Tíminn - 29.08.1975, Blaðsíða 7

Tíminn - 29.08.1975, Blaðsíða 7
Föstudagur 29. ágúst 1975 TtMINN 7 Sigfús Halldórsson í Borgarnesi Sýnir 30 vatnslitamyndir í Borgarnesi um helgina. Allar myndirnar málaðar af motifum þar í hænúm. Rætt við tónskáldið, sem verður 55 ára á sunnudaginn Sigfús Halldórsson, tónskáld og listmálari heldur málverka- sýningu i Borgarnesi um þessa helgi. Sýningin verður i barnaskólanum i Borgarnesi og verður opin á laugardag og sunnudag. Timinn hitti Sigfús að máli á dögunum, og hafði hann þetta að segja um sýninguna i Borgarnesi: Málaði í Borgarnesi — Ég verö þarna meö 30 myndir, Frá Borgarnesi, ein af myndunum á sýnlngunni aft þvl er okkur var tjáft, er vift heimsóttum Sigfús á dögunum. Sigfús 'Halldörsson vift sjávarmynd innan af Sundum og eru þær allar málaöar i Borgarnesi af mótifum i Borgar- nesi. Þær eru flestar unnar núna i sumar. Ég hefi verið að skjótast þangaö og mála og teikna, en hefi farið með löndum, þvi aö ég þekki marga og hætt er við að timinn fljúgi hjá manni, ef maður hittir marga kunningja og minna verði þá Ur málverkinu. Ég var i Munaðarnesi á dögun- um og dvaldist þá oft i Borgar- nesi og vann að myndum. — Hvernig er að mála í Borgar- nesi? — Það er ágætt. Ég hefimálað þar fyrr og þekki ágæt mótif. Borgarnes er þó dálitið sérstakt , þvi að þetta er ekki sjávarpláss i venjulegum skilningi, þ.e. fisk- verkun og fiskibátar, en landslag er fjölbreytilegt og Hafnarfjallið er miklu maleriskara en þig grunar. Mér fannstþetta aðeins vera svört klessa fyrst, en það breytist, þegar maður fer að skoða það, og sjórinn og áin og vogarnir gefa staðnum sérkenni- legan svip. Það liggur við að maöur geti bara setið á stól þarna og málað i allar áttir. Það hjálpar lika mikið hversu snyrtilegt allt er þarna, að bæjar- bragurinn hefur ákveðinn stil. — Hvers konar myndir eru þetta sýningunni? — Þetta eru allt vatnslitamyndir. 55 ára afmæli tónskáldsins — Ætlarðu nokkuð að halda tónleika, eða syngja fyrir Borg- nesinga? — Ég veit það ekki alveg. Auðvitað er sjálfsagt að taka lagiö, eða spila. Ég verð 55 ára. Einhverjir vinir minir hafa haft það við orð að koma uppeftir um það leyti sem sýningin lokar og þá getur allt skeð. En það er þó of snemmt að segja frá þvi. — Þú hefur áður haldið svipaðar sýningar? — Já, ég hefi haldið nokkrar sýningar úti á landi og þá aöal- lega eða einvörðungu af myndum frá þessum sömu stöðum. Menn hafa ánægju af að sjá hvernig bæjarbragur og húsin koma fram á málverkum. Mér hefur ávallt þótt maleriskt I þorpum og bæj- um úti á landi, og maður kemst i sérstakt hugarástand við mál- verkið. Þú sérð ávallt eitthvað nýtt, og eins og þetta með Hafnar fjallið, sem hefur haft alveg makalausáhrif ámig,eftir að ég byrjaði að mála það. Ný lög væntanleg — Nokkur ný tónverk? — Það er alltaf eitthvað nýtt að verða til og margt er i deiglunni. Eftir þvi sem verkin verða umfangsmeiri, tekur þetta lengri tima að færa þau i eilifðarfötin Það er ekki nóg að einn maður leiki þau af fingrum fram heldur verður að ganga frá verkunum á viðunandi hátt, rita þau niöur og annað slikt. Hver veit nema eitt- hvaö nýtt komi fram á þeim vett- vangi bráöum. JG. Alfhild Ramböll Ef myndlist telst til iþrótta, þá telst myndlistin á íslandi lik- lega til vetrariþrótta, a.m.k. sú hliðin er að almenningi snýr. Sýningar eru á vetrin, fara af stað á haustin með rekneta- bátunum, og þegar vertiðarflot- inn tekur upp seinustu netin á vorin, þá hætta sýningar. Sum söfn reyna þó að halda uppi dapurlegum sumarsýning- um fyrir ferðamenn og flugur. NUna er þetta lfklega eitthvað aö breytast. Ekkert lát hefur verið á myndlistarsýningum i sumar, og þótt þær hafi auðvit- að verið misjafnar að gæðum, þá hefur þó margt slæðzt með ákaflega skemmtilegt, og nægir að minna á yfirlitssýninguna á verkum Eyjólfs J. Eyfells, sýn- ingu Braga Ásgeirssonar, Veturliöa og fl. þvi til stuönings að vertiðarblærinn sé að fara af myndlistinni og hún sé að veröa heilsárslist, a.m.k. I höfuðborg- inni. Saumakona austan úr Danmörku Alfhild Ramböll sýnir tau- myndiri anddyri Norræna húss- ins um þessar mundir. Satt að segja bjóst maður ekki viö allt of miklu. Hvað gat saumakona austan úr Danmörku átt I farangri sinum nægjanlega heillandi til þess að ganga eftir þvi meö vindinn og regniö I fanginu út i Norræna hús? Varla mikið. En eins og Alfhild Ramböll ALFASAUMUR I NORRÆNA HUSINU kom sinni eigin þjóð i sumar- skap með list sinni, svona allt i einu upp úr þurru, ekki aðeins almenningi, heldur lika harm- þrungnum listasafnsforstjór- um og gagnrýnendum, þá kom hún með sumarfögnuð til ís- lands, og lfklega einhverja þá ágætustu myndlist, sem Nor- ræna hUsið hefur flutt inn lengi. FrU Alfhild Ramböll er kona á miðjum aldri og er einhvers- konar sUperstjarna i danskri myndlist um þessar mundir. HUn notar litaðar tuskUr, eða klæöisbúta, sem hún saumar á striga, eða hörgrunn. EfnisbUt- um er raðað saman, og siðan eru þeir saumaðir niður á jöðrunum yfir sveran þráð, sem lagður er yfir samskeytin. FrU Alfhild hefur ekki fundið þessa aðferð upp, klippimyndir hafa verið til lengi, lika á ís- landi og má m.a. nefna klæði frá Reykjum i Tungunesi, sem talið er vera frá þvi um siðaskipti og er til sýnis i Þjóðminjasafninu i suðausturhorninu á 1. hæð. Vefnaður hafinn til virðingar A hinn bóginn er það stað- reynd, að frá Alfhild Ramböil hefur þessa list til nýrrar Ein af myndum Alfhild Ramböll, sem nú eru sýndar I anddyri Norræna hússins. Myndin er 84x123 cm aft stærft. viröingar og tiltrUar. Um hana og list hennar segir dr. Kund Voss i ritgerð m.a. á þessa leið: „Fútúristarnir töldu aö járn og gjall, stál og garn og allt þar á milli gæti þjónað sem efnivið- ur og tæki þeirri þróun, sem er fóigin I sköpun listaverksins og varanleika þess, — boðskap sál- ar, persónuleika, til annarra i iistrænu formi. Vefnaður, járn, og á seinni árum acryl og margt annað, hefur hlotið sömu viður- kenningu og efniviður á fyrri öldum, og stendur að engu leyti að baki hins kiassiska, marmaranum og og oliulitnum. Það sem úr sker, og hið eina sem úr sker, er hæfni efniviðar- ins til að miðia áhrifum. Með leifturhraða hefur ALFHILD RAMBÖLL stigið upp á stjörnuhimininn. Siðustu þrjú- fjögur árin, hefur hún „múciserað” af fögnuði hjartans og ljóðrænum huga. Ekki með oliuiitum, ekki með pensli, heldur með lituðum kíæðisklippum á lérefti. Og þvi- likur hæfileiki til skýrieika og jafnvægis I myndbyggingu! Hvergi I myndinni gætir skorts á öryggi. Og sviphöfn myndar- innar er eitt langt og unaðslegt sumar I litadýrð.” Undir þetta geta allir góðir menn tekið. Hitt er svo annað mál, að um sumt hljóta menn að efast: Hversu lengi endast þessar myndir? A maður að senda þær I efnalaug, þegar þær rykfalla. Hvernig endist liturinn, verða þær dæmdar inn í djúp rökkur safnanna, dæmdar frá ljósi og lifi um alla eilifð? Við þekkjum dæmi um vatns- litamyndir, sem hafa horfið af veggjum okkar i langt ferðalag með sólinni, og þær koma aldrei til okkar aftur. Litir smá dofna, og svo að lokum er ekkert eftir, fölur pappirinn og litklæðin og dUkarnir minna okkur á hrakið hey sem gulnar, þvi að næringin er horfin með regninu og vindin- um. Þessvegna hvetjum við til varUðar i umgengni við ljósið, þar sem myndir frú Alfhild Ramböll eru annarsvegar, enda þótt engar myndir séu ef til vill skyldari sólinni og birtunni en einmitt þær. FrU Alfhild Ramböll mun ekki hafa stundað listnám. List hennar er þvi ekki skólagengin, þannig séð, heldur hefur hún fikrað sig áfram á listabraut- inni. Ekki mun heldur vera mjög langt siðan hún hóf þessa myndgerð, og hlýtur maður þvi að undrast öryggið, eða breidd- ina. Henni virðist aldrei mistak- ast, og engin mynd ber um of af öðrum. Þær eru lika blessunar- lega lausar við þann stirðleik, er oft þrúgar hannyrðir kvenna, sem reyna að brjótast frá góbelini og rósasaumi vikublað- anna i eitthvað sjálfstæðara. Það var fengur að þessari sýningu, og enn hefur Norræna húsið sannað ágæti sitt. Jónas Guðmundsson

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.