Tíminn - 22.10.1972, Blaðsíða 6

TÍMINN
Sunnudagur 22. október 1972
t.
Steingrímur Hermannsson:
„HINAR OPNU STJORNMALAUMRÆÐUR”
Miðvikudaginn 4. október s.l.
birtist i blaðinu stutt grein, sem
ég ritaði um félög ungra fram-
sóknarmanna. Tilefni þeirrar
greinar voru ummæli Más
Péturssonar, fyrrverandi for-
manns SUF, á þingi samtakanna
á Akureyri nú i haust, þar sem
hann gerði félög ungra fram-
sóknarmanna i Vestfjarðakjör-
dæmi sérstaklega að umræðuefni
og beindi ýmsum skeytum til
min, að mér fjarstöddum, enda
ekki boðið að vera þar. Þótti mér
óviðkunnanlegt að lesa ummæli
fyrrverandi formanns SUF fyrst i
Morgunblaðinu, en hafa ekki
fengið tækifæri til þess að bera
hönd fyrir höfuð mér á þinginu.
Ég gerði grein fyrir þróun
framsóknarfélaga á Vestfjörðum.
Skýrði ég frá þvi, að þar hefur
verið talið rétt að félög yngri og
eldri manna sameinuðust. Ég
færði jafnframt rök að þeirri
sannfæringu minni, að slikt sé
æskilegra viðast i dreifbýlinu
fremur en sú tviskipting, sem á
sér stað.
Það skal viðurkennt, að ég
skrifaði þá grein gegn ráðum
ýmsra manna, sem töldu útilokað
að ná málefnalegum umræðum
viö Má Pétursson. Það taidi ég
mér þó ekki heimilt að álykta um
fyrrverandi formann SUF, þótt
það bryti gegn minni betri vitund.
1 Timanum 15. október s.l. birt-
ist mikil grein eftir Má Péturs-
son, sem ætla mætti að væri svar
við minni grein. Svo bregður þó
við, að Már minnist varla á þau
málefni, sem ég gerði að megin-
efni i grein minni. Hann dregur
aðeins fram nokkrar tilvitnanir,
sem hann hagræðir og hnýtir
saman af meiri ósvifni en ég hef
yfirleitt séð hjá þeim, sem slikar
kúnstir iðka.
Til dæmis segir Már með tilvis-
un til min:
,,t grein sinni segir hann, að
forustumenn ungra Framsóknar-
manna hafi á undanförnum árum
„legið marflatir” fyrir andstæð-
ingum flokksins”.
Hér mun vera visað i eftir-
greind orð min:
,,Ef Már Pétursson vill leita að
einhverri skýringu á úrslitum
kosninganna á Vestfjörðum,
mætti hann lita sér nær. Vafa-
laust hafði það sin áhrif, að Már
Pétursson og fáeinir aðrir úr for-
ustuliði SUF i Reykjavik lögðust
rétt fyrir kosningarnar marflatir
fyrir einum höfuðandstæðingi
okkar Framsóknarmanna á Vest-
fjörðum”.
Mér þykir furðulegt, ef ég þarf
að rifja upp þann atburð, sem
þarna er átt við, að sjálfsögðu er
visað til þess atviks, þegar Már
Pétursson i lok ársins 1970 gekk
til samninga við Hannibal Valdi-
marsson i miðri kosningabarátt-
unni. Það gerði Már án minnsta
samráðs við formann flokksins og
neitaði jafnvel um nánari athug-
un á þeim gerðum.
Fleiri tilvitnanir mætti tina til.
Jafnvel innan gæsalappa er orða-
lagi hagrætt.
Már segir i grein sinni, að ég hafi
talið nauðsynlegt að upplýsa
hvert sé innræti hans. Þetta kem-
Steingrfmur Hermannsson.
ur mér spánskt fyrir sjónir. Fæ ég
hvergi séð, að ég minnist einu
orði á innræti Más Péturssonar,
enda er það alveg óþarft.
Það stendur ómótmælt, að ung-
ir Framsóknarmenn á Vestfjörð-
um hafa sjaldan starfað betur að
stjórnmálabaráttunni en nú, eftir
að þeir hafa viðast sameinast
eldri mönnum i einu félagi. í
þessu sambandi má geta þess, að
á nýlegum aðalfundi Fram-
sóknarfélags fsafjarðar var kjör-
inn sem formaður ungur maður,
Orn Snorrason, aðeins 32ja ára,
og svo er viðar.
Þvi er heldur ekki mótmælt, að
HÚSBYGGJENDUR
Iðnverk h.f. , býður yður einstæða þjónustu
Á einum og sama staö getið þér samið um, og fengið, til byggingar yðar, vör-
ur frá 28 öruggum og þekktum fyrirtækjum á sviði byggingariðnaðarins.
Einnig höfum vér innan vébanda okkar, verktaka í eftirtöldum iðngreinum:
Húsasmiði—Múrhúðun—Pípulögnum—Málningu—Dúk- og Veggfóðrun, er
gera yður föst verðtilboð.
Vér myndum innkaupahópa húsbyggjanda þannig að allverulegur magnaf-
sláttur skapast, og spörum yður á þann hátt stór fé og tíma í sambandi við
framkvæmdir yöar.
Sú þjónusta er vér veitum, er yður kostnaðarlaus, þar eð fyrirtæki þau er
innan IÐNVERKS H.F., eru hverju sinni, bera uppi kostnaðinn við rekstur
þess og fyrirgreiðslu.
Sé yður annt um að spara fjármuni yðar og tima, þá komið i sýningar- og
söluskrifstofu vora, eða hafið samband við oss í símum 25945 og 25930, og
kynnið yður verð og skilmála áður en þér leitið annað.
IÐNVERK HF.
ALHLIÐA BYGGINGAWÓNUSTA
NORÐURVERI
v/Laugaveg & Nóatún
Pósthólf 5266
Símar: 25945 & 25930
r

£ •• I JC Stórt innflutningsfyrirtæki búvéla óskar
^ Q | U m Cl U I fúða sölumann sem fyrst.
BUVELA
ÓSKAST
Æskilegt er að viðkomandi hafi búfræði-
menntun eða þekki vel til búskapar og bú-
véla, nokkra reynslu við sölu- og
verzlunarstörf, kunnáttu i ensku og norð-
urlandamáli.
Starf þetta býður upp á góða framtiðar-
möguleika fyrir réttan mann.
Umsóknir, ásamt upplýsingum um
menntun, aldur og fyrri störf, sendist fyrir
28. október, i pósthólf 555, Reykjavik,
merkt Búvélar.
SUF hefur á siðustu árum ekki, af
einhverjum ástæðum, sent erind-
reka til Vestfjarða. Hygg ég, að
það muni vera eina kjördæmið ut-
an Reykjavikur, sem erindreki
SUF hefur ekki heimsótt til þess
að endurreisa ungu félögin og láta
þau kjósa.
Már mótmælir þvi heldur ekki
á nokkurn máta, að það geti verið
betri lausn, að yngri menn starfi
með þeim eldri i einu félagi. Þótt
það sé ef til vill litils virði, vil ég
leyfa mér að vona að lita megi á
þögnina sem samþykki.
Á þessi atriði minnist Már ekki.
Þau voru þó, eins og fyrr segir,
meginefni minnar greinar. Hins
vegar fyllir hann heila siðu með
hinum rætnustu árásum i minn
garð, algjörlega óskyldum ofan-
greindum málefnum. Þó gef ég
ekkert tilefni til slikt, eins og þeir
geta sannfærzt um, sem lásu
grein mina.
öllum, sem lesa grein Más mun
að sjálfsögðu vera það ljóst, að
tilgangurinn er ekki sá að ræða
um félög ungra framsóknar-
manna á Vestfjörðum, eða skipu-
lag slikrar starfsemi almennt. Til
dæmis fæ ég ekki séð, hvað kosn-
ingaúrslit i Garðahreppi koma
slikum málum á nokkurn máta
við, né hvort ég hef aðdráttarafl
fyrir kjósendur, svo eitthvað sé
nefnt. Tilgangurinn er augsýni-
lega allt annar. Hann er sá að ná
sér niðri á imynduðum andstæð-
ingi. Þykir mér leitt, að fyrrver-
andi formaður SUF skuli leggjast
svo lágt. t þvi sambandi helgar
tilgangurinn meðalið, eins og ég
mun rekja hér á eftir.
Þvi fer viðs fjarri, að ég hafi
geð i mér til þess að munnhöggv-
ast við Má Pétursson. Hins vegar
leyfir Már sér að fara með slik
ósannindi i minn garð sem ritara,
að ég á ekki annars úrkostar en
að koma fáeinum leiðréttingum á
framfæri.
Iláðning erindreka
Már Pétursson skýrir réttilega
frá þvi, að Atli Freyr Guðmunds-
son lét af starfi erindreka haustið
1971. Már minnist hins vegar ekki
á það, að liklega hafa ekki aðrir
úr hópi eldri manna i flokknum
átt ánægjulegra samstarf við Atla
Frey en ég. Meðal annars starfaði
ég með Atla á Vestfjörðum og hef
hvað eftir annað opinberlega far-
ið góðum orðum um ýmis störf
hans. Sérstaklega hefur mér ver-
ið það mikið kappsmál að haldið
verði áfram þeim málfundanám-
skeiðum, sem Atli rak með ágæt-
um.
Það, sem á eftir kemur i grein
Más er allt að meira eða minna
leyti öfugt og snúið, ef ekki hreinn
uppspuni. Litum á nokkur dæmi:
1. Már Pétursson ræðir um
ráðningu nýs erindreka og segir:
„Framkvæmdastjórnarmenn
tóku flestir undir þá kröfu, að frá-
töldum ritara flokksins, er þvæld-
ist fyrir fund eftir fund”. Már veit
að sjálfsögðu betur. Staðreyndin
er sú, að aðrir höfðu ekki oftar orð
á þvi en ég, að eðlilegt væri að
ráða nýjan erindreka. Ymsir
töldu hins vegar, að þetta mætti
biða fram á vorið. Aðrir töldu
nauðsynlegt að finna mann, sem
væri óháður þeirri togstreitu, sem
átt hefur sér stað innan raða
, yngri manna.
2. Mársegir: „Hvaðeftir annað
tókst fulltrúum SUF að útvega
ágæta menn til starfsins”, o.s.frv.
Mér er aðeins kunnugt um einn
mann. Við þann unga mann ræddi
ég og hafði nokkurn áhuga á þvi,
að hann yrði ráðinn. Aðrir töldu
það hins vegar ekki timabært.
Auk þess var hann meira eða
minna bundinn við nám. Þetta
veit Már einnig mætavel.
3. Már segir: „Það var gerð
formleg samþykkt i fram-
kvæmdastjórninni um, að erind-
reki skyldi ráðinn og talað um, að
það yrði Atli Freyr”. Már sleppir
þvi að sjálfsögðu, að á þessum
sama fundi var formanni, gjald-
kera og ritara falið að ganga frá
ráðningu erindreka. Hann sleppir
þvi einnig, að hann, þ.e. Már, var
sá eini, sem lagði áhverzlu á
ráðningu Atla Freys, en ég tók þvi
ekki óliklega.
Staðreyndin er sú, að tveir vel
hæfir menn buðust til starfsins.
Annar er Atli Freyr, sem gat þó
aðeins starfað yfir sumarmán-
uðina, hinn er Kristinn Snælarid,
einnig ungur maður, 36 ára, sem
hafði áhuga á starfinu til fram-
búðar og er jafnframt með veru-
lega reynslu i félagsmálum. Þeir
þrir aðilar, sem falið var að
ganga frá ráðningu erindreka,
urðu allir sammála um það, að
sjálfsagt væri að ráða þann, sem
gæti orðið i starfinu til frambúð-
ar.
4. Már staðhæfir, að Kristinn
Snæland hafi ekki verið i félagi
yngri manna i flokknum. Þetta er
ósatt. Kristinn gekk i FUF i
Reykjavik árið 1968, þegar hann
flutti til borgarinnar.
5. Már fullyrðir, að enginn hafi
óskað eftir erindreka i verkalýðs-
málum. Hann veit að sjálfsögðu
betur. A fyrrnefndum fundi i
framkvæmdastjórn flokksins
komu fram ákveðnar skoðanir
um nauðsyn á erindreka á þvi
sviði. Slikar samþykktir voru
einnig gerðar á sinum tima i
verkalýðsnefnd flokksins, eins og
fyrrverandi formaður þeirrar
nefndar getur bezt borið.
6. Már virðist telja, að með
ráðningu erindrekans hafi ætlun-
in verið „að koma i veg fyrir”
aukið pólitiskt starf ungra fram-
sóknarmanna i landinu. Hann
getur þess vitanlega ekki, að SUF
var að sjálfsögðu boðið að hafa
þau not af starfi erindrekans, sem
samtökin teldu sig þurfa.
Þannig er frásögn Más um
ráðningu erindrekans nánast þvi
uppspuni frá rótum. Stendur þá
litið eftir af fullyrðingum hans.
Húsnæðismálm
Þó get ég ekki látið hjá líða að
minnast á ein ósannindin enn.
7. Liklega kórónar Már Péturs-
son málsmeðferð sina, þegar
hann fullyrðir „að ritarinn lét á
s.l. vori tilkynna SUF, að samtök-
in hefðu ekki lengur skrifstofuað-
stöðu i húsi flokksins að Hring-
braut 30”. Að sjálfsögðu veit Már
Pétursson betur.
Fyrstu árin var ég formaður
félags þess, sem keypti og rekur
Hringbraut 30. Þá beitti ég mér
fyrir þvi, að SUF varð, meðal
annarra, stór aðili i þeim félags-
skap og tryggði sér þannig hús-
næði. Siðan ég lét af þátttöku i
stjórn þessa félags, hef ég aldrei
haft hin minnstu afskipti af ráð-
stöfun umrædds húsnæðis. Ég hef
hins vegar litið á það sem sjálf-
sagðan hlut, að SUF hefði þar að-
stöðu.
Ég hef aldrei fyrr heyrt á það
minnst, að til hafi staðið að visa
SUF úr húsinu. Það þykja mér
tiðindi. Ég frétti af'skotspónum,
að einhverjar deilur voru uppium
það, hvaða herbergi SUF ætti að
fá. Að sjálfsögðu mun núverandi
formaður félagsins, Kristinn
Finnbogason, hafa leyst það mál,
eins og hans var von og visa. All-
ar fullyrðingar um afskipti min af
þessu máli eru hreinn uppspuni.
Már Pétursson getur þess hvað
eftir annað, að ýmsir forustu-
menn flokksins hafi tekið ráðin af
ritaranum eða borið ritarann
ofurliði. Ég vil skora á Má
Pélursson að birta nöfn þessara
forustumann. Hann getur aðeins
Kristins Finnbogasonar i þessu
sambandi og þá ranglega. Það
getur varla verið neitt leyndar-
mál, enda i anda „hinnar opnu
stjórnmálaumræðu”, sem Már
Pétursson hefur hvað eftir annað
krafizt. Að visu á hann ekki hug-
myndina að þeirri ágætu reglu.
Hana eiga aðrir og merkari for-
ustumenn ungra framsóknar-
manna.
Forustumenn Framsóknar-
flokksins hafa tekið vel hugmynd-
inni um opnar stjórnmálaumræð-
ur. Flokkurinn varð fyrstur til
þess að bjóða utanflokrsmönnum
að sitja flokksþing. Ég er sjálfur
hlynntur þessari hugmynd og
taldi þvi eðlilegt að skrifa i blað
flokksins um skipulag flokks-
starfsins. Hins vegar er ljóst, að
það þarf nokkurn þroska til þess
að taka þátt i slikum umræðum.
Opnar stjórnmálaumræður mega
ekki verða vettvangur persónu-
legrar deilu eða rógs.
Að visu kemur málflutningur
Framhald á bls. 19