Tíminn - 20.01.1973, Blaðsíða 7

Laugardagur 20. janúar 1973
riMINN
7
Síðasta breytingin á húsinu var á þessum gangi
var fyrir kannski 30-40 árum á
ruslahauga”, segir Björn, ,,og
þegar gömul hús eru gerð upp, er
algengt, að allt innanstokks sé
mölvað niður og byggt upp aftur,
en slikt verður að vonum rándýrt.
Hinsvegar er min skoðun að oft
megi gjörbreyta gömlum húsum
án mikils rasks”.
istofu og svefnherbergjum sést
einnig margt handtak Björns.
Það er nokkuð kostulegt að sem
barn kveðst hann hafa verið
talinn mesti klaufi i höndunum.
Sérkennilegt er að húsið hefur
með timanum teygt sig yfir
stettar fyrir framan það og sums
staðar eru þær enn i óbreyttri
mynd sem gólf þegar inn er
komið.
Stofugluggarnir voru eiginlega
byggöir utan um glerið, sem
Björn fékk fyrir litið, en þeir
höfðu verið skakkt afgreiddir frá
erlendum framleiðendum . En
ekki mælir hann þó með slikum
vinnubrögðum nema útkoman sé
i samræmi við fegurðarkröfur.
Á einum stofuveggjanna er sér-
kennilegt litið Kjarvalsmálverk.
,,Með það kom Sigurður heitinn
Benediktsson listmunasali eitt
sinn hingað”, segir Gunnvör.
,,Við vorum þá saman i listaverk-
akaupanefnd fyrir Kópavogs-
kaupstað, og ég hélt að hann væri
að stna mér mynd, sem hann
hefði i huga að kaupa fyrir bæinn.
En hann var þá kominn að færa
mér mynd, sem hafði verið
brúðargjöf til foreldra minna á
sinum tfma, en seld hafði verið á
erfiðum timum. — Nú er hún
komin á réttan stað, sagði
Siguröur heitinn. Á myndinni er
mikil kona, sem er að gera sig til
framan i mann eða einhverja
veru, sem stendur yfir henni —
Þetta er pfilitikin, sagði Sigurður,
— hin eina sanna tik. Og óneitan-
lega er hún stundum dálitið
mililfengleg.
Athafnafrelsi á að
ríkja á heimiium
i stofunni er meðal innan-
stokksmuna gamalt borðstofu-
borð. ,,Við vorum tvisvar ákveðin
i að fleygja þvi, en alltaf varð úr
að við hirtum það aftur.” Segir
Gunnvör Braga. „Siðast söguðum
við neðan af fótunum á þvi. Okkur
veitir ekkert af að hafa það lika
þótt við fengjum okkur nýtt litið
borð. Við höldum aldrei veizlur,
Gamla borðstofuborðið, sem sagað var neðan af, á veggnum er kross-
saumsmynd eftir dótturina Hildi.
Setustofan. Vinstra megin sést Pólitík Kjarvals.
þótt margir komi hingað að finna
Björn. En á gamlárskvöld er hér
opið hús fyrir þá, sem ekki nenna
að elda og vilja dansa i kringum
jólatré. Þessi siður hefur haldið
fjölskyldunni saman og unga
fólkið er driffjöðurin i þessu öllu
saman. Ég var að hugsa um að
hætta þessu, en þá máttu Hjalti
og Kolbrún Þóra 16 og 18 ára ekki
til þess hugsa og báðu mig að
gera það ekki."
Margt fleira mætti spjalla um
heimsókn okkar að Meltröð 8 og
viðræður við húsráðendur, en ég
sleppi þvi og lýk frásögninni með
ummælum Hjalta Björnssonar:
„Heimili á ekki að vera
steriliseraður kassi, þar sem ekki
má hreyfa sig og ein lög gilda.
Það eru ekki bara foreldrarnir,
sem eiga að fá að framkvæma og
hreyfa sig innan veggja þess,
heldur lika börnin og gamla l'ólk-
ið.”
SJ
Arinstofa og vinnuherbergi Björns.