Tíminn - 29.07.1975, Blaðsíða 7

Þriðjudagur 29. júli 1975.
TÍMINN
7
TIMINN HEIMSÆKIR ÞORSHOFN
Texti og myndir: Ask.
217 milljónir í heildar-
veltu K.L. á síðasta óri
það að hérna hef ég orðið var viö
þessa gömlu samvinnuhugsjón,
sem ég hafði álitið steindauða i
timans rás. Þar minnist ég sér-
staklega deildarfunda er haldnir
eru með bændum á hverju ári, á
þeim kom fram að trúin á sam-
takamátt og félagsskapinn sem
slikan er svo sterk að á meðan
hún er við lýði þá mun samvinnu-
félagshugsjónin ekki leggja upp
tærnar, heldur þvert á móti auk-
ast frá þvi sem nú er.
— Kaupfélag Langnesinga rek-
ur hér að Þórshöfn verzlun með
fjórum deildum, söluskýli,
mjólkurstöð og vélaverkstæði þá
er einnig útibú i Bakkafirði. Allir
þessir þættir gerðu samtals 217
milljónir i heildarveltu s.l. ár.
— Hvað getur þú sagt um
rekstur einstakra deilda?
— Yfirleitt gengu þær vel, en til
dæmis hefur útkoma mjólkur-
stöðvarinnar verið óhagstæð að
minum dómi, það hefur mjög
dregið úr innlagðri mjólk og
bændur virðast veigra sér við þvi
að koma sér upp nýjum fjósum og
öllu er þvi tilheyrir og snúa sér
frekar að sauðfjárbúskap. Þó að
237 þúsund litrar, en það var
magnið er stöðin tók á móti á
liðnu ári, virðist há tala þá er það
eins og ég sagði áðan nokkru
minna en eðlilegt getur talizt,
enda er hálfgerður mjólkurskort-
ur hérna oft á tiðum.
Bændur flytja mjólkina
og slátra sjálfir
sauðfénu
— Eins og þú tekur eftir, sagði
Ólafur er við ókum fram hjá
mjólkurbúinu, þá eru hér engir
mjólkurbilar, en bændur flytja
sjálfir mjólkina til stöðvarinnar
enda vinna við hana einungis
tveir menn. Þá er hér á staðnum
sláturhús, en athyglisvert er at
bændurnir sjá algerlega um
rekstur þess og vinnu við það á
meðan sláturtið stendur, enda er
ekki hlaupið að þvi að fá fólk i
vinnu hér á Þórshöfn, allir hafa
nóg með sitt.
Kaupfélagið Þórshöfn, nýlenduvöru- og vefnaöarvörudeild.
Aldrei farið út
í starfið/ ef.....
— Nú er óalgengt að svo ungir
menn fari út i jafnveigamikið
starf og kaupfélagsstjóri er,
skorti þig ekki þekkingu á starf-
inu sem sliku i upphafi?
— Þegar ég kom hingað i októ-
bermánuði siðastliðið ár þá hafði
ég i raun og veru ekki hugmynd
um hvað það var sem ég hafði
tekizt á hendur, og aldrei farið út i
það hefði mig grunað um alla þá
erfiðleika sem við blöstu. En með
mikilli vinnu og hjálp góðra
manna, einkum og sérilagi
Bjarna Aðalgeirssonar bókhald-
ara, þá hefur mér tekizt að klifa
erfiðustu hjallana og er nú farinn
að kunna ágætlega við mig.
Hugsjónin var þá
ekki dauð
— En það sem hefur hrifið mig
hvað mest hérna á Þórshöfn er
Einn yngsti kaupfélagsstjóri
landsins er Ólafur Friðriksson á
Þórshöfn. ólafur er 22 ára gamall
og útskrifaðist úr Samvinnu-
skólanum að Bifröst vorið 1974.
Heildarvelta 217
milljónir síðastliðið ár
Hvernig skiptist starfsemi
kaupfélagsins?
Ólafur Friðriksson.
Járn- og byggingavörudeild Kaupfélagsins.
Leiddist að vera baejar-
maður og gerðist bóndi
SKAMMT frá Þórhöfn er bærinn
Syðri-Brekka. Þar búa þeir tvi-
býli, Úlfar Þórðarson og Indriði
Kristjánsson. Tlminn hitti Úlfar
að máli fyrir skömmu en hann
byrjaði búskap fyrir þremur
árum sfðan. úlfur er kvæntur
Kristinu Kristjánsdóttur, en hún
er einmitt fædd og uppalin á
Syðri-Brekku. Þau hjónin eru
um þritugt og eiga 3 börn frá
eins og hálfsárs til fimm ára
aldurs.
— Ertu fæddur og uppalinn i
sveit úlfar?
— Nei, ég er frá Þórshöfn, en
var sem stráklingur mikið I.
sveit og vandist öllum sveita-
störfum frá blautu barnsbeini.
— Nú er það fremur óvana-
legtaöungirmenn hefji búskap.
Var það eitthvað sérstakt sem
olli þvi að þú ákvaöst að setjast
hér að?
— Vissulega hafði þaö mikið
að segja að konan er héöan, en
auk þess leiddist mér að vera
bæjarmaður. Hér úti i sveit er
maður sjálfs sin húsbóndi og
mun óháðari fólki en gerist i
bæjum.
— Hvernig voru Ibúðarhús og
þessháttar er þú komst hingaö
fyrst?
— Eins og þú sást er hér tvi-
býli og bjó Indriði Kristjánsson I
þvi húsi er við erum i núna, en
það var byggt 1907. Hann byggði
nýtt ibúðarhús og hafði áfram
þau peningshús er fyrir voru.
Hins vegar varð ég aö byggja
nýja hlööu og fjárhús, en við
hvort tveggja var lokiö haustið
1973. Hlaðan rúmar 2000 bagga,
en fjárhúsið 240 kindur. Þá varð
ég eölilega aö kaupa vélar og
tæki, en nú i dag eru til á heimil-
inu tvær nýjar dráttarvélar og
öll önnur tæki eru ný, þannig að
ekki þarf að endurnýja þær
næstu árin.
— En þarf ekki að brjóta nýtt
land þegar bústofninn á jörðinni
eykst svo mikið sem raun' ber
vitni?
— Jú næsta skrefið er að
vinna að stækkun túnanna, en
við bæinn hef ég 10-11 hektara
stórt tún, en i ráði er að þurrka
upp landflæmi hér skammt frá
svo túnin munu fara stækkandi
á næstu árum. Hins vegar hef ég
tún á Þórshöfn og fyrir innan
bæinn, sem eru samtals all-
miklu stærri en hér heima við.
— En er ekki erfitt fyrir ung
hjón, sem ykkur aö geta lagt
fram nægjanlegt fjármagn?
— Vissulega er það, en bæði
vinnur Kristin við vélabókhald
hjá kaupfélaginu, að jafnaði
hálfan daginn, og ég hef oft
Syðri-Brekka.
Úlfur Þórðarson og Kristin Kristjánsdóttir.
vinnu við akstur, en viö keypt-
um vörubil um það leyti og,
ákveðið var aö hefja búskapT
Þessi aukavinna hefur gefið svo
mikið af sér aö það er tiltölulega
auðvelt fyrir okkur að lifa, en
enn sem komiö er gefur búið
ekki ýkja mikið af sér.
— En hvaö haföir þú margar
skepnur á fóðrum og hvað var
innleggið mikið siöastliðiö
haust?
— Slöastliöinn vetur hafði ég
á fóðrum um 240 kindur, en þar
af voru 170 lambaer svo að
möguleiki ætti að vera á þvi aö
leggja inn hátt á þriöja hundraö
dilka næsta haust. Hins vegar
var innlegg siðastliðið haust
fremur smátt eða um eitthundr-
aö dilkar. Andviröi þeirra til
dæmis nægði einungir fyrir
áburði og brýnustu nauösynj-
um, þannig að hefði ekki auka-
vinnan komið til þá heföi veriö
frekar knappt I búi siðastliðinn
vetur.sagði Úlfar Þóröarson að
lokum.