk hrif- ið og miður hrifið eftir því. Formlega er hún vissu- lega öðruvísi. Fyrst og fremst hefur Dagur Kári ákveðið að taka myndina í svart/hvítu, og það sem hyllingu við kvikmyndir sjöunda áratugarins. Vissulega minnir utangarðsháttur Daníels örlítið á Michel/Laszlo í A bout de souffle eftir Godard, þótt formfestan í tökustílnum sé meira í ætt við það sem Godard gerði seinna meir. Frásagnaraðferðin er einnig öðruvísi, miklu lausari í rásinni og þannig ekki jafnauðmeltanleg og hjá Nóa. Dagur segir þá Rune Schjött hafa unnið handritið í brotum, og þannig tengt saman skemmtileg atvik og stemn- ingu og þannig hafi sagan myndast af sjálfu sér. Satt er að sagan og framvindan er ekki svo sterk, heldur er stemningin það sem kemur sterkast í gegn og situr eftir. Það þarf síður en svo að vera galli, enda fjallar myndin um fólk í leit að réttu leið- inni líkt og við flest, og gengur algerlega upp sem slík. Þegar ég sá Nóa á sínum tíma hafði ég þó sterkt á tilfinningunni að hún væri skrifuð úr slík- um brotum þó vissulega sé sagan sterkari. Til að mynda andstöðu við Daníel hinn ábyrgð- arlausa/ábyrgðarfulla, er sögð saga af dómaranum sem dæmir hann fyrir veggjakrotið. Hann er einn af þeim sem fylgir lögum samfélagsins en hefur ekki tekið ábyrgð á eigin hamingju. Um sama leyti og Daníel stimplar sig inn í samfélagið með bros á vör, stimplar dómarinn sig út. Mér fannst undir lokin að sagan af dómaranum væri farin að taka of mikið pláss. Degi er umhugað um að fara óhefð- bundnar leiðir í frásögn – sem er svo sannarlega hressandi og fleiri mættu reyna – og hluti af því er þá kannski að púsla ekki inn á „réttum“ stöðum vissum há- og lágpunktum í handritinu. Kannski það sé ástæðan fyrir yfirtöku dómarans undir lok myndarinnar. En ég verð að segja að ég hreinlega saknaði aðalpersónanna, sem voru svo sjarmerandi og skemmtilegar, full af húmor og krúsílegheitum. Var hin skemmtilega persóna, Afi, ekki líka næg andstaða við Daníel? Vinurinn sem svo mikið elskar lög og reglur að hans æðsti draumur er að gerast fótboltadómari? Kannski að hann hefði bara nægt sem andstaða? Eða áttu dómarinn og frú að tákna mögulegan „hamingjustatus“ Daníels og Francs framtíðarinnar ef þau væru löghlýðnu týpurnar? Líkt og í Nóa eru persónur myndarinnar bæði skemmtilega skringilegar, en um leið sérlega mannlegar og heillandi. Daníel og Franc eru gerð fyrir hvort annað, og örlögin sjá til þess að þau geta lifað áfram saman í værukærri hamingju. Afi er einstaklega skemmtileg persóna, þótt hann sé kannski ekki jafn andlega aðlaðandi og unga parið. Leikararnir standa sig allir frábærlega og ekki síst fannst mér gaman að sjá þá fínu leikkonu Bodil Jörgensen í hlutverki móður Francs, konunnar sem elskar unga menn í búningum og áfenga gosið sitt. Sem fyrr segir er stemningin það sem einna helst stendur upp úr. Hún er ekki síst sköpuð með skemmtilegum og létt absúrd húmor Dags Kára, sem hefur sérlega naumt auga og ríkt hugmynda- flug fyrir skondnum uppákomum. Þessi húmor er undirstrikaður með værukærri tónlist Slowblows, og ekki síst skemmtilegri kvikmyndatöku Manuel Alberto Claro. Hún er skemmtilega hrá, en um leið úthugsuð og áhrifarík. Bæði úr og í stíl við kvik- myndatökulega uppreisn byrjunar sjöunda áratug- arins, þegar hafna átti allri formfestu. Mér finnst Fullorðið fólk skemmtileg mynd. Það er gott þegar fólk gerir myndir sem það sjálft lang- ar að sjá í bíó, það smitar út frá sér, auk þess sem það ætti að vera útgangspunktur kvikmyndagerð- armanna, frekar en önnur óæðri og algengari markmið. Það er líka gaman að vera glaður að sjá íslenska bíómynd, það gerist því miður of sjaldan. En það verður bara að segjast að Dagur Kári er að gera bíó sem er alvöru og virkar. Lífið spilað eftir eyranu KVIKMYNDIR Háskólabíó og Sambíóin Leikstjórn: Dagur Kári. Handrit: Dagur Kári og Rune Schjött. Kvikmyndataka: Manuel Alberto Claro. Aðalhlutverk: Jakob Cedergren, Tilly Scott Pedersen, Nicolas Bro, Nicolaj Kopernikus, Bodil Jörgensen og Morten Suurballe. Fullorðið fólk (Voksne mennesker)  „Líkt og í Nóa eru persónur myndarinnar bæði skemmtilega skringilegar, en um leið sérlega mann- legar og heillandi,“ segir í dómi um Voksne mennesker. Hildur Loftsdóttir Sláandi sálfræðitryllir eins og hann gerist bestur. Með Óskarsverðlaunahafanum, Adrien Brody (The Pianist) og Keira Knightley úr „Pirates of the Caribbean” og „King Arthur”. Voksne Mennesker kl. 6 - 8.10 og 10.10 Crash kl. 5.45 - 8 og 10.20 b.i. 16 The Hitchhiker´s Guide... kl. 5.45 - 8 og 10.20 The Jacket kl. 5.45 - 8 og 10.20 b.i. 16 The Motorcycle Diaries kl. 10 Maria Full og Grace kl. 8 b.i. 14 Vera Drake kl. 5,40 Í hraða lífsins kemur að því að við rekumst á hvert annað lí i í i Kvikmynd eftir Óskarsverðlaunahafann, Paul Haggis (“Million Dollar Baby”). Sláandi og ögrandi mynd sem hefur fengið einvala dóma. ROGER EBERT ROLLING STONE S.K. DV. FURÐULEGASTA ÆVINTÝRI ALHEIMSINS HEFST ÞEGAR JÖRÐIN ENDAR Fyrsta stórmynd sumarsins  DV  MBL  DV Frábær og léttleikandi rómantískgamanmynd með Debra Messing úr „Will &Grace“ þáttunum Debra Messing Dermot Mulroney i t l  MBL FURÐULEGASTA ÆVINTÝRI ALHEIMSINS HEFST ÞEGAR JÖRÐIN ENDAR Fyrsta stórmynd sumarsins ROGER EBERT S.K. DV.   Í hraða lífsins kemur að því að við rekumst á hvert annað ROLLING STONE  Capone XFM  Capone XFM
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.