Tíminn - 22.06.1974, Blaðsíða 13

Laugardagur 22. júni 1974
TÍMINN
13
„HUSFREYJA VEIT
HVAÐ ÉG HEITI"
EKKI
ÉG get bara ekki að þvi gert: Ég
má til með að stinga niður penna.
Það er 13. júní. t gærkvöldi horföi
ég á flokkakynningu þá, er fram
fór i sjónvarpinu. Mér fannst ein-
hvern veginn, að magafylli Sjálf-
stæðisfloksins speglaðist ekki
nógu vel I andlitum formælenda
þeirra.
Það er orðið svo langt siðan
„Stóra bomban” var skrifuð, ein
frægasta blaðagrein á tslandi, að
varla er reiknandi með, að nokk-
ur viti það lengur, hvað i henni
stóð. En mér flaug samt i hug, að
mörg eru meðul dagsins i dag,
enda óspart notuð* og kannski
arfgengar sumar af þeim upp-
skriftum. En það var ekki mein-
ingin að hrófla við sálarró þeirra.
„Við munum hann Jörund”,
kannski hann sé nú loks alkom-
inn, svo að við þurfum ekki að
baksa i kosningum meir. Allt
kemur á færibandi, eilifur, alvit-
ur flokkur á bak við hann, og við
lesum loks aldin af trjánum og fá-
um fikjublaðið fritt. Með þennan
möguleika nær þvi alveg viðblas-
andi, þar sem þjóðin hefur nú loks
fundið hvar réttlætið, mátturinn
og dýrðin bjó, var það kynning
þeirra frjálslyndra og vinstri-
manna, sem algjörlega „stal sen-
unni” þetta kvöld. Þarna rann
hver Framsóknarmaðurinn eftir
annan inn á skerminn, og ég hélt
nær niðri I mér andanum til þess
að missa nú ekki af lausnarorði
þeirra, þvi að hverjum skyldi
detta það i hug, að I kjörklefanum
26. mai hafi þeir ekki þekkt i
sundur á sér hendurnar, þá hægri
frá þeirri vinstri. Þeir hlutu þvi
að mæta þarna til leiks i nýju
fötunum sinum, standandi á yztu
nöf vinstri jaðarsins, þar sem
bliðan og lognið umvefur hinn
fljúgandi, frjálsa anda, þar sem
réttlæti þeirra rikir.
Ég tel mig nokkuð kunnuga þvi,
sem þeir hafa áður sagt, og ég var
tilbúin að frelsast fyrir hinn stóra
sannleika, sem þeir hefðu höndl-
að til dreifingar til þeirra, sem
ekki höfðu haft vit á að kjósa til
hægri. En — ég þekkti myndina,
Framsóknarmenn voru ramminn
utan um hana. Hún var i engu
breytt, ekki orði frá vikið, en þeir
vildu setja nýjan ramma utan um
hana. Og nú skulu þeir, sem illa
eru haldnir og vita ekki, hvar þeir
vilja vera, velta þvi fyrir sér, hve
mörg greindarvisitölustig þeir
ætla þeim hlustendum sinna þetta
kvöld, er þeir hugðust vinna tii
fyigis við sig.
1 Aldamótaljóði sinu segir Ein-
ar Benediktsson: „Sjálft hugvit-
ið, þekkingin, hjaðnar sem blekk-
ing, sé hjartað ei með, sem að
undir slær”. Má ég spyrja,
hvernig tengið þið, kjósendur,
saman þessa þrenningu Einars
Ben. I þeirri framkomu að senda
flokksfélögum sinum dagskipan i
gegnum f jölmiðla, um að nú skuli
þeir ekki kjósa eins og þeir sjálfir
hafi kannski hugsað sér, heldur
eins og Möðruvellingar segja
þeim að kjósa. Er þetta hugvit,
traustvekjandi hugvit? Er þetta
þekking langskólagenginna
manna, sem þeir hafa öðlazt til
miðlunar hinum, sem baráttan
ein gegnum árin hefur menntað?
Ég bara spyr — þvi aldrei fyrr
hefur pólitik eins gengið „fram af
mér”, eins og sagt er, — aldrei
eins og þegar ég heyrði þessa
dagskipan. Er þetta kannski dag-
skipan hjartalagsins? Ég fékk
ekki skýringuna gegnum kynn-
inguna. Fyrir mér hljómaði hún
eins og söngur Gilitruttar I hóln-
um: Hæ, hæ og hó, hó húsfreyja
veit ekki hvað ég heiti. Gilitrutt
heiti ég, Gilitrutt heiti ég.
Þetta var sjónarspil, grófleg
Alþekjur það, sem
Iroma ckril— segir Alcoating-
l\V/l IIU 1 þjónustan í Reykjavík
FYRIRTÆKIÐ Alcoatings-
þjónustan I Reykjavik hefur upp-
lýst okkur um, að fyrir nokkrum
árum kom á markaðinn nýtt efni
frá Bandarikjunum frá fyrirtæk-
inu Alcoating Company, en þetta
efni er fyrst og fremst til notkun-
ar á steinþök, járnþök, tanka og
einnig á sprungur og á veggi.
Efni þetta hefur reynzt sérstak-
lega vel og er það þar að auki eld-
Nýr meiri
hlutiá
Saudár
k róki
GÓ—Sauðárkróki. Hin nýja
bæjarstjórn Sauðárkróks hélt
fyrsta fund sinn á þriðjudaginn,
og var frá þvi skýrt I upphafi
fundar, að tekizt hefðu samningar
milli Framsóknarmanna og
Aiþýðufiokksmanna, sem fengu
einn fulltrúa kosinn, um myndun
nýs meirihluta.
Aldursforseti bæjarstjórnar,
Sæmundur Hermannsson, las
sameiginlega yfirlýsingu þessara
aðila, er hann hafði sett fundinn,
og var Jón Karlsson siðan kosinn
forseti bæjarstjórnar, en Stefán
Guðmundsson og Sæmundur Her-
mannsson til vara.
1 bæjarráð voru kosnir Mart-
einn Friðriksson, Jón Karlsson og
Halldór Þ. Jónsson.
traust.
Þjónustan tryggir þetta efni
ásamt vinnu til 7 ára og endur-
nýjar viðskiptavininum að
kostnaðarlausu, ef eitthvað skyldi
fara úrskeiðis á timabilinu. Efni
þetta hefur verið notað ýmist á
heil þök eða hluta af þökum, og
einnig á sprungur I þökum og
veggjum.
Sparnaðurinn við notkun þessa
efnis er fyrir utan endinguna, sá,
að ekki þarf að mála þökin á eftir
og að ál-húðin ryðgar ekki, og má
þvi láta þakið eiga sig eftir að *
það hefur verið horio, og engin
hætta að i;osta þurfi til þess meiru
íé.
Ef þetta efni er notað er báru-
járnsklæðning óþörf, og skal þá
sérstaklega haft i huga, að þarna
verður ekki um fokhættu að ræða,
þar sem vindurinn kemst ekki
undir efnið.
Innanhúss er þetta efni mjög
hentugt til hitaeinangrunar, þvi
sé það borið á loft, endurkastar
það hitanum niður aftur, og
verður þvi hitaþörfin mun minni
en ella, en þó málað sé yfir þetta
efni innanhúss, heldur það samt
einangrunargildi sinu engu að
siður.
Forstjóri fyrirtækisins
Alcoatings-þjónustunnar er
Gunnar F. Kristjánsson múrari,
og er hann byggingastörfum
gagnkunnur um árabil, og hefur
góða þekkingu á þessum störfum.
Hefur hann farið til Banda-
rikjanna til náms og tilsagnar I
notkun þessa efnis, og hefur einn
tekið ábyrgð á vinnu með þetta
efni hérlendis.
ógnun við heilbrigða skynsemi.
Okkur vantar ekki marga ramma
utan um sömu myndina. Það þótti
heldur litið „forstand” i minni
sveit að álpast beint af augum og
„detta ofani” eins og kallað var.
Þetta kalla ég að detta ofani upp
fyrir augu. Það er guðlast að vera
búiö að gera hersetumálið, að
„glæpnum” fræga hjá Laxness.
Nota það til að hræra upp mold-
viðri blekkinga og útúrsnúninga
og hugsa sér að vinna þannig fylgi
sér til handa, hver á sinn máta.
Mál/Sem I gegnum aldir hefur
skipt sköpum heilla þjóða, og ver-
ið kallað frelsi eða ást á föður-
landinu. Mái, sem hefur kallað
meira blóð til moldar og fleiri tár
af hvörmum en nokkuð annað i
heiminum. — Það mál hafa is-
lenzkir pólitikusar i flimtingum
og breiða tungur sinar yfir þann
stóra sannleika, að heimurinn er i
dag eitt taflborð. En föðurlands-
ástin er okkur i blóð borin, og
enginn sannur íslendingur vill til-
heyra hersetu, ætti hann annarra
kosta völ.
Dagblaðið Vísir mætti gjarnan
birta linu- eða örvarit af þvi,
hvernig þræðirnir liggja frá
blekkinganetinu og inn að hinum
eina sannleika i þessu máli. Það
er til mikið af myndum, sem
tengja mætti saman og kannski
sljákkaði þá i sumum af þeim ,sem
hæst láta, hvorri sveifinni sem
þeir snúa.
Vinur minn og skólabróðir,
Magnús Torfi, hlusta þú við hól-
inn — Gilitrutt syngur. Finnst þér
hún aufúsugestur, reikna ég
dæmið skakkt. Þeir, sem nú eru i
sporum húsmóðurinnar, sem ekki
hélt vöku sinni, eigandi von á
Gilitrutt i heimsókn, þeim vil ég
benda á, að það er ekki lausn á
neinum vanda að gizka á út i loft-
iö. Þetta er berskjaldað her-
bragð, sem aldrei mun standast
veðrun raunveruleikans. Hér er
ekki verið að koma með nýja
mynd, sem draga má lausnarorð-
ið út úr. Hér er á ferðinni blekking
reiðra manna, sem ala með sér
hatur til annarra manna. Ekki
felli ég dóm á það, hversu verðugt
það er, og læt mig það engu
skipta, — það mun vart á minu
valdi um að bæta.
En ég mótmæli harðlega þess-
um vinnubrögðum og neita þvi
sem Framsóknarmanneskja, að
önnur eins heimska verði fyrir
mig borin af nokkrum þeim, sem
settir eru i æðstu stöður landsins
til að verja réttlætið fyrir rang-
lætinu, eins og t.d. mætti halda að
borgardómur Reykjavikur gerði
eða skjaldborg islenzkrar menn-
ingar, sjálfur háskólinn.
Þá er seint hægt að móðga kjós-
endur þessa lands, ef þeir láta
blekkjast af gylliboði Gilitruttar.
Látum gólfið gleypa glapræði
þeirra, þetta er eiginhagsmuna-
barátta, en ekki uppdráttur af
neinni nýrri mynd. Við eigum þá
mynd, sem okkur hentar, —
stefnu Framsóknarflokksins, og
hún er i ágætum ramma þessa
stundina.
Ég harma það að sjá frændur
mina og vini leita á r.áuí'r heimsk-
unnar og íávisinnar. Dæmin eru
aeginum ljósari. Þessir menn
fórna hugviti sinu og þekkingu, i
þeirri trú, að margir séu heimskir
og trúi þvi, að þeir einir séu fyrir
fólkið fæddir, af þvi að þeir hafa
lært að tala fagurlega. Klofnings-
dæmin hafa aldrei gengið upp á
íslandi, og munu aldrei gera það,
hversu lengi sem hverjum arf-
takanúm af öðrum tekst að halda
þeim á reikningstöflunni og láta
spá 1 þau.
Þessi gönuhlaup með nýja
flokka er pest, sem hrjáir
óánægðar sálir. Þær eru i upp-
gjöri við sjálfa sig, en þekkja ekki
sinn vitjunartima. Það eru nógu
margir flokkar til, og ætti að vera
hverjum nóg að randa milli
þeirra, meðan skapgerð þeirra er
að ná þeirri þjálfun sem ábyrgur
stjórnmáiamaður þarf að hafa.
Það á ekki að fara i fýlu og
hlaupa, það á að berjast og kalla
til skynsemi fólks, og sigra
þannig að heiður hljótist af, en
ekki smán, sem engar borgir
byggir upp.
Jónina Jónsdóttir
frá Gemlufalli
Kosninga
SKEMMTUN

GRINDAViK
í kvöld kl. 9
OBARNA—
sænskt þjóðlagatríó — og
ÓAAAR RAGNARSSON skemmta
Næturgalar leika fyrir dansi
GUNNAR SVEINSSON
flytur óvarp
Miðar á skemmtunina fást á
kosningaskrifstofunum
og við innganginn
Hópferð —
upplýsingar á skrifstofunum
Kjördæmisráð Reykjaneskjördæmis
\
>> i*a.
Sjálfboðaliðar
óskast í dag og næstu daga
Hafið samband við skrifstofuna á
Rauðarárstíg 18 — Sími 2-82-61
Félag ungra framsóknarmanna
Framlag til
neyðarhjálpar S. Þ.
FASTAFULLTRCI tslands hjá
Sameinuðu þjóðunum, Ingvi
Ingvarsson, afhenti hinn 19. þ.m. i
aðalstöðvum samtakanna i New
York 40.000 Bandarikjadala
ávisun, sem framlag ísiands til
ney ða rh já lpa r Sameinuðu
þjóðanna.
A aukaþingi Sameinuðu
þjóðanna um hráefna- og
þróunarmál, sem haldið var
dagana 9. april til 2. mai s.l. var
framkvæmdastjóra samtakanna
falið að skipuleggja neyðarhjálp
sem fyrsta skref i aukinni aðstoð
til þeirra þróunarlanda, sem nú
eiga við mesta efnahagsörðug-
leika að striða.