Fréttablaðið - 15.03.2004, Blaðsíða 16

17MÁNUDAGUR 15. mars 2004
Ég sá í Morgunblaðinu þann 6.mars sl. grein undir fyrirsögn-
inni ,“Ísland talið framtíðarstaður
fyrir orkufreka stóriðju“ og mér
varð flökurt af sorg.
En síðan hugsaði ég, til hvers
að hugsa svona, eigum við ekki að
vera JÁKVÆÐ, það heyrist úr öll-
um áttum nú á tímum.
Til að mynda varðandi allt
klúðrið í sambandi við Kára-
hnjúkavirkjunina. Þar gengur allt
á afturfótunum og draumsýnin
um hversu ábatasöm og umhverf-
isvæn og góð fyrir land og þjóð
þessi virkjun sé, er að hverfa út í
Austfjarðaþokuna og menn eru
farnir að vakna upp við vonda
drauma og jafnvel martraðir. En
þá er bara sagt „byrjunarörðug-
leikar“og „ólíkir menningarheim-
ar“ og „þetta er að lagast“ og „úr
þessu verður brátt bætt“ og fleira
í þeim dúr og það er sama hvað
kemur upp á, á því finnst jafnan
ofur eðlileg skýring og í restina er
klykkt út með sígildustu setning-
unni á Íslandi í dag, nefnilega
„þetta er allt í réttum farvegi.“
Ein allsherjar útsala
En svo er að sjá að salan á auð-
lindum Íslands til stórfyrirtækis-
ins Alcoa (sem hefur u.þ.b. nífalda
veltu miðað við hið íslenska þjóð-
arbú - en þetta vissuð þið sjálfsagt
fyrir) sé rétt aðeins byrjunin á því
að setja arf afkomenda okkar á
eina allsherjar stórkostlega út-
sölu á heimsvísu. Og um leið telj-
umst við svo heppin að komast í
röð hinna svonefndu vanþróuðu
landa, sem eiga ekki annarra
kosta völ en að fórna náttúrunni
undir orkufreka stóriðju í eigu
forríkra þjóða. Til hamingju með
þennan merka áfanga kæra þjóð,
þetta er stórkostlegur áfangi nú
eða í það minnsta stór kostulegur,
því ekki er það svo að við séum
svo fátæk að okkur sé það nauðug-
ur einn kosturinn að hrifsa til okk-
ar bestu bitana án tilhugsunar um
hver afstaða komandi kynslóða
verður varðandi náttúruauðlind-
irnar; þau munu ekki hafa val.
Fyrir því erum við nú að sjá.
Niðurlægjandi sníkjur og
betl
Við erum miklir aðdáendur
Ameríkana. Við styðjum Bush í
blíðu og í stríði, hvort sem við
viljum eða viljum ekki. Dabbi og
Dóri taka þær ákvarðanir fyrir
okkur. Við erum í góðum höndum
og hlutirnir eru í réttum farvegi.
Björn vill gjarnan stofna her okk-
ur til verndar og þeir leggja mik-
ið á sig þessir menn sem vinna við
að stýra okkur rétta leið í tilver-
unni. En það er í raun sárt að sjá
hversu mikið þeir hafa fyrir
þessu og þeir þurfa að vera með
alls konar niðurlægjandi sníkjur
og betl við hann Bush, sem virðist
ekki alveg nógu staðfastur í að
passa upp á okkur hér á þessari
guðsvoluðu eyju í úthafi.
Seljum Bush allt klabbið
Því kom mér þjóðráð í hug;
nefnilega, af hverju seljum við
ekki annaðhvort allt heila helvítis
klabbið hér honum Bush og öllum
hinum góðu könunum á álíka
spottprís og við afhendum Alcoa
auðlindir okkar (við vitum ekki
einu sinni sjálf með hversu marg-
földum afslætti þeir fá orkuna
okkar á) eða, myndu þeir ekki
jafnvel bara vilja ættleiða gjör-
valla þjóðina og landið með karl-
arnir í vestri? Þá þyrftum við ekki
að burðast með allar þessar
áhyggjur út af öllum sköpuðum
hlutum og gætum verið viss um
að herinn ameríski yrði um kyrrt.
Björn og Davíð gætu helgað sig
ritstörfum (gætu t.d. ritað ævi-
sögu Kiljans; hvor með sínu nefi)
og hægt væri að finna einhvern
þægilegan stól fyrir Halldór karl-
inn svo brosið tolli nú loks á hans
ásjónu, áreynslulaust. Ég held að
betri kostir fyrir okkur Íslend-
inga séu ekki fyrir hendi a.m.k.
ekki auðveldari. Og við yrðum
kannski loksins eins hamingju-
söm og við segjumst vera.
Davids and Dorisland
Náttúran yrði pís of keik,
henni yrði útrýmt jafnt og þétt
og um leið og einhver auðlindin
yrði upp urin þá væri tekið til
við þá næstu. Fegurðin yrði fólg-
in í þægilegheitum og stíflum og
stórum uppistöðulónum. En þeg-
ar leirfok yfir byggð úr lónunum
yrði óbærilegt væri hreinlega
malbikað yfir þau vesensvæði
“Eimen.“ Hægt yrði að skrúfa
frá og fyrir alla flóðlýstu foss-
ana að vild svo sem eins og þeg-
ar allir erlendu ferðamennirnir
flykkjast til landsins til að skoða
virkjanirnar og tilbúnu lónin. Já
og það eru jafnvel enn stærri
möguleikar fyrir hendi; hvað
með eins konar Disneyland!!??
Disney-eyjan Ísland, öll fokking
eyjan eins og hún leggur sig! Al-
deilis frábært og ef vel lægi á
Bush samþykkti hann e.t.v. að
hið íslenska Disneyland fengi að
heita Dabbaland! Eða Dóraland!
Eða Dabba&Dóraland! En við
vildum kannski líka ameríkan-
isera nafnið og Bush örugglega
líka; svo hvernig hljómaði „Dav-
ids and Dorisland“? Er þetta
ekki bara málið landar mínir, ég
held það svei mér þá. Yess, yess,
yess, -og til hamingju. Alveg
innilega.....■
Til hamingju Íslendingar; alveg innilega
Umræðan
GRÉTA ÓSK SIGURÐARDÓTTIR
■ á Vaði í Skriðdal skrifar um
stóriðjustefnu stjórnvalda
FRÁ KÁRAHNJÚKUM
Við Kárahnjúkavirkjun gengur allt á afturfótunum og draumsýnin um hversu ábatasöm og
umhverfisvæn og góð fyrir land og þjóð þessi virkjun sé, er að hverfa út í Austfjarðaþokuna.