Tíminn - 29.11.1973, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 29. nóvember 1973.
TÍMINN
7
SCHAUB-LORENZ
1 II ÍO) s GARÐASTRÆTI II
LLUKF S/M/ 200 80
Þótti
ekki
nógu
góður
fyrir
Kjarvals-
staði
— en sýning
hans sló öll met
ó öðrum stað!
Ný bók eftir Theresu Chorles:
Hættulegur arfur
Allt erbá
rennt
er
A LAUGARDAGINN opnaði
Ragnar Páll Einarsson mál-
verkasýningu i Bogasal Þjóð-
minjasafnsins. Það telst nú ekki
orðið I frásögur færandi að opnuð
sé málverkasýning, enda þjóta
þær upp eins og gorkúlur um
þessar mundir.
Þessi sýning er þó frábrugðin
öðrum að mörgu leyti. Það sem
gerir hana i fyrsta lagi stór-
merkilega, er að nákvæmlega 24
klukkustundum eftir að sýningin
var opnuð var 31 mynd af þeim 33,
sem eru á sýningunni SELD.
Þær tvær myndir, sem eftir
eru, voru ekki til sölu, þvi það eru
andlitsmyndir, sem eru i einka-
eign.
Ekki var nóg með að myndirn-
ar seldust allar upp. Svo var
áhuginn mikill á myndunum, að
einni klukkustund eftir að sýning-
in var opnuð á laugardaginn voru
27 myndir seldar, en verð þeirra
var frá 15 þúsundum til 80 þúsund
króna.
Eftir sumum myndunum var
svo mikið spurt, að allt að fjórir
aðilar hafa skráð sig á biðlista, ef
sá, sem er fyrst skráður, fellur
frá forkaupsrétti sinum, en litlar
llkur virðast vera á þvi eftir nöfn-
unum að dæma.
Við komumst að þvi, að Ragnar
Páll á annað eins af myndum
heima hjá sér, og að hann hafði
ætlað að halda stóra sýningu að
Kjarvalsstöðum.
— Valtýr Pétursson & Co, sem
þar ráða rikjum, hafa neitað mér
um húsnæðið sagðiRagnar Páll,
eftir að hafa skoðað myndirnar.
Þess skal getið að um þessar
mundir er engin sýning á Kjar-
valsstöðum.
Við spurðum Ragnar Pál, hvort
þetta væri rétt, og kvað hann svo
vera. Forstöðumaður hússins,
Alfreð Guðmundsson, hefði þó
gert allt, sem hann hefði getað
fyrir sig, eftir að hann hefði
pantað salinn með finu og form-
legu bréfi snemma i vor.
Frásögnin er hröð og viðburðarik.
I útdrætti úr sögunni á kápusiðu
segir m.a.: Ungfrú Prudence
heimtaði að fá að aka Laviniu
niður til Kellion Cove til að kanna
málið. Ef hún hefði erft einhverja
peninga, mundi hún ekki þurfa að
snúa strax aftur til sjúkrahússins
og hita Pétur, hugsaði
Lavinia...en það var gífurlegt
áfall að frétta, að það var frænka
Jane Smith, sem hafði arfleitt
konuna, sem Jane hafði leikið svo
grátt, að hinu dularfulla húsi,
Tröllaskógi. Og i Tröllaskógi,
þessu húsi leyndardómanna,
hlóðust ævintýrin upp, æsileg og
spennandi. Þetta er fögur og heill
landi ástarsaga, sem enn mun
auka á hróður og vinsældir þess-
arar mikið lesnu skáld-
konu..Andrés Kristjánsson þýddi
bókina, sem er 176 blaðsiður.
Skuggjsá gefur út.
—SB
ÚTVARP
Bylgi usvið:
LW, ANl, FNl,
SVl, SW2
AAAGNARI
2x30 Sin. Wött Tónsvið 15-30.000 Hz
KASSETTUSEGULBAND
Come og Normal
VERÐ
KR. 54.295,00
ITT
Ragnar Páll og hluti myndanna, sem hann sýnir nú í Bogasalnum og ekki töldustnógu frambæriiegar aö áliti „sérfræöinganna” á Kjarvals-
stööum, þar sem honum var neitaö um húsnæöi til aö sýna. Allar myndirnar á sýningunni seldust þó upp á 24 klukkutfmum og þar af 27
þeirra á fyrstú klukkutimanum. (Tlmamyndir: Róbert).
HÆTTULEGUR ARFUR eftir
Theresu Charles er nýjasta bókin
eftir þann vinsæla höfund. Bókin
er leyndardómsfull og spenn-
andi, eins og bezt verður á kosið
og sögupersónurnar heitar i
ástriðum og örar i lund.
Auglýsítf
iHmanum
— Þeir báðu mig um að fá að
sjá myndir minar fyrst, sem er
alveg óþekkt fyrirbæri þar
umslóðir, eftir þvi sem ég hef
frétt, og eftir að þeir höfðu skoðað
þær fékk ég neitun.
Sjálfsagt hefði ég getað klagað
og kvartað, en ég gerði það ekki,
þvi ég stend ekki i útistöðum við
fólk að óþörfu.
Það má vera að þessum mönn-
um hafi þótt myndirnar minar
vera lélegar, enda nota ég ekki
sama stilinn og mótifin og sumir
þeirra. En það, sem gerzt hefur
hér á sýningunni sannar mér allt
annað, en þessir og aðrir sjálf-
skipaðir gagnrýnendur hafa um
myndir minar að segja.
Hér hafa komið á annað þúsund
manns á þremur dögum og allar
myndirnar eru seldar. Það er
ekki hægt að óska eftir betri við-
tökum, enda hef ég lika fundið
hvað fólkið er ánægt og það hefur
ekki svo litið að segja.
Þetta er i þriðja sinn, sem ég
held sýningu hér i Reykjavik og
hefur mér alltaf verið vel tekið.
Siðasta sýning min var i
Sýningarskálanum við Borgartún
1969 og þar seldust þær allar
myndir minar og vel á þriðja þús-
und manns komu þangað.
1 þessari sýningu er meiri
breidd, auk þess sem myndirnar
eru frá fleiri stöðum, m.a.
margar frá Snæfellsnesi. Ég
mála allar minar myndir á staðn-
um og er ekki með neitt „skissu-
verk”.
Þegar ég er ekki að mála, er ég
að vinna fyrir listamannalaunun-
um minum, en það kalla ég laun-
in, sem ég fæ fyrir að leika á gitar
með hljómsveitinni á Hótel Loft-
leiðum.
Ég hef aldrei fengið lista-
mannalaun, og Listasafn rikisins
á ekki eftir mig eina einustu
mynd, svoe| veit ekki hvort ég á
að bera titilinn listamaður, eins
og sumir vinir minir gera, segir
Ragnar Páll og hlær við. — En ég
hef ánægju af þessu og þegar
maður fær móttökur eins og þess-
ar þá tel ég mig ekki vera minni
listamann en aðra.
Þegar við vorum að ganga út úr
Bogasalnum var hópur fólks að
koma inn, og varla hafði hver
greitt þessar 50 krónur, sem kraf-
izt er i inngangseyri, þegar við
heyrðum hvislaðar setningar úr
öllum áttum eins og....ó guð hvað
hún er falleg þessi mynd....sjáðu
þessa....það er von að þessar
myndir seljist, — þetta er fyrir
fólkið en ekki „figúrurnar.” — klp