Tíminn - 16.03.1973, Blaðsíða 15
Föstudagur 16. marz 1973
TÍMINN
15
Marío kenndi honum aB sigla.
Þegar Hugh sat á bryggju-
sporöinum, á fjölunum, sem voru
heitar af sól, og lét fæturna hanga
niöur, meBan hann horfBi á
öldurnar, sem skvettust á grynn
ingunum, þá gat hann hrundiB
Raymond úr huganum. Hann
varB aftur eins og hann haföi átt
aö sér aö vera. 1 hvert sinn, sem
hann sökkti önglingum meB beit-
unni i vatniö, þyrptust fiskakrllin
aö úr öllum áttum. Maöur
skyldi halda.aö fiskarnir heföu
meira vit, en þeir viröast ekki
hafa það. Sólin hitaöi Hugh mest
á höföinu og milli heröablaðanna.
Þaö seig á hann hálfgert mók, svo
að hann gelymdi Fanneyju, Rob,
Caddie og Topasi. Mario kom
ööru hverju og kippti upp færinu
meö hendinni, sem var skellótt af
tjöru og ollu. Hann skoöaöi
beituna, tautaöi eitthvaö, lét hana
síöan aftur á öngulinn eöa setti
nýja. — Þaö bltur ekki á hjá þér.
Stundum reyndi hann aö kenna
Hugh aö kasta út færinu. „Cosi”
var hann vanur aö segja um leiö
oghannsýndi Hugh, hvernig hann
átti aö varpa færinu langt út á
vatniö. Siöan tók Hugh færiö og
kasfcöi þvl.
— Gentil mente, non il modde
brusco. Cosi,sagöi Marló, um leiö
og hann sýndi Hugh hvernig hann
átti aö vinda færiö upp hægt og
rólega, en kippa ekki I þaö.
Caddie hékk yfir þeim, en Pla
vildi ekki koma niöur aö báta-
skýlinu. Úr svipnum á andliti
hennar mátti lesa, aö fiskirl væri
ekki nema fyrir karlmenn og
stráka. Þegar hún var oröin ein
eftir I húsinu, var hún oft meö
hálfgeröa þvermóösku gagnvart
Rob og Fanneyju, en þaö kom
meira fram viö Fanneyju. —
Láttu hana eiga sig, stakk Rob
upp á.
— Veslings litla telpan , sagði
Fanney.-Þaö er ósköp dauflegt
fyrir hana hérna. Á sveitasetrinu
var ekkert handa börnum til
skemmtunar, og Pia haföi ekki
haft meö sér neitt verkefni. —
Þaö geröi hvorugt okkar, sagði
Caddie. Hún haföi fundiö ýmis-
legt, sem var bæöi skrýtiö og
skemmtilegt. Þaö voru til dæmis
vatnasnákarnir. Þeir voru ljósir
meö brúnleitum rákum og fram-
mjóan haus, og þaö glitti i augun
á þeim eins og gimsteina. Rob
sagði.að þeir væru ekki eitraöir,
og Caddie þótti gaman að grlpa
þá, þegar þeir lágu hringaðir á
klettunum, hálfsljóir af hitanum.
Þeir voru jafnan fljótir aö foröa
sér, en stundum tókst henni aö ná
einum. Hún lofaði honum aö
skríöa I lófa sér og talaði viö hann
I gælurómi.
— Litli grey snákurinn minn.
En þegar Caddie ætlaði að sýna
Piu snákana, fór hrollur um Piu.
Caddie virti fyrir sér skriðkvik-
indi, sem hún hélt i fyrstu, að
væru salamöndrur. Þau voru stór
og hinn græni litur þeirra sem
minnti á smaragða, heillaði hana.
Hún kenndi alltaf í brjósti um
fuglana hennar Celestinu, sem
voru á sifelldu flögri I þessum ör-
litlu búrum á milli þess, sem þeir
tylltu sér á prikin, en í garðinum
voru fulgar búnir að gera sér
hreiður, og svölur áttu sér hreiður
undir þakskegginu, mariuerlur
tritluðu um og dilluðu stélinu.
Niðri við bátaskýlið var bröndótt
læða, sem var aö þvi komin að
gjóta. — Þú getur fundið kettling-
ana,sagði Caddie. Og Mario hafði
varðhund við hliöið, sem hét
Ce'sare, en þótt hann væri alltaf
bundinn,gerði hann engum mein.
Césare og Caddie voru orðin
mestu mátar, og hún fór með
hann I gönguferðir. Hún var feim-
in við Giönnu og Beppinó, börnin I
bátaskýlinu, og kom sér ekki að
þvi að reyna að babla við þau, en
henni fannst gaman að horfa á
þau, þegar þau voru að leika sér.
En Pia hafði ekki áhuga fyrir
neinu af þessu. Það var ekki hægt
að fara i neina leiki, ekki einu
^inni i ,,snú, snú”, sagði Pia.
Vindurinn var enn svo svalur, að
ekki var hægt að synda. Aðeins
fáeinir þýzkir feröamenn, sem
létu sér fátt fyrir brjósti brenna,
steyptu sér snöggvast I vatnið af
hótelbryggjunni. Pia fór út með
Fanneyju. Henni þótti gaman að
sitja hjá Fanneyju meðan hún ók
Mercedesbflnum. Pia átti jafnvel
til að slá Fanneyju gullhamra, en
þó i hófi. — Þú keyrir mjög vel,
betur en frænkur minar.
Hún sýndi fullkomna hlýðni.
Hún lét það gott heita, þegar
Fanney bauð henni góðan dag og
góða nótt með kossi eins og
Caddie og Hugh. En það var
einmitt rétta orðið yfir það,
hugsaði Fanney. Hún gerði eins
og henni var sagt, en hún svaraði
ekki, þegar Fanney reyndi að fá
hana út úr skelinni. Þegar
Fanney sagði einu sinni við hana:
Þú mátt til að fræða okkur um
Italiu, leit Pia aðeins á hana án
þess að svara.
Þótt Pia væri falleg telpa, voru
augun það einna sizt. Þau voru i
laginu eins og möndlur, litil, svört
og hörkuleg. En i þeim var ein-
hver glampi, sem Fanney skildi
ekki og hafði beyg af. Þegar Pia
vildi, gat hún sett upp svip, eins
og hún skildi ekki neitt, og þá
urðu augun I henni eins og brjóst-
sykursmolar, hugsaði Fanney
sárgröm, eins og til dæmis þegar
Fanney bað hana um aðstoð i
ávaxtabúð eða veitingahúsi. —
Hvað er lasagne.Pia?
— Pasta, sagði Pia. — Ég veit
það. En hvers konar pasta? Pia
yppti öxlum, en sagði ekki neitt.
— Ég veit aldrei, hvað hún er að
hugsa, kvartaði Fanney. — Þú
getur aldrei vitað þaö, sagöi Rob.
-Börnin min eru eins og opin bók I
samanburði við PIu , hugsaði
Fanney, eins og henni fyndist það
að sumu leyti kostur. — Ég hef
alltaf álitið, að nunnurnar hefðu
þanngalla sem kennarar, að þær
kenndu börnunum að vera
óhreinskilin, sagði hún við Rob.
— Ef þú kallar sjálfstjórn
óhreinskilni, sagði Rob. — Þegar
maður býr i samfélagi, og jafnvel
þótt það sé ekki nema á heimili,
er betra að geta dulið tilfinningar
sinar. Pia er að minnsta kosti
aldrei til vandræða.
— Þú átt við, að Hugh og Caddie
séu það.?-Hugh er það. Þú hlýtur
að viðurkenna það, Fanney.
Veldur hann þér ekki ýmsum
áhyggjum einmitt núna? Og mér
gremst það, sagði Rob.
Honum var sjálfum einkenni-
lega órótt. A sveitasetrinu var
ágætt næði, en hann gat ekki
unnið. Hann fór úr herbergiskytr-
unni sinni út á svalirnar og stóð
þar og horfði niöur fyrir sig i
þungum þönkum. Fanney var oft
á grasflötinni fyrir neðan, eins og
hún hafði verið vön, hugsaði Rob
með sér. Hún var enn svo
skammt frá, að þau gátu talað
saman, en hún lá ekki lengur
endilöng á langa stólnum i ró og
næöi, heldur sat og var stundum
að staga I föt. Höfuð hennar var
álútt yfir grænu skyrtunni af
Hugh eða náttfötunum hans, en
Rob hlaut að viöurkenna, að oft
var það skyrta eða sokkar af
honum sjálfum, en hann vildi
ekki, að Fanney væri önnum
kafin, heldur hvlldi sig, hugsaöi
Rob. Ekkert að geraj aðeins
vera.
orunaum neyröi hann til barn-
anna, þegar þau komu til
Fanneyjar. Marló átti það til að
vera viöskotaillur, og þá rak hann
Hugh út úr bátaskýlinu. Hugh var
farinn að kjósa fremur að sitja
hjá Giacomino á veggnum við
grasflötina fyrir utan eldhúsið.
Caddie þótti einnig skemmtileg
þessi grasflöt á bak viö húsið. —
Ég skil það. Það er þægilegt þar,
sagði Rob. Hann fór þangað oft
sjálfur, fékk sér vinglas með
Giacomino og Celestinu, sat þar I
klukkustund og glettist við Giu-
liettu. — Fyrir utan eldhúsið var
hver hlutur slitinn, vel nýttur og
yfirlætislaus. Þar var snúra með
þvotti, blökk til þess að kljúfa á
við, flöskuhrúga úti i horni og ker
með silungum, sem syntu þar
fram og aftur. Marió hafði veitt
silungana I vatninu, en þeir voru
geymdir i kerinu.þangað til Cele-
stina kom með háfinn sinn.
Caddie reyndi alltaf að horfa ekki
á þá. Það var einkennilegt, að
Hugh leit ekki niður á Celestinu,
þó að hún væri mikil á velli og
hátöluð, og það legði af henni
svitalykt og hvitlauksþef. Eins og
flestir ttalir var Celestina barn-
góð. t augum hennar voru Hugh,
Caddie og Pia aðeins börn, hvern-
ig sem þau voru skapi farin;
hvort sem þau voru hrein og bein
eða áttu ýmislegt til i fari sinu.
Hugh hafði miklar mætur á
Giacomino, sem hafði óskorað
vald yfir þessum konum. Hann
þurfti ekki aö lyfta einum fingri,
hvaö þá meira, enda kom það sér
vel fyrir þennan letingja. En
Hugh sneiddi hjá Giuliettu og
forðaöist að horfa á hana. Hugh
fannst hún um þessar mundir of
galsafengin og vingjarnleg - og
of konuleg. Svarta pilsið hennar
1360
Lárétt
1) Lok.- 6) Sómann.- 10)
Snemma.- 11) Keyröi.- 12)
llátin.- 15) Fernskeytla,-
Lóörétt
2) Tek.- 3) Hreyfist.- 4) Logiö.-
5) Borg,- 7) Sómi,- 8) Biö,- 9)
Miödegi,- 13) Óþrif,- 14)
Ennfremur.-
Ráöning á gátu no. 1359.
Lárétt
L) Vetur.- 6) Lystugt,- 10) Ok,-
11) AA,-12) Tignast,-15) fönin,-
Lóörétt
2) Ess.- 3) Unu.- 4) Sloti.- 5)
Státa,- 7) Ýki,- 8) Tin,- 9) Gas,-
13) Guö.- 14) Ali,-
lillliii
I
I
Föstudagur
16. marz
7.00 Morgunútvarp.
Veöurfregnir kl. 7.00, 8.15 og
10.10. Fréttir kl. 7.30, 8.15
(og forustugr. dagbl.) 9.00
og 10.00. Morgunbæn kl.
7.45. Morgunleikfimi
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veöurfregnir.
Tilkynningar.
13.15 Meö sinu lagi. Svavar
Gests kynnir lög af
hljómplötum.
14.15 Búnaöarþáttur: (Jr
heimahögum (endurtekinn)
Gisli Kristjánsson ritstjóri
talar viö Inga Antonsson
bónda á Hrisum I Svarfaöa-
dal.
14.30 Síödegissagan: „Jön
Gerreksson” eftir Jón
Björnsson. Sigriöur Schiöth
les sögulok (32)
15.00 Miödegistónleikar:
15.45 Lesin dagskrá næstu
viku.
16.00 Fréttir.
16.15 Veöurfregnir.
Tilkynningar.
16.25 Popphorniö.
17.10 Þjóölög frá ýmsum
W:$: löndum.
<$í$i 17.40 Tónlistartimi barnanna.
$:$:? Rúnar Friöleifsson sér um
j:|:$: tlmann.
•:í:::-:-Í Eyjapistill. Bænarorö.
Í:j:ji:::: Tónleikar. Tilkynningar.
jijijijiji 18.45 Veöurfregnir. Dagskrá
;j;j:j;j;j kvöldsins.
ijígÍ 19.00 Fréttir. Tilkynningar.
íjijiiíí 19.20 Fréttaspegill.
jjijijijij 19.35 Þingsjá. Ingólfur
jijjjijiji Kristjánsson sér um
jijjjjjjjj þáttinn.
ijijijijiji 20.00 Kirkjutónleikar. a.
jijijijijij Flor Peters leikur á orgel
jijijijiji Sálmforleik i a-moll eftir
jjjjjjjjjj César Franck (Hljóöritun
ijijijjjjj frá belgíska útvarpinu) b.
jijijijiji Frá tónlistarhátiö I Bergenz
ijijijijij s.l. sumar: Flytjendur:
jijijijiji Sinfóniuhljómsveit austur-
jjjjjjjjjj rlska útvarpsins, Voral-
jjjjjjjjj bergóratóriukórinn, Editha
jijijijiji Gruberova, Adolf
ijijijijij Dallapozza og Hans
jjjjjjjjjj Strohbauer einsöngvarar,
ijjjjjjjjj Giinther Fetz leikur á orgel
ijSÍSji og sembal. Stjórnandi:
gjijijij Gerhard DAllinger. 1. „Te
Deum”, tónverk fyrir kór og
ijjjjjjjij hljómsveit eftir Joseph
jjjjjjjjjj Haydn.
jijijijiji 21.30 Hvaö sögöu þeir viö
ijijijijij síöasta merkjasteininn? As-
mundur Eiríksson greinir
ijijijijij frá hugsunum og fyrir
jjjjjjjjjj mælum nokkurra nafn-
jjjjjíjí kenndra manna skömmu
jijijijij fyrir andlátiö, — fyrra
m erindi.
22.00 Fréttir.
ijijijiji 22.15 Veöurfregnir. Lestur
jijijijiji Passiusálma (22)
jjjjjjjjji 22.25 Gtvarpssagan:
„Ofvitinn” eftir Þórberg
jjjjjjp Þóröarson. Þorsteinn
jjjjí| Hannesson les (17)
jíj|ij 22.55 Létt músik á sfökvöldi.
jjíij| Flytjendur Zarah Leander,
jjjjjjjj Duke Ellington, Billy
jjjjjjjí Strayhorn, Richard Burton
jjijjjjjjj og Julie Andrews.
jjijijí 23.45 Fréttir I stuttu máli.
ijijijijjj Dagskrárlok.
llMiill
Föstudagur
16. marz 1973
20.00 Fréttir
lííSi 20.25 Veöur og auglýsingar
jjjjjjjjjj 20.30 Karlar I karpinu Banda-
jjjjjjjjjj rískur kúrekamyndaflokkur
jijijijij; I léttum tón. Arfurinn
ijijijijij Þýöandi Kristmann Eiös-
jijijijiji son.
jjjjjjjjjj 21.20 Sjónaukinn Umræöu og
jjjjjjjjjj fréttaskýringaþáttur um
ijjjjjjjjj innlend og erlend málefni.
ijijijijij 22.05 Sjö atriöi um Orfeus
jjijijiji Þáttur frá danska
jijijijij sjónvarpinu, þar sem leitazt
jjijijijj er við aö fella saman
jjjjjjjj einkenni ballets og óperu.
jjjjjjjjjj Efniö er sótt I sögnina um
ijijjjjjji Orfeus og Evrediku, sem
jijijijiji hér birtist I allnýstárlegri
jjjjjjjjij útgáfu. (Nordvision —
jjjijijiji Danskas sjónvarpiö)
j;j;j;j;jj 22.45 Dagskrárlok