Tíminn - 14.03.1972, Blaðsíða 14

14
TÍMINN
Þriðjudagur 14. marz 1972.
Edmund Yates:
; Þögult vitni
að fara með skilaboð til ungfrú
Middleman.
Þegar hann var farinn, brosti
Grace, með tárin í augunum.
— Honum leizt vel á þig, pilt-
inum, mælti hún við önnu, — Það
er leiðinlegt, að hann skuli aðeins
vera aðstoðarmaður í bankanum!
i— Það getur nú engu að síður
verið margt vel um hann, svaraði
Anna.
— Þetta hefði hann nú átt að
heyra! mælti Grace.
— Þegiðu! sagði Anna. — Ef
til vill sjáum við hann aldrei
framar! En manni getur nú geðj-
ast vel að mörgum, og sé ég ekki,
hvað þér þykir kynlegt við það!
En nú skulum við rífa upp bréfin,
og sjá, hvað þau segja í fréttum.
Það kom hik á Grace, og reif
hún bréfið því eigi upp þegar í
stað.
— Það er frá málfærslumanni
frænda míns, mælti hún. ,— Um
hvað skyldi það vera? öll framtíð
mín veltur á því, hvert efni þess
er! Hafi nú frændi rninn ekki gert
miig að erfingja sínum, hvað þá?
Bréfið var frá Hillmann og
Hick's málfærslumönnum.
Það var svo hljóðandi:
— Náðuga jungfrú! f tilefni af
hinu sorglega fráfalli frænda yð-
ar, tilkynnist yður, að þér, sam-
kvæmt arfleiðsluskrá hans, dags.
6. júlí, eruð einka-erfingi hans.
Hinn látni lét þá ósk sína í
ljósi, að ef yður hlotnaðist arfur-
inn áður en þyr yrðuð fullveðja,
að þér settust þá að hjá systur
hans, Sturm prófessorsfrú, og vær
uð þar, unz fullmyndug væruð orð
tn.
Til þess að verða við þessari
ósk hins látna, eruð þér því beð-
in að leggja næstk. mánudag af
stað til borgarinnar Bonn á bökk-
um Rín-elfar, þar sem frænka yð-
ar á heirna, og höfum vér þegar
gert henni aðvart.
Hr. Hillmann ætlar að fylgja
yður þangað.
— Þú verður þá milljónaeig-
andi, mælti Anna. — Þú ert einka
erfingi hans.
— Já, en þá verð ég að yfir-
gefa England.
— Þekkirðu frænku þína?
— Ég hefi aldrei séð hana, svar
aði Grace, — og rétt heyrt henn-
ar getið. — En það veit ég, að
hún er gift þýzkum prófessor, sem
er geðstirður oddborgari, og held
ég helzt, að hún hafi ekkert átt
saman við bróður sinn að sælda,
sfðan hún giftist. — En guði sé
lof, að ég þarf ekki að vera þar,
nema þangað til ég verð full-
veðja! Rúmt ár, það er engin ei-
lffð!
Bréfið til önnu Studly var fná
föður hennar.
Það var svo látandi:
i— Kæra dóttir! Vinkona þfn
yfirgefur England á mánudaginn,
og þvf vænti ég þín — hann
nefndi stað og stund. — En á
einu verð ég umíram allt að vekja
athygli þitt, og það er á þvf, að
frá því á mánudaginn kemur, verð
urðu að skoða vináttu þinni við
jungfrú Middleman lokið.
Hefi ég gildar ástæður, til þess
að krefjast þess af þér, að þú
lofir því eigi, að standa í bréfa-
úðskiptum við hana.
Þú getur ímyndað þér, að ég
muni vita, hvað ég er að gera,
er ég krefst þess af þér.
Ungu stúlkurnar litu hvor á
aðra.
— Faðir þinn er harðstjóri,
mælti Grace.
— Sagði ég þér það ekki, mælti
Anna.
Og ætlar þú að gegna hon-
uml?
Ég neyðist til þess, kæra
Grace.
— Jæja, hlýddu honum þá,
mælti Grace. — En ekki þarf ég
að gera það! Ég skrifa þér nú
engu að síður! Og þegar mér þyk
ir tfmi til kominn, þá bið ég þig
að koma til mín.
— En fái ég nú ekki bréfin,
og geti því eigi lesið þau?
— Áttu við það, að hann kunni
að ná í hréfin?
Anna játti þvf.
— Já, sé honum svo annt um
að öll bréfaskipti milli okkar
hætti, mælti hún.
— En hvað getur honum geng-
ið til þess?
— Þú heyrðir, að hann sagði í
bréfinu, að hann hefði sínar
ástæður!
— En séu nú þetta einhverjir
duttlungar úr honum, á ég þá,
þeirra vegna, aldrei að firétta
neitt af einu vinkonunni, sem ég
á í heiminum?
— Get ég gert annað, en að
hlýða föður mínum? mælti Anna.
— Jæja, sagði Grace, eftir
nokkra þögn. — Mér skilst, að
það verði þá svo að vera! Við
verðum að skilja, en vera má, að
við hittumst aftur, því ekki verð-
urðu einatt háð harðstjórn föður
þíns, og hver veit, hvað þá kann
að verða? Að minnsta kosti ger-
um við þá allt til þess að endur-
nýja foma vináttu.
— En hvernig? mælti Anna.
Þær voru nú báðar mjög hugs-
andi nokkrar sekúndur, unz
Grace mælti:
— Nú veit ég, hveraig við eig-
um að haga okkur! Meðan við lif-
um, lesum við báðar blaðið „Tim-
es“. — Við komum okkur saman
um ákveðið merki, eða vísbend-
ingarorð, sem við þekkjum einar,
og látum það sjást í blaðinu, er
við viljum hvor annari eitthvað,
eða þörfnumst hvor hinnar hjálp-
ar, — ekki er að vita, hvað fyrir
kann að koma.
Vinkonumar skildu sfðan, er
þær höfðu lofað hvor annari órjúf
anlegri vináttu og tryggð.
IV. KAPfTULI.
Kapt. Studly var maður, er var
nær hálfisextugur.
Vinir hans 9Ögðu, að hann væri
þvf líkastur, sem hann vææi her-
togi, og hann þá vanur að svara,
að hann héldi sig og geta leikið
hertoga, ef í það færi, og það
ef til vill engu síður, en margur,
er hlotið hefði hertogatitilinn 1
vöggugjöf.
En nú er að segja frá önnu,
að þegar hún sté út úr járnbraut-
arvagninum í Lundúnum, þar sem
faðir hennar hafði sagt, að hann
ætlaði að hitta hana, rak hún af
tilviljun auga á andlit í biðher-
berginu, sem hún þekkti.
Það var hr. Damby, ungi starfs
maðurinn í Middleman's banka,
sem hafði komið með bréfin til
hennar, og Grace.
Hann gekk nú fljótlega fram
hjá henni, og kastaði þá um leið
kveðju á hana, >— var að svipast
Undanfarna dag hcfur rangt
nafn verið á framhaldssögu
Tímans, og eru lesendur
beðnir velvirðingar á þvi.
1061
Lárétt
1) Risar. 5) Hvassviðri. 7)
öfug röð. 8) Dýravörn. 11)
Rani. 13) Berja. 14)
Bragðefni. 16) Fréttastofa.
17) Dýr. 19) Borg.
Lóðrétt
1) Verður þögull. 2) Eins 3)
Morse. merki. 4) Ágóða. 6)
Skera. 8) Dý. 10) Nuddaður.
12) Býsn. 15) Sönn að
sök. 18). Tónn.
Ráðning á gátu No. 1060
Lárétt
1) Asbest. 5) Ýsa. 7) Te. 9)
Smýg. 11) Arm. 13) Ala 14)
Kröm. 16) DÐ. 17) Ropar. 19)
Skjóni.
Lóðrétt.
1) Aftaka. 2) Bý. 3) Ess. 4)
Sama. 6) Agaðir. 8) Err. 10)
Ýldan. 12) Mörk. 15) Moj.
18) Pó.
HVELt
Þetta var mesta fyrirmyndar máltið, Fria drottn-
ing. Hér gengur allt að óskum. — Við hér norður frá
vinnum mikið, Hvellur. Við getum gert mikið úr
litlu. — Já. Nú hefði ég gaman af að bregða mér
smávegis á skiði, einn. — Farðu varlega. Það er svo
auðvelt að týnast þarna úti á auðninni. — Hann
grunar eitthvað. — Já, Korro greifi, ég er hrædd um
það.
Þú viðurkennir, að þið rænið hina særðu á striðs-
völlunum — já, þá föllnu, herra. — Striðinu fylgir
likafólk á flótta, veikburða fólk. — Við ráðumst á
þetta fólk og rænum það. — Viðurstyggilegt. — Þú
segir, að við séum viðurstyggö. Erum við nokkru
verri en stórhöfðingjarnir, sem koma styrjöldunum
af stað?
lillliiiil
Þ RIÐJUDAGUR
14.MARZ
7.00 Morgunutvarp
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.15 Húsmæðraþáttur Dag-
rún Kristjánsdóttir hús-
mæðrakennari svarar bréf-
um frá hlustendum.
13.30 Eftir hádegið Jón B.
Gunnlaugsson leikur létt lög
frá ýmsum timum.
14.30 ,,Sál min að veði,” sjálfs-
ævisaga Bernadettu Devlin
Þórunn Sigurðardóttir les
kafla úr bókinni i þýðingu
Þorsteins Thorarensens
(1.).
15.00 Frettir. Tilkynningar.
15.15 M iðdegistónleikar:
Píanóleikur
16.15 Veðurfregnir. Létt lög.
17.00 Fréttir.
17.10 Framburðarkennsla
Þýzka, spænska og esperanto.
17.40 Útvarpssaga barnanna:
„Leyndarmálið i skóginum”
eftir Patriciu St. John.
Benedikt Arnkelsson les (5).
18.00 Létt lög. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Heimsmálin Magnús
Þórðarson, Tómas Karlsson
og Asmundur Sigurjónsson
sjá um þáttinn.
20.15 Lög unga fólksins.
Sigurðúr Garðarsson
, kynnir.
21.05 iþróttir Jón Asgeirsson
sér um þáttinn.
21.30 Útvarpssagan „Hinu-
megin við heiminn” eftir
Guðmund L. Friðfinns. Höf-
undur les (19).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Lestur
Passiusálma (37).
22.25 Tækni og visindi Guð-
mundur Eggertsson
prófessor og Páll Theódórs-
son eðlisfræðingur sjá um
þáttinn.
22.45 Ilarmonikulög Frankie
Yankovic leikur.
23.00 A hljóðbergi James
Mason les úr ljóðaflokknum
A Shropshire Lad —
„Drengur frá Shorpshire”
— eftir A.E. Hausman.
23.35 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
ÞRIÐJUDAGUR
14. MARZ
20.00 Fréttir.
20.25. Veður og auglýsingar.
20.30 Ashton-f jölskyldan.
Brezkur framhaldsmynda-
flokkur. 9. þáttur. Loftárásir
á Liverpool. Þýðandi Krist-
rún Þórðardóttir. Efni 8.
þáttar: Philip Ashton er á
Ermarsundseyjum með her
deild sinni. Þar kynnast
hann og félagi hans tveimur
systrum og tekst með þeim
náin vinátta. En skyndilega
er herinn kvaddur heim og
eyjarnar látnar óvarðar.
Konungurinn flyturávarp til
eyjarskeggja, og segir, að
ákvörðun þessi sé óum-
flýjanleg af hernaðarástæð-
um. Philip fer frá eyjunum,
án þess að kveðja vinkonu
sina.
21.20 Sjónarhorn. Þáttur um
innlend málefni. Að þessu
sinni verður meðal annars
fjallað um sjómælingar við
Island. Umsjónarmaöur
Ólafur Ragnarsson.
22.05 Nætur i görðum Spánar.
Eitt frægasta tónskáld
Spánverja var Manuel de
Falla (1876—1946). Hér er
flutt tónverk hans, Nætur i
görðum Spánar, og jafn-
framt brugðið upp myndum
úr spánsku landslagi.
22.30 En francais. Frön-
skukennsla i sjónvarpi. 28.
þáttur endurtekinn. Umsjón
Vigdis Finnbogadóttir.
22.55 Dagskrárlok.