Fréttablaðið - 01.03.2003, Qupperneq 19

19LAUGARDAGUR 1. mars 2003
mætast? Það er stóra spurningin
sem Gunnlaugur svarar að bragði,
og það er ekki frítt við að fari um
hann þegar hann reynir að sjá fyrir
sér þann fund.
„Þau þola ekki hvort annað! Þau
eru bæði ofboðslega köld og beitt
og hvöss, stíll sem virkar vel fyrir
þau gagnvart öðrum. Ingibjörg
skemmti sér konunglega við að rífa
Árna í sig og Davíð þegar hann er
að taka Ögmund og Össur fyrir.
Þeir hafa það ekki í karakter sínum,
þessa beittu grimmd. Davíð virðir
fyrir sér tvíburann Össur, sem trúr
sínu merki talar mikið og skiptir oft
um skoðun. Davíð bíður rólegur eft-
ir færi, hann þarf ekki að bíða
lengi, og svo kemur stungan.
Þegar þau hittast mætast tveir
einstaklingar sem hafa sömu
taktíkina og þá er andskotinn laus.
Þau eru bæði dul, lokuð en hafa þá
tækni að sjá veikleika náungans.
Þau þola ekki fólk sem kemst inn í
þeirra landhelgi. Mörgum, sem
ekki eru sammála þeim í pólitík,
líkar illa þeirra hrokafulla fram-
koma. Þegar steingeitin verður reið
kólnar hún, stífnar og herpist sam-
an. Þau eru bæði þannig. Svo brýst
það út með grimmd.“
Tilfinningaverur þrátt
fyrir kulda
Gunnlaugur segir að það muni
gneista en kannski ekki með há-
vaða og látum.
„Þau eru innhverf og hafa kald-
an stungustíl. Skylmingar og
stungur. Þau eru alltaf að leita
veikleika og pikka þar í. Þau eru
bæði tilfinningaverur þrátt fyrir
þennan kulda. Og tilfinningafólkið
er grimmasta fólkið. Bæði eru með
tungl í fiskum. Eiga það sameigin-
legt að vera næm á umhverfi sitt
og hafa sálrænt innsæi. Það hjálp-
ar þeim til að stjórna öðrum og ter-
rorisera ef á þarf að halda. Sem
dæmi má halda því fram að Davíð
fjarstýri fólki með sálrænum
hætti. Fólk ímyndar sér: Verður
Davíð glaður eða óánægður? Fólk
óttast hann.
Ég stend sjálfan mig að því að
spyrja mig: Á ég að fara í eitthvað
viðtal og tala um Davíð? Verður
hann reiður? Og gerist þá eitt-
hvað? Hefnd getur komið án þess
að hann þurfi að koma þar nærri.
Þegar maður hefur þetta á tilfinn-
ingunni nægir það. Og í kringum
Davíð er geysilega sterk tilfinn-
ingaleg ára – einhvers konar grim-
md. Ingibjörg er í raun mildari,
kannski ekki vegna þess að hún er
kona, hún hefur framkvæmdaork-
una í fiskamerkinu en hann í meyj-
unni. Og svo kemur þetta ljónsel-
ement. Sjálfur segir hann sinn hel-
sta veikleika vera hvatvísi, hann
eigi til að rjúka upp og verða reið-
ur. Oft heiftúðuglega. En yfirleitt
er hann, sem steingeit og vatns-
beri, yfirvegaður út á við.“
jakob@frettabladid.is
Frægir stjórn-
málamenn í
merki steingeitar
Svona rétt til að átta sig betur
á því hvað í vændum er þegar
steingeitunum lýstur saman í
komandi kosningabaráttu þá
eru hér nokkrir frægir stjórn-
málamenn í merki steingeitur.
Helmut Schmidt,
23. desember 1918
Anwar Sadat,
25. desember 1918
Mao Tse Tung,
26. desember 1893
William Gladstone,
29. desember 1809
Barry Goldwater, 1. janúar 1909
Jósef Stalín, 2. janúar 1880
Walter Mondale, 5. janúar 1928
Richard Nixon, 9. janúar 1913
Hermann Göring,
12. janúar 1893
Og svona einnig boxararnir:
Muhammed Ali 17. janúar 1942
og Joe Frazier 17. janúar 1944.
Ég man þetta svo vel, ég manmeira að segja hvernig veðrið
var þegar ég gekk út úr Háskóla-
bíói. Ég man eftir rigningarúðan-
um og birtunni yfir Hagatorg-
inu.“
Hjálmar H. Ragnarsson, tón-
skáld og rektor Listaháskóla Ís-
lands, er þarna að tala um flutn-
ing Sinfóníuhljómsveitar Íslands
á sjöundu sinfóníu Beethovens.
Þetta var á fyrstu Listahátíðinni í
Reykjavík árið 1970, sem Vlad-
imir Ashkenazy var aðalhvata-
maðurinn að.
„Ég var tæpra átján ára þá og
hafði búið í Reykjavík í einn vet-
ur. Maður var að tileinka sér
borgarlífið og menninguna og
fær svo í kaupbæti alþjóðlega
menningu af hæstu gæðum.“
Daniel Barenboim stjórnaði
hljómsveitinni. Itzhak Perlman
fiðluleikari lék einleik á sömu tón-
leikum, en Hjálmar segir flutn-
inginn á sjöundu sinfóníunni eftir-
minnilegastan.
„Þetta var einhvern veginn svo
ferskt. Mér finnst ég ennþá muna
hvernig þetta hljómaði. Hægi
kaflinn í þessu verki er mjög
áhrifaríkur og sorglegur. Baren-
boim var auðvitað afburða stjórn-
andi. Ég þekkti sjöundu sinfóní-
una af plötum og hef oft heyrt
hana síðan, en þarna fannst mér
hreinlega himnarnir hafa opnast
fyrir mér.“
Hjálmar segir þessa listahátíð
hafa haft veruleg áhrif á það
hvert hann tók stefnuna í lífinu.
„Á þessum aldri er einmitt svo
mikilvægt að heyra það glæsileg-
asta og vandaðasta sem til er,
jafnvel enn mikilvægara en síðar
á ævinni. Ég held því fram að á
þessum árum geti svona viðburðir
hreinlega snúið lífi manns. Ef ein-
hverjir eiga erindi inn á stórvið-
burði á listahátíð þá er það einmitt
unga fólkið.“ ■
HJÁLMAR H. RAGNARSSON
Fyrsta listahátíðin í Reykjavík hafði sterk
áhrif á ungan mann nýfluttan í bæinn.
Himnarnir opnuðust mér
Eftirminnilegur
menningarviðburður