Tíminn - 15.08.1972, Blaðsíða 8

Tíminn - 15.08.1972, Blaðsíða 8
8! TÍMINN; Þriðjudagur 15. ágúst 1972 Margir smábátar á legunni i Grímsey. Þessir bátar koma með margan uggann að landi. Ljósmyndir Guðmundur Jónsson Krá börninni i Grimsey á blækyrrum sumardegi. Fiskvcrkunarhús K.K.A. ofan við aðallöndunarbryggjuna. Krani/sem lyftir þrjátiu lestum, að hreinsa aöskotahluti upp úr höfninni. Þarnn cr vcriö að lyfta hluta af skjólvegg, scm lent hefur inni i höfninni, rétt við viölegukant. Þótt kranninn væri öflugur, varð aö sprengja þetta stykki sundur. Óskahöfn í stað „Atlantis” sem sökk Grimseyjarhöfnin, sem hvarf, er minnismerki af þeirri sérstöku tegund/ er hvergi verður augum litin, en geymist i minningunni með upphrópun og háðsmerki. Sú mannvirkjagerð glæddi aldrei neina von i Grimsey — þaöan af síður, að hún vekti fögnuð. Stað- kunnugir menn, sem þekktu mátt úthafsöldunnar, vissu hvað verða hlaut, þótt tæpast hafi þeir búizt við, að allt færi forgöröum svo fljótt sem varð og i ekki meiri af- tökum. Einhvern veginn hefur manni fundizt, að þetta hafi af sumum verið lagt Grimseyingum til lasts: Hversu glöggir þeir voru á verklag hofuðskepnanna i heim- kynnum sinum og sannspáir um örlög hafnargarðsins ógóða. Að minnsta kosti var ekki fyrr en i sumar hafizt handa um að gera bragarbót og komá upp hafnar- mannvirkjum, sem bæði eru á heppilegri staö og þannig gerð, að þau eru likleg til þess að geta staðizt það, sem á þeim mun dynja. Þar sannast það, að seint koma sumir — en koma þó. Og nú fylgjast Grimseyingar lika af meiri áhuga en áður með mannvirkjagerðinni, og við hér syðra, sem vitum þó ékki nema undan og ofan af um hugarfar manna á öðrum landshornum, þykjumst hafa orðið þess áskynja, að þeir séu kampakátir, eyjarskeggjar, yfir þvi, sem verið er aö gera á eynni þeirra. bað mörkum við meðal annars af þvi, hve frettaritarinn okkar i Grimsey, Guðmundur Jónsson, hefur verið iðinn að taka myndir af þvi, sem lýtur að hafnargerð- inni. Okkur finnst ótrúlegt, að hann væri svona mikið á ferli með myndavélina sina, ef það væri einhver handaskömm, sem verið væri að hrófa upp, aðeins að leik handa Ægi og dætrum hans. bvert á móti mun hann gera sér beztu vonir um, að loks fái Grimsey höfn, sem hún á skilið, og hefur iengi átt, og getur orðið þeim notadrjúg nú um sinn i þvi tafli er þeir verða að tefla til vinnings við hafið umhverfis þá, duttlunga þess og upphlaup. Með mikilii ánægju birtum við hér hjá Timanum þessar myndir Guðmundar, sem raunar fela i sér talsvert mikið af sögu hafnar- gerðarinnar og munu ef til vill þykja merkilegar, þegar fram liða stundir og fennt er að öðru leyti i mörg þau spor, sem nú eru stigin. En okkur, sem nú virðum þær fyrir okkur, bera þær hressi- legan andblæ norðan af þeim slóðum, sem næstar geta heitið Dumbshafi, er stundum er svo nefnt að fyrirmynd frá þeim timum, þegar imyndunaraflið lét sig gruna reginöfl i gervi þursa og jötna og vætta á bak við mikil- fengl. náttúrufar — imyndunar afl, sem betur væri enn með nokkru lifi af fleiri en einni ástæðu. Hafnargerðin i Grimsey hefur veriö sótt af miklu kappi i sumar, enda veitir ekki af að hafa hraðan á, þar eð skammur er sá timi, er treysta má, að vinnu- friður verði fyrir hafnargerðar mennina, og fyrir haustið verður vel frá öllu aö ganga. Þeir hafa á að skipa öflugum tækjum, til dæmis krana, sem getur lyft meira en meðalvölu, og úr landi koma skip með efni til hafnar- gerðar, m.a. heila frama af möl i steinsteypu. Þvi að þótt Grimsey hafi af mörgu að státa, þá er það sannast sagna, að þar vantar sitthvað, sem nauðsynlegt er við hafnargerð, svo sem völu- grjótið, sem notáð var i hina sokknu Atlantis norður þar — það er að segja hafnargarðinn, sem hafið gleypti — gefur hugmynd um. bað verða tvö ker, steypt i landi, er sökkt verður og látin mynda garð. Hið seinna er enn ókomið til Grimseyjar, en þegar gengið hefur verið frá þvi og örugglega um það búið, eiga Grimseyingar að geta gengiö ókviðnir til náða, þótt stormurinn æði og hafið þrymji og brim- gnýrinn láti þungt i eyrum. Og sofið vært, jafnvel þar sem heim- skautsbaugurinn liggur eftir hjónarúminu endilöngu. JH Póstbáturinn Drangur með malarfarm tll hafnargerðarinnar. Hekla kemur með tæki og niargs konar búnað tll hafnargerðarinnar.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.