Tíminn - 07.05.1972, Page 9

Tíminn - 07.05.1972, Page 9
Sunnudagur 7. mal 1972. TÍMINN 9 ýjgefandl: Frawíí>l<tt»rfiofckurinn iFramkvwnvdðatÍdrn :Kr.l$1:(án::S«nftd)k(sSðd;:'Kitatldran :t>órarirtb: Þórarinsson [álj)r Awdrés KrWjánsson, Jin Hoíjatön, thdríSI C. t>orsl«insson og Tdmas Ksdsson. Angiýsingastiári: Stoirt- grimur Gíslason. Rltstíórnarskriistotur I íddu'húswHf/ sfmar Ifiaðo — 1S3Q6, Skrif?tofvr ^ankastrœH 7. ~~ AfffroitSriusfrrvi 1Í3Í3. Auglýsíngasimi 19523, Aírar skrifstofyr simi T830Q, Áskriftargjald kr, Í2S.00 á mánuSt Innanlands. í taUsafólgi kr. 15.00 álntáktts. - ðláSáþrent h.f. [Öffcátf Firrur Morgunblaösins Leiðari Mbl. á fimmtudag fjallaði um það ákvæði nýs frumvarps til laga um Fram- leiðsluráð landbúnaðarins, sem gerir ráð fyrir heimild til að leggja gjald á innflutt kjarnfóður til verðjöfnunar vegna útflutnings. Ljóst er, að höfundur Mbl.-leiðarans hefur annað hvort ekki getað skilið eða ekki viljað skilja þann þátt lagafrumvarpsins, sem hann þó fjallar um. Samkvæmt gildandi lögum um Framleiðslu- ráð, sem endurskoðuð voru tvisvar á ,,við- reisnarstjórnarárunum”, ábyrgðist rikis- sjóður fé til útflutningsuppbóta, sem nema allt að 10% af heildarverðmæti landbúnaðarfram- leiðslunnar. Útflutningsuppbætur hrukku ekki til á árun- um 1966-1969. Var þá lagt á innvigtunargjald á mjólk og sauðfjárafurðir til verðjöfn- unar. Á þessum árum var bændastéttin þannig halla af útflutningi, sem nam hátt á annað hundrað milljónum króna. Var það mikið fé á þeim tima. 1 Framleiðsluráðsfrumvarpinu er nú gert ráð fyrir, að heimilt sé að gripa til gjaldtöku af kjarnfóðri til verðjöfnunar, ef forystumönnum bændasamtakanna sýnist það heppilegra ráð en beita innvigtunargjaldi. Þetta má þó aðeins gera i nauðvörn til að leysa innbyrðis vanda- mál bændastéttarinnar. Ekkert af þvi fé, sem kynni að verða innheimt á þennan hátt, fer til annarrar ráðstöfunar, en þeirrar, sem bændur ákveða sjálfir. Úrlausnir vanda eins og þess, sem skapaðist i útflutningi og sölu landbúnaðar- vara 1966-1969, verða aldrei vinsælar. Inn- vigtunargjaldið i ráðherratið Ingólfs Jóns- sonar var ekki vinsælt. En önnur úrræði fengust ekki til að leysa þann vanda. Nú ræðst Mbl. gegn þeirri hugmynd, að verð- jöfnunargjald megi taka með öðrum hætti en sem innvigtunargjald. Engin ástæða er til að ætla, að sá vandi sé á næsta leiti að gripa þurfi til heimildar um kjarnfóðurgjald, en ef það væri innheimt myndi það nema 150 milljónum króna á ári nú. Ef 150 millj. kr. gjald yrði innheimt af inn- vigtaðri mjólk, þyrfti að taka sem svaraði kr. 1: 40 af hverju kilói. Visitölubúið þyrfti þá að greiða 40 þús. kr. i slikt gjald eða helmingi hærri upphæð en kjarnfóðurgjaldið yrði. Af þeim firrum, sem fram koma i umrædd- um Mbl.-leiðara má draga þá áætlun, að höf- undur hafi aldrei lesið til hlitar þetta laga- frumvarp. Fyrrverandi landbúnaðarráðherra kom ekki i veg fyrir innvigtunargjaldið. Nú kann Mbl. ráð: Umfram allt ekki gjald á kjarnfóður. Hins vegar er ekki bent á nein önnur úrræði. Minnir þetta ekki á strútinn, sem að visu ber sig vel og lætur skina á fjaðrirnar, þegar allt leikur i lyndi, en kann það ráð bezt, ef vanda ber að höndum, að stinga höfðinu i sandinn? -TK Geoffrey Wansell, The Times: Heimsmálin eru vinsælt efni í skáldsögur Metsölubækur brezka blaöamannsins Fredericks Forsyth Krederick Forsyth FYRSTA skáldsaga Freder- icks Forsyth, The Day of the Jackal, færir honum sennilega yfir 450 þúsund sterlingspund i aöra hönd á fimm árum. Næsta saga hans The ODESSA File, verður ekki gefin út fyrri en i september i haust, en hann hefir þegar fengið fyrir hana yfir 315 þúsund pund. Þriðja saga hans verður svo tilbúin til prentunar fyrir árs- lok en hann ætlar ekki að skrifa fleiri sögur. Forsyth skrifar þrjár sögur á tveimur árum, og öruggt má telja, að hann verði þá orðinn einn af þeim örfáu skáld- sagnahöfundum, sem fá i rit- laun yfir eina milljón sterl- ingspunda. ,,En enginn getur skrifað sögu eins og The Jack- al hvenær sem honum sýnist”, sagði hann um daginn. „Ég get ekki imyndað mér, að ég skrifi 40-50 skáldsögur. Ég held ekki að ég skrifi fjórar eða fimm, hvað þá meira.” „TAKIST mér að skrifa þrjár sögur, er nóg komið. Ég verð reiðubúinn að hvila mig að þvi loknu og geri ekki ráð fyrir að semja fleiri sögur. Ég kæmist ekki hjá að slaka á kröfunum og fara að skrifa vegna teknanna, og það vil ég ekki gera.” Bókaútgáfufyrirtækið Hutchinsons gefur bækur Forsyth út og hagnast óneitanlega vel á þeim, en for- rdðamönnum þess geðjast ekki að þessum áformum hans. En þeim er efalaust ánægjuauki að þvi, að fjögur útgáfufyrirtæki skyldu hafna The Day of the Jackal áður en þeir samykktu að gefa hana út, „Það er gaman að gefa bókina út vegna þess, að út- gefendurnir, sem höfnuðu henni, eru grænir af öfund,” segir höfundurinn. FORSYTH er alveg óráðinn i þvi,hvað hann taki sér fyrir hendur ef hann hættir að semja sögur. Sennilegast er, að hann snúi sér á ný að blaða- mennsku, sem hann hefir stundað i ellefu ár, enda eru sögur hans byggðar á þvi, sem á vegi hans varð i þvi starfi. The Day of the Jackal segir af stakri nákvæmni frá til- raunum atvinnumorðingja, sem OAS kaupir til þess að myrða de Gaulle forseta árið 1963. Sagan er öll að heita má byggð á staðreyndum og sögu- persónurnar eru raunveru- legar, að örfáum undantekn- um. Nöfnum þeirra og útliti er breytt til þess að komast hjá meiðyrðamálum og bóta- kröfum. Ef til vill lýsir sagan raunverulegri tilraun til að myrða forsetann, enda voru að minnsta kosti gerðar sex tilraunir til þess, meðan hann sat að völdum. „ÉG er ekki gæddur þvi imyndunarafli, að ég geti smiðað sögupersónur úr engu”, sagði Forsyth. „Þær sárafáu óraunverulegu per- sónur, sem við sögu koma i bókum minum eru sniðnar eft- ir raunverulegu fólki, sem ég hefi einhvern tima komizt i kynni við”. „Ég kynntist Sjakalanum i raun og veru, en hann var ekki jafn snjall og háll og ég læt hann vera. Hann var raunar ekkert annað en atvinnumorð- ingi”. Forsyth kynntist hinum óæðri liðsmönnum OAS i Frakklandi og þekkti æviatriði yfirmanna þeirra. Sagan greinir nákvæmlega frá uppbyggingu leyniþjónust- unnar og lögreglunnar frönsku alveg eins og OAS. Forsyth vann hjá fréttastofu Reuters i Paris árin 1963-1965 og safnaði þá efnivið i bók sina. „SAGT er, að ég hafi notað nýja aðferð, en mér var það ekki ljóst sjálfum. Mér fannst hins vegar ástæðulaust að segja frá tilbúnum forseta þegar öllum hlaut að vera ljóst, að de Gaulle var forseti Frakklands árið 1963. Og hvi skyldi ég vera með upploginn innanrikisráðherra o.s.frv?” Raunar eru mörkin milli rit- höfundarins og frétta- mannsins ákaflega óljós i bók Forsyth. Hann forðaðist vendilega að skera úr um, hvort söguþráð- urinn sjálfur væri raunveru- legur eða ekki, eða hvort sú lausmælgi yfirmanna leyni- þjónustunnar, sem hann segir frá, væri sannsöguleg. „Sambönd min eru mjög góð”, sagði hann aðeins. „Ég lýsi i Sjakalanum fjórtán mönnum i sambandi við ráð- herrafund. Ellefu þeirra eru raunverulegir, og hinir þrir eru meira eða minna sann- sögulegir.” Forsyth ritaöi Sjakalann á timabilinu frá 1. janúar til 10. febrúar 1970, eða á 35 virkum dögum. Að sex mánuðum liðn- um var Andre Malraux fyrr- verandi menningarmálaráð- herra búinn að lesa hana og samþykkja og Forsyth búinn að undirrita samning við útgáfufyrirtækið Hutchin - sons um útgáfu þriggja bóka. „Ég þyrfti ekki aö skrifa meira en Sjakalann, en ég gat ekki setið auðum höndum”, sagði hann um daginn. THE ODESSA File byggist einnig á reynslu Forsyth með- an hann vann hjá fréttastofu Reuters, Hann starfaði þá i eitt ár I Austur-Berlin og fylgdist með atburðum i Austur-Þýzkalandi, Ung- verjalandi og Tékkóslóvakiu. Bókina skrifaði hann i gisti- húsum i Austurriki og Þýzka- landi haustið 1971. Hún fjallar um eltingaleik við fyrrverandi yfirmann fangabúða, sem dvelur i Suður-Ameriku. Nafn sögunnar á rætur að rekja til samtaka fyrrverandi SS- manna, sem ætlað er að varna bvi, að upp um þá komizt. Báðar þessar sögur Forsyth á að kvikmynda. Fred Zinne- man kvikmyndar Sjakalann, en hann stjórnaði töku mynd- arinnar A Man for all Seasons. Edward Fox leikur aðalhlut- verkið, atvinnumorðingjann. Töku myndarinnar verður lokið seint á þessu ári. Sagan The ODESSA File verður kvikmynduð siðar. Forsyth fær ekki mikið i aðra hönd fyrir kvikmyndun Sjakalans, en liklegar vinsældir myndar- innar hljóta að auka stórlega sölu bókarinnar i vasaút- gáfum, og hugsanlegt er, að salan nemi fimm milljónum eintaka. ÞRIÐJA bók Forsyth nefn- ist The Dogs of War, og er að lang mestu leyti byggð á sann- sögulegum atburðum. Hún fjallar um málaliða i Afriku og segir meðal annars frá vopna- smygli þangað frá Evrópu. Forsyth starfaði við brezka útvarpið (BBC) i upphafi borgarasfyrjaldarinnar, i Nigeriu og segir i bókinni frá atburðum meðal Biafra- manna. Hann hafði verið stjórnmálafréttaritari hjá BBC, en sagði þvi starfi upp til þess að fara til Biafra og starfa þar sem striðsfréttarit- ari. Meðan hann gegndi þvi starfi, skrifaði hann bók fyrir Penguin-útgáfuna, sem nefnd- ist Saga Biafra, og seldist hún i 30 þúsund eintökum, en hann fór ekki frá Biafra fyrri en i desember 1969, fáeinum vik- um áður en striöinu lauk. „Sé á sögurnar litið sem samfellu þriggja sagna”, segir Forsyth, „lýsir Sjakal- inn mestri kænsku, The ODESSA File er alvarlegust, en Dogs of War skýrir frá mestu ofbeldi.” Framhald á bls. 19 - ?

x

Tíminn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.