Tíminn - 12.04.1973, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Fimmtudagur 12. aprll 1973.
MARGARET FERGUSON:
Örlög dökk við ævignúp
Þaö var seint ( marzmánuði.
Utan frá Atlantshafinu 1 vestri
æddi stormurinn inn yfir hina
sundurtættu Cornwallströnd.
Drunurnar voru feiknlegar þegar
úthafssjórinn kastaði sér á nakta
klettana við Tremerrion.
Efst uppi á ströndinni var eins
og drægi úr storminum. Var það
til þess að geta með tvöföldum
krafti strokið hinni lyngklæddu
sléttu um kamp og granir, sem lá
með öllu óvarin undir sitrónu-
gulum siðdegishimninum ?
Ekkert skjól var á sléttunni, svo
stormurinn átti þarna alls kostar,
þangað til hann skall á járn-
bentum múrum járnbrautar-
stöðvarinnar i Tremerrion, sem
var fimm kilómetra frá strönd-
inni. Hins vegar íék hann smá-
húsin i kring nokkuö grátt. Allt
fauk, sem fokið gat, meö þeim
ógurlega gauragangi, aö fram-
liðnir gátu þess vegna snúið sér
við i gröfum sinum I ööru eins
undirheimaveöri.
Þegar Sherida Binyon sté út úr
lestinni i Tremerrion fannst henni
sem hún væri komin i heim
storms og tóms. Hún sá enga
manneskju, en feröataskan
hennar hafði verið borin út og
lögö á handvagn. Þar lá hún ein
og yfirgefin með merkispjöldin i
villtum dansi. Enginn kom til
þess að taka á móti henni ellegar
töskunni.
Þetta er alveg hlægilegt,
hugsaði hún dálitið gröm.
Einhver manneskja hlýtur þó að
vera hér einhversstaðar. Þetta er
þó Tremerrion-stöðin, og ég til-
kynnti komu mina með sim-
skeyti. Hér get ég ekki staöið til
lengdar eins og álfur út úr hól.
Stöðvarstjóri hlýtur að vera á
þessum stað, svo og simi.
Einbeitt tók hún stefnuna aö
læstum dyrum stöðvarhússins, en
áður en hún komst svo langt kom
hún auga á bifreið, sem kom á
fleygiferð niður brekkurnar
handan við stöðina. Bifreiðin var
hulin þykku rykskýi, en hún sá þó
að hún stanzaði framan við
stöðvarhúsið. Ungur og hávaxinn
maður steig út, og gerði
árangurslausar tilraunir til þess
að strjúka ljóst hárið frá
augunum. Hann gekk til hennar
beinustu leið rösklega mjög.
— Eruö þér ungfrú Binyon? Ég
er Logan St. Aubyn. Ég er ákaf-
lega leiður yfir þvi hve ég kem
seint, en það sprakk hjá mér hjól-
barði á leiöinni hingað. Þér hafiö
ástæðu til að halda að við hefðum
algjörlega gleymt yður.
— Ég var farin að halda, aö þiö
hefðuö ekki fengið simskeytið frá
mér, en þetta er svo sem allt i
lagi. Ég var á leiðinni I simann
þegar þér komuö. Hún strauk sér
um hárið og lagaði gula hattinn
sinn smávegis. — Er hér enginn
sem getur gripið farangurinn
minn?
— Jú, að sjálfsögöu, Perowen
hlýtur að vera hér i námunda.
Hann er skritinn náungi, hann er
ekkert hrifinn af þvi að farþegar
stigi hér af. Perowen! Hann
hraöaði sér að dyrum hússins, en
þar inni fyrir virtist allt mann-
laust.
Logan St. Aubyn, hugsaði
Sherida. Hver var hann? Tæplega
húsbóndinn, hann sýndist ekki
vera nema rúmlega tvitugur, en
var það þá ekki sonur? Hún
þekkti ekkert til fjölskyldunnar. 1
bréfinu haföi Lea St. Aubyn
ekkert komið inn á slikt.
Logan St. Aubyn kom til baka
með mann svartan yfirlitum, lik-
lega um fimmtugt, og ákaflega
grettinn. Hann var klæddur
einhvers konar einkennisbúningi.
Hann flutti farangur hennar inni i
bifreiöina og hún settist i fram-
sætið við hliðina á Logan.
— Þér hljótið að vera ákaflega
þreyttar, sagði hann. — Þaö er
mjög erfiö ferð frá Norður-
Englandi og hingað. Hafið þér
komið til Cornwall áöur?
— Nei, aldrei. Er löng leið að
heimili yðar?
— Hálf mila, það er við
Tremerrion-flóann. Þér þurfið
svo sannarlega á hressingu að
halda, eftir aö hafa staðið hér á
bersvæði i langan tima. Lea mun
flá mig lifandi ef hún fréttir það.
— Það voru ekki mjög margar
minútur sem ég beiö, sagði
Sherida brosandi. Er Lea frú St.
Aubyn.?
— Já, það er móðir min, eða
réttara sagt stjúpmóöir. Við
köllum hana Leu, að Andrew
undanskildum, sem er hennar
einkabarn. Jana, Kriss og ég
erum ekki börn hennar. Vissuð
þér það?
— Nei, frú St. Aubyn gat ekkert
um fjölskyldu sina viö mig, þegar
hún réöi mig sem ritara, en til
þess var heldur engin ástæða.
— Þér vitið væntanlega hvernig
heilbrigði hennarer varið? spurði
hann.
— Meiniö þér að hún er fötluð?
Já, þaö sagði hún mér auðvitaö.
— Ég get hugsaö mér hvað þér
búizt við að sjá og kynnast, sagöi
Logan. — Geðstiröari og
dutlungafullri mannveru bundna
við hjólastól. sem gerir allri fjöl-
skyldunni lifið leitt. Það mun
verða eitt hið mesta undrunarefni
lifs yðar aö kynnast Leu. Hún
er...ja hún er algjörlega ólýsan-
leg, hún er i sérflokki kvenna, það
finnst okkur að minnsta kosti, og
öllum öðrum, sem komast i snert-
ingu við hana.
— Eruð þér og þeir aðrir, sem
þér nefnduö, öll fjölskyldan?
— Já, ég er elztur, svo kemur
Jana sem er 19, Kristin er 16 og
Andrew 9. Slys Leu varð aðeins
ári eftir að hann fæddist.
— Var þaö bilslys?
— Nei, viö Jana vorum að
synda i vikinni. Sjór var ekki vel
stillturog straumurinn tók okkur.
Ég gat haldiö Jönu uppi, en var
alveg að þrotum kominn þegar
Lea kom okkur til hjálpar. Hún
var engin afburða sundkona, en
komst þó meö Jönu I land, en
synti svo aftur út til þess að sækja
mig. Þá vorum við bæöi orðin svo
örmagna aö þegar viö komum
upp I brimgarðinn, köstuðumst
viö stjórnlaust i land. Það var
kraftaverk að hún lifði það af, þvi
bak hennar brotnaði á stórum
steini. Annars sjáiö þér hana ekki
fyrr en á morgun.
— Hún er þó vonandi ekki veik?
— Nei, hún fór bara til Truro til
þess að heimsækja ömmu. Hún er
veik, og pabbi hafði engan tima,
svo henni fannst hún yröi að
heilsa upp á hana.
— Er það ekki nokkuð erfið ferö
fyrir örkumla manneskju? spurði
Sherida.
— Hérra minn trúr. Það má
aldrei nefna slikt nálægt Leu. Það
er það eina, sem getur gert hana
alveg fokvonda. En auðvitað var
það alveg rétt, sem þér sögðuð,
þótt hún ferðist jafnan i sérstak-
lega gerðum bil frá pabba. — Þá
erum við komin heim.
Fyrir framan þau stóð húsið —
ferkantaður heljar-kassi. Þótt
það væri allt uppljómaö þá fékk
Sherida á tilfinninguna, að eitt-
hvað þungt og skuggalegt hvildi
yfir þessari tröllauknu múr-
byggingu. Dálitið hikandi fylgldi
hún Logan eftir inn i uppljómað
fordyrið. A eikarklæddum veggj-
unum héngu myndir framliðinna
ættingja mjög svo virðulegra, er
horfðu niður til hennar torráöum
augum.
Mallory St. Aubyn hafði ekki
orðið var komu þeirra, og þegar
honum varð gengið út úr bóka-
herbergi sinu sá hann unga stúlku
i nýtizku feröafötum, sem stóð
ofurlitið vandræðaleg á miðju
gólfinu. Dökkt hárið ljómaði I
glansandi birtu, augun voru
næstum þvi svört og andlitið var
friskl. rauðleitt eftir ferðalagiö.
Þaö var eins og frisklegu haust-
blaði hefði verið feykt inni I
skálann, hugsaði hann.
— Hér hefurðu okkur, pabbi,
sagði Logan, — Þetta er Sherida
Binyon.
Mallory rétti henni höndina. —
Velkomin til Bastions, ungfrú
Binyon. Komiö hingað að eldinum
og vermið yður. Kona min er þvi
miöur að heiman I dag, en Jana
mun sjá um yður.
Sherida brosti við, gekk aö
arninum og vermdi bakið. Hún
átti ekki þessa von, af einni eða
annarri ástæðu hafði hún átt þess
von aö viðmótið mundi verða öllu
1383
Lárétt
1) Hali,- 6) Lýg,- 8) Kassi,- 10)
Flik,- 12) Keyr,- 13) Röð.- 14)
Gljúfur,- 16) Málmur,- 17)
Strák,- 19) Dýr.-
Lóðrétt
2) Belja,- 3) Jökull,- 4)
Gangur,- 5) Skatta,- 7) Timi,-
9) Maður,- 11) óhreinki,- 15)
Húsgrunnur,- 16) Efni,- 18)
Ell,-
Ráðning á gátu No. 1382
Lárétt
1) Nani.- 6) Róa.- 8) Lok.- 10)
Mör,- 12) Af,- 13) Si,-14) Gný,-
16) Ups.-17) Rán,- 19) Maður.-
Lóðrétt
2) Ark,- 3) Tó,- 4) Nam,- 5)
Flagg,- 7) Frisk,- 9) Ofn,- 11)
ösp,- 15) Ýra.- 16) Uni,- 18)
Að,-
II ifi iHi
í
FIMMTUDAGUR
12. april
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugreinar dagbl.), 9.00 og
10.00 Morgunbæn kl. 7.45.
Morgunleikfimi kl. 7.50.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Benedikt Arnkelsson
heldur áfram að lesa sögur
úr Bibliunni (4). Tilkynn-
ingar kl. 9.30. Þingfréttir kl.
9.45. Létt lög á milli liða.
Heilnæmir lifshættir kl.
10.25: Björn L. Jónsson
læknir talar um trega melt-
ingu. Morgunpoppkl. 10.40:
Emerson Lake og Palmer
syngja og leika. Fréttir kl.
11.00. Hljómplötusafnið
(endurt. þáttur G.G.)
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 A frlvaktinni. Margrét
Guðmundsdóttir kynnir
óskalög sjómanna.
14.15 Við sjóinn. Guðmundur
Garðarsson viðskiptafræð-
ingur talar um Sölumiðstöð
hraðfrystihúsanna (endurt.
þáttur).
14.30 Frá sérskólum I Reykja-
vik: XVII: Loftskeytaskól-
inn.
15.00 Miðdegistónleikar:
Gömul tónlist. Stanislav
Duchon og Sinfóniuhljóm-
sveitin i Prag leika óbókon-
sert i F-dúr op. 37 eftir
Frantisek Krammer Václáv
Neumann stj. Frantisek
Maxian, Jan Paneka og
Tékkneska filharmóniu-
sveitin leika Konsert fyrir
tvö pianó og hljómsveit op.
63 eftir Jan Ladislav
Dussek: Zdenek Chalabala
stj.
16.00 Fréttir.
16.15 Veðurfregnir. Tilkynn-
ingar.
16.25 Popphorniö.
17.10 Barnatlmi: Olga Guðrún
Árnadóttir stjórnar. a.
„Systir Siðhærð”, Hans
Jakob Jónsson les ævintýr.
b. Bréf frá börnum. c. Viss-
irðu að tærnar eru tiu? Olga
Guðrún og ólafur Haukur
Simonarson flygja sögu með
söngvum. d. útvarpssaga
barnanna: „Júlli og Dúfa”
eftir Jón Sveinsson, Hjalti
Rögnvaldsson les (2).
jíijij:;! 18.00 Eyjapistill. Bænarorð.
ijijjjjjij Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
Si;ií;i 19.20 Daglegt mál. Indriði
jjjjjjjjj Gislason lektor flytur þátt-
i;i;i;ií inn.
ijijijijij 19.25 Glugginn. Umsjónar-
jjjjjjjjjj menn: Gylfi Gislason, Guð-
;i;ijijij; rún Helgadóttir og Sigrún
ij;j;jij;j Björnsdóttir.
wíi? 20 00 Útvarp frá Alþingi. Al-
j;j;j;j;j; mennar stjórnmálaumræð-
jijijijij; ur I sameinuðu þingi (eld-
;j;j;j;j;j húsdagsumræður). Hver
j;j;j;j;íj þingflokkur ræður yfir
j;j;j;j;j; hálfri klukkustund, sem
>;j;;;;ji skiptast i tvær umferðir, 20
jij;j;j;j og 10 minútur eða tvisvar 15
;j;j;!;i;: min. Auk þess fær Bjarni
;j;j;j;j;j Guðnason 3. landskjörinn
jjjjjjjjj þingmaður 15 min. til um-
j;j;j;j;j; ráða i lok fyrri umferðar.
jjjjjjjjjj Röð flokkanna: Sjálfstæðis-
;j;j;j;j;j flokkur, Alþýðuflokkur,
jjjjjjjjjj Alþýðubandalag, Samtök
jíjSjS frjálslyndra og vinstri
;j;jjjjjjj manna, Framsóknarflokk-
igjijij ur. Veðurfregnir. Fréttir.
j;i;!;!;i; Dagskrárlok um eða eftir
kl. 23.00