Tíminn - 17.06.1972, Blaðsíða 10
1P________________________________ TÍMINN Laugardagur 17. júni 1972.
„Sjung om
studentens
lyckliga dag
Spjallað við nokkra nýstúdenta
Inga Dóra Björnsdóttir er ný-
bakaður stúdent frá Menntaskól-
anum við Hamrahlið.
— Ég get ekki annað sagt en
prófin hafi gengið vel, ég býst við
að fá rúmlega 8 á sjálfu stúdents-
prófinu. Uppáhaldsgreinar? Ég
veit ekki, hvað segja skal. Ég
stundaði nám i latinudeild, svo að
latinan er ofarlega á blaði. Einnig
önnur tupgumál og liffræði, að ó-
gleymdri sögu.
— Hvað tekur nú við hjá þér, að
loknu stúdentsprófinu?
— Núna fyrst i stað eru það
stanzlausar skemmtanir. Svo
vinna hjá Sjómælingum rikisins
við kortateikningar. Næsta vetur
ætla ég svo að stunda nám i forn-
leifafræði i Lundi.
— Hvers vegna það?
— Mér finnst greinin heillandi
og áhuginn hefur ekki dvinað i
vetur, eftir að ég fór að kynna
mér þetta betur. Námið tekur 4
ár, þ.e. almenni hlutinn, en siðan
er hægt að halda áfram til meist-
araprófs. Enn er litið um að vera
innan greinarinnar hér á landi, en
vonandi aukast umsvifin hér
heima sem annars staðar.
— Þú ert ekki aö hugsa um
nám við Háskóla Islands?
— Ég held, að það komi ekki til
Inga Dóra
greina. 1 fyrsta lagi er ég ekki
hrifin af neinni þeirri námsleið,
sem Háskólinn býöur upp á. Og i
öðru lagi finnst mér hann með
öllu óvirkur i þjóðfélaginu, standa
algerlega utan við það. Að minni
hyggju eru erlendir háskólar
miklu meira lifandi og i meiri
tengslum við lifið en háskólinn
hér heima.
— Ertu ánægð með kennslufyr-
irkomulagið i MH?
— Já ég get sagt það. T.d. er
annafyrirkomulagið að minu áliti
mjög til bóta, maður fann það
bezt nú i vor, hve mikill munur
það er að hafa lokið prófum i
verulegum hluta námsefnisins
áöur.
— Hvað með klæðaburöinn hjá
stúdentum i ár?
— Hann er mjög frjálslegur.
Draktir og smókingar á hröðu
undanhaldi. Hins vegar verða lik-
lega flestir stúdentanna úr MH
meö stúdentshúfur. Fyrir nokkr-
um árum var tilstandið i kringum
stúdentsútskriftir hreint brjálæði
og fyrir mér mætti allt auglýs-
ingaskrumiö i sambandi við þær
að fullu og öllu missa sig.
Sigurbjörg Björnsdóttir er ný-
stúdent frá Menntaskólanum i
Reykjavlk. Hún tók menntaskól-
ann á 3 árum og stóð sig með
miklum ágætum, hiaut u.þ.b. 9,45
i meðaleinkunn á stúdentsprófi,
en var þó hvergi nærri dúx, að
eigin sögn.
— Ég lauk gagnfræðaprófi frá
Kvennaskólanum og byrjaði svo
fljótlega að vinna. Nokkrum ár-
um seinna dreif ég mig i mennta-
skólann, tók 3. og 4. bekk saman á
einum vetri og sat svo i 5. og 6.
bekk. Mér fannst það i fyrstu
dálitið skritiö að vera i bekk með
svona mikiö yngri krökkum, en
það vandist og mér fannst ég
strax vera orðin ein af þeim.
— Þú varst i nýmáladeild?
— Já. Ég hef alltaf haft gaman
af málum, t.d. tók ég latinu sem
valgrein, auk bókmennta.
Kennslan? Málakennslan er að
minu áliti ekki nógu góð. Ég tel
heppilegast, aö kennslan fari sem
mest fram á málinu sjálfu en ekki
á islenzku.
— Hvað ætlaröu að gera i sum-
ar og næsta vetur?
— Ég fer til Hollands að heim-
sækja kunningjafólk mitt og dvel
hjá þvi fyrri hluta sumars. Siðar
býst ég við að vinna á skrifstofu
hjá ATVR, eins og undanfarin ár.
Hins vegar er alveg óákveðið,
hvaö ég tek mér fyrir hendur
næsta vetur. Upphaflega ætlaöi
ég að stunda málanám við Há-
skólann, en veit ekki.hvort ég hef
nokkurn áhuga á þvi núna. Lög-
fræöi kæmi e.t.v. til greina, ann-
ars hef ég ekki hugmynd um það.
— Hvernig fannst þér skóla-
bragurinn i MR?
— Ég tók litinn þátt i félagslif-
inu, svo að ég á erfitt með að
svara þessu. Ég kunni ágætlega
við mig i skólanum, einkum
fannst mér ágætt að vera i blönd-
uðum bekk.
Guðmundur Björnsson er bróð-
ir Sigurbjargar og er sömuieiöis
nýstúdent frá Menntaskólanum i
Reykjavik.
— Stúdentsprófin gengu þokka-
lega. Mér fannst þau léttustu próf
i menntaskólanum. Að visu var
veörið allt of gott og það var erfitt
að halda sér að lestri.
— Hver eru þin uppáhaldsfög?
— Ég var i eðlisfræðideild, svo
að raungreinar hafa einkum átt
upp á pallborðið hjá mér t.d.
efnafræði. Hins vegar hef ég
aldrei verið hrifinn af stærðfræði.
Kennslan i raungreinunum er
misjöfn og fer eftir kennurum.
Kennsluaöstaöan er ágæt, t.d. er
skólinn ágætlega búinn tækjum.
Þrengslin i skólanum eru aftur á
móti gifurleg, svo að nokkrir
bekkir þurfa sifellt að flakka á
milli stofa, þótt það hafi sina kosti
að skipta ört um umhverfi.
— Hvað er nú fram undan hjá
þér?
— Ég fer út nú i lok júni. Seinna
i sumar vinn ég liklega hjá Oliu-
félaginu, e.t.v. uppi i Hvalfirði,
þar sem ég vann við að mála oliu-
tanka siðasta sumar. Næsta vetur
ætla ég svo að spreyta mig á
læknisfræði hér heima. Bjart-
sýnn? Auðvitað, ekki dugar ann-
að, þótt auðvitað sjái maður fram
á mikinn lestur.
— Hvernig finnst þér aö vera allt
i einu búinn með menntaskólann
eft'ir 4ra ára nam?
— Auðvitað er það skritið,
a.m.k. fyrst i stað. Hvað ég geri
við námsbækurnar? Ætli þær
gangi ekki til vina og vanda-
manna, varla brennir maður þær.
Jón
Jón Unndórsson kannast flestir
tslendingar við, a.m.k. þeir, sem
fylgjast með iþróttum. Jón er
nefnilega fremsti glimumaður
okkar i dag, Glimukóngur tslands
1972. Jón er nýútskrifaður stúdent
frá Kennaraháskóla tslands.
— Það er ekkert erfitt að
stunda námið jafnframt glim-
unni, maöui hefurgaman af hvoru
tveggja og heldur sér i góðri æf-
ingu andlega sem likamlega. Þá
hef ég tekið þátt i leikstarfsemi i
Þjóðleikhúsinu leikið i Oklahoma
og hef haft mjög gaman af. t leik
húsinu kynnist maður ótal mörgu
ungu fólki, sem er lifsglatt i hæsta
máta. Ég getekki sagt, að gliman
og leikurinn hafi tekið neinn tima
frá náminu, þvert á móti hef ég
haft nógan tima til lestrar.
— Þú tilheyrir sérstæðum ár-
gangi, er ekki svo?
— Það er rétt. Vegna mikillar
aðsóknar i menntaskól-
ana þaö ár, sem ég sótti
um inngöngu tók Kennara-
skólinn við u.þ.b. 60 manna
hópi til 2ja ára. Að þeim loknum
gátu menntaskólarnir samt sem
áður ekki veitt okkur viðtöku og
þvi héldum við áfram námi okkar
i Kí til stúdentsprófs. Að visu
skiptist hópurinn i tvennt, annar
helmingurinn hélt áfram til kenn-
araprófs, en hinn til stúdents-
prófs. Við erum þvi eini árgang-
urinn, sem höfum stundað 4ja ára
nám við Kt og lokið þaðan stú-
dentsprófi.
— Hvað um námsefnið?
— Námsefnið var að öllu leyti
sniðið eftir námsefni MR og
skiptist hópurinn i mála- og
stærðfræðideild. Ég valdi stærð-
fræðideild, enda ætla ég aö leggja
stund á rafmagnsverkfræði, helzt
i Þýzkalandi.
— Af hverju ekki hér heima?
— Það kemur auðvitað einnig
til greina. Hins vegar er litil
reynsla komin á námið i raf-
magnsverkfræði við Háskólann.
— Hvað tekur viö hjá þér að
loknu stúdentsprófinu?
— Satt að segja veit ég það ekki
ennþá. Það kemur til greina, að
islenzkur flokkur sýni glimu á
ólympiuleikunum i MUnchen og
þá liggur leiðin þangað. Svo hef
ég áhuga á að fá mér vinnu i
Þýzkalandi i sumar, bæði til að
kynnast ýmsum störfum, sem
tengjast rafmagnsverkfræöi, og
eins til að ná mér niöri i máiinu.
Lára Júliusdóttir er nýstúdent
frá Verzlunarskóla Islands.
— Ég stundaði nám i hagfræöi-
deild. Þar liggur aðaláherzlan á
viðskiptafögunum svonefndu,
hagfræöi, bókfærslu o.fl. Þá er
einnig kennd stærðfræöi og svo
tungumál og önnur þau fög, sem
kennd eru i menntaskólunum.
— Hver var uppáhaldsnáms-
greinin.?
— Alveg tvimælalaust hag-
fræði. Kennarinn var svo sérstak-
lega elskulegur.
— Ætlarðu að halda áfram
námi eftir þetta próf?
— Ég er ákveðin að fara i há-
skóla. Ég býst viö, að viðskipta-
fræði hér við Háskólann verði of-
an á, enda er kennslan i hagfræði-
deildinni að mestu miöuö við þaö
nám. Já, ég held, að það færist i
aukana, að kvenfólk stundi há-
skólanám að loknu stúdentsprófi.
— Hvernig gekk þér i prófun-
um?
— Mér gekk vel i skriflegu
prófunum, en sömu sögu er ekki
aö segja um munnlegu prófin. Að
minu áliti gefa þau alls ekki rétta
mynd af kunnáttu nemandans.
Maður kemur inn i prófið, byrjar
Lára
e.t.v. á að segja einhverja vit-
leysu og heldur þvi svo áfram,
frammi fyrir prófdómaranum,
ströngum á svip.
— Hlakkarðu til að hefja nám i
Háskólanum i haust?
— Auðvitað er það langþráð
takmark að setjast i Háskólann,
stúdentspróf veitir jú aðeins þann
rétt. Ég get sagt, að ég bæði
hlakki til en kviði um leið fyrir aö
stunda nám við Háskólann.
Guðmundur Stefánsson er ný-
útskrifaður stúdent frá Mennta-
skólanum við Hamrahlið.
— Stúdentsprófin gengu svona
upp og niður. Ég sat i náttúru-
fræðideild og kunni sæmilega við
mig. Ef ég ætti að velja um deild
að nýju, kysf ég þó félagsfræði-
deild fremur. Ég var sérstaklega
óánægður með þá miklu stærð-
fræði og eðlisfræði, sem kennd
var i náttúrufræðideildinni.
— Hvernig likaði þér við
kennsluna?
— I heild var kennslan ágæt.
Það var aðallega verklega
kennslan, sem éger ekki ánægður
með. Hún byggist um of á tilraun-
um innandyra og skýrslugerð,
aftur á móti er litið gert af þvi,
t.d. i liffræði, að fara út undir bert
loft og skoða náttúruna, lifið
sjálft. Ég er hrifinn af islenzku-
kennslunni, en kennslan i ýmsum
öðrum greinum er svo þurr, aö
hún hrindir mönnum frá i stað
þess að laða menn að.
— Þú ert einn helzti forvigis-
maður Júgóslaviu-fara. Hvernig
verður þeirri ferð háttað?
— Það verður liklega 51, þ.e.
rúmur þriðjungur nýstúdenta frá
MH, sem fer til Júgóslaviu. Auk
þess eru svo 2 fararstjórar úr
kennaraliði skólans, þeir Heimir
Pálsson og Böðvar Guðmunds-
son. Við leggjum af stað að
morgni 18. júni, mætum hér i
skólanum kl. hálf sex. Siðan verð-
ur flogið frá Keflavik til Kaup-
mannahafnar og þaðan til Pula i
Júgóslaviu. Frá þeim stað eigum
við svo kost á að fara i alls kyns
skoðunarferðir t.d. til Feneyja.
Hugmyndin er að dvelja i Júgó-
slaviu um eins eöa tveggja vikna
tima, allt eftir óskum hvers og
eins.
— Að lokum, skarta nýstúdent-
ar frá MH hinum sigildu hvitu
kollum viö útskrifun?
— Það má segja, að hver ein-
asti verði með stúdentshúfu.
Menn hafa bara gaman af þessu,
m.e.a.s. hinir skeleggustu „and-
stæðingar” stúdentshúfa hafa
náð sér I sinar húfur. ET
Guðmundur St.
Systkinin Sigurbjörg og Guðmundur Bj.