Tíminn - 08.06.1972, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 8. júní 1972.
TÍMINN
7
Matsveinaverkfallið:
Lækka launakröfur í
35% en veitingamenn
bjóða 31% hækkun
ÓÓ-Reykjavfk
Sáttafundur i deilu matsveina
og veitingamanna var haldinn i
fyrrinótt. Hófst fundurinn kl. 11 á
þriðjudagskvöld, og lauk ekki
fyrr en kl.8 að morgni. Sam-
komulag náðist ekki og nýr
fundur hefur ekki verið boðaður.
Mikil harka virðist vera komin i
deiluna, þvi að litið ber á milli,
eða aðeins 4% á grunnlaunatexta.
Upphaflegar kröfur matsveina
voru 80% kauphækkun. Veitinga-
menn buðu 20% hækkun. A
fundinum i fyrrinótt var svo
komið, að menn héldu, að
sampingar væru að takast og
deilan að leysast. Fulltrúar mat-
sveina voru búnir að lækka
grunnlaunakröfur sinar i 35% og
veitingamenn búnir að bjóða 31%
hækkun. En þá slitnaði upp úr öllu
saman.
Matsveinar lögðu fram kröfur i
19 liðum. Eru flestir liðanna varð-
andi vaktir, vinnutilhögun og
fleira. Búið er að semja um 16
liðana, og eru aðeins þrir eftir, og
meðal þeirra er sjálf krafan um
grunnlaunahækkun. Þá er deilt
um,hve mikið vaktaálag verður á
kvöldin og um helgar.
1 gær gerðu matsveinar
nokkurs konar setuverkföll á
veitingahúsum. Hópuðust þeir á
matstaðina fyrir matmálstima,
þegar mest var að gera keyptu
gosdrykki eða kaffi og sátu sem
fastast allan matartimann, svo að
aðrir gestir fengu ekki sæti til að
matast. Er þetta eina ráðið til að
koma i veg fyrir að hægt sé að
selja mat, þvi að það eru ein-
göngu vinveitingahúsin, sem
skyldug eru til að hafa fagmenn i
vinnu við matreiðslustörf.
Ráðstefna vísinda- og
áhugamanna um fuglafræði
Klp-Reykjavik.
Um næstu helgi hefst hér i
Reykjavik ráðstefna á vegum al-
þjóðafélags visinda- og áhuga-
Framhald
af bls. 1.
myndun, loftað betur jarðveginn,
þannig að um nokkurs konar
plægingu er að ræða sums staðar.
Vissulega getur þetta litið illa
út, en ég er sannfærður um, að
þetta er ekki til skaða, heldur
sums staðar til bóta, þrátt fyrir
þær fullyrðingar manna,að gæsa-
beitin þarna sé til stórskaða fyrir
afréttina.
manna um fuglafræði. Er búizt
við, að þátttakendur verði eitt-
hvað á annað hundrað, þar af
flestir erlendir.
Ráðstefnan hefst á laugardag,
og mun hún standa i éina viku.
Þar verða fluttir margir fyrir-
lestrar, og einnig fara þátt-
takendur i skoðunarferðir i fugla-
byggðir i nágrenni Reykjavikur
og norður að Mývatni.
Það er samband brezkra fugla-
fræðinga, sem býður til þessarar
ráðstefnu, og er þetta i fyrsta sinn
i yfir 100 ára sögu þess félags,
sem það heldur ráðstefnu utan
Bretlands.
Steingrimur með tvær myndanna, sem verða á Eyjasýningunni,
og á milli dóttirin Iialldóra Maria 6 ára.
(Tfmamynd G.E.)
Steingrímur
sýnir í Eyjum
KJ-Reykjavik
Steingrimur Sigurðsson list-
málari opnar málverkasýningu i
lok vikunnar i Akóges-salnum i
Vestmannaeyjum. Sýnir hann 40
ný málverk i Eyjum. Steingrimur
sagði Timanum, að hann væri að
leitast við að láta eitthvað nýtt
gerast hjá sér — ekki vegna ný-
ungarinnar heldur vegna endur-
nýjunarþarfar.
Steingrimur segist aldrei hafa
unnið eins kappsamlega og i vet-
ur, en hann hefur unnið að mál-
verkum sinum upp á Skaga og
austur á Þingvöllum, þar sem
hann sagðist hafa fengið ró til að
mála.
— Það var mér sérstök hvatn-
ing að ákveða að sýna i Vest-
mannaeyjum, en þangað hef ég
aldrei komið — þetta er svipað
fyrir mig og að skreppa til Suður-
landa, sagði hann.
Ertu kannski að flytjast til
Vestmannaeyja?
— Nei, en ég er að flytjast aust-
ur i Árnessýslu aftur, sem mér er
sérstakt tilhlökkunarefni, af þvi
umhverfið þar orkar vel á mig.
Steingrimur var með tvær
myndir undir handleggnum, þeg-
ar hann leit við á Timanum áður
en haldið var um borð i Herjólf.
önnur myndanna var nýkomin
frá Selfossi — pop-mynd gerð úr
dagblaðinu Visi (innvolsinu) og
litum. Heitir myndin nútiminn.
Hin myndin var kyrrlifismynd.
— Þetta er svolitið sérstök
mynd —mér þykir töluvert vænt
um hana og tvær aðrar, sagði
Steingrimur um leið og hann
klappaði á kollinn á einkadóttur-
inni, sem var með hippaband um
hárið.
60 heimsóttu Mersedes Bens
í byrjun mai fór 60 manna hóp-
ur i kynnisferð á vegum Ræsis
h.f. i þeim tilgangi fyrst og fremst
að sjá með eigin augum fram-
leiðslu hinna mjög svo eftirsóttu
bifreiða svo og yfirbyggingar frá
Mersedes Bens.
Ferðin hófst frá Keflavik 1. mai
og þar lauk henni 7. mai.
Allan undirbúning ferðarinnar
ÓV-Reykjavik
Felagsheimilið á Seltjarnarnesi
virðist sannarlega ætla að koma
að góðum notum. Allt frá vigslu
hússins, hefur það verið i stöðugri
notkun, haldnar hafa verið þar
skemmtanir, dansleikir, færð upp
leikrit og leira og fleira, enda
húsið hið glæsilegasta.
A föstudagskvöldið klukkan
21.00 sýnir Leikfélag ólafsvikur
þar leikritið „Melkorku” eftir
Kristinu Sigfúsdóttur, og er það i
fyrsta skipti sem það leikrit er
sýnt. Það er komið nokkuð til ára
sinna, þvi að Kristin dó i kringum
1940, en talið er, að hún hafi
skrifað það á efri árum.
Hörður Torfason, leikari, og
söngvari úr Reykjavik var
fenginn til að setja leikritið á svið
þar undir Jökli. Gerði Hörður
einnig sviðsmynd,en leikarar eru
hafði umboðsaðili Mersedes Bens
á tslandi, sem er Ræsir hf, annazt
með ágætum og var sjálfur for-
stjóri fyrirtækisins, Geir Þor-
steinsson, aðalfararstjóri.
Vissulega er sjón sögu rikari,
og var þessi stóri hópur mjög
sammála um, að slikt framtak,
sem Ræsir hefði sýnt með þvi að
skipuleggja slikar ferðir og sjá
þau Þráinn Þorvaldsson,
Soífia Þorgrimssóttir, Aðalheiður
Eiriksdóttir, Páll Björnsson,
Garðar Sigurgeirsson, Svanur
Magnússon, Gunnar Eyjólfsson,
Jóhanna Gunnarsdóttir, Kristin
Guðmundsdóttir og Emanúel
Ragnarsson.
Tilefni komu Leikfélags
Ólafsvikur hingað suður mun
vera Listahátiðin 1972.
Nýlega eru komnir út á vegum
Iceland Review handhægir lit-
prentaðir upplýsingabæklingar
um Island á þýzku, norsku og
frönsku, en áður hafði bæklingur
þessi komið út á ensku. A þýzku
heitir bæklingurinn Hier ist
um að öllu leyti, væri mjög lofs-
vert, en þetta var önnur ferðin,
sem farin hefur verið á vegum
Ræsis. Sú fyrri var 1966.
Hópurinn var eindregið þeirrar
skoðunar, að slikar ferðir, væru
ánægjuleg tilbreyting og fróðleg-
ar, og einnig að þvi leyti gagnleg-
ar, að svo stór hópur, sem hér um
ræðir hlyti'að fara heim með ekki
aðeins góðar endurminningar um
ánægjulega ferð, heldur sitthvað
sem að gagni mætti koma t.d. til
lagfæringar á mjög frumstæðu
vegakerfi á íslandi, móti hinu há-
þróaða vegakerfi Þýzkalands.
Það má segja, að hópurinn hafi
ekki dregið dul á þá skoðun sina,
að áframhald mætti verða á slik-
um kynnisferðum sem þessari,
svo að sem flestum aðilum sam-
göngumálanna mætti auðnast að
sjá hinar stórkostlega fullkomnu
verksmiðjur, þar sem viðkom-
andi getur allt að þvi fylgzt með
framleiðslu atvinnutækis sins frá
byrjun ásamt þvi að ferðast um
sveitir hins gróskumikla fagra
lands.
Allt ferðalagið heppnaðist mjög
vel, enda naut það ljúfrar leið-
sagnar mikilhæfs fararstjóra.
E.ö. einn úr hópnum.
Island, á norsku Bli kjent med Is-
land og á frönsku Panorama de
’lslande.
Bæklingurinn er 64 siður með 36
litmyndum og litprentuðu ís-
landskorti, og verður til sölu i
bóka og blaðaverzlunum.
Leikfélag Ólafsvfkur
sýnir Melkorku f Rvfk.
w
Litprentaðir Islandsbæklingar
Ekkert popp í Reykjavík
ÓV-Reykjavik
Eins og kunnuet er var
Glaumbær, Framsóknarhúsið
einn vinsælastiskemmtistaður
reykviskra unglinga og var
þar öll kvöld yfirfullt, bæði
inni i húsinu og eins i portinu,
þar biðu oft upp undir 100 ung-
menni eftir þvi að komast inn
— og yfirleitt árangurslaust.
Þegar Glaumbær brann,
mátti sjá meyjar og sveina
gráta söltum tárum yfir ör-
lögum þessa „annars
heimilis” og væntanlega
muna flestir eftir Glaum-
bæjarhreyfingunni miklu, sem
var sett á laggirnar til að
stuðla að endurreisn þessa
glæsilega og vinsæla
skemmtistaðar.
En nú eftir helgina var
endanlega gengið frá sölu á
Glaumbæ og er nú útséð um
að það verði framar skemmti
staður fyrir poppara og annað
ungt fólk. Þar með er stór
hópur þeirra ungmenna, sem
sóttu Glaumbæ tryggilega I
„húsnæðishraki”. Að visu
hefur nokkur hluti þess hóps
leitað til annarra skemmti-
staða, en þeir voru fullir fyrir
og þvi ekki nema tiltölulega
litill hópur, sem kemst þar inn.
Auk þess eru þeir staðir vart
notaðir af ungu fólki nema i
„hallæri”. Tónlistarflutningur
þar og aðbúnaður annar, er
allur með öðru móti en fólk á
aldrinum 18-25 ára gerir
kröfur til upp til hópa.
Staðreyndin er þvi sú, að fólk
á þeim aldri er á götunni og
hefur ekki i neitt hús að
ve nda. Ástand sem þetta er
vitanlega með öllu óþolandi
eða eins og sagði i visunni:
—Kvenmannslaus i kulda og
trekki
kúri ég volandi.
Þetta er ekki, ekki ekki,
— ekki þolandi. —
Hefur þetta vandamál
meðal annars orðið til þess að
popphljómsveitir geta helzt
ekki komið fram i Reykjavik,
eini staðurinn fyrir utan
Glaumbæ (og jú Tónabæ, en
þar er yngra fólk) hvar popp-
hljómsveitir gátu komið fram
á, var Sigtún.en þar hefur nú
verið sett upp „diskótek” og
hafa popphljómsveitir þvi
orðið að leita út fyrir borgar-
mörkin til að leika á dans-
leikjum ungs fólks.
Innan ákveðins hóps ungs
fólks i Reykjavik hefur nú
komið upp sú hugmynd að
efna til samskota til að reisa
nýjan „Glaumbæ’,’ en
heimildarmaður blaðsins
sagðist þó ekki telja hópinn
sérlega bjartsýnan. — Eitt-
hvað verður að gera, sagði
hann — en hvað þetta „eitt-
hvað” e^ vitum við þvi miður
ekki. Auðvitað getum við
heimtað nýjan skemmtistað,
en einhliða kröfur sem slikar
eru náttúrlega út i loftið.