Tíminn - 15.04.1975, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 15. apríl 1975.
TÍMINN
3
Enginn þrýstingur af hálfu
Sovétmanna íviðræðunum
OÓ-Reykjavík. Einar Ágústsson
utanrikisrúðherra kom s.l.
iaugardag heim úr opinberri
heimsúkn til Sovétrikjanna, t för
með honum var kona hans, Þór-
unn Sigurðardóttir, og Pétur
Thorsteinsson ráðuneytisstjóri.
Hannes Jónsson ambassador tók
þátt I fundum og ferðalögum
innan Sovétrikjanna. Utanrikis-
ráðherra sagði, í viðtali við Tim-
ann i gær, að förin hefði verið sér-
staklega ánægjuleg, og að hann
vonaði árangursrik. Hann átti
fjóra fundi með háttsettum emb-
ættismönnum og ferðaðist auk
þess um landið og hitti að máli
menn, allt frá Leningrad austur i
Asiu.
Einar Agústsson átti fjóra fundi
með ráðamönnum i Moskvu, hinn
fyrsta með Gromyko utanrikis-
ráðherra. Um þann fund sagði
Einar: — Við Gromyko ræddumst
við i þrjár klukkustundir. Við
skiptumst á skoðunum um
alþjóðamál, og það sem efst er á
baugi i þeim efnum um þessar
mundir. Gromyko var öryggis-
málaráðstefna Evrópu sérstak-
lega hugleikin, og ég lýsti þeim
skoðunum islenzku rikisstjórnar-
innar, að við hefðum áhuga á að
ráðstefnunni gæti lokið i júlimán-
uði n.k. með þátttöku æðstu
manna. Við ræddum um ástandið
fyrir botni Miðjarðarhafsins, og
báðir aðilar lýstu yfir áhyggjum
vegna þeirrar þrópnar, sem þar
hefur orðið undanfarnar vikur og
mánuði. Einnig ræddum við um
ástandið i Vietnam, og yfirleitt
flest þau alþjóðamál, sem nú
valda mönnum hvað mestum
áhyggjum. Við töluðum mikið um
hlutverk Sameinuðu þjóðanna, og
ég lagöi mikla áherzlu á að við Is-
lendingar bindum miklar vonir
við þau samtök. Siðan ræddum
við fyrirhuguð viðskipti landanna
á sviði efnahagsmála og menn-
ingarmála.
Ég gerði sovézka utanrikisráð-
herranum grein fyrir áformum
islenzku rikssstjðrnarinnar um
að færa fiskveiðilögsöguna út i 200
milur fyrir árslok 1975, en Gro-
myko tjáði sig litið um afstöðu
sina til þess máls.
Næst átti ég fund með Isjkov
fiskimálaráðherra. Að sjálfsögðu
ræddum við mest um fiskveiðar,
og landhelgismál bar þar mjög á
góma. Við vorum sammála um að
efnahagslögsaga strandrikja
skyldi vera 200 milur, en land-
helgi 12 milur. Rætt var um
frjálsar siglingar, sem islenzka
sendinefndin tjáði sig fúsa að
styðja.
Hins vegar fór að kárna
gamanið, þegar að þvi kom i við-
ræðunum, að rætt var um nánari
og þau ánægjulegu tiðindi geröust
á þeim fundi, að Rússar féllust á
að lækka nokkuð oliuverðið og
fara milliveg milli verðsins i
Venezuela og Rotterdam, þannig
að um nokkra lækkun verður að
ræða.
Að siðustu átti ég svo hálftima
viðtal við Kosygin forsætisráð-
herra. Sá fundur var ekki ákveð-
inn fyrirfram, og það kom mér
skemmtilega á óvart, er forsætis-
ráðherrann óskaði eftir að hitta
mig að máli. Viðræður okkar voru
að mestu kurteislegt og vinsam-
legt rabb, en alþjóðamál bar
Gamanið kórnaði þegar
/S> < - .
rætt var um fiskveiðar
, l : *>"'■;* ' s,- • '
innan 200 mílnanna
ákvæði um fiskveiðar innan 200
milnanna, þvi stefna Sovétrikj-
anna er sú, að þeim fiski, sem
strandrikið getur ekki sjálft hag-
nýtt, verði skipt upp á milli ann-
arra rikja af alþjóðlegri nefnd, og
tekið verði upp eins konar kvóta-
kerfi i þeim efnum. Þessu erum
við algjörlega mótfallnir og telj-
um, að strandrikið eitt eigi að
ráða þeim afla, ef á annað borð
verður um einhvern aukaafla að
ræða, ef þróunin heldur áfram á
svipaðan hátt og hingað til. Ég sé
ekki betur en við íslendingar sé-
um einfærir um að afla þess fiskj-
ar, sem óhætt er að veiða innan
okkar lögsögu.
Þriðja fundinn átti ég með
Potolitjef utanrikisviðskiptaráð-
herrá. Mest ræddum við um tvi-
hliða viðskipti landanna, og sér-
staklega verð á afurðum okkar,
sem ég taldi of lágt, og svo oliu-
verðið, sem okkur þykir of hátt.
Daginn eftir að þetta viðtal átti
sér stað, kom til Moskvu islenzk
sendinefnd, undir forystu Þór-
halls Asgeirssonar ráðuneytis-
stjóra, til viðræðna um oliukaup,
nokkuð á góma. Það vakti undrun
mina, hve mikinn kunnugleika
forsætisráðherrann hafði á við-
skiptum Islands og Sovétrikj-
anna, en sú þekking stafar sjálf-
sagt af þvi, að hann var áður við-
skiptamálaráðherra og hefur
mikinn áhuga á þeim málum.
— Varðst þú var við það i við-
ræðunum við Rússana, að þeir
kæmu fram sem fulltrúar stór-
veldis, sem hefði tök á að beita
viðskiptaiegum eða stjórnmála-
legum þvingunum, ef skoðanir
færu ekki saman?
— Viðræðurnar fóru ávallt
fram i fullri vinsemd, án nokkurs
þrýstings af hálfu Sovétmanna
um að við ættum að gera nokkuð
annað en við sjálfir viljum.
— Minntust ráðherrarnir á að
Sovétrikin ættu hagsmuna að
gæta i sambandi við Norður-
landaráð, eða að þeir hefðu áhuga
á einhvers konar aðild að samtök-
unum?
— Nei.
Um ferð si'na sagði utanrikis-
ráðherra, að móttökur allar hefðu
Framhald á bls. 6
TírrmM'æðir við
Einur Agl
utanríkisrdnerra
um Rússlandsferð
sson
störfum hjá Kaupfélagi Árnes-
inga, vegna bréfs, er hann ritaði
kaupfélagsstjóranum, en tilefni
bréfaskrifanna var það, að Oddur
Sigurbergsson kaupfélagsstjóri
tók frfðindi af starfsmönnum bif-
vélaverkstæðisins, sem voru i þvi
fólgin, að þeir höfðu leyfi til að
■vinna við sina eigin bila fyrir há-
degi á laugardögum. Þessari ráð-
stöfun undi Kolbeinn ekki og rit-
aði Oddi bréf, bæði sem starfs-
Gsal-Reykjavík — Eins og öllum fallsmenn á Selfossi, að Kolbeini maður, og ekki siður sem félags-
ætti aö vera kunnugt, telja verk- Guðnasyni hafi verið sagt upp maður i K.A., eins og áður hefur
BRÉF KOLBEINS
TIL KAUPFÉLAGS-
STJÓRANS HJÁ KÁ
komið fram i Timanum. Stuttu
siðar barst Kolbeini uppsagnar-
bréf i hendur.
Timinn hefur nú fengið bréf
Kolbeins til birtingar:
„Oddur Sigurbergsson, kaupfé-
lagsstjóri:
Ég get ekki látið hjá liða að
mótmæla ákvörðun þinni i bréfi
dags. 27.21975 vegna eftirfarandi,
þó fleira mætti telja upp. Hún er
ómakleg að þvi leyti, að ekki er
hægt að halda þvf fram að starfs-
menn hafi brugðizt trúnaði við
þær reglur, sem um þessa vinnu
hafa i gildi verið.
I öðru lagi er þessi tilskipun i
hæsta máta ómannleg, vegna
þess að hún felur ekki á nokkurn
hátt f sér sparnað fyrir stofnun-
ina, en tekur aðeins réttindi af
starfsmönnum, sem eru þeim all-
mikils virði, bæði fjárhagslega,
og kannski ekki siður siðferði-
lega.
Selfossi 22.3.1975
Virðingarfyllst,
Kolbeinn Guðnason”.
KEMUR EKKI TIL GREINA
AÐ MÁLIÐ VERÐI LEYST
MED ÞVÍ AÐ KOLBEINN
FÁIANNAD STARF HJÁ KÁ
VERKSTJÓRINN BER TIL
BAKA ORÐ KAUPFÉLAGS
STJÓRANS UA/l KOLBEIN
Gsal-Reykjavik— Það hafa verið
orðaöar viö okkur einhverjar
samningslausnir, en þær eru ekki
komnar á neinn rekspöl, og þvi
ekkert um þær að segja á þessu
stigi málsins sagöi Snorri Sig-
Húsbruni
UM KLUKKAN fjögur aðfaranótt
sunnudags var slökkviliði Akur-
eyrar tilkynnt um eld i húsinu aö
Strandgötu 39 á Akureyri, og þeg-
ar að var komið, var mikill eldur
á öllum hæðum hússins. Eftir
þriggja tima slökkvistarf tókst að
ráða niðurlögum eldsins, en húsiö
sjálft er mikið skemmt, og jafn-
vel talið ónýtt.
Strandgata 39 er tvilyft timbur-
hús.
finnsson, trúnaðarmaöur bifvéla-
virkja á Selfossi I gær. — Það eina
sem við förum fram á, er einfald-
lega ógilding á uppsögninni, —
ekki endurráöning eöa neitt slikt,
heldur bein ógilding á þessari
óréttmætu uppsögn.
Snorri sagði, að ýmsar sáttatil-
lögur heföu komið fram, m.a. að
ráða Kolbein I annað starf hjá
kaupfélaginu, og þar fram eftir
götunum, en slikt kæmi alls ekki
til greina.
— Þetta er ekki samningsmál,
sagði Snorri.
— Má þá ekki llta svo á, að all-
ar sáttatillögur séu til einskis,
meðan hvorugur aðilinn hvikar
frá ákvörðun sinni?
— Við værum afskaplega
ánægðir, ef einhverjir vildu
ganga til viðræöna við okkur og
semja við okkur um önnur óleyst
deilumál, — þótt þau séu þessu
máli óviðkomandi. Það væri
ákaflega gott að geta gengiö inn á
vinnustaöinn aftur — þegar þetta
mál verður til lykta leitt — þannig
að ekki lægju I loftinu önnur
óleyst deilumál. Þótt Kolbeins-
málið leysist, munum viö ekki
gefa eftir hætis hót i öðrum deilu-
málum. Við gefum ekki eftir i
baráttunni við óréttlætiö og mun-
um ekki sætta okkur viö það, að
ýmiss konar friðindi og annað sé
tekiö af okkur fyrirvaralaust. Ef
einhverjir frá samvinnuhreyfing-
unni vilja skipta sér af þessu máli
af fullri einurð og góðvilja i okkar
garð og allra annarra, þá tökum
viö sliku boði i þeirri von, að
þegar ógilding uppsagnarinnar
hefur verið gerð, biöi okkar ekki á
vinnustað óleyst deilumál. Hins
vegar get ég ekki séð neina til-
raun til samkomulags i Kolbeins-
málinu, sagöi Snorri Sigfinnsson
að lokum.
Fjársöfnun til styrktar verk-
fallsmönnum gengur allvel, og aö
sögn Snorra hefur sextiu þúsund-
um króna verið úthlutaö til hvers
og eins.
Gsal-Reykjavik— í Tímanum s.l.
laugardag rakti Oddur Sigur-
bergsson, kaupfélagsstjóri á Sel-
fossi, ástæðurnar fyrir brott-
rekstri Kolbeins Guðnasonar og
sagði, að Kolbeinn heföi I tvigang
óhlýðnast verkstjóra sinum og
hlaupizt úr vinnu. Ennfremur
sagði Oddur, að vinnuafkost Kol-
beins heföu verið afar slæm.
Af þessu tilefni hafði Sigurður
Sighvatsson, verkstjóri á bifvéla-
verkstæði K.A. og verkstjóri Kol-
beins Guðnasonar, samband við
blaðið. Sigurður kvað það ekki
rétt vera, að Kolbeinn hefði
óhlýðnazt honum og fariö heim.
— Það eina, sem ég minnist i
þessu sambandi, sagði Sigurður,
er aö eitt sinn urðum viö ekki
sammála um vinnuaðferö i ein-
hverju smáverkefni I lok vinnu-
tima — annað var þaö nú ekki.
Varðandi þá fullyrðingu Odds,
að vinnuafköst Kolbeins væru
slæm, sagði Siguröur, að hann
hefði alltaf verið talinn bráðrösk-
ur maöur til vinnu. Hitt væri svo
annaþ, að timar, sem skrifaðir
væru á verkstæöið. væru vegna
verkefnaskorts, en ekki af þvi að
Kolbeinn væri ekki arðbær starfs-
kraftur.
— Mig langar til að biöja ykkur
að geta þess, að uppsögn Kolbeins
barst mér fyrst til eyrna sem
verkstjóra hans, er Ólafur
Haraldsson, framkvæmdastjóri
smiðja Kaupfélagsins, sagði mér
af henni laugardaginn 29. marz
e.h., en að hans sögn vissi hann
ekki um uppsagnarbréfið, fyrr en
búiö var að póstleggja það.
Sigurður kvaðst telja svona
vinnubrögð fljótfærnisleg.
Oddur Sigurbergsson kaupfé-
lagsstjóri vildi ekki ræða fullyrð-
ingar Siguröar, er Timinn hafði
tal af honum i gærdag.