Tíminn - 29.11.1973, Blaðsíða 6

6
TÍMINN
Fimmtudagur 29. nóvember 1973.
AAaría H. Ólafsdóttir sýnir
í Norræna húsinu
A sýningu Mariu eru tveir
myndaflokkar: „Þegar amma
dó” og „Kolfinnusaga”. Meöan
amma hennar háir dauðastriðið
á óhrjálegum rúmbálki, leikur
hún sérsjálf að ljósbletti á gólf-
inu við höfðalag hennar. En
framvindan, táknræn og ógn-
vekjandi, rýfur lygnu
bernskunnar engu að siður og
kaldur veruleikinn tirifsar barn-
ið gegn vilja sinum á sinn fund
og bregöur bitru sársaukaleiftri
inn I sál þess.
Litli hnoörinn er ekki samur
og áður, lykkjuföll óútreiknan-
legra atvika verða upp frá þessu
skjár friðsællar bernsku inn I
viðsjár mannlifsins. Maria kann
ekki aðeins til verka, heldur er
henni lika áskapað óvenjulegt
næmi á viðfangsefnin, er upp-
hefur verkin og samsamar
þau sérkennilegum, kannski
Ivfð symbólskum stfl, sem á
stundum krefst þolinmæði. Ann-
ars eru skörp vixl á sýningunni,
þvi mörg verkanna eru ljós og
einkar aðgengileg. Rauði þráð-
urinn i þeim er félagshyggja og
mannúö, þvi „þótt myndirnar
séu frá löngu liðnu timabiii,
geta þær engu að siður verið
tjáning á öflum, sem uppi eru i
dag”. List Mariu er engan veg-
inn sull meö viðburði og atvik,
en samt verða þau torskilin án
hliðsjónar af sögunni og þvi
keimlika með merkjasteinum
sögunnar, þvi að i myndum
hennar er mannlegt eðli
„stabflt” I rás aldanna, þegar
allt kemur til alls. Maria hefur i
stórum dráttum gott formskyn,
þótt sitthvað i myndbygging-
unni sé ögn framandi við fyrstu
sýn. En ég held ég hafi skilið
það rétt, að Maríu heföi fundizt
fullt eins æskilegt, að biblian
hefði verið skrifuð jafnt af körl-
um sem konum. Slikir persónu-
leikar fara eigin leiðir.
<3>
DnuíSi Kolfiniiu
Islendingar til starfa
í Kenýa og Tanzaníu
í byrjun næsta órs
I) umsóknir bárust um 24 róðu-
autastöður i Tanzaniu og
ienýu, sem auglýstar voru
lusar til umsóknar i sumar. 7
msækendur voru ráðnir, fleiri
ér en frá nokkru hinna Norður-
uidanna.
Þann 1. ágúst s.l. i sumar
uglýsti Aðstoð tslands við
róunarlöndin ráðunautastöður i
ænýu og Tanzaniu lausar til
msóknar samkvæmt beiðni
önsku þórunarlandastofnunar-
mar, en hún sér um framkvæmd
norrænnar leiðbeiningarstarf-
semi um samvinnurekstur i
þessum löndum. Umsóknar-
frestur var til 23. ágúst. 1 október-
byrjun kom hingað til lands fimm
manna nefnd, skipuð yfirmanni
dönsku þróunarlandastofnunar-
innar, einn fulltrúi frá rikisstjórn
hvors lands fyrir sig og 2 menn
frá Danmörku og Finnlandi, sem
er yfir norræna starfsliðinu i
Kenýu og Tanzaniu. Nefndin
ræddi viö 12 umsækjendur og
voru 7 þeirra ráðnir. Auglýsingin
Torfi Halldórsson með nýtt bindi
BRJÓSTBI RTA og
náungakærleikur heitir
annað bindi af endurminn-
ingum Torfa á Þorsteini
RE 21/ og er það gefið út af
Erni og örlygi eins og
fyrra bindið.
HINN kunni afla- spila- og gleði-
maður, Torfi Halldórsson, sem
löngum hefur veriö kenndur við
bát sinn Þorstein RE 21, heldur
áfram sögu sinni, þar sem henni
lauk i fyrri bók hans KLARIR t
BÁTANA, en sú bók hans kom út
á siðasta ári og hlaut hinar beztu
viðtökur.
Torfi hefur lifað langt og sögu-
legt timabil i islenzkum sjávarút-
vegi og hefur frá mörgu að segja.
Hér tekur Torfi aftur upp þráðinn
og segir nú meira af kynnum sin-
um af ýmsu fólki viös vegar um
landið, auk þess sem hann litur i
eigin barm og greinir frá atburð-
um, sem hvergi hafa komizt á
prent áður.
Sumum mönnum er gefin meiri
frásagnargáfa en öörum. Einn
þeirra manna, sem skaparinn
hefur verið óvenju örlátur við á
þessu sviði, er einmitt Torfi Hall-
dórsson. t hinni nýju bók sinni
segir Torfi fjöldann allan af sög-
um af sjálfum sér og fólki, sem
hann hefur verið samferða á lifs-
leiðinni. Það kennir sannarlega
margra grasa á akri endurminn-
inganna.
Menn munu deila um, hvað sé
þjóðariþrótt okkar tslendinga, en
Torfi Halldórsson telur smyglið
vera þar i fyrsta sæti. Eins og
hans er von og vis gengur hann
hreint til verka og segir frá kynn-
um sinum af „þjóðariþróttinni"
án nokkurs tepruskapar. Sú frá-
sögn á sér liklega enga hliðstæðu i
islenzkum bókum, og er þá mikið
sagt.
varsend til allra Norðurlandanna
og voru 6 ráðnir frá Sviþjóð, en 5
frá hverju hinna Norðurland-
anna. Við ráðningu var miðað við
menntun og starfsreynslu
umsækjenda.
Þeir tslendingar, sem stöð-
urnar fengu fara á námskeið til
Kaupmannahafnar I byrjun
janúar á næsta ári, en að þvi
loknu halda þeir til landsins, sem
þeir eru ráðnir til starfa i. Fimm
af tslendingunum starfa I Kenýu,
en tveir i Tanzaniu. Þeir fá
ókeypis ferðir fyrir sig og fjöl-
skyldu, einnig fritt húsnæði.
Arslaun eru 14000 Bandarikj-
adalir, skattfrjálst, og þeim er
greitt kaup I 2 mánuöi eftir að
þeir hætta störfum i viökomandi
landi. Ráðning er til rúmlega 2ja
ára i einu og viðkomandi getur
endurráðið sig til eins árs eftir
þaö.
tslendingarnir voru ráðnir i
eftirtaldar stöður: einn ráðu-
nautur um bankastörf, einn
aðstoðarskólastjóri við bréfa-
skóla, einn ráöunautur rikis-
stjórnar um áætlanagerð, þrir
ráðunautar um rekstur sam-
vinnufélaga (nokkurs konar
kaupfélagsstjórastöður) og einn
ráðunautur um rekstrarbókhald.
Aldrei fyrr hefur verið auglýst
eftir ráðunautum til starfa i
þróunarlöndunum hér á landi, og
er þetta þvi i fyrsta skipti, sem
tslendingar taka þátt I þessu
norræna samstarfi.
Verðurþessu samstarfi haldið
áfram og næsta ár auglýsa
Finnar sennilega eftir ráðu-
nautum i sambandi við land-
búnað, til starfa i þróunar-
löndunum.
Hinn hvíti galdur
— eftir Olaf Tryggvason
HINN Hviti galdur nefnist ný bók
eftir Olaf Tryggvason frá Hamra-
borg. Höfundurinn, hinn
landskunni, dulræni spekingur,
hefur þetta að segja um efni
hennar: t bók þessari er sagt frá
fleiri furðulegum atvikum en i
fyrri bókum minum, atburðum,
sem ég hef sjálfur lifað og eru
meðal þeirra andlegu atburða, er
öðlast stöðugt vaxandi hlutdeild i
sannri menningu. Ég hafði skráð
þetta af ýmsum ástæðum, en ekki
hugsað mér, að það yrði prentað
mál. Tilgangur bókarinnar og
ætlunarverk er þvi að vekja
menn til umhugsunar um það,
hvar þeir eru staddir, hve mikla
fegurð og farsæld jarðlifið hefur
að bjóða, ef menn ganga að þvi
sem daglegu skyldustarfi að
hreinsa hugarfar sitt.
Stöðugt vaxandi hópur manna
hefur sömu lifsviðhorf og Ólafur
Tryggvason. Lifsviðhorf, sem
byggt er á sálrænum staðreynd-
um, þarsem innri rök tilverunnar
eru þau sannindi, sem ein veita
lifsnautn.
Ólafur Trveevason
Skuggsjá gefur bókina út, hún
er 192 blaösiður. —SB.
GAMALL MAÐUR
OG GANGASTÚLKA
— dstarsaga eftir Jón Kr. Isfeld
Jón Kr. isfeld
GAMALL maður og gangastúlka,
heitir hugljúf, islenzk ástarsaga,
sem endar vel. Höfundur er Jón
Kr. tsfeld. Sagan fjallar um
gamian mann á Elliheimili og
gangastúlku. Þau kynnast nánar
högum hvors annars og hlutir
fara að gerast, sem verða til þess
að örlög þeirra fléttast saman. Á
kápusiðu stendur: ...Gamli
maðurinn fann gleðistraum fara
um sig. Loksins, loksins gat hann
launað ungu gangastúlkunni sinni
það, sem hún hafði gert fyrir
hann. En hún hefði lika aldrei lent
i þessum ástarraunum sinum, ef
hann hefði ekki gengið i veg fyrir
hana. Það var langur timi órof-
inna, andlegra þjáninga, eins og
Sigrún hlaut að hafa haft....
Bókin er gefin út hjá Prentverki
Odds Björnssonar á Akureyri.
Hún er 162 blaðsiður. —-SB.
Basar Sjálfsbjargar
Það er á sunnudaginn, sem jólabasar Sjálfsbjargar i Reykjavik verður
baldinn i Lindarbæ, Lindargötu 9, og hefst hann kl. 2 e.h. Óþarfi er að
teljaupp alla þá eigulegu muni, sem þar verða á boöstólum. Sjón er
sögu rikari. öllum ágóða af basarnum verður varið til starfsemi Sjálfs-
bjargar, félags fatlaöra i Reykjavik.