Tíminn - 18.05.1972, Blaðsíða 14

14
TÍMINN
Fimmtudagur 25. mai 1972.
átta þig, hvað á þetta að þýða? Ef
þú ekki vilt segja okkur það, þá ’
vill Chris kannski......
Fleur varð strax róleg aftur. —
Nei, ég skal segja það, mamma.
Bréfið er frá ameriskum yfir-
völdum — þeir gefa til kynna að
gifting okkar Chris sé ógild. Þetta
eru einhverjir tæknilegir smá-
munir, sem ég skil ekki —
kannski Chris geti skýrt það fyrir
ykkur — en staðreyndin er eigi að
siður sú,að við erum ekki löglega
gift. Já, þeir harma þetta og allt
svoleiðis, og ekki hægt að segja
það af meiri kurteisi, en þvi verð-
ur ekki breytt. Maður les um
svona lagað i blöðunum og brosir,
en i þetta skipti er það ég, sem er i
sviðsljósinu.
Frú Blaney leit af Fleur til
Chris. — Er þetta satt? Hann
kinkaði kolli stuttlega, og Fleur
fór aftur að tala.
— Ég er hrædd um það
mamma,að þú verðir að sætta þig
við þá hugsun,að við Chris höfum
lifað i hneykslanlegri sambúð.
Slikt hefur vist ekki komið fyrir i
þessari fjölskyldu áður. Hún fór
aftur að hlægja tryllingslega.
— Hættu þessu, Fleur. Chris
tók fast i handlegginn á henni.
Hún horfði framan i hann og
stilltist fljótt og vel. Fyrirgefðu
Chris. . . .
Það var eins og frú Blaney hefði
fallið saman i stólnum sinum, ég
kenndi virkilega i brjóst um hana.
— Er þetta virkilega satt,
Christopher? spurði hún öðru
sinni.
— Já, ég er hræddur um það,
frú Blaney. Ég skil ekki heldur
það tæknilega, en það skilst mér
þó, að presturinn, sem gaf okkur
saman hafi ekki haft rétt til þess
að framkvæma hjónavigslu.
Frú Blaney hreyföi munninn
eins og hún ætti erfitt um mál. —
Við tölum að sjálfsögðu við prest-
inn hérna þegar i stað. Hann mun
bezt vita, hvað gera skal. Smá-
veizlu getum við haldið svo litið
beri á. . . . enginn þarf að fá um
það að vita. . . Það var eins og
hennar eigin orð hugguðu hana
nokkuð.
Fleur stóð á fætur og gekk til
hennar. — Nei, mamma, það
verður engin veizla. Ég vil það
ekki, og ég held að Chris vilji það
ekki heldur. Ég held að nú vitum
við bæði, að við gerðum glappa-
skot,þegar við giftumst. Það var
mér að kenna — ég vildi vera ást-
fangin, vildi vera með karlmanni,
og Chris kom upp i hendurnar á
mér á réttu augnabliki. Ef nokkur
maður hefur nokkurn tima verið
talinn á að gifta sig, þd var það
hann. Ég hefði átt að biða eins og
hann sjálfur vildi. Nú er hann
frjáls, og ég er frjáls, og þannig
vil ég hafa það.
Frú Blaney barmaði sér og
hallaðist afturábak i stólnum.
Systkinin slógu hring um hana og
Fleur hrópaði: — Elsku mamma,
taktu þetta ekki svona alvarlega.
Ég get ekkert annað gert, þú vilt
þó liklega að ég sé hamingjusöm?
Chris snéri sér við og horfði til
min. Ég svaraði augnatilliti hans
af öllu minu hjarta. Enn stóðum
við utan við fjölskylduhringinn,
eins og við höfðum gert fyrsta
daginn, sem við bæði stóðum i
þessari stofu og hittumst i fyrsta
sinn. Það mundum við alltaf gera
— það voru örlög.
Rödd Fleurs, nú róleg og
ákveðin, hljómaði um stofuna:
— Ég er frjáls — og ég fagna
þvi.
6. kapituli.
Frú Blaney náði sér nokkuð
eftir að hafa sopið á koniaki, og
viðræðurnar héldu áfram — aftur
og fram — aftur og fram. En
Fleur var óbifanleg. Chris lagði
ekkert til málanna, en sagði að
þetta væri málefni, sem hann og
Fleur ættu að tala um i einrúmi.
Fleur hristi höfuðið.
— Nei, Chris, það sem segja
þarf er hægt að segja hér og nú Þú
veizt það jafnvel og ég að hjóna-
band okkar var dæmt til þess að
fara forgörðum. Það var ég, sem
þvingaði þig til að giftast mér, og
það er ekki oft, sem manneskj-
urnar sleppa svo auðveldlega við
mistök sin eins og ég geri nú, og
ég er mjög þakklát fyrir það.
— Þú talar eins og þetta allt
væri þér að kenna — misgripin
voru engu siður min, þvi ég vildi
endilega giftast þér, sagöi Chris
stillilega.
Hún horfði á hann með elsku-
legu brosi.
— Kæri Chris — þú er virki
lega elskulegur maður. Þetta er
sú göfugmannlegasta lygi,sem ég
hef heyrt. Þú veizt,að það var ég,
sem upp á lif og dauða vildi endi-
lega giftast þér.
Chris tók um handlegginn á
Fleur. — Ég held, að við tölum
ekki meira um þetta núna — þetta
er mál, sem varðar aðeins mig og
þig. Það ert þú, sem verður að
taka ákvörðunina, og ég vil að þú
hugsir þig um i nokkra daga áður
en þú gerir það, Fleur.
— Ég vil vera frjáls — frjáls i
mörg komandi ár, sagði Fleur.
Hún snéri sér svo að mér. —
Geturðu lofað mér að búa hjá þér
i nokkra daga, Kay?
— Auðvitað, svaraði ég. Það
kom sér vel.að hún skildi ekki hið
broslega i þessu.
— Og fara að heiman, þegar þú
þarft mest á okkur að halda,
næstum þvi kjökraði frú Blaney i
hinni mestu örvinglan.
— Já, svaraði Fleur. — Þið
munduð vera alltof góð við mig og
samúðarfull — það mundi enda
með þvi,að ég mundi sjálf fara að
kenna i brjóst um mig.
Jónatan fór með mig afsiðis
áður en við lögðum af stað.
— Ég verð að vera hér heima
hjá mömmu sagði hann. Ég held
að það hafi verið það bezta, úr þvi
sem komið er, að Fleur búi hjá
þér i nokkra daga. Þá er hún i
námunda við Chris — og þá meiri
von til þess að allt geti orðið gott
aftur.
— Meinarðu — vonarðu að þau
gifti sig aftur?
Hann horfði á mig eins og ég
væri gengin af vitinu.
— Auðvitað, það er eina lausn-
in, ekki satt? Þegar ég svaraði
ekki horfði hann forvitnislega á
mig. — Þú ert á sama máli, eða er
það ekki?
— Ég veit svo sem ekki — ef
hún er óhamingjusöm........
— Hvaða vitleysa, það er alltof
snemmt að segja nokkuð um það.
Þú getur lagt inn gott orð við og
við, þá skaltu bara fá að sjá.
Hann var alveg sannfærður.
— Ég held að ég blandi mér
ekki i þetta mál.
— Nei, þess þarftu ekki, en þú
getur látið Chris berast i tal svona
við og við, sagði hann iéttur i
bragði.
Næstu dagar, meðan Fleur bjó
hjá mér, eru þeir furðulegustu
dagar, sem ég hef lifað. Fleur var
ýmist kát og skemmtileg eða
hnuggin og i þungum þönkum. Ég
gat mér þess til, að hún ætti nokk-
uð erfitt, en væri svo, þá tók alveg
út yfir hvað sjálfa mig snerti. Hún
var konan, sem hafði verið gift
Chris, en vissi ekki hvort hún
héldi áfram að vera það, en ég
var konan, sem þráði að taka
hennar sæti við hliðina á Chris, en
mátti ekki láta það uppskátt.
Þetta voru alveg óþolandi að-
stæður, og ég varð þvi mjög fegin^
þegar hún að viku liðinni vildi
fara aftur heim til Fairfield. Ég
átti aö fara að leika i kvikmynd-
inni, og mundi þvi verða að heim-
an allan daginn, en Fleur hefði
hinsvegar ekki haft gott af þvi að
vera ein timunum saman. Heim-
för hennar kom sér þvi vel i alla
staði.
Litlu seinna frétti ég það gegn-
um Jónatan,að hún væri farin til
írlands með Maeve. Maeve hafði
fjártán daga fri og tók þvi Fleur
með sér i ferðalagið. — Það er
alveg ágætt, sagði Jónatan. —
Hún er enn ákveðin i þvi að vera á
lausum kili. Ég er bara að vona
að Maeve geti lamið einhverju
viti inn i kollinn á henni.
Viö vorum að borða hádegis-
verð saman, og það var i fyrsta
sinn um langan tima. Eins og
ævinlega þegar hann var ekki hjá
móður sinni á Fairfield, var hann
skemmtilegur, kiminn og hug-
ljúfur — og ég fékk sting i hjartað
af þeirri hugsun að verða að særa
hann djúpu sári. Chris vildi.að ég
sliti trúlofuninni strax, en ég
gerði það ekki. Blaney-fjölskyld-
an hafði fengið alvg£ nægileg
áföll i seinni tið, og mér fannst
hún þurfa að ná sér ofurlitið áður
en ég léti til skarar skriða. Það
var merkilegt, en það var frú
Blaney, sem mér tók sárast til.
Jónatan lagði hönd sina ofaná
mina. — Elskan, við höfum sézt
svo sjaldan i seinni tið. Ég sakna
þin svo mjög.
Lárétt
1) Mjólkurmatur,- 6) Tal.- 8)
Þungbúin.- 10) Tini.- 12)
Stafur.- 13) Stafrófsröð,- 14)
Máttur.- 16) Konu.- 17) Kær-
leikur,- 19) 1972
Lóðrétt
2) Litil.- 3) Nes.- 4) Hár.- 5)
Sundfæri.- 7) Akafur.- 9)
Dýr - 11) Hestur,- 15)
Kassi.- 16) Svif,- 18) Röð.-
x
Ráðning á gátu No. 1108
Lárétt.
1) Márar.- 6) Sám.- 8) Lóa.-
10) Téð.- 12) Að,- 13) La,- 14)
Kam.- 16) Bil.- 17). Jóa,- 19)
Háski.
2) Ása,- 3) Rá,- 4) Amt,- 5)
Slakt,- 7) Aðall,-9) Oöa,- 11)
Éli,- 15) Mjá,- 16) Bak,- 18)
Ós.-
HVELL
G
E
I
R
I
D
R
E
K
I
Hellarisarnir!
Og prælasalar!
Snjóflóðiðvarekkert
slys! Og við erum ein á
V-lifi, drottning!
ijrÞeirmunuekki ná
iþér lifandi meöan^
\. ég lifi!
Alræmdir
ræningjar!
Liggðu
rr! Þetta*
launsátur
liil I

I
FIMMTUDAGUR
18. maí
7.00 Morgunútvarp. Morgun-
stund barnannakl. 8.45: Sig-
urður Gunnarsson byrjar
lestur þýðingar sinnar á
„Sögunni um Tóta og syst-
kin hans” eftir Berit
Brænne.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.00 Á frivaktinni. Eydis Ey-
þórsdóttir kynnir óskalög
sjómanna.
14.30 Siðdegissagan:
„Flakkarinn og trúboðinn”
eftir Somerset Maugham.
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15.15 Miðdegistonleikar:
Stofu túnlist.
16.15 Veðurfregnir. Létt lög.
17.00 Fréttir. Tónleikar.
17.30 Nýþýtt efni: „Fortíð i
framtið” eftir Erik
Danechen Loftur Guð-
mundsson rithöfundur les b-
okarkafla i eigin þýðingu
(2).
18.00 Fréttir á ensku.
18.10 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Einleikur i útvarpssal:
Jónas Ingimundarson leikur
á pianó verk eftir Þorkel
Sigurbjörnsson, Leif Þór-
arinsson og Balthasarre
Galuppi.
19.45 „Heimsljós” eftir Hall-
dór Laxnes. 'Leik- og
lestrardagskrá fyrir útvarp,
saman tekin af Þorsteini 0.
Stephensen eftir siðasta
hluta þriðja bindis, Húss
skáldsins. Leikstjóri: Helgi
Skúlason.
21.00 Frá Berlinarútvarpinu.
Sinfóniuhljómsveit Berlinar
útvarpsins leikur.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Rannsókn-
ir og fræði Jón Hnefill Aðal-
steinsson fil. lic. talar við dr.
Alfrúnu Gunnlaugsdóttur.
22.45 „Saungvar Garðars
Hólms”, tónlist eftir Gunnar
Reynir Sveinsson við kvæði
eftir Halldór Laxness.
23.40 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
KULDAJAKKAR
úr ull með loðkraga
komnir aftur
LITLI-SKÓGUR
á horni Hverfisgötu
og Snorrabrautar.
Nivada
Magnús E. Baldvinsson
Laugavcgi 12 - Simi 22804