Tíminn - 16.01.1971, Blaðsíða 5

k&UGAimAGTJK 16. janúar 1971.
TtMIMN
5
...

m lliÍiÉ|É
DENNI
DÆMALAUSI
Og ég sem gaf honum Denna
aura, svo haun hætti að spila á
tronunurnar sinar, og þá fór
hann bara og keypti scr flantn.
— Hver bað þig að smyrja stólinnminn?
Praktísk sálfræði:
1 stórri matvörubúð varð
einn afgreiðslumaðurinn brátt
svo vinsæll, að kaupmaðurinn
hækkaði hann upp í verzlunar-
stjóra. Þegar hann var spurður
nm orsökina. svaraði hann. —
Þetta var ofur einfalt, þegar
aðrir vógu of mikið í pokana
og þurftu að taka af, gætti ég
þess alltaf að vega of ,’ítið
svo að ég þurfti alltaf að bæta
váð.
— Var konan yðar þreytt eft-
ir veizluna,
— Þreytt? Hún gat varla
haldið opnum munninum.
Nýlega kviknaði í tóbaks-
búð i Aberdeen. Lögreglan átti
erfitt með að halda fó.’kinu í
hæfilegri fjarlægð, þvi allir
vildu anda að sér reyknum.
Hinn metnaðargjarni með-
höndlar vini sína líkt og þrep
í stiga. Hann tekur í hendina
á þeim, þegar hann lyftir sér
upp, en treður á þeim á eftir.
— Er konan þín slíkur söng-
fugl, að þú hafir ástæðn til að
ka.'la hana næturgala?
— Nei, alls ekki, en hún er
svo villt og „galin“, ef ég kem
seint heim.
Nú er svo komið fyrir þeim
Liz Taylor og Richard Burton,
að þan eru ekki ta.'in með hin-
um svokölluðu VIP (mikils-
verðu fólki), sem kemur og fer
um Lundúnaflugvöll. Þau verða
nú að draga sjálf töskurnar
sínar frá þeim stað, þar sem
farangurinn kemur inn og í
gegnum tollinn, og tolllþjónarn-
ir háífa þeim ekki við að opna
töskumar. Þau verða nú bara
að láta sér lynda að gera það
eins og hver annar óbreyttur
ferðalangur, sem um flugvöll-
inn fer. Svona getur farið fyrir
bezta fólki.
— ☆—
Fáið ykkur nú sneið af kök-
unni - „patbbi" hefur sjálfur bú
ið til kökuna, sagði frú Lissi
Jörgensen í Hvide Sand í Dan-
mörku, við sína 90 gesti, sem
komnir voru til þess að sam-
gleðjast henni og manni henn-
ar á silfurbrúðkaupsdaginn.
Gestirnir hikuðu þó ögn, áður
en þeir sneru sér að kökunni,
því hún var sannarlega ekki
nein venjuleg kaka. Hún var
eins metra há kransakaka, og
í hana hafði farið ein flaska af
koníaki, ein flaska af líkjör, ein
af sérrí, þrjú kíló af súkkulaði,
hnetur, rúsínum og súk-kati, 10
kíló af smjörlíki, sykri, hveiti
og kransakökumassa auk 48
eggja. Já, og svo mætti kanski
geta þess, að „pabbi“ hafði
verið í tuttugu tíma að búa ti:
þessa risaköku. Auðvitað ætti
ekki að þurfa að geta þess, eft-
ir þessa lýsingu, að eiginmaður-
inn, sem gladdi konu sína á
þennan hátt á silfurbrúðkaup-
inu, Ejvind Jörgensen, er bak- i
ari að atvinnu, en það rýrir auð ;
vitað engan veginn gildj kök- i
unnar.
Til ’er í Þýzkalandi klúbbur
þeirra, sem berjast gegn reyk-
ingum. Á einu ári fékk klúWb-
urinn, sam nefnist YEAH, 30
þúsund bréf. Hann dreifði 40
þúsund auglýsingaspjöldum, 200
skólablöð skrifuðu frásagnir af
starfseminni, og meira en 5000
unglingar tóku þátt i herferS-
inni „þríi' mánuðir án reykinga
— takk“. Og YEAH jókst og
ef.'dist, og um 200 undirklúbb- >
ar voru stofnaðir og hópar ,
manna tóku höndum saman í
baráttunni gegn reykingœn
vegna þessara klúbba og un<fir-
klúbba. YEAH hefur meSai
annars dreift flugritnm, láS3S
gera plötn, sem nefnist, „reyk-
ingarnar færa þig guffli fjncir
tímann“ og svo er enn eitt aflig-
lýsingas.pjaldið, sem sýnir fljág
andi kistn, og út nndan kista-
lokinu gægist hönd meffl a«8a-
rettu milli fingranna, ag yfir-
skriftin er „úr ösku í öíáea“. Ja,
og ef þið, sem þetta lesið, hafið
áhuga á að heyra nneira nrn
þennan merkilega klúbibi, þá
getið þið skrifað til YEAH, 8
Miinchen 90, Gebsattel strasse
34, Þýzkalandi, og þið fáið svar
um allt milli himins og jarðar,
sem við kemur reykingum, ef
trúa má því, sem dönsku blöðin
skrifuðu mn málið fjcrir
skömmu.
— ☆ —
Fangi einn, sem setiffl hefur
í fangelsinu í Kolding í Dan-
mörku, skemmti sér við það síð
astliðið vor, að setja jólakveðj-
ur í knöll, sem Danir gera mik-
ið af að skreyta jólatrén sín
með. Lnnan í knöllunum stóð
t. d. Framleitt í Kolding fang-
elsinu 18. maí 1970 fyrir 3.40
danskar kr. hver 1000 stykki,
(um 40 kr.), en þrátt fyrir a.lt,
gleðileg jól og farsælt komandi
ár.
9 ára gamall drengur, Pierre
að nafni, varð heldur en ekki
undrandi þegar þessi jólak. eðja
kom út úr knallinu hans, en
hann var í jólaheimsókn hjá
afa sínum og ömmu. Þau höfðu
— ☆ —
keypt knöll í Daelles Varehus
í Kaupmannahöfn, og þar höfðu
nú reyndar 12 knöll verið seld
á kr. 2.25, svo einhver er nú
hagnaðurinn, úr því fangarnir
fá í vinnulaun fyrir 1000 knöll
aðeins kr. 3.40 danskar.
Haft var samband við Fang-
elsisvörðinn, Nielsen, sem hef-
ur verið í fangelsinu frá því
árið 1935, og hefur aldrei heyrt
um slíka jó.'akveðju áður. Það
er ómögulegt a® komast að því,
hver fanginn er, sagði hann, en
skyldmenni Pierre höfðu látiffl
í Ijós áhuga á að heimsækja
íangánn í ’fangelsið, ef hann
fyndist. Hér sjáið þið knöll og
jólakveðju fagans.
— ☆ —
MEÐ MORGUN
KAFFINU
Já, þaa mótti nú segja, að
jöfedagiitn bæri upp á pásk-
ana fyiár hmium Pótri lælkni.
Harm fékk taisíma um morg-
unÍMa og tnúlio-faðist Stíniu um
kvaSdHS.
Þá hringdi haran u;pp Öla vin
sinn og sagði án þess að spyrja
bver það væii sem giegndi:
— Þá verður að ósfca mér
til liaTUÍTtgja, þvi aið' nú erum
við Stfoa lofcsins trúlofuð til
fulls.
—- Þetta er viblausit sam-
band, var svarað hinum megin
£rá, og hringlt rösklega af um
ISPEGLI
— Eg get ekki haldiffl við-
skiptavinunum burtiu, sagði
skrifstofudrengurinn við "or-
stjórann. þeir segjast allir
verða að tala við yður.
— Þá skaltti bara yppa öxl-
um og segja: — Þetta segja
allir, það hrífur.
Litlu seinna kom ung, fagleg
kona á skrifstofúna. Drengur-
inn sagði að forstjórinn væri
upptekinn.
— En ég er konan hans.
Drengurinn yppti öxlum
brosandi og sagði:
— Þetta segja þær allar.