Tíminn - 03.07.1973, Qupperneq 7

Þri&judagur 3. júli 1973.
TÍMINN
7
Þorvarður Helgason afhendir Steinþóri Sigurössyni leikmyndasmið Silfurlampann 1972.
Þetta er ekki gagnrýni heldur
niðurrifsstarfsemi — sagði Gunn-
ar Eyjólfsson.
Mikill fögnuður rikti að tjaldabaki eins og sjá má á þessari mynd. (I.engst t.v. Kandver Þorláksson, þá Baldvin og Klemens).
birtist i blöðum siðast liðinn vet-
ur. Þess vegna hefðu leikdómend-
ur á fundi komið sér saman um að
leggja lampann fyrir róða, ef til
slikra tiðinda drægi.
Þá hittum við Baldvin i bún-
ingsherbergi hans.
— Ég hef i rauninni ekki meira
um málið að segja en fram kom i
ávarpinu, sagði Baldvin, en vil þó
taka það fram enn einu sinni, að
ég stend algerlega einn að þessu
og hef ekki haft samráð um þetta
við nokkurn mann.
Niðurrifsstarfssemi.
Það var margt um manninn i
búningsherberginu hjá Baldvini
og allir virtust á einu máli um.að
Baldvin hefði unnið þarfasta
verk.
Gunnar Eyjólfsson sem fékk
lampann fyrir tiu árum, sagði
t.d.:
— Ég hef aldrei séð eftir þvi að
hafa tekið við Silfurlampanum,
en siðan hefur gagnrýni farið
mikið aftur, og nú á seinni árum
hef ég oft óskað þess, að ég hefði
kjark i mér til þess að skila hon-
um, þvi að þetta er ekki gagnrýni
lengur — þetta er niðurrifsstarf-
semi.
Við áttum tal við Baldvin i dag
og leituðum nánari frétta af við-
brögðum leikhússfólks við þess-
um atburði.
Þau eru öll með mér, sagði
Baldvin eftir undirtektunum i gær
að dæma er það alveg öruggt, að
ég stend ekki einn.
Listin og nöldrið
Þá höfðum við enn tal af Hall-
dóri Þorsteinssyni ’.eiklistargagn-
rýnanda Timans og spurðum um
hvort gagnrýnendur hefðu rætt
málið nánar I sinum hópi. Hann
kvað svo ekki vera, en sennilega
yrði haldinn fundur i Feiagi Is-
lenzkra leikdómenda á næstunni,
þar sem þetta yrði rætt og sagði
siðan:
— Annars hef ég aldrei vitað,
að listamenn væru ánægðir með
gagnrýni, enda væri eitthvað bog-
ið við hana, ef þeúværu það. En
mér finnst þetta þýða það, aö
leikarar vilji ekki gagnrýni. Eng-
in list getur þrifizt án gagnrýni.
Hún veslast upp og deyr, ef hún
hefur ekki nöldrið sitt. Ef Baldvin
Halldórsson og sálufélagar hans
vilja ekki nöldrið sitt, verða þeir
að svara þeirri samvizkuspurn
ingu, hvort þeir vilji ef til vill bera
ábyrgð á þvi, að leiklist verði eft-
irleiðis sýnt algjört tómlæti af
fjölmiðlum.
Væru islenzkir leikhúsmenn al-
mennt jákvæðari i starfi, yrði
gagnrýni blaða undir eins já-
kvæðari og listamönnum væntan-
lega þóknanlegri. Mergurinn
málsins er sá að enginn er hafinn
yfir gagnrýni, hvorki leikskáld,
leikstjórar, leikendur né gagn-
rýnendur eða þeir.sem gagnrýna
gagnrýnendur.
Gremja meðal leikara.
— Klemens Jónsson formaður
Félags íslenzkra leikara sagði I
viðtali, að sér þætti slæmt, að
samvinna þessara tveggja stétta
— leikara og leikdómenda — væri
svo bágborin, sem raun bæri
vitni.
En mér fannst þetta ágætt og
mjög heiðarlegt hjá Baldvini, að
bregðast svona við. Það hefur
verið mikil gremja meðal leikara
út af gagnrýninni og hún verið
mikið rædd. Okkur finnst gagnrýn
in ekki uppbyggjandi og jákvæð
og ekki örva aðsóknina að leik-
húsunum.
Félag Islenzkra leikara hefur
enga samþykkt gert um að hafna
lampanum — Baldvin gerði þetta
alveg upp á eigin spýtur.
Þannig litur hann út — siöasti Silfurlampinn. (Timamynd Róbert)
Þetta var heiðarlega gert — Klemens Jónsson óskar Baldvini til ham- lialldór Ormsson miöasölustjóri bauð Baldvini upp á vindil eftir sýninguna, svo aö varla þarf neinn að
ingju. Timamynd Gunnar) fara i grafgötur um skoðun hans á málinu. (Timamynd Gunnar)