Morgunblaðið - 24.07.2005, Page 23

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 24. JÚLÍ 2005 23
Skráning og upplýsingar:
Sími: 575 1512 & 897 7922
E-mail: aria@islandia.is
Fákafeni 11 • www.poppskolinn.is • Sími 580 1111
María Björk
Skólastjóri/Kennari
Regína Ósk
Yfirkennari/Kennari
Birgitta Haukdal
Söngkona/Kennari
Hera Björk
Söngkona/Kennari
Jónsi
Söngvari/Kennari
Þóra
Söngkona/Kennari
Ragnheiður
Söngkona/Kennari
Friðrik Ómar
Söngvari/Kennari
Eivör Pálsdóttir
Söngkona/Kennari
Alma Rut
Söngkona/Kennari
Björgvin Franz
Leikari/Kennari
Yesmine
Dansari/Kennari
Gudrun Holck
Skólinn mun á
þessari önn auka
samstarf sitt við
sérhæfðan
söngskóla erlendis.
Boðið verður upp á
námkeið sem
byggir á þjálfun í
söng og raddtækni
fyrir atvinnusöngvara og þá sem eru
lengra komnir í námi. Gudrun Holck,
sem er með mastersgráðu frá þessum
skóla mun koma og stýra
námskeiðinu.
SÖNGNÁMSKEIÐ
HAUSTÖNNIN
ER AÐ HEFJAST
Á haustönn verður boðið uppá:
5 ára og eldri: Byrjenda- og framhaldsnámskeið
Unglingar: Byrjenda- og framhaldsnámskeið
Fullorðnir: Byrjenda- og framhaldsnámskeið.
Aldursskiptir hópar. Haldnir verða tónleikar á nám-
skeiðinu og nemendur fá upptöku með söng sínum
á geisladisk í lok námskeiðs.
Nýtt: Námskeið fyrir lengra komna með Gudrun
Holck. Einstakt tækifæri fyrir góða söngvara (ekki
bara atvinnufólk) 13 ára og eldri.
Markmið söngkennslunnar er að þjálfa nemdur í túlkun,
raddbeitingu, sjálfstyrkingu og framkomu. Skólinn leitast við að
veita nemendum sínum tækifæri á að koma fram opinberlega svo
sem við hljóðritanir, framkomur í sjónvarpi og á öðrum vettvangi.
Skólinn leitast við að hafa sérþjálfað starfslið sem eru atvinnu-
menn hver á sínu sviði.
Við erum að velja börn og unglinga í nokkur
verkefni sem unnið er að á þessu ári og á því
næsta, þ.á.m. Geisladiska, myndbönd,
sjónvarpsútsendingar ofl.
SÖNGSKÓLINN ER Í LEIT
AÐ HÆFILEIKAFÓLKI!
MARÍU BJARKAR
SEM frístandandi rithöfundur er
maður ekki jafnbundinn og flestir
aðrir af föstum vinnutíma. En á móti
kemur að maður á heldur ekkert
ákveðið tímabil sem sjálfkrafa heitir
sumarfrí. Það fer bara eftir fjárhag
og stöðu verkefna hvenær lausar
stundir gefast og á seinni árum hef-
ur manni lærst að það megi nota
þær til annars
en að vinna að
öðrum verk-
efnum. Til dæm-
is til að gera það
sem venjulegt
fólk gerir. Og
fara í sumarfrí.
Ég er sem sé nýkominn úr sólar-
og slökunarferð til Króatíu, rétt eins
og alvöru maður með fasta vinnu. Og
það var bara alveg virkilega ágætt.
Að vísu tókst mér að kvefast illilega
af að glænepjast fáklæddur niðri í
fjöru og svo gekk á ýmsu í veð-
urfarinu, en þetta var samt ágætt.
Það er alveg hægt að vera í sólar- og
slökunarferð þótt það sé mestanpart
skýjað og þrumuveður í aðsigi.
Í ferðinni gerði ég ýmislegt nýtt
og sá markverða og einstaka staði
sem verða mér ógleymanlegir. Fyrst
er að telja dýrðlega heimsókn til
Feneyja, þar sem götur eru ýmist á
láði eða legi, en allar eiga það sam-
eiginlegt að líta út eins og leikmynd í
bíómynd eftir Shakespeare-leikriti.
Torg og turnar, kirkjur og brýr,
skuggahlerar fyrir gluggum. Vantar
bara menn í skikkjum og sokkabux-
um til að staðfesta að maður sé ekki
lengur staddur í raunveruleikanum.
Auðvitað er Markúsartorgið
kunnuglegt áður en maður kemur
þangað í eigin persónu, af myndum
og af lýsingum í sögum. En engu að
síður er það óviðjafnanleg upplifun
að standa þarna og rifja upp brot af
sögum, nöfn úr skólabókum og
hendingar úr tónverkum, meðan ótal
dúfur úða í sig korni úr lófum hug-
fanginna ferðamanna. Einnig æv-
intýralegt á sinn hátt að sitja á fín-
um hótelbar og horfa á klyfjaða gesti
renna upp að anddyrinu á leigubát-
um í stað bíla, þar á meðal bæði
Thomas Mann og Donald Suther-
land.
Á meðan heyrist í Albert Finney
innan úr lobbíinu: „She’s somewhere
in town, she wanted to explore, – but
I’m no Doctor Livingstone. I’ll stay
here and chat with my campari and
soda“ [hún er einhversstaðar í borg-
inni, sem hana langaði að skoða, - en
ég er enginn doktor Livingstone. Ég
verð hér og rabba við campari og
sódablönduna mína].
Annar merkisatburður í fríinu var
þegar ég settist undir stýrið á go-
kart-bíl og uppgötvaði að ég hefði
getað orðið kappaksturshetja með
örlítilli hliðrun örlaganna. Ég tók al-
gert æði á brautinni og linnti ekki
látum fyrr en ég var kominn fram úr
hverjum einasta bleikum Þjóðverja
og meira að segja syni hans á tán-
ingsaldri líka. Ég sem hélt alltaf að í
öðru lífi hefði mér verið áskapað að
vera sendibílsstjóri á meðalstórum
bíl með lyftu.
Rúsínan í pylsuendanum var þó
kannski að koma til Pulu. Að vísu
reyndist það því miður ekki vera
draumveru-útgáfa af Pulu í Holtum,
þar sem ég dvaldi nokkrum sinnum
sem strákpjakkur og sá margt í
fyrsta skipti. Nei, hér var enginn
Gilli á gráum Dodge Weapon og
enginn dádýrskálfur í fjósinu. Hér
var um að ræða 70 þúsund manna
borg syðst á Istríuskaganum þar
sem meðal annars gat að líta vel
varðveitt rómverskt hringleikahús,
sem enn er nýtt til skemmtanahalds.
Skylmingaþrælar berjast þar þó
ekki lengur fyrir lífi sínu við jafn-
ingja sína, eða ljón líkt og þau sem
fúlsuðu við píslarvottinum Heilagri
Eufemíu, sem hvílir í steinkistu sinni
í bænum Rovinj, skammt frá. Þeir
eru löngu búnir að fá vinnu í skipa-
smíðastöðinni.
Að lokum eru ótaldar þær góðu
bækur sem þetta algjöra frí og þessi
vel heppnaða suðurlandadvöl gaf
mér færi á að lesa. Mér auðnaðist
meira að segja að stytta örlítið
listann yfir albestu bækur sem ég
hef aldrei lesið. Og það algerlega án
þess að nokkur héldi því fram að ég
væri að vinna. Frábært. Ég mæli
með þessu. Ég er þegar farinn að
spá í vetrarfrí.
Það sem
ég gerði í
sumarfríinu
HUGSAÐ
UPPHÁTT
Eftir Sveinbjörn I.
Baldvinsson