Tíminn - 13.10.1972, Blaðsíða 1

GOÐI
~fyrir
góoun mat
S
V
kæli-
skápar
jPAáéte/kvétot hJt
RAFTÆKJADEILD
Hafnarslræti 23
Símar 18395 & 86500
Tveir menn hætt
komnir í Ormsá
JJ-Melum Hrútafirði.
i morgun á sjöunda timanum
voru tveir menn hætt komnir i
Ormsá i Hrútafirði. Voru þeir á
leið vcstur Skarðsveg en sá vegur
liggur milli Hrútafjarðar og
Ilaukadals i Dölum. Vegur þessi
var gerður jeppafær fyrir fáum
árum. Ætluðu þcir vestur i
Iiaukadalsskarð og ganga þaðan
á Geldingafell og vinna þar að
mælingu fyrir örbylgjustöð.
Höfðu þcir verið við mælingar þar
daginn áður, en fóru ofan þaðan á
miövikudagskvöld og gistu á Brú
um nóttina. En i nótt, aðfaranótt
fimmtudags rigndi mikið og allar
ár i forattuvexti i morgun.
Þeir félagar lögðu upp frá Brú
og er þeir komu að vaðinu á ánni
lögðu þeir hiklaust út i. Skipti þá
engum togum, að bifreiðin, sem
er rússajeppi, flaut upp og hreif
straumurinn hana þegar með sér.
Tuttugu til þrjátiu metrum fyrir
neðan vaðið er foss, sem fellur
fram af fimm til átta metra háu
standbergi. Hefði ekki þurft að
spyrja að leikslokum, ef bifreiðin
hefði borizt þar ofan fyrir.
Svo giftusamlega tókst til, að
Framhald á bls. 19
Þessi mynd var tekin í Reykjavikurhöfn Igær. Til vinstri á myndinni er Ægir, en hægra megin Hvalur
niundi, og er verið að dæla i hann oliu. Timamynd Róbert.
Fólk sent í röntgen-
myndatöku á Húsavík
— en gjafatæki kvennanna standa ónotuð á Kópaskeri
Röntgentækiö stendur inni i
snotru herbergi i læknislausum
og auðum læknisbústaðnum, en
l'ólk verðuraö kaupa sér bil inn á
Ilúsavik, cf grunur leikur á, að
bcin liafi brákazt eöa brotnað i
hendi eða fæti. Við þessi kosta-
kjör á fólk að búa á Kópaskeri og i
sveitunum þar i grennd.
— Það var kvenfélagasam-
bandið hér um slóðir, sem gaf
þessi tæki, sem eru i senn til
gegnlýsingar og myndatöku,
sagði Friðrik Jónsson, sem er
umsjónarmaður læknisbústaöar-
ins á Kópaskeri. Það var fyrir tólf
til fimmtán árum, og þau voru þá
talin mjög vönduð, enda dýr, og
verðugt lof borið á framtak
kvennanna. En gallinn er sá, að
þau hafa aldrei verið notuð siðan
Gunnsteinn Gunnarsson var
læknir á Raufarhöfn. Minn grun-
ur er þó sá, að ekkert vanti til
þess, að þau séu enn hæf til
myndatöku, nema hvað framkall-
ari hefur ekki verið endurnýjað-
ur.
Tugþúsundum
fleygt i súginn
und krónur þessa leið — sjúkra-
bifreið miklu meira. Iðulega eru
þetta vetrarferðir, og ég man
þess dæmi, að tvær konur þurftu
að fara nálega samtimis: Sex
þúsund krónur, þakka þér fyrir.
Að visu borgar sjúkrasamlag
hálfan kostnaö. En það er sama:
Þetta er sóun og fjarstæða.
Ileimamenn gætu tek-
ið röntgenmyndir
— Ég veit ekki, hvað mikill
galdur það er að taka röntgen-
myndir, sagði Friörik enn frem-
ur, og einhvern veginn er ég ekki
viss um, að sumir þessir ungu
menn, sem hér hafa verið hjá
okkur i norðursýslunni um stund-
ar sakir, kunni til slikra verka,
þótt vafalaust þurfi til þess harla
litið nám i samanburöi við annað,
sem læknar eða verðandi læknar
verða að tileinka sér.
Mér þætti trúlegt, að það mætti
kenna einhverjum manni hér á
Kópaskeri á stuttum tima og með
litlum tilkostnaði að taka svona
myndir. Byggðarlagiö hefur verið
heimkynni hagleiksmanna og
uppfinningamanna, og ég skil
ekki annað en hér væri auðvelt að
finna einhvern, sem kæmist
sómasamlega frá myndatöku.
I hungurverkfalli með sprunginn maga:
„Ég fer beint í
vinnu i Breiðholti”
llclgi Hóscasson er nu i hungur-
verkfalli i sjúkrahúsi og hefur
hvorkibragðað þurrt né vott síðan
hann var handtekinn á þriöjudag.
Banni þvi, sem á þvi hefur hvilt
að ná tali af honum hefur nú verið
aflctt, að minnsta kosti að ein-
hvcrju leyti, og segist liann ekki
muni nærast fyrr en hann fær að
fara heim til sin. Hann þolir þó
illa að svelta, þvi að maginn i
honum sprakk fyrir nokkrum
árum, svo að ábyrgðarhluti kann
að vera að varna honum heim-
fcrðar.
Hann var vonum hressari i
gær, málreifur við kunningja,
sem heimsóttu hann, en með all-
mikinn rig i skrokknum eftir
meðferðina og talsvert bólginn á
öðrum úlnliðnum eftir hand-
járnin, sem ótæpilega höfðu verið
hert að honum.
— Ég fer beint i vinnu mina i
Breiðholtinu, þegar ég er búinn
aðfara heim til fjölskyldunnar, ef
ég losna héðan á meðan ég hef
mátt, sagði hann. En það kemur
ekkert inn fyrir minar varir á
meðan ég er ófrjáls maður.
Hann sagðist hafa veriö borinn
inn á barinn á Hótel Borg fyrst
eftir handtökuna. Þar var honum
skellt handjárnuðum á grúfu á
gólfið og lágu lögregluþjónar með
hnén ofan á honum. Þessi frásögn
Helga er i samræmi viö vitnis-
burð sjónarvotta, er Timanum
hefur borizt. Hann sagði enn
fremur, að einn hefði rifiö af sér
úlpuhettuna með þeim
ummælum, að „það mætti sjást
framan i þetta”. Þegar hann var
borinn út, rakst höfuðuð i, en þá
hrópaði einhver: „Gætið að
ykkur.” Framhald á bls. 19
— Hin góða gjöf er sem sagt lit-
ils virt og til einskis notuð, hélt
Friðrik áfram, en tugþúsundum
króna hefur verið varið til öku-
ferða til myndatöku á Húsavik.
Venjulegur bill kostar þrjú þús-
Viðræðurnar að því
gagni sem til stóð
Röntgcntæknin, sem hundsuð eru með storkostnaði. Ljósmynd K.Sn.
Timinn átti i gær viðtal við Ein-
ar Ágústsson utanrikisráðherra
og spurði hann um niðurstöður
þeirra viðræðna miili islenzkra og
brezkra embættism anna um
landhclgismáliö, sem fóru fram i
siðastl. viku. Utanríkisráðherra
svaraði á þessa leið:
— Skýrslan um viðræður emb-
ættismanna liggurfyrir og verður
málið nú rætt i rikisstjórninni
með hliðsjón af henni. Meðan þvi
er ekki lokið, er ekki hægt að gefa
frekari upplýsingar um einstök
atriði.
Embættismönnunum var falið
að rannsaka tiltekna þætti máls-
ins nánar, og það hafa þeir gert.
Þetta voru sem sagt könnunar-
viðræður, og ég tel, að þeir þættir,
sem um var fjallað, liggi ljósar
fyrir nú en áður var. Ég tel þvi, að
viðræðurnar hafi orðið að þvi
gagni^em til stóð og að þær muni
stuðla að þvi að auðvelda raun-
hæfa og skynsamlega lausn máls-
ins.
Fleira vil ég ekki segja að svo
stöddu.