Tíminn - 16.02.1972, Blaðsíða 13

Miövikudagur 16. febrúar 1972
13
w
Orofa samstaða
um 50 mílur
Framhald af bls. 1.
Engin þjóð ætti að gæla við þá
hugmynd, að við verðum af
hótunum eða efnahagslegum
þvingunaraðgerðum neyddir til
að hverfa frá fyrirætlunum okkar
um útfærslu. bað er alveg af og
frá. Hins vegar viljum við halda
áfram viðræðum við Breta og
Vestur-bjóðverja, sem hér eiga
mestra hagsmuna að gæta, og við
viljum leggja okkur alla fram um
að komast að samkomulagi um
sanngjarna lausn á þeirra vanda.
Við erum fúsir til samkomulags
um hæfilegan umþóttunartima.
bað er nægur timi til samkomu-
lagsumleitana, áður en útfærsla
kemur til framkvæmda.
Við munum einnig að sjálf-
sögðu halda áfram vinsamlegum
viöræöum við frændþjóö okkar i
Færeyjum. Ég mun ekki hér fara
að ræöa landhelgismáliö
almennt, né heldur mun ég gera
grein fyrir þeim rökum, sem til
þess lágu, aö rlkisstjórnin taldi
rétt á slnum tima að leggja fram
óbreytta þingsályktunartillögu,
sem núverandi stjórnarflokkar
höföu flutt á siðasta Alþingi. bað
hefur áöur verið gert og ég vil
ekki blanda þvi inn I þessar um-
ræður hér.
Ég veit, aö sú samstaða um
þetta mál, sem hér hefur verið
innsigluð, mun ekki rofna. baö er
stundum sagt, aö Islendingar séu
þegar þeir eru komnir út fyrir
landsteinana, ekki framsóknar-
menn, ekki sjálfstæðismenn, ekki
Alþýðubandalagsmenn o.s.frv.,
heldur fyrst og fremst Islend-
ingar. Og I þessu máli eigum við
allir að vera tslendingar, hvar
svo sem i flokki við stöndum. Og
ég veit, að það er krafa þjóð-
arinnar allrar til okkar, sem
erum i fyrirsvari fyrir hana á lög-
gjafarþingi og i rikisstjórn.
I umræðunum tóku til máls for-
menn stjórnarandstöðuflokk-
anna, þeir Jóhann Hafstein, for-
maður Sjálfstæðisflokksins og
Gylfi b. Gislason, formaður
Alþýðuflokksins. Lýstu þeir
ánægju sinni yfir þeirri samstööu,
sem náðst hefur i málinu. beir
sögðu, að Alþingi hefði frekar átt
að lýsa yfir, að landhelgi Islands
skyldi miðast við landgrunnið,
enda flutt breytingartillögu þar
um. Hins vegar myndu þeir og
þingflokkar þeirra styðja tillögu
rikisst jórnarinnar, næði
breytingartillaga þeirra ekki
fram að ganga.
Jóhann Hafstein sagði m.a. um
samninginn við Bretland og V-
býzkaland frá 1961, að enda þótt
bein uppsagnarákvæði væru ekki
i þeim samningi þá myndi það
ekki álitast eftir þjóðarrétti, að
slikur samningur væri gerður til
eilifðarnóns og óuppsegjanlegur.
Brostnar forsendur og verulega
breyttar kringumstæður gætu
leitt til þess, að hver aðili sem
væri, teldist laus af þeim skuld-
bindingum, sem i slikum sam-
ningi fælist. bað væri rétt, að
fram hefði verið haldið, að
samningurinn frá 1961 hefði náð
tilgangi sinum og markmiði.
Engu að siður kynnu fleiri tilvik
en upplýst væru, að vera þess
eðlis, að rétt væri, að þau kæmu
til álita við ákvörðun um form-
lega uppsögn.
Gylfi b. Gislason sagði, að
varðandi þennan samning teldi
hann, aö skynsamlegra hefði
verið til styrktar málstað Islands,
að taka svo til orða, að sá samn-
ingur hefði náð tilgangi sinum og
ætti þvi ekki lengur við. Vildi
rikisstjórnin segja samningnum
upp, nægði að visa til orðsend-
ingarhennar til rikisstjórna Bret-
lands og Sambandslýðveldisins
býzkalands frá 31. ágúst 1971. —
En ég tel ekki heldur rétt, aö láta
skiptar skoðanir um slik atriði
veröa þess valdandi, að alþingis-
menn allir hefðu ekki samstöðu
um aðalatriði málsins, en það er
nauðsyn þess, að fiskveiði-
lögsagan stækki sem fyrst, sagöi
Gylfi b. Gislason.
Lúðvik Jósepsson, sjávarút-
vegsráðherra, taldi nauðsynlegt
að segja þessum samningi upp
nú. Islendingar ættu ekki einir
þjóöa að þurfa að hlita úrskuröi
erlends dómsstóls um viðáttu
landhelgi sinnar. Kjarninn i af-
stöðu okkar, væri sá, að við
þyrftum lifsnauðsynlega að
stækka landhelgi okkar og við
ættum fullan rétt á þvi sam-
kvæmt islenzkum lögum og við
myndum aldrei viðurkenna úr-
skurð erlends dómsstóls i þessu
mikla lifshagsmunamáli okkar.
Gunnar Thoroddsen sagðist
vera þeirrár skoðunar, að við
þyrftum ekki að hræðast úrskurð '
Alþjóðadómstólsins, timinn ynni
með okkur i þessu máli, en dóm-
stóllinn myndi ekki skera úr um
það fyrr en eftir 3-4 ár. Gunnar
lagði áherzlu á, að við útfærslu
yrði miðað við 400 metra jafn-
dýpislinu. bá sagði Gunnar að
Einar Ágústsson hefði i ræöum
sinum á erlendum vettvangi
boðað yfirráð Islendinga yfir öllu
landgrunninu.
Einar Agústsson, utanrikis-
ráðherra, sagði að hann hefði á
erlendum vettvangi byggt mál-
flutning sinn á landgrunns-
lögunum frá 1948. Hins vegar
hefði hann látið koma skýrt fram
að markmið Islendinga i þessum
áfanga væru 50 milur.
Lúðvik Jósepsson, sjávar-
útvegsráðherra, tók aftur til máls
vegna ræðu Gunnars Thorodd-
sens.
Hannibal Valdimarsson,
félagsmálaráðherra, lýsti'ánægju
yfir samstöðunni, sem náðst
hefur um málið og að ágreiningi
um aukaatriði málsins hefði verið
vikið til hliðar.
Auk áðurnefndra tók Guð-
laugur Gislason þátt i um-
ræðunum.
VALUR TAPLAUS TIL ÞESSA
Frh. af bls. 16
bær ógna sifellt I sókninni, og
ekki má gefa þeim stundarfriö til
að athafna sig.
Mörk Vals skoruðu Ragnheiður
og Sigrún 5 hver, Björg, Ilildur og
Harpa eitt hver
Fram-liðið var ekki sann-
færandi i þessum leik, og sen-
dingar óná kvæmar. Oddný
Sigsteinsdóttir var eina man-
neskjan sem komst klakklaust frá
leiknum, og hefur hún ekki leikið
betur i vetur
Mörk Fram skoruðu Oddný 5,
Arnþrúður 2, og Guðrún 1.
Leikinn dæmdu Haukur bor-
valdsson og Einar Hjartarson.
J. Herm.
Veljið yðu'r í hag - Ursmíði er okkar fag
Nivada
©
pierpoiit
OMEGA
rOAMEr
JUpina.
Magnús E. Baldvinsson
Laugavegi 12 - Simi 22804
FYRSTI ÁFANGI
Ráðuneyti Steingrims Steinþórssonar 1951-1953. Grunnlinur færðar út. Fiskveiðilögsagan færð I 4 sjómllur.
ANNAR ÁFANGI
Ráðuneyti Iiermanns Jónassonar 1956-58. Fiskveiðilögsagan færði I2sjómilur.
ÞRIÐJI ÁFANGI
Ráðuneyti Olafs Jóhannessonar. Fiskveiðilögsagan verður færð f 50 sjómilur 1. septcniber 1972.
*■ * '
ðf f Auglýsingar, sem eiga að koma i blaðinu á sunnudögum þurfa að
ÍV berast fyrir kl. I á föstudögum.
mdur
berast fyrir kl. 4 á föstudögum.
Augl.stofa Timans er i Bankastræti 7. Simar: 19523 - 18300.