Tíminn - 17.12.1972, Síða 20
20
TÍMINN
Sunnudagur 17. desember 1972
félags (iarAahrepps á þinginu.
Allheitar umræður urðu um til-
lögu nokkurra alþingismanna um
álagningu vegaskatts á hrað-
brautir sunnanlands , og þykir
Suðurnesjamönnum langt gengið
á hlut sinn, ef sú tillaga verður
samþykkt á Alþingi.
Forseti þingsins var kjörinn
Ólafur Jensson, Kópavogi, og
varaforseti Halldór Ingvason,
Grindavik, ritarar voru kjörnir
Sigurjón Daviðsson, Kópavogi,
Margrét Haraldsdóttir, Keflavik
og Sigurður Haraldsson,
Seltjarnarnesi.
Formaður kjördæmissam -
bandsins Sigfús Kristjánsson
sagði frá starfi sambandsins i
setningarræðu. Kvað hann sam-
bandið enn vera i mótun, en gott
samstarf stærstu félaganna
styrkti kjördæmisráðið i starfi, en
treysta þyrfti betur starf smærri
félaganna i sambandinu. Sam-
bandið hélt fræðslufund i Hafnar-
firði s.l. vor um sveitarstjórnar-
mál, sem allmargir félagar sóttu
og þótti mikill fengur að.
Formaðurinn þakkaði alþingis-
manninum Jóni Skaftasyni sér-
staklega fyrir langvinna baráttu
hans fyrir afnámi vegaskattsins,
og sagði ennfremur: „Niðurfell-
ing vegaskattsins hefur nú verið
samþykkt á Alþingi. Þá fannst
okkur Suðurnesjabúum um stund,
aö þingmenn mundu unna okkur
framfara til jafns við aðra lands-
menn, án þess, að við yrðum að
greiða þær tvöföldu verði. Nú
Sigfús Kristjánsson einróma endurkjörinn formaður sambandsins
Þó-líeykjavík.
Kjördæmisþing sambands
Kramsóknarfélaga i Reykjanes-
kjördænii var haldið i félags-
heimilinu Festi I Grindavik hinn
3. desember s.l.
Af 1211 kjörnum fulltrúum sóttu
um 10(1 fulltrúar þingið. Miklar
umræður urðu uin stefnu Kram-
sóknarflokksins i landsmálum,og
samþykkti þingið stjórnmálaá-
lyktun og lillögur, sem allar
markast af áhuga Kramsóknar-
manna á að treysta núverandi
sljórnarsamstarf, svo að Fram-
sóknarmönnum verði unnt að
framfylgja margháttuðum fram-
faramálum, sem þeir liafa
árangurslaust bariz.t fyrir á
undanförnum árum,meöan þjóöin
var hneppt i f jötra ihaldsánauöar.
Kjárinálaráðherrann, llalldór
K. Sigurðsson, kom á þingið og
hélt itarlega ræðu um stöðu rikis
og stjórnar gagnvart aðsteðjandi
efnahagsvandamálum, scm flcst
cru tcngd að meira og minna leyti
viðskilnaði fyrrverandi stjórnar
við efnahagsmál landsins. Þá
ávarpaði ritari Krantsóknar-
flokksins, Steingrimur Hcr-
inannsson, a I þin gis m a ðu r,
þingiö, en hann var ennfremur
einn af fulltrúum Kramsóknar-
hafa nokkrir þingmenn tekið sér
fyrir hendur að koma i veg fyrir
aðsleppa þessum skatti, sem er i
senn ósanngjarn og óhentugur og
alveg sérstaklega óskynsamlegur
sökum hins háa innheimtu-
kostnaðar. — Það hefur verið illa
þokkað af Landssimanum að
skipta kjördæminu i mörg gjald-
svæði, en ég tel ekki betur að
hlutunum staðið, ef við þurfum
að greiða gjald á tveimur eða
þremur stöðum i kjördæminu, ef
við ætlum að hitta menn að máli i
okkar eigin héraði.
Aðalstjórnmálaræðu þingsins
flutti Jón Skaftason, alþingis-
maður.
1 upphafi ræðunnar tók þing-
maðurinn fyrir málefni Reykja-
neskjördæmis og gerði saman-
burð á framlagi rikisins til fram-
faramála héraösins á s.l.
starfsári núverandi stjórnar
og þvi, sem gerðist i tið
fyrrverandi stjórnar. Á
■siðasta starfsári viðreisnar-
stjórnarinnar var varið til
tveggja iðnskóla i kjördæminu,
þ.e. i Keflavik og Hafnarfirði,
samtals 850 þús. kr. Á árinu
1972 hefur aftur á móti verið varið
til iðnskóla i Hafnarfirði 3 millj.
kr. og á yfirstandandi fjárlögum
er gert ráð fyrir 3 millj. kr. fram-
lagi til Keflavikurskólans.
Samantekin fjárveiting til gagn-
fræðaskóla, barnaskóla og
heilsuverndarstöðva o.fl. var árið
1971 39.5 millj. en fór upp i 53.5
millj. kr. á yfirstandandi ári. Til
sjúkrahúsa Ikjördæminu voru 450
þús. kr. veittar á árinu 1971, en á
árinu 1972 var framlagið hækkað
upp i 4 millj. og 350 þús. kr. Þing-
maðurinn sagði: ,,I hafnarfram-
kvæmdum, en góðar hafnir eru
undirstaða útgerðir og fisk-
vinnslu, var á árinu 1971 unnið
fyrir 21 millj. króna, en á árinu
1972 var unnið fyrir 29.5 millj. kr.
Samtala þessara þátta er, að á
árinu 1971 var fjárveiting og
unniðfyrir 61.6millj. kr. i þessum
verkefnum, en á yfirstandandi ári
fyrir rúmar 93 millj. kr. Ef við
bætum svo einum framkvæmda-
þættinum við sem er mjög veiga
mikill við þessa upptalningu, þ.e.
vegina, þá breytist dæmið ennþá
trygginganna nærri tvöfalt. — I
desember 1971 var svo aftur náð
tveggja ára heildarsamningi við
launþegastéttir landsins. — Talið
er, að meö desembersamning-
unum 1971 hafi verið samið
um kauphækkanir til hinna
ýmsu stétta, er nam frá
24% til 36% — Lánasjóður is-
lenzkra námsmanna var meira
en tvöfaldaður frá árinu 1971, eða
úr 90.6 millj. kr. í 190 millj. kr.
árið 1972. Samkvæmt fjárlaga-
frumvarpinu fyrir árið 1973 var
enn gert ráð fyrir að hækka rikis-
framlag upp i 273 millj. kr.”
Þá ræddi þingmaðurinn um
fjárveitingar rikisins til atvinnu-
mála og annarra framfaramála
og stöðu atvinnuveganna og efna-
hagsmála okkar nú. Hann sagði:
„Það er enginn vafi á þvi, að i
augnablikinu er hagur ýmissa at-
vinnugreina i landinu mjög
erfiður. Ekki sizt hefi ég veru-
legar áhyggjur af stöðu
útflutningsatvinnuvega okkar og
þá ekki sizt sjávarútveginum,
sem er burðarásinn og hreyfiafliö
i öllu,sem gerist á efnahagssvið-
inu. Það verður ekki byggt upp
blómlegt atvinnulif og ekki lifað i
landinu góðu lifi, og ekki heldur
forðað atvinnuleysi, nema
meginatvinnuvegir okkar geti
starfað á eðlilegan hátt. Þegar
talað er um atvinnuveg i landinu,
geri ég verulegan greinarmun á
þeim. Það gildir ekki það sama
um þá alla. t minum huga hef ég
alltaf litið svo á, að
útflutningsatvinnuvegirnir og
þeir framleiðsluatvinnuvegir
innanlands, sem framleiða til
neyzlu i landinu, eða til notkunar
á iðnaðarvöru, þeir væru
svokallaðar frumatvinnugreinar,
sem aðrar atvinnugreinar verði
að laga sig nokkuð eftir. t okkar
þjóðfélagi hefur það vafalaust
gerzt, að svokallaðar þjónustu-
greinar, sem m.a. sjá undirstöðu-
atvinnuvegunum fyrir þjónustu
og selja þeim vörur, eru vegna
skipulagsleysis alltof dýrir fyrir
undirstöðuatvinnuvegina. Það
verður að ganga að þvi að koma
þar á meira skipulagi, meiri hag-
kvæmni og gera þjónustu þeirra
fljótvirkari og ódýrari. Það þarf
að losa vinnuafl úr þeim og færa
það á nauðsynlega atvinnugrein,
sem er undirstaða þessa alls, og
það þarf að gera það á þann hátt
einan, að launa það fólk , sem i
mikilvægustu störfunum stendur,
betur en annað. Og þetta verðum
við, sem kannski vinnum i öðrum
atvinnugreinum, að sætta okkur
við.”
Aðsiðustu sagði þingmaðurinn:
„Þjóðfélagið, sem við viljum
byggja upp, er þjóðfélag
jafnaðar. Við viljum stuðla að
þvi, að hér geti búið frjálsir ein-
staklingar, velmegandi einstak-
lingar og hugsandi einstaklingar,
sem hafi aðstöðu til þess að velja
og hafna þvi, sem fynir þá er lagt
af hinum ýmsu, sem bjóða sig til
þess að gegna opinberum
trúnaðarstörfum fyrir þjóðina.
Ég trúi þvi, að eðli okkar flokks sé
i sjálfu sér þannig, að hann ætti
að hafa’ boðskap að flytja til
stærsta hluta þessarar þjóðar ef
menn skilja hlutina rétt. Okkár
glæsta mark er, að Framsóknar-
flokkurinn verði stærsti flokkur
landsins, ekki af hégómaskap,
heldur af trú okkar, að hann hafi
boðskap að flytja þessari þjóð,
sem er henni til góðs og muni
leiða til réttlátrar skiptingar á
þjóðartekjunum.”
A SVALKOLDUM SÆVI
eftir Jónas St. Lúðviksson
Tilkomumesta, sannasta og stórbrotnasta sjómannabókin i ár.
Hérersagt frá bláköldum veruleikanum,
i öllum sinum hrikaleik, við hamfarir
fárviðris, æðandi brotsjóa og æsilegra sjó-
orrusta, ásamt björgunarstörfum heljar:
mikilla kjarkmenna sem ekkert brennúr
fyrir brjósti. Raunsannar og ýkjulausar
frásagnir af daglega ógnvekjandi lifs-
hættu sjómanna. Frásagnirnar eru meðal
stórfenglegustu viðburða sem gerst hafa
á höfunum allt frá dögum ódysseifs.
Sagt er frá hrikalegrí sjóorrustu milli
Breta og Þjóðverja í námunda við island
og annarri milli Japana og Bandamanna
við Jövu. Frá fangaflutningaskípinu sem
næstum olli þvi að Norðmenn segðu Bret-
um stríðá hendur i ársbyrjun 1940. Þá eru
tvær frásagnir af hrikalegum sjóslysum á
Saxelfi og frásögn af þeim hroðalega at-
burði er tvö lúxusskip og úthafsrisar
rákust á með þúsundir manna innan borðs
og margt fólk fórst á átakanlegan hátt.
Allar eru frásagnirnar ítarlegar og
byggðará skjallegum heimildum. Engin
mikilmennska eða sjálfshól eftir fallvöltu
minni. Aðeins iskaldur veruleikinn.
Úr ritdómum um hókina:
„Jónas St. Lúöviksson er hér réttur maður á réttum
stað. öll orð og hugtök i sambandi við sjómennsku
leika honum á tungu. Margar hafa bækur Jónasar
verið spennandi og athyglisverðar, en þessi er i
fremstu röð". ólafur Hansson prófessor i Morgun-
hlaðinu. „Eru þessar frásagnir mikil hetjusaga,
þótt átakanlegar séu. Mér sýnist þessi bók sé um
inargt einna fremst þeirra”. ólafur Þ. Kristjáns-
son.
Ægisútgáfan
ÆSISPENNANDI BOK - SANNKOLLUÐ SJOAAANNABOK
Krá kjördæinisþingi sambands Kramsóknarmanna I Kesti
meira okkur i hag, þvi á árinu
1971 mun hafa verið unnið i vega-
gerð, aðallega hraðbrautum,
fyrir 150 millj. kr., en á yfir-
standandi ári er sennilegt,að
unniö verði að vegagerð fyrir um
234 millj. 1 þessum málaflokkum,
sem ég hefi talið, er niðurstaðan
sú, að árið 1971 var unnið fyrir 211
millj. kr.,en árið 1972 fyrir um 326
millj. króna. Þetta er verulegur
vöxtur, sem við getum verið
þakklátir fyrir. Þó við gleðjumst
yfir þvi, þá vil ég undirstrika : Við
erum i mörgum þeirra verkefna,
sem nauðsynlegt er að vinna til að
treysta atvinnugrundvöllinn i
kjördæminu, en erum þó i hálfum
hliðum, ef svo má að orði komast
og mikil verkefni framundan.”
Siðan ræddi þingmaðurinn
landsmálin almennt og sagði:
„Hvað var það, sem núverandi
rikisstjórn taldi nauðsynlegt að
breyta frá þvi,sem áður var? Hún
taldi, að hlutur launþegá,
tryggingarþega, öryrkja og
gamals fólks væri alltof litill i
þjóðartekjunum og þvi yrði að
breyta. örfáum dögum eftir að
rikisstjórnin kom til valda voru
gefin út bráðabirgðalög, sem
hækkuðu nálægt allar bætur
Kjördæmisþing sambands Framsóknarfélaga
í Reykfanesskjördæmi — fagnar sjálfstæðrí
og einbeittri utanríkisstefnu Islands