Tíminn - 20.01.1973, Blaðsíða 17
Laugardagur 20. janúar 1972
TÍMINN
17
34 togarar að
ólöglegumveiðum
60 erlend skip við landið nú
- voru 107 í fyrra
ÞO—Reykjavik
Landhelgisgæzlan lét telja er-
lend veiðiskip á miðunum við Is-
land 15. janúar. Reyndust erlendu
veiðiskipin vera 60 talsins, en 15.
janúar 1972 voru erlend veiðiskip
við landið 107 talsins.
Af þessum 60 skipum, reyndust
42 þeirra vera brezkir togarar, 33
þeirra voru innan 50 sjómilna
markanna og reyndu að stunda
þar veiðar, en i fréttatilkynningu
Landhelgisgæzlunnar segir, að
fæstir þeirra hafi getað stundað
veiðar vegna athafna varðskip-
anna.Niu brezkir togarar voru á
ferð og utanvið landhelgina.
Þá voru 11 v-þýzkir togarar viö
landið, og reyndist aðeins einn
þeirra stunda ólöglegar veiðar,
en hinir voru um og utan við lin
una. Þrjú belgisk veiðiskip voru
við veiðar samkvæmt heimild,
þrir færeyskir togarar voru á
veiðum samkvæmt heimild og
sömuleiðis einn færeyskur linu-
veiðari.
Brezku togararnir, sem héldu
sig innan landhelginnar, voru
langflestir á Þistilfjarðargrunni,
Langanesgrunni og Vopna-
fjarðargrunni.
Vélaafl fiskiskipa
sífellt meira
— meðalaldur lækkar einnig
Hin bdga félagslega þjónusta við Breiðholtshverfin
rædd í borgarstjórn í fyrrakvöld:
Borgarstjórneinhuga
um löggæzlustöð
ÞÓ-Reykjavik
1 skipaskránni fyrir árið 1973
getur að finna upplýsingar um
meðalorku á rúmlest undir þil-
fari. Þar kemur i ljós, að orku-
þörfin er mest i fiskiskipum, og
að meðalorkan verður sifellt
meiri.
Þau fiskiskip, sem nota mesta
orku, eru af stærðinni 10-24 rúm-
lestir, en þau hafa 9.30 hestöfl á
hverja smálest undir þilfari um
siðustu áramót, en var 8.87 hest-
öfl á rúmlest 1. janúar 1972 og 8.25
hefstöfl 1. janúar 1971. Meðalork-
an hefur þannig aukizt um rúm-
lega eitt hestafl á rúmlest undir
þilfari i þessum stærðarflokki á
tveimur árum.
Eftir þvi, sem skipin stækka,
fer orka á hverja rúmlest lækk-
andi, og eru 2.40 hestöfl á rúmlest
fyrir fiskiskip, 500 rúmlestir eða
stærri (var 2.30 hestöfl 1. janúar
1972). — í islenzkum Flutninga-
skipum er orkan 2.14 hestöfl á
hverja rúmlest undir þilfari i
stærðarflokknum 500-999 rúm-
lestir.
Meðalaldur islenzkra skipa hef-
ur lækkað á siöasta ári, og lægst-
an meðalaldur hafa fiskiskip af
stærðinni 200-299 rúmlestir eða 8.7
ár. Þá koma fiskiskip af stæröinni
100-149 rúmlestir, 9.2 ár. Hæstan
meðalaldur hafa fiskiskip 25-49
rúmlestir, 20.1 ár og næsthæstan
Vistfræðingur
flytur háskóla-
fyrirlestra ívetur
Dr. William P. Nagel, vistfræð-
ingur, prófessor við Oregon State
University i Bandarikjunum,
dvelst i vetur sem gistiprófessor
við verkfræði- og raunvisinda-
deild Háskóla Islands.
Prófessor Nagel mun nú á vor-
misseri flytja fyrirlestra og
stjórna umræðum um manninn
og umhverfi hans, og er námskeið
þetta opið öllum almenningi auk
nemenda og kennara Háskóla ts-
lands.
Fyrirkomulag námskeiðsins
verður með þeim hætti, að
prófessor Nagel flytur fyrirlestur
um ákveðið efni á þriðjudögum
kl. 20.30, en siðan verða haldnir
umræðufundir um sama efni á
fimmtudagskvöldum kl. 20.30.
Fyrsti fyrirlesturinn verður
haldinn n.k. þriðjudag, 23. janú-
ar, i 1. kennslustofu Háskóla Is-
lands og fyrsti umræðufundurinn
fimmtudaginn 25. janúar á sama
stað og tima. Alls mun prófessor
Nagel taka til meðferðar
fimmtán efnisþætti i fyrirlestra-
flokki sinum.
fiskiskip af stærðinni 50-99 rúm-
lestir, 19.4 ár.
Meðalaldur fiskiskipa stærri en
499 lestir hefur frá 1. janúar 1972
til 1. janúar 1973 lækkað úr 20.6
árum i 18.8 ár. A þessu ári mun
meðalaldur þessara fiskiskipa,
sem flest eru togarar, lækka
verulega með tilkomu nýju skut-
togaranna, sem nú eru i smiðum.
Bræla á
loðnu
miðunum
- en veðrið fór
batnandi í gær
ÞÓ-Reykjavik
Bræla var á loðr.umiðunum úti
fyrir Austfjörðum i fyrrinótt, og
öll skip sem komin eru á miðin,
lágu i vari.
Jakob Jakobsson, leiðangur-
stjóri á Arna Friðrikssyni sagði i
gær, að þeir á Árna hefðu farið
inn til Neskaupstaðar og tekið þar
vatn og vistir. Var Arni á leið út,
þegar við ræddum við Jakob, og
veðrið fór óðum batnandi.
VEUUM ISLENZKT-/H\
ISLENZKAN IÐNAT MkA/
TK—Reykjavik
Á fundi borgarstjórn-
ar i fyrrakvöld sam-
þykkti borgarstjórn
Reykjavikur með 15
samhljóða atkvæðum
ályktun, þar sem segir,
að borgarstjórn telji
nauðsynlegt að reisa
löggæzlumiðstöð svo
fljótt, sem frekast er
kostur. Ennfremur
beindi borgarstjórn
einróma þeim tilmælum
til dómsmálaráðherra,
að hann hlutist til um
fjölgun i lögregluliði
Reykjavikur.
Þá var samþykkt samhljóða
viðaukatillaga frá Alfreð Þor-
steinssyni, borga rfulltrúa
Framsóknarflokksins, svohljóð-
andi: ,,Þá lýsir borgarstjórn yfir
vilja sinum til að bæta aöstöðu til
ýmiss konar félagsstarfsemi i
Breiðholtshverfum, t.d. iþrótta-
aðstöðu og aðstöðu fyrir æsku-
lýðsstarfsemi”.
En viðaukatillögu Birgis tsleifs
Gunnarssonar, eða réttara sagt,
skilyrði borgarstjórans fyrir þvi,
að efni tillögu Alfreðs yrði fram
kvæmd, — samþykktu aðeins
ihaldsmenn, en skilyrði borgar-
stjórans var svohljóðandi, og var
hnýtt aftan við tillögu Alfreðs:
,,enda veröi borgarstjórn séö fyr-
ir nægilegum tekjustofnum til
nauðsynlegra framkvæmda i
þágu borgarbúa”.
Eins og kunnugt er, varð tilefni
þessara ákvarðana og umræðna i
borgarstjórn það, að borgarfull-
trúar Framsóknarflokksins fluttu
tillögu um það, að löggæzlustöð
yrði þegar i stað komið upp i
Breiðholtshverfum. Var áskorun
um það efni beint til lögreglu-
stjórans, þar sem hann hefur einn
með skiptingu mannafla lögregl-
unnar milli hverfa að gera, og á
að gera tillögur um fjölda lög-
gæzlumiðstöðva. Ekki sizt var
þessari áskorun þó beint til lög-
reglustjóra fyrir það, að haft
hafði verið eftir honum i viðtali
við dagblaðið Visir eftirfarandi:
,,..að ekki væri gert ráð fyrir lög-
gæzlu i Breiðholti, til þess þyrfti
meiri ibúafjölda i hverfinu”.
Frá þessari tillögu
Framsóknarmanna hefur áður
verið skýrt i blaðinu. Ólafur B.
Thors var talsmaður ihaldsins i
bessu máli. og vildi hann ekki
beina áskoruninni til lö^greglu-
stjóra heldur til dómsmálaráð-
herra og lagði höfuðáherzlu á að
fjölga þyrfti i lögregluliðinu i
Reykjavik en lagði minni áherzlu
á löggæzlumiðstöð fyrir Breið-
holtshverfin. Það var sú tillaga
með nokkrum breytingum og
áðurnefndum viðaukum, sem
samþykkt var i borgarstjórninni.
1 framsöguræðu sinni fyrir til-
lögu Framsóknarmanna sagöi
Alfreð Þorsteinsson m.a. um
skipulag lögreglunnar i Reykja-
vik:
„Það er áreiðanlega rétt, að
fjöíga verður lögreglunni, en lög-
reglustjóri hefur sett fram ósk
um það, að lögreglumönnum
verði fjölgað um 100 á næstu
tveimur árum, eða um 50% frá
þvi sem nú er.
Þetta er óneitanlega stórt stökk
og gefur til kynna, að ekki hafi
verið staðið nægilega vel að þess-
um málum á undanförnum árum,
nema að ný viðhorf hafi skapazt,
en hingað til hefur verið við það
miðaö, að einn lögregluþjónn
kæmi fyrir hverja 500 ibúa. Ef sú
regla er höfð til viðmiðunar, hef-
ur ástandiö sennilega aldrei verið
eins gott og það er einmitt i dag.
1 lörgegluliði borgarinnar eru
nú 220 lögreglumenn, þar af 30
starfandi hjá sakadómi og 35 i
umferðadeild. Það kemur þvi
heim og saman, að rúmlega einn
lögregluþjónn er fyrir hverja 500
ibúa, ef við miðum ibúatölu
Reykjavikur við 85 þúsund.
Ef við litum svo á það, að i
Breiðholtshverfi búa nú um 10
þúsund manns, ættu samkvæmt
fyrri reglu, 20 lögregluþjónar aó
sinna hverfinu að meira eða
minna leyti.
Þess vegna vaknar spurning
um það, hvort nægjanleg hreyfing
sé á lögregluliði borgarinnar. Og
það er ekki óeðlilegt, að spurt sé,
hvort lögregluyfirvöld, bæði nú-
verandi og fyrrverandi, hafi gert
sér grein fyrir þeirri miklu
byggð, sem sprottið hefur i Breið-
holtshverfi. Mér sýnist, að skipu-
leggja mætti betur núverandi
liðsafla lögreglunnar en gert er.
Mér er til efs, að tekið hafi verið
nægjanlegt tillit til breytinga,
sem orðið hafa i borginni, og
Breiðholtshverfi er talandi dæmi
um. Verður ekki einmitt að hafa
til hliðsjónar á hverjum tima af-
brotatiðni i hinum ýmsu hverfum
borgarinnar. Stærð hverfa hlýtur
að hafa nokkur áhrif þar um, eins
og eðlilegt er.
En fyrst farið er að ræða um
lögreglumenn — og fjölgun
þeirra, sem ég er sammála, þó að
ég sjái ýmsa annmarka á þvi að
fjölga jafn mikiö i einu og beðið er
um — þá vil ég nota tækifærið til
að lýsa ánægju minni með störf
lögreglumanna i Reykjavik, sem
oft á tiðum hafa oröið að vinna við
léleg skilyrði.
Hverjir vildu til að mynda vera
i sporum lögreglumanna sem
kallaðir eru út til að mæta skotóð-
um vitfirringi, án þess að hafa
vopn til varnar? Menn skyldu
ekki álita, að slikt sé neinn barna-
leikur.
Eftir þá atburði, sem urðu i
Breiðholtshverfi, finnst mér bæði
sjálfsagt og rétt, að séð verði til
þess, að i öllum lögreglubifreið-
um verði geymd skotvopn, sem
hægt yrði að gripa til, ef i nauðir
ræki. Ég tel ástæðulaust á þessu
stigi, að lögreglumenn séu al-
mennt vopnaðir, en þeir verða þó
að geta variö sig. Það getur eng-
inn krafizt þess með sanngirni, að
lögreglumenn gangi óvopnaðir ti
atlögu við byssumenn.
Mér hefur oröið nokkuð tiðrætt
um löggæzluna, eins og eðlilegt
ar, en ég vil endurtaka, að af-
brotafaraldurinn, sem við er að
etja, á sér fleiri orsakir en þær
einar, aö löggæzla sé ábótavant.
Við verðum að hafa i huga — og
leggja á það sérstaka áherzlu —
að gera ýmsar fyrirbyggjandi
ráðstafanir i félagslegu tilliti. í
þvi efni stendur það næst okkur
borgarfulltrúum að taka til hendi
— og vinna að félagslegum og
skipulagslegum atriðum, sem
biða úrlausnar i Breiðholtshverfi
og öðrum nýjum hverfum sem
munu risa innan fárra ára”.
(Nánar er sagt frá ræðu
Alfreös i pistlinum ,,A
Viðavangi” bls. 3).
Umræöur um þetta mál urðu
fjörugarog langar i borgarstjórn-
inni, og vildi ihaldið kenna Ólafi
Jóhannessyni einum um allt það
bága ástand, sem rikir á sviði
félagslegrar þjónustu i Breið-
holtshverfum. Jafnframt setti
borgarstjórinn það skilyrði, eins
og fyrr var frá greint, að ekki yrði
gert verulegt átak til að bæta hina
félagslegu þjónustu við ibúa
Breiðholtshverfa, nema hann
fengi leyfi til að leggja hærri
útsvör á þá.
AUGLÝSINGA
símar Tímans