Morgunblaðið - 24.07.2005, Side 15

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 24. JÚLÍ 2005 15
Skógarhlíð 18 - Sími 595 1000 - www.heimsferdir.is
E
N
N
E
M
M
/
S
IA
/
N
M
16
86
6
Kanaríeyjar eru langvinsælasti áfangastaður
Evrópubúa yfir vetrarmánuðina, enda er þar
milt og gott veður með jöfnu hitastigi árið
um kring. Á Gran Canaria er að jafnaði 20-
25 stiga hiti á daginn. Vinsælustu staðirnir
eru Enska ströndin og Maspalomas en þar
eru Heimsferðir með sína gististaði.
Bestu hótelin
og lægsta verðið
frá 28.295 kr.**
*15.000 kr. afsláttur af fyrstu 1.000 sætunum eða meðan
íbúðir eru lausar. Aðeins takmarkaður öldi sæta í hverju
!ugi með afslætti. Gildir ekki um !ugsæti eingöngu. Miðast
við bókun og staðfestingu fyrir 1. ágúst 2005 eða meðan
afsláttarsæti eru laus.
Bókaðu straxog tryggðu þér bestu gististaðina og lægsta verðið.
Kanarí
**Flug, skattar og gisting, m.v. hjón með 2 börn á Paraiso
Maspalomas. Vikuferð 3. eða 10. janúar. Netverð.
MasterCard
Mundu
ferðaávísunina!
68.690 kr.*
allt innifa
lið!
Flug, skatta
r og gisting
, m.v. 2 í sví
tu á Suite
Hotel Masp
alomas Dun
as **** – all
t innifalið!
Vikuferð 3.
eða 10. jan
úar. Netver
ð.
Öll herbe
rgi eru rú
mgóðar
og glæsi
legar sví
tur
48.890 kr.*
með hálfu
fæði
Flug, skatta
r og gisting
, m.v. 2 í he
rbergi á
Eugenia Vic
toria **** –
hál6 fæði.
Vikuferð 3.
eða 10. jan
úar. Netver
ð.
Glæsileg
gisting á
ótrúlegu
verði!
Bókunarmet!
Nú 750
viðbótarsæti með 15.000 kr. afslætti
Það glampar á spegilsléttvatnið og lykt af fiski fyllirloftið. Í stóru rjóðri þurrkakonur fisk og heilsa glað-lega. Farið er að nálgast
hádegi og sólin er brennandi heit. Út-
lendingurinn er sveittur og langar
mest í ískalt vatn en er reglulega boð-
ið upp Coca Cola. Aðeins það besta
fyrir gestinn. Drykkinn verður vitan-
lega að klára og það þótt gesturinn sé
löngu kominn með handskjálfta af
sykrinum. Dietdrykkir eru ekki í um-
ræðunni. Hér innihalda flöskurnar
hálfan lítra og kosta 37 krónur.
Símtöl og sápuframleiðsla
„Við vinnum í hóp og skiptum síðan
ágóðanum á milli okkar,“ segja kon-
urnar og setjast með mér í skuggann.
Við erum í vesturhluta Kenýa. Þar
er mikil fátækt en sjálfshjálparhópar
sömuleiðis algengir. Fólk vinnur í
sameiningu að því að gera líf sitt
betra og skapa sér atvinnutækifæri,
sérstaklega konur. Af hverju ekki að
búa til töskur, vefa mottur eða koma
á fót hænsnabúi til að draga fram líf-
ið? Selja gömul föt, framleiða sápur
eða selja hafragraut? Já, eða safna
hreinlega fyrir síma og selja síðan að-
gang að honum til vegfarenda úti á
götu? Hugmyndafluginu virðast eng-
in takmörk sett.
„Fæstir í Kenýa eru launamenn og
ekki hjálpar ríkisstjórnin þér ef þú
ert atvinnulaus. Fólk verður bara að
redda sér og reyna að finna upp á ein-
hverjum leiðum til að verða sér út um
peninga,“ segir hressileg kona eins
og til að útskýra hugmyndaauðgina.
Maísmjöl er málið
Til að byrja með eru fisksölukon-
urnar feimnar en keppa á endanum
um orðið. Fiskþurrkunin og salan
gefur ekki nóg af sér því að á
ákveðnum tímum árs er fiskveiði-
bann. Samt er þetta betra en að
rækta einungis korn, líkt og þær
gerðu áður. „Við erum hins vegar
með hugmynd að nýrri tekjuöflun,“
segir kona með hvítan skýluklút og
fær blik í auga. Það fer kliður um
hópinn og konurnar jánka brosandi.
„Ég veit ekki hvað þið gerið á Ís-
landi en hérna borða allir maísmjöl,“
segir ung kona með grænan klút um
höfuðið. „Maísmjölið sem er ræktað
hér á eynni dugir hins vegar ekki allt-
af. Upp á síðkastið hefur til dæmis
rignt alltof lítið og þá þarf fólk að
huga að því kaupa maís til viðbótar
við þann sem það ræktar sjálft. Og
hvar ætti það að kaupa hann? Nú, hjá
okkur!“ bætir hún sannfærandi við.
Hérna megin á eynni er engin versl-
un. Enginn Bónus, ekkert Nóatún,
engin maísmjölsbúð. Hérna er heldur
hvorki rafmagn né sími eða rennandi
vatn.
Sú skólagengna reiknar
Konan með skýluklútinn teygir sig
í blað og penna, brosir feimnislega og
tekur til við að skrifa niður tölur. Hún
er ekkja með mörg börn, ein af mörg-
um á staðnum. Á eynni er mikið um
alnæmi. Konan er grunnskólagengin
og ein af fáum sem lært hafa að
reikna. Hinar bíða rólegar meðan út-
reikningarnir fæðast. Reikna þarf
hvað einn maíssekkur kostar á meg-
inlandinu og áætla bæði flutnings-
gjald og endursöluverð.
Konurnar ræða málin og ég sé að
sumar skilja jafnlítið í tölunum og
tungumálinu tengdum viðskiptunum
og ég sjálf þegar þær tala saman á
Luo-tungumálinu sínu. Þá skil ég
ekki baun og líður eins og ég sé ólæs
og óskrifandi. Þær 800 milljónir sem
eru ólæsar í heiminum fá skyndilega
aukna samúð mína.
Björgólfur Thor í Kenýa
„Stelpur mínar, ég er komin með
þetta,“ segir sú sem reiknar skyndi-
lega.
„Ef við gerum þetta og byrjum
með 80 kornsekki eins og við töluðum
um, getum við grætt 3.000 shillinga á
mánuði – hver og ein,“ segir hún og
skellihlær.
„3.000 shillinga?“ endurtaka hinar
og kátína brýst út. „Við sögðum þér
að þetta væri góð hugmynd.“
Útlendingurinn þurrkar af sér
svitann og reiknar í huganum hvað
3.000 shillingar eru mikið. Hversu
mikið fengju þær þá á mánuði? Svar-
ið er 2.400 íslenskar krónur. Í Kenýa
nema mánaðarlaun venjulega nokkur
þúsund íslenskum krónum. Vestræn
stúlka stígur fæti á kenýska grundu
og verður skyndilega forrík.
„Á Íslandi er ég Sigga Víðis en hér
er ég beinlínis Björgólfur Thor,“
tauta ég og geng með konunum niður
að sjó. Þær leggja mánaðarlega
nokkra shillinga fyrir til að koma
kornsölunni af stað.
„Eða svona þegar við getum,“ seg-
ir ein og sveiflar 20 lítra vatnsfötu
upp á höfuðið: „Þetta hefst einhvern-
tímann. Vonandi. Bíddu bara, við
verðum á endanum maísmjölssölu-
konur.“
Ég kinka kolli, kveð og geng til
fundar við fiskimennina við strönd-
ina. Nema hvað, á tréborði bíður mín
hálfur lítri af kók.
Kók og fiskur í Kenýa
Fiskibátar og fagurblár himinn, kaktusar, skýluklútar og
hópur af hænum var meðal þess sem Sigríður Víðis Jóns-
dóttir rakst á í Kenýa. Þar voru sömuleiðis klárar en bláfá-
tækar konur á eyju úti í Viktoríuvatni.
Ljósmynd/Sigríður Víðis Jónsdóttir
Farangur í rútum fer ekki einungis í skottið heldur líka á þakið. Hænurnar eru
vanar þessu og virða mennina sallarólegar fyrir sér.
„Við vinnum í hóp og skiptum síðan ágóðanum á milli okkar,“ segja fisksölukonurnar á
Viktoríuvatni. Þær þurrka smáfisk og selja en lenda í vandræðum þegar bannað er að veiða.
Mannlíf í Vestur-Kenýa. Úti á götu er selt allt á milli himins og jarðar.
sigridurv@mbl.is
’„Við erumhins vegar með
hugmynd að
nýrri tekju-
öflun,“ segir
kona með
hvítan skýlu-
klút og fær blik
í auga. Það fer
kliður um hóp-
inn og kon-
urnar jánka
brosandi. ‘