Tíminn - 22.10.1972, Blaðsíða 5

Sunnudagur 22. október 1972
5
Úr ölfusréttum. Hér er mannmargt i kringum kindahópinn. Ljósmynd: Isak Jónsson.
mannanna, sem voru ósparir á að
gefa kaffi og bita af nestisleifum
sinum, og eigi var um fengizt, þó
að geymslubragð væri komið af
suinum bitunum. Og undir daginn
þurííi margur að halla þar höfði
og fá sér ofurlitinn blund. Rúm-
uðu litlu T.jöldin þá ótrúlega margt
manna, einkum ef veður var mis-
jafnt”.
Svo segja fróðir menn, að dans
hafi ekki farið að tiðkast i Land-
réttum fyrr en upp úr 1890. Kvað
litið að honum fyrstu árin, og eng-
in voru heldur hljóðfærin. En
smámsaman urðu meiri og meiri
brögð að dansinum. ,,Menn, sem
höfðu eignazt harmóniku, voru
svo fórnfúsir að koma með hana i
réttirnar og spila fyrir fólkið —
auðvitað fyrir ekki neitt, — og
fólkið dansaði á guðsgrænni
grundinni”.
Með tilkomu dansins fór að
halla á sönginn. Lengi vel var þó
hvort tveggja iðkað samtimis eða
sitt á hvað. En þegar fram liðu
stundir fékk dansinn yfirhöndina,
og það varð einmitt hann, sem
siðan fór að laða að sér fólk úr
fjarlægum byggðarlögum, þegar
samgöngur gerðust greiðari en
áður og komizt varð á bifreiðum
austur úr þéttbýlinu við Faxaflóa.
Og erum við þá aftur komin að
þvi, sem i upphafi var sagt.
Þó að réttir hafi viðast um land
sett mjög ofan i seinni tið, eru
leitir enn mikið ævintýri. En þær
eru sem kunnugt er mjög mis-
jafnlega erfiðar og timafrekar.
Súms staðar er smalað á einum
degi, þótt fjalllendi sé — annars
staðar eru leitir úthald á borð við
veiötima togara. Við birtum með
þessum orðum myndir úr göng-
um og réttum á tveim stöðum á
Suðurlandi — Landréttum og
Hveragerðisréti. Landmannaaf-
réttur er afarviðlendur, og þar
taka göngur sem næst viku, en til
réttanna i Hveragerði verður
smalamennska ekki talin til meiri
háttar leita.
Þetta getur þvi verið dæmi um
þennan þátt lifsins i tveim tilvik-
um, þar sem ólikt hagar til.
Annars hafði ölfusið þá sérstöðu i
eina tið, á meðan yfir okkur rikti
kóngur, sem var og hét, og fiktist
eftir fálkum héðan, að þar voru
nautaréttir. Þá voru naut alin til
þess að fóðra fálka kóngs sóma-
samlega, og þessi naut gengu á
heiðalöndum Ölfusinga og þeirra
granna beggja megin heiðar.
En þetta er löngu liðinn timi, og
ungneyti, sem menn eiga nú á
dögum, ganga i heimahögum, en
ekki á heiðum eða afréttum. Og
Iiklega verður ekki á þvi breyt-
ing. þó að holdanautaræktun
verði tekin upp, þegar hinn fyrir-
hugaði stofn i Hrisey tekur að
æxlast, og nautakynið þaðan fer
að breiðast út um landið. Fátt er
það samt, sem fyrir verður svariö
með öllu: Kannski verður ein-
hvers staðar nautaafréttur, svo
að við getum einhvern tima birt
myndir úr nautaréitum, hvar
sem þær þá verða.
i ölfusréttum: Frá vinstri talið eru þeir Magnús Gislason i Auðs'holtil Lúðvik Haraldsson á Krossi og Páll
Þorláksson i Sandhól . Ljósmynd isak.
Viö Landmannahelli. Fyrir miðju eru þeir Sigurður fjallkóngur á Skammbeinsstöðum með dökka
prjónahettu og Ilaraldur Runólfsson i Hólum með röndótta hettu. Ljósmynd: Gunnlaugur Tryggvi
Karlsson.
BRIDCESTONE
Japönsku
NYLON SNJÓHJÓLBARÐARNIR
fdst hjá okkur.
Allar stærðir með eða án snjónagla.
Sendum gegn póstkröfu um land allt
Verkstæðið opið alla daga kl. 7.30 til-kl. 22,
GÚMMIVNNUSTOFAN HF.
SKIPHOLTI 35 REYKJAVlK SlMI 31055
Lykilorðið er
YALE
Frúin nefnir þær túlípana-
læsingar, en karlmennimir
líkja þeim við koníaksglös.
Samt sem áður gleymir
hvorugt þeirra að biðja um
YALE.
YALE læsingar með túlí-
panalaginu fara vel í hendi.
Aðeins rétti lykillinn opnar
YALE læsingu — lykillinn
yðar.
VERIÐ VISS UM AÐ
MERKIÐ SÉ YALE
ÖRUGGAR OG
FALLEGAR LÆSINGAR
HAlfnað
erverk
þá hafið er
sparnaður
skapar ~
verðmati
3 Samvinnnbankinn
\ /
VIPPU - BlLSKÚRSHURÐIN
Lagerstaerðir miðað við múrop:
Haeð: 210 sm x breidd: "240 sm
210 - x - 270sm
Adrar stærðir smíOaðar eítir beiðnl
GLUGGAS MIDJAN
Siðumúla 12 - Sími 38220
— PÓSTSENDUM —
Hálfnað
erverk
þá hafið er
sparnaður
skapar
verðmæti
Samvinnubankinn