Tíminn - 11.12.1975, Side 13

Fimmtudagur 11. desember 1975.
TÍMINN
13
H.F. ÖLGERÐIN EGILL SKALLAGRIMSSON
Málverkasýning Jörundar Pálssonar, arkitekts stendur nú yfir í sýn-
ingarsal Arkitektafél. islands 1 húsi Ma'larans við Grensásveg.
Þarna sýnir Jörundur nokkra tugi mynda af fjallinu eina: Esjunni og
engu öðru. Sýningunni lýkur á sunnudagskvöld.
Hvítklæddar konur
— ný bók eftir Frank G. Slaughter
í NÝJUSTU bók Frank G.
Slaughter, sem komin er út á is-
lenzku, eru það konurnar sem
gegna mikilvægustu hlutverkun-
um, en bókin nefnist Hvitklæddar
konur.Bókin er gefin út hjá Bóka-
forlagi Odds Björnssonar hf. i
þýðingu Hersteins Pálssonar. —
Það eróþarfi að kynna höfundinn.
Frank G. Slaughter, fyrir is-
lenzkum lesendum, en bækur
hans hafa náð feiknalegum vin-
sældum hér á landi.
Efni bókarinnar snýst um ung-
ar og dugandi hjúki'unarkonur.
færan skurðlækni, sem glatað
hefur öllu sjálfstrausti, og fjallar
bókin um vandamál þessa fólks á
stóru sjúkrahúsi, bæði i einkalifi
og atvinnu.
Er bókin í hættu?
Ég hef stundum á þessu ári
heyrt í blöðum, að timi bókar-
innar sé liðinn. Hún eigi eftir að
hverfa.
Þessar hrakspár hafa komið
illa við mig, þvi að ég álit að
bókin hafi skipað virðulegan
sess i lifi allra menningarþjóða.
Og sjálfur er ég i mikilli
þakkarskuld við bækur.
Við eigum gullaldarbók-
menntir — íslendingasögurnar
og Heimskringlu — sem lyft
hafa þessari fámennu þjóð á það
menningarstig að standa jafn-
fætis öðrum menningarþjóðum
álfunnar og varðveitt hina fögru
tunguokkar framá þennan dag.
Þar við bætist að við höfum átt
mörg ágæt skáld á 19. og 20. öld
sem lyft hafa hugsunarhætti
þjóðarinnar og fágað hann.
Hvaða kosti hefur bókin?
Hvað á að koma i staðinn fyrir
hana?
Hún hefur þann kost, að við
veljum hana sjálf okkur til
ánægju i tómstundum til að fylla
ut i eyður i lifi okkar. Hún vekur
nýjar hugsanir innra með okkur
meðan við lesum hana. Hún er
góður vinur, sem glæðir og
göfgar kenndir i sálarlifi okkar,
ef hún á það skilið að teljast góð
bók.
Og hvað á að koma i staðinn
fyrir bókina? Útvarp, sjónvarp
og hljómplötur. En þetta er allt
valið af öðrum. Við erum mötuð
á þessu. Sumt gott, annað verra
eins og gengur. Þetta er allt
bundið við einhverja tækni, sem
knýr okkur til að hlusta eða
horfa á vissum timum. Bókina
getum við tekið i hönd hvenær
sem okkur langar til og verið ein
með henni og nærst af þeim
boðskap, er hún flytur.
Það væri freistandi að ræða
hér nánar um útvarp og sjón-
varp, en verður sleppt að þessu
sinni en aðeins rætt um bækur.
tslendingar hafa verið taldir
bókaþjóð. Hér á landi er mikil
bókaútgáfa og mikið lesið-Enda
mun islenzk alþýða vera betur
að sér en viða þekkist með öðr-
um þjóðum. Bókagjafir um jól
er góður siður. Fátt er hægt að
gefa vini sinum betra en góða
bók. Til hennar er hægt að leita
oftar en einu sinni.
En nú hefur verð á bókum
hækkað mikið hin siðustu tvö ár,
eins og allt annað. Þó er enn
erfitt að fá góða gjöf, sem er
ódýrari en bókin.
Ég sá i blaði i sumar skýrslu
frá einhverjum útlendingi, sem
var að kynna sér islenzk heimili
i sambandi við einhverja félags-
málakönnun, að hann hefði at-
hugað um bókakost á islenzkum
heimilum, einkum i sveitum. A
mörgum þeirra var mikið til af
bókum en öðrum svo að segja
ekki neitt. Ekki fór þetta eftir
efnahag heimilanna heldur þvi
hvort fólkið var bókhneigt.
Þegar ég kem á heimili lit ég oft
eftir, hvort söguleg átthagarit,
islenzkar skáldsögur og ljóða-
bækur séu þar i hillum. Ef að-
eins sjást þýddar skáldsögur
eru það gjafabækur og ekki
keyptar bækur á þvi heimili.
Þarer þvi ekki að vænta mikils
af góðum bókum.
Sá hugsunarháttur frá fátækt
19. aldar er enn rikjandi, að is-
lenzk heimili hafi ekki efni á að
kaupa bækur. Þetta er mikill
misskilningur. ..Maðurinn lifir
ekki á einu saman brauði."
Út frá þessu kom mér til hug-
ar, að hvert heimili ætti að verja
1-2 af hundraði af tekju.m sinum
til bókakaupa, málverk á vegg
cða hljóðfæri. Allt þetta gerir
heimili að menningarheimili.
Með þvi móti mundi hvert
heimili eignast dálitið heimilis-
bókasafn. Það er mikils virði,
einkum þar sem börn alast upp.
Einkum er þetta nauðsynlegt til
sveita,þar sem bókasöfn eru oft
litil. Hins vegar dettur mér ekki
i hug, að menn geti keypt allar
þær bækur sem þá langar til að
eignast. Þá koma héraðsbóka-
söfnin að notum og þarf að efla
þau. En mikill munur er að eiga
bók eða fá hana lánaða.
Mál þetta væri þess virði að
ræða það á Búnaðarþingi, þar
sem bókasöfn eru minni og fá-
skrúðugri i sveitum en i bæjum.
Eirikur Sigurðsson.
Um þessar mundir stendur yfir sýning á vatnslitamyndum Eyjóifs
Einarssonar i vinnustofu Guðmundar Arnasonar að Bergstaðastræti 15
Rvk.
Eyjólfur sýnir þar 20 vatnslitamyndir og hefur sýningunni verið vel
tekiö og höfðu 5 verk selst á fyrstu tveim dögunum. Sýningu hans lýkur
á laugardag..................